.
Het antwoord
.
Een zilte bries streelde je haar
dat voor je bleke voorhoofd hing.
We leunden zachtjes naar mekaar
en ik vroeg hoe het met je ging...
Je ogen dwaalden langzaam af,
vingen even de zon
en bleven rusten achteraf
op een plek achter de horizon...
'k Zag je daarna de meeuwen volgen,
die krijsten door de grauwe lucht
maar een antwoord kwam er niet
geen enkel woordje, zelfs geen zucht...
Stilte kan zo veelzeggend zijn ;
soms zijn geen woorden nodig
en omdat je antwoord duidelijk was,
werd verder vragen overbodig...
Fons Wilms 01.08/2021
|