SINT-ANDRIESSTRAAT

Wist U dat ... ?

- deze straat uiteraard gelegen is in het Sint-Andrieskwartier, tussen de Lange Ridder- en Nationalestraat. 

- ze aangelegd werd door de stad in circa 1528 op de voormalige kloostergronden der Saksische augustijnen. 

- de oorspronkelijke naam  "Nieuw-Kerkstrate" was.

- er aan de noordzijde van de Sint-Andrieskerk, op het grasveldje het modern beeld van "Netje", figuur uit de roman van Lode Zielens, door W. Van Esbroeck, staat. .  

                                                    (foto's van Alfons Van Camp)

- dit grauwe werk van de Antwerpse auteur Lode Zielens is vooral bekend geworden door zijn beroemde en pakkende passage waarin het hoofdpersonage Netje aan haar schoonmoeder (niet aan haar moeder) vraagt naar het nut van het leven: ‘moeder, waarom leven wij?’ Deze ene zin vat het werk van de auteur perfect samen. Netje groeit op in een triest arbeidersgezin aan de Antwerpse dokken. Zij was het kind teveel voor haar moeder die wegkwijnt van miserie. Haar vader sterft op jonge leeftijd, haar broer Albert trapt het thuis al snel af, net als haar zus Louise. Haar tweede zus, Mariëtte, stapt in de prostitutie. Netje kende een heel ongelukkige jeugd en ziet geen toekomst voor zichzelf. Ze belandt in haar tienerjaren in de armen van de sterke Louis met wie ze later zal trouwen en een kind krijgen. Maar Louis behandelt zijn vrouw allerminst met respect en laat haar geregeld voelen hoe hij over haar denkt. Netje leidt een armtierig en miserabel leven tot Mariëtte haar op dubbelzinnige wijze te hulp schiet door haar man af te snoepen en met hem te vluchten naar Parijs. Dit verlies voelt voor Netje aan als verlichting en haar leven lijkt helemaal een nieuwe wending te krijgen wanneer ze een prille jeugdliefde terug ontmoet: Karel, de man die goed geld verdient op de scheepvaart. Hij moet haar leven wat rozengeur inblazen … (Bron : Wikipedia)

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

P.S. : bijkomende gegevens van onze medewerker en freelancer Frits Schetsken.

HOE EEN KERKGEBOUW BEKEERD WERD
Wie het verhaal over de komst en verwijdering van de Saksische augustijnen kent – lees het bij de Augustijnenstraat – vraagt zich af wat er daarna met hun klooster en kerk is gebeurd.
Daar wordt aanvankelijk snel korte metten mee gemaakt: kerkaltaren worden afgebroken, klokken uit de toren gehaald, ramen en deuren dichtgemetseld en als slotstuk wordt het volledige kloosterterrein met een grote muur omgeven om alles wat doet herinneren aan deze protestantse episode zoveel mogelijk uit te wissen.
Een kerk sluiten is één ding, maar waar blijf je met al die gelovigen uit deze wijk? De stadsmagistraat gaat erover praten met landvoogdes Margreet van Parma in haar Mechelse residentie. Daaruit volgt in 1523 een verzoek om van de kloosterkerk een parochiekerk te mogen maken aan paus Adrianus VI – de Nederlander Adriaan Floriszoon Boeyens uit Utrecht, die als theoloog in Leuven leermeester van Karel V was geweest en dus hier de situatie wel kende. Hij heeft slechts twintig maanden de tiara gedragen, maar gelukkig talmt hij niet lang en zegt: “Akkoord!”
Keizer Karel V was minder gehaast, hij stelt in 1528 enkele commissarissen aan om de kloostergronden te verkopen aan … de Antwerpse magistraat. Onze stadsbestuurders slaan aan het verkavelen, trekken op het kloosterterrein de Sint-Andries-, Pomp- en Waaistraten en met de opbrengst van de kavels wordt de kerk afgebouwd om als parochiekerk te gaan fungeren. Hoewel de inwijding al op 6 juni 1529 gebeurt, zal die afbouw nog flink wat tijd in beslag nemen. Als patroonheilige wordt niet toevallig Sint-Andries gekozen, hij is ook de patroon van het hertogdom Brabant, waaronder Antwerpen toen ressorteerde én van het Bourgondische vorstenhuis, dat in zijn wapen twee vuurstaven heeft in de vorm van een Andrieskruis.
Nog even de jaartallen: de kruisbeuk komt gereed in 1633, het huidige koor dateert uit 1769 en hoewel de toren als eerste voltooid raakt in 1549, stort die alweer neer in 1755. Tweede poging volgt in 1763, maar enkele eeuwen later blijkt die nieuwe toren alweer dusdanig bouwvallig, dat vanaf 1961 alles nog maar eens wordt overgedaan, waarbij als laatste de huidige lantaarntop gereed komt in 1972.

                                                             -o-o-o-O-o-o-o-