CONSTANTIJN  HUYGENSSTRAAT

Wist U dat ... ?

- deze straat gelegen is op de Linkeroever van Antwerpen, tussen de Gloriantlaan en de Roemer Visscherstraat

                          zicht op de Constantin Huygensstraat (foto van Alfons Van Camp) 

 - de straat genoemd werd naar

               Constantijn Huygens.(foto van Wikipedia)

- hij een Nederlands dichter, diplomaat, geleerde, componist en architect was.

- hij geboren werd te Den Haag (NL) op 4.9.1596 en overleed er op 28.3.1687.

- enkele van zijn werken zijn : Dagh-werck (1638) - Hofwijck (1653) en Ooghentroost (1647) 

- P.S. : bijkomende gegevens bekomen van Frits Schetsken

CONSTANTIJN HUYGENS EN TRIJNTJE CORNELIS
Dichter jawel, maar niet ergens op een zolderkamertje, Constantijn Huygens is ook nog diplomaat, componeert diverse werken, ontwerpt een straat in Den Haag en heeft contacten met heel wat bekende mensen in de 17de-eeuwse Republiek der Verenigde Nederlanden.
Geboren in Den Haag op 4 september 1596 komt hij meteen al terecht in een bijzonder gezin. Vader is jurist en secretaris van de Raad van State, moeder Suzanna komt uit Antwerpen en is een zus van de schilder Joris Hoefnagels, die zich toespitst op illustraties in wetenschappelijke boeken. Thuis krijgt Constantijn muziekles en leert viola da gamba, luit en klavecimbel bespelen. Na het Twaalfjarig Bestand (1609-1621) wordt hij secretaris van stadhouder prins Frederik Hendrik. Als diplomaat weet Huygens te bereiken dat Frankrijk het vroegere prinsdom Orange – waaraan de Nederlandse vorsten hun naamdeel Oranje ontlenen – aan de Republiek teruggeeft.
Constantijn kent ook Jan en alleman, zoals de dichters Pieter Cornelis Hooft, Jacob Cats en Joost van den Vondel, de schilder Rembrandt van Rijn, maar ook de Franse filosoof René Descartes. Een van zijn kinderen, zoon Christian Huygens, wordt een wereldbekend natuurwetenschapper, die het slingeruurwerk uitvindt. Constantijn Huygens overlijdt in Den Haag op 28 maart 1687 en dat was ook alweer een aparte dag, Goede Vrijdag. Hij is begraven in de Grote Kerk in zijn geboortestad en aan hem herinnert zijn landhuis Hofwijck in Voorburg nabij ’s-Gravenhage.
Huygens’ literaire werk is vandaag nog amper bekend, op één komedie na: Trijntje Cornelis, door Huygens zelf gezien als een tussendoortje, dat hem echter heeft overleeft. En deze op rijm gestelde klucht uit 1653 speelt zich af in Antwerpen. Daar legt de boot van een pasgetrouwd schippersgezin uit het Nederlandse Zaandam aan om lading te lossen. Terwijl haar man Klaas Gerritszoon samen met de scheepsknecht Kees zich daarmee bezighouden, gaat vrouw Trijntje Cornelisdochter de stad verkennen. Zij komt daarbij terecht in het Sint-Andrieskwartier, niet ver van het Zuidkasteel, de citadel waar dan nog Spaanse soldaten gelegerd zijn. Juist daardoor is er ook een prostitutiebuurt, met de Lepelstraat als centrum. Trijntje wordt daar aangesproken door Moij, een hoer-op-retour, die zich voordoet als ver familielid en voorgeeft bekend te zijn met Zaandam. Zij troont Trijn mee en samen met Francisco, een heerschap dat laveert tussen pooier en hoerenloper, voeren ze de schippersvrouw dronk
 en, die in diepe slaap valt. Daardoor kan Moij haar van fraaie kleding en sieraden beroven, waarna Trijntje wordt gekleed in een oud pagekostuum van Francisco, die haar vervolgens ook nog verkracht en daarna meesleurt naar een mesthoop nabij de IJzeren Waag, waar hij haar dumpt. Als Trijn ontwaakt is ze even in de war en denkt door haar pagekleding dat ze een man is, maar komt dan weer tot haar positieven. Een passerende nachtwaker vindt haar en brengt haar terug naar het schip. Daar is manlief intussen in slaap gevallen, nadat hij en zijn knecht urenlang zonder resultaat naar Trijn hebben gezocht en hij zich is gaan bedrinken omdat hij denkt dat ze hem verlaten heeft. Aan Kees vertelt ze wat er gebeurd is en ze besluiten het onder hen te houden. Als de volgende morgen Moij en Francisco op het Bierhoofd waar het schip aangemeerd is een luchtje komen scheppen, worden ze door Kees in het schip gelokt, waar hij en Trijn hen een aframmeling geven en in oude kleren steken voordat
  ze weer de wal op worden gegooid. De wraak is zoet!
Dankzij zijn moeder is Huygens bekend met het Antwerps en zijn komedie staat er dan ook bol van. Het comité 'Sint-Andrieskwartier Herleeft' besluit dan ook om op zondag 13 oktober 1996 een gedenksteen te plaatsen op de hoek van de IJzerenwaag en de Theodoor Van Rijswijckplaats – waar de mesthoop gesitueerd wordt - met een tekst van neerlandicus dr. H.M. Hermkens. En sinds 1947 bestaat er in Nederland de Constantijn Huygensprijs , waarbij jaarlijks een bedrag van € 10.000 wordt toegekend aan een auteur voor zijn complete oeuvre. Tot de Vlaamse laureaten behoren Willem Elsschot, Louis Paul Boon, Maurice Gilliams, Hugo Claus, Tom Lanoye, Leonard Nolens en de toch bijna Vlaamse Joke van Leeuwen, ooit staddichteres van Antwerpen.

                                                          -o-o-o-O-o-o-o-