Once upon a time
zo begint een sprookje dikwijls 
wezen alle wegen en sporen éénzelfde richting uit

of toch bijna

Fotorantje was er twee dagen niet want ze had een missie
en dus moest zij alle sporen zeker goed volgen
want die konden haar de weg wijzen naar het wonder.

Ze wist dat ze op de juiste plaats was toen ze het licht zag
net zoals ze bij Walter ooit 'verlicht' werd (weet je nog?)

Meteen wist ze ook bij wie ze moest zijn
om de missie te helpen volbrengen.
Walter was nog maar terug van zijn missie, en had het niet gevonden,
Annemarie was zelfs van Oostenrijk overgekomen om het wonder in de lage landen te zoeken
en fluwijn zocht het aan de andere kant van de grote plas.

Fotorantje deed zoals steeds beroep op the one and only

Sakkerlien,
een vriendin om door een ringetje te halen.
En die zou fotorantje zeker verder helpen.

Samen gingen ze op zoek naar het wonder
Ze wisten alleen niet of die zich nog op zee bevondt
of reeds was aangespoeld.

Niet alleen Fotorantje en Sakkerlien waren op zoek

Boodschappen uit de hemel deden ook niet echt deuren open gaan

Enkel voor curieuzeneuzemosterdpot was er een aanwijzing

Sakkerlien en fotorantje stonden er alleen voor
ze werden enkel gesponsord door  

Zullen ze het wonder vinden?
Is het wonder echt wel een wonder?
Brengt het hen bij monsterkes zoals Anthony ons vaak laat zien
Of zou het zo gek zijn net als Sakkerlien en Fotorantje zelf?

Die antwoorden krijgen we in deel 2

25-08-2011 geschreven door fotorantje

24-08-2011 geschreven door fotorantje

P.S. voor dieven die hier zouden langskomen en denken even af te zakken naar mijn adres,
mijn bescheiden paleis wordt bewaakt door twee pitbulls, gggrrrrrr

23-08-2011 geschreven door fotorantje

Nog eens naar de tuin van het huis Van Thuyne,
binnenkort wordt het huis omgetoverd tot hotel/restaurant
de bedoeling is wel dat iedereen nog steeds via de tuin
 van de markt naar het Kaandelpark kan
Ik hoop dat de oude poort en dergelijke wel blijven bestaan,
zodat de charme van vroeger voelbaar blijft.

Deze zonnehoeden (Rudbeckia nititda 'Herbstsonne') stonden fleurig en elegant te wezen

zelfs een bloemenknuffel ontbrak niet

De vele regen van de laatste tijd
zorgde ervoor dat het grasveld wel heel erg zoppig geworden was
De kaandelbeek nam het grasveld in

Er stonden heel wat paddestoelen

De grond is verdorie laag hoor, niet gemakkelijk om me stil te houden

22-08-2011 geschreven door fotorantje

tekst: www.waterwereld

21-08-2011 geschreven door fotorantje

21-08-2011 geschreven door fotorantje

20-08-2011 geschreven door fotorantje

Op een dag had het nijlpaard er zo genoeg van dat hij grijs en log was, dat hij de sprinkhaan aansprak en vroeg of hij
met hem wilde ruilen.
'Ja, dat is goed', zei de sprinkhaan. Het leek hem heerlijk om eens dik en tevreden te zijn en niet altijd
op te hoeven letten of de wind je niet wegblies. En bovendien meende hij dat het nijlpaard veel meer taart,
snoep en honing op kon dan hijzelf, en dat wilde hij graag eens meemaken.
Dus ruilden zij.

Het was een mooie dag. De zon stond hoog aan de hemel en af en toe vloog er iemand voorbij, de reiger,
de zwaan of de adelaar.
'Hé, wat heerlijk', zei het nijlpaard, terwijl hij zijn vleugels voorzichtig naar achteren vouwde en luchtig over het
bospad danste. Wat gaat dat gemakkelijk, dacht hij. Hij nam een sprong en vloog zelfs over een struik heen.
Toen ging hij in de zon zitten, onder een berk, spreidde zijn vleugels uit en liet de zon op zijn rug schijnen.
Ik denk, dacht hij, dat ik voorlopig zo blijf.

Even later kwam de mier voorbij en zag hem daar zo zitten.
'Hallo sprinkhaan', zei de mier.
'Haha', zei het nijlpaard. 'Ja, ik begrijp je vergissing, mier. Daar kun jij niets aan doen. Maar ik ben de sprinkhaan niet,
ik ben het nijlpaard'.
De mier wreef zijn ogen uit, keek nog eens opnieuw, schraapte zijn keel en zei toen: 'O. Dus jij bent het nijlpaard...'
'Ja', zei het nijlpaard terwijl hij zijn voelsprieten introk en zijn groene jas probeerde dicht te knopen.
'De sprinkhaan en ik hebben namelijk met elkaar geruild'.
'O', zei de mier nogmaals. 'Het is echt zo!' tsjirpte het nijlpaard. 'je moet mij geloven mier'.
De mier wist niet wat hij daarop zeggen moest en liep door.

En plotseling werd het nijlpaard bevangen door een grote somberheid. Alsof hij midden in een wolk stond.
Ik ben echt een nijlpaard, dacht hij. Ik zie er wel uit als de sprinkhaan en misschien denk ik ook wel als
de sprinkhaan, maar ik ben het nijlpaard. Trouwens, wat een jas is dit. Gaat niet eens goed dicht.
En die voelsprieten, wat moet ik daar eigenlijk mee voelen? Lucht?
Het nijlpaard stak zijn voelsprieten in de lucht. Lucht, dacht hij, inderdaad.
Maar dat kan ik ook wel zien. En wat heb ik trouwens aan lucht?

Het duurde niet lang of hij begon luid mopperend in de richting van de rivier te vliegen. Aan de rand van het bos
botste hij bijna tegen de sprinkhaan, die daar met lange tanden stond te grazen.

'Dat ik dit nou lekker vind', zei de sprinkhaan. 'Dat is toch verschrikkelijk.'
'Nou', zei het nijlpaard, 'het is mooi gras hoor. Het is dat ik nu geen trek heb...'

Ze stonden elkaar met scheve blikken aan te kijken. Het nijlpaard zocht naar knopen om zijn jas mee dicht te doen,
en de sprinkhaan krabde aan zijn romp en had het gevoel dat er nergens een eind kwam aan zijn vel.

'Eh...' zei het nijlpaard. 'Zullen we maar weer...'
'Ja, dat is goed', zei de sprinkhaan.
Zij begrepen wat zij bedoelden, ruilden vliegensvlug weer om en schudden elkaar toen uitvoerig de hand.
'Dank je wel hoor'.
'Dank je wel'.
Toen vloog de sprinkhaan weg en dook het nijlpaard met een tevreden duik in de rivier.

Toon Tellegen

Blijf maar jezelf, dat is al gek genoeg ;-)

20-08-2011 geschreven door fotorantje

Woensdag naar de zoo van Antwerpen geweest
Dat was zeker al van m'n tienerjaren geleden dat ik er nog was
Mooi weer, mooi park, dus genieten

Humboldtpinguïn

Wel niet zo gemakkelijk om m'n compactsonietje los te laten op de dieren.
Meestal zaten ze te veraf, dan weer achter tralies of glas
en dan had sonietje er weer eens genoeg van en begon het beeld te daveren.
Hij geraakt echt aan het einde van z'n krachten.
Dus veel dierenfoto's zijn er niet.
Dan maar een beetje op fotorantjes wijze

 

Helmhokko

Bij sommige dieren had ik het wel moeilijk toen ik hun beperkte ruimte zag
Gelukkig zijn ze volop bezig om daar verandering in te brengen
o.a. de leeuwen en tijgers zullen binnenkort mogen verhuizen

Als ik het goed begrepen heb dan zou dit hun nieuwe verblijf worden,
hier zie je maar een klein deel.
Toch heel wat beter dan dat stukje waar de leeuw zich nu ligt te vervelen

Kroeskoppelikaan

Ook bij deze knuffelige loebas had ik het moeilijk
wat ziet die er ongelukkig uit

En deze zat mensjes te kijken

En dan was er eentje die genoeg had van al die pottekijkers
en zich parmantig omdraaide

Een bezoekje met gemengde gevoelens
maar toch wil ik nog terug,
omdat ik graag beestjes zie
maar vooral ook om te zien hoe ze toch steeds verder werken om het voor de dieren aangenaam te maken
Toch ook niet altijd gemakkelijk als je weet dat de zoo in de stad ligt

19-08-2011 geschreven door fotorantje

de zoo in Antwerpen

18-08-2011 geschreven door fotorantje

Echt wel uitnodigend zo'n open deur aan een verlaten schuurtje

weinig te zien binnen

aan de overkant, het huisje

onmogelijk binnen te geraken,
of ik zou moeten door het gebroken raam kruipen
en dat vind ik toch net iets overdreven

tja zoveel geluk als curieuzeneuzemosterdpot heb ik niet,
zij vindt de boeiendste verlaten gebouwen én kan er binnen,
je moet maar eens kijken bij haar, zo'n lokaties wil ik ook ontdekken

PS: sorry dat ik vandaag (woensdag) bij jullie niet langskwam, ik was een dagje weg
ik probeer nog enkele bezoekjes deze avond en anders zal het tot morgen zijn

17-08-2011 geschreven door fotorantje

16-08-2011 geschreven door fotorantje

Kleine wandeling in landelijk Huise

Rustende koetjes en de vervelende draad, voor mij dan

minder draad lukte niet of ik had een halve koe,
er was nog een gracht tussen de koetjes en mij

En gelukkig was er den draad anders had ik geen titel


Als je wil weten waar de uitdrukking 'den draad' van komt
dan moet je maar eens googelen op 'den draad - in de gloria'

16-08-2011 geschreven door fotorantje

15-08-2011 geschreven door fotorantje

Ik was helemaal in de ban van prutske

en ik had alle tijd net als prutske, dus bleef ik plakken 

14-08-2011 geschreven door fotorantje

Stilte is niet de afwezigheid van geluid.

Stilte is je niet laten afleiden door lawaai.

tekst: Erik Van Zuydam

14-08-2011 geschreven door fotorantje

14-08-2011 geschreven door fotorantje

menskes, beestjes,
oud of jong,
dik of dun,
groot of klein,
ziek of gezond,
ondeugend of ernstig,
...

PS: behalve de krengen, bitchen, smeerlapkes,...

13-08-2011 geschreven door fotorantje

tekst: Eckhart Tolle

12-08-2011 geschreven door fotorantje

Rust en stilte opzoeken
niet binnenshuis
maar buiten

Enkel ruisende bladeren
krekels, vogels,  geluidloze beestjes,...

Mij mag je hier een ganse dag achterlaten
ik hou me wel bezig

met genieten

Bourgoyen Gent-Mariakerke

11-08-2011 geschreven door fotorantje