JEF  LAMBEAUXSTRAAT

Wist U dat ... ?

- deze straat gelegen is op het Kiel, tussen de Julius De Geyterstraat en de Waarlooshofstraat.

- de straat genoemd werd naar de Belgische beeldhouwer Jef Lambeaux, geboren te Antwerpen in 1852 en gestorven te Brussel op 5.6.1908.

- hij  de broer is van de kunstschilder Jules Lambeaux.

- zijn eerste werk "Oorlog" tentoongesteld werd in 1871,gevolgd door een lange reeks humoristische, piktoreske groepen, zoals "Dansende kinderen", "Het Geluksgetal" en "Een ongeluk" (1875).

- zijn werken "De Bedelaar" en "De Kus" (1881), beschouwd werden als zijn meesterwerk. 

- de Brabofontein (1887) op de Grote Markt in Antwerpen uitgegroeid is  tot het officiële symbool van de stad Antwerpen.

 (foto van Alfons Van Camp)

- het Salvius Brabo uitbeeldt, de legendarische stichter van Antwerpen.

P.S. : bijkomende gegevens van onze medewerker en freelancer Frits Schetsken :

TRIOMF VAN KRACHT EN BEWEGING
Op 14 januari 1852 komt in het huis De Witte Ketel aan de Antwerpse Grote Markt 44 het zoontje van een Waalse koperslager en een Vlaamse vrouw ter wereld en ze noemen hem Jef Lambeaux. Door dat tweetalige gezin zal Jef zich altijd een echte Belg blijven voelen en dat zal ook later blijken uit de verspreiding van zijn werk over zowel Vlaanderen, Walloniė als Brussel. Zelfs de beroemde Brabofontein kan je beschouwen als een van de meest Belgische kunstwerken, want Jef heeft daarvoor samengewerkt met Brusselaar Egide Rombaux en Waal Jean-Marie Gaspar.

Na een kunstopleiding aan de Antwerpse academie en een eerste reeks liefelijke werken, vertrekt Jef in 1879 naar Parijs, waar hij bij Jan Van Beers verblijft tot 1881. In dat laatste jaar komt hij terug naar Belgiė en vestigt zich in de Brusselse randgemeente Sint-Gillis, waar rijker volk woont omdat het hier gezonder is dan in de lagere delen van Brussel rond de Zenne. Jef betrekt er een atelier in de Savoiestraat, waar hij nog datzelfde jaar zijn beroemde beeld ‘De Kus’ realiseert, vaak als zijn meesterwerk beschouwd.

Tussen 1882 en 1883 maakt Lambeaux een reis door Italiė, waar hij vooral geļnspireerd raakt door het beeldhouwwerk van Jean de Boulogne, afkomstig uit Douai, toen dat nog tot het graafschap Vlaanderen behoorde. Vooral het weergeven van kracht en beweging houdt Jef aan die kennismaking over en dat zal zijn hele verdere werk kenmerken. Zoek bij Lambeaux geen symboliek, maar de – veelal naakte – realiteit.

In Sint-Gillis krijgt hij de opdracht voor de Brabofontein op de Antwerpse Grote Markt, waarvoor de helft van een gift van August Nottebohm wordt uitgetrokken. Dit meest bekende werk van Lambeaux komt gereed in 1887. Maar veel spraakmakender wordt zijn reusachtige relief ‘De Menselijke Hartstochten’, waarvan hij het ontwerp als houtskooltekening voorstelt in 1889. De pers heeft zijn bedenkingen, maar koning Leopold II betaalt voor de uitvoering in marmer, waarbij Victor Horta moet zorgen voor een passend paviljoen om zo’n enorm hoog-reliėf tentoon te stellen. Maar de ideeėn van Jef en Victor lopen nogal uiteen met als resultaat dat pas na Jefs dood een definitieve exporuimte tot stand komt. De controverse rond dit reliėf laait hoog op, waardoor het tempelachtige paviljoen vaker gesloten is gebleven dan toegankelijk. Sinds 2015 kan het tegen betaling op woensdag, zaterdag en zondag tussen 14 en 16 uur worden aanschouwd in het Jubelpark te Brussel.

Intussen verhuist Lambeaux naar de Antoine Bréartstraat 104 in Sint-Gillis. Het gemeentebestuur belooft hem in 1898 een eigen museum als hij daarvoor voldoende beelden afstaat. Dat doet Jef, maar die werkstukken zijn opgeslagen bij zijn buurman en worden vernield tijdens een bombardement in de Tweede Wereldoorlog. Wel staat voor het stadhuis van Sint-Gillis Jefs beeld ‘De nimf van de Bocq’, een enthousiaste naakte vrouw uit 1894, die zich tot 1976 schuil moest houden in een stadhuiskelder. Binnen op de eretrap van dat stadhuis staat Lambeaux’ zelfportret, een man leunend op een stoel als een poėet in gedachten.

Ook in Walloniė is Jef Lambeaux geen onbekende figuur. Zijn beeld ‘Triomf van de Vrouw’ uit 1901 veroorzaakt veel katholieke commotie als het op de Luikse Wereldtentoonstelling van 1905 tentoongesteld wordt. Vandaag kan je dat beeld zien in het Park van Mariemont in Morlanwelz in gezelschap van nog twee andere beelden van onze kunstenaar.

Na deze uitbundige periode wordt het werk van Lambeaux minder vernieuwend. Hij overlijdt op 5 juni 1908 in Sint-Gillis aan een vorm van bloedvergiftiging en ligt aldaar op het kerkhof begraven in een voor een Antwerpenaar wel zéér sober graf. Zijn tweede echtgenote Juliette Wittocx vergezeld hem onder een steen waarop te lezen staat ‘Nilson Jef Lambeaux’. Wat Nilson daarbij komt doen is nog een onopgelost raadsel. Een stichting ijvert nog steeds voor een Lambeaux Museum …

                                                         -o-o-o-O-o-o-o-