Zelf kwam ik op de wereld in 1962 Na 16 jaar West-Vlaming te zijn werd ik Oost-Vlaming.
______________________________
de foto's vanaf 4/10/2011 zijn genomen met dit toestel
Sony DSC HX100V
de foto's t/m 3/10/2011 zijn genomen met dit toestel
Sony Cybershot DSC-T2
mijn ervaring kan je lezen onder 'blootgeven'
Zoeken in blog
hier kan je een titel ingeven van een postje die je terug wilt bekijken vb wil je alle 'goesting' postjes zien typ gewoon goesting' en dan krijg je ze allemaal onder elkaar
in de stilte voorbij je gedachten, vind je innerlijke rust
shri mataji nirmala devi
Vandaag is het geluk je deel en morgen vallen klappen oh er gebeurt zo veel zo veel waar wij geen barst van snappen.
Toon Hermans
De aarde brengt genoeg voort voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht.
~Mahatma Gandhi~
Wat het is
Het is onzin zeg het verstand. Het is wat het is zegt de liefde. Het is tegenslag zegt de berekening. Het is alleen maar pijn zegt de angst. Het is uitzichtloos zegt het inzicht. Het is wat het is zegt de liefde. Het is belachelijk zegt de trots. Het is lichtzinnig zegt de voorzichtigheid. Het is onmogelijk zegt de ervaring. Het is wat het is zegt de liefde.
Erich Fried (1921-1988)
Niemand weet wat er de volgende vijf minuten gebeurt en toch gaan mensen verder.
Omdat ze vertrouwen, omdat ze geloven.
Uit: Brida. Paulo Coelho
Copyright
Niets van deze website mag worden overgenomen zonder uitdrukkelijke toestemming.
Indien mensen zich herkennen op foto's en liever niet op de blog staan kunnen die mij altijd kontakteren en dan wordt de bewuste foto verwijderd
Als je het hier leuk vond kan je op deze site stemmen door op volgende links te klikken waarvoor dank:
De sint was heel blij te lezen dat er nog mensen waren die vonden dat de Kerstman de Sint voor de voeten liep Die Kerstman had veel blablah maar werd nogal vlug op z'n plaats gezet door milo en milodie er achteraan gingen. Het was alsof de duvel er mee te maken had. En die zal echt wel bestaan want een kindje schreef ergens 'god bestaad echt', dan de duvel ook hé. En de waarheid komt uit de kindermond.
De sint wordt oud en was dan ook heel moe na het bezoek aan al die huizen van memory lane . Zoveel huizen van één persoon was toch beetje te veel. En dan zijn er ook nog grotere kinderen die veel kleinkinderenhebben.
De sint sloot z'n ogen om zoveel moois Hij wist niet dat kinderen nog zoveel tijd en zin hadden voor beelden, kleuren, woorden en letters. Want inderdaad niet enkel van de woorden was hij onder de indruk. Er is zelfs iemand heel in het geheim bezig aan een creatieve koffer, maar je hoeft niet te klikken want dat is topsecret, enkel ingewijden kunnen de stand van zaken volgen. De koffer wordt goed bewaakt door een van de Milo's En dan zijn er nog kinderen die op de boekenbeurs stonden met een boek over de sint zelf
Sint vond dat hij bij één iemand toch zeker een knuffelbeer moest achterlaten want buitenbeer en tjewilden wel eens een nieuw vriendje. Beren komen natuurlijk later aan de beurt dan kindjes.
Maar sint merkte ook dat kleine ventjes groot worden en dus bracht hij voor elke leeftijd gepast speelgoed. Voor de tieners een mp3 of was het een mpe? En voor fotorantje (oeps, dat ben ik, hihi) zal hij volgend jaar eens langsgaan in deze hoedenwinkel
De sint was tevreden dat ook aan hem gedacht werd en dat hij lekkere koffie kreeg al begreep hij eerst niet wat men bedoelde met een pokje fokkie. Van Culimieke kreeg hij heel wat lekkere recepten mee zodat de pieten met de eindejaarsfeesten hem heerlijke gerechten kunnen voorzetten.
Jammer genoeg zijn de sint zijn beste dagen weer voorbij en is het tot volgend jaar Maar eerst moet hij nog naar Canada. Dat zal al even lastig zijn als in Oostenrijk Met het eenvoudige allé ze zet de sint zijn paard het op een drafje.
en de sint eindigde z'n brief met
gracias queridos hijos
por la cálida bienvenida
Na deze vertaling kon fotorantje geen pap meer zeggen. De Sint kon natuurlijk niet ieder kindje vermelden want dat zijn er miljoenen. Het was al een hele opdracht om in ieder schoentje iets te leggen. t is dan ook een Sint om te zoenen.
Lieve Sint, deze nacht kom je langs je weekend was al druk maar geen enkel kindje is tweederangs dus vergeet het meisje niet met de kruk.
Ga zeker toch ook nog eens langs bij Gerda want daar is het altijd, noppes, rien, nada Ook bij juf Natalie mag je niet voorbij dat is zo'n bezige bij Wat die allemaal voor haar kleuterklasje doet daar doe ik mijn petje voor af én m'n hoed
En Sint wil je volgend jaar toch een van je Pieten sturen naar Joke Dat lieve kind komt niet aan bloggen toe Ze is bezig met een heel gedoe en heeft geen tijd voor een chocoboke Ze schrijft kaarten voor het nieuwe jaar.
Sint je zal het deze week wel koud gehad hebben Witte daken is meer iets voor de Kerstman Maar je wist je te redden Ik blijf hoedanook van beide fan
Kan je ook nog wat letters droppen ik scoor zo graag met Tal haar woorddrop Letters die mooie woorden vormen met hoge normen.
Wat moet dat heerlijk zijn om goed te kunnen dichten Dan zou iedereen wel voor mijn blog zwichten Sierlijke woorden om bij weg te dromen en nooit meer terug te komen.
Zweven naar een eiland omringd door de woeste zeeën en op een hemels strand sierlijk dansen als de feeën.
Ik weet dat ik nooit zo goed zal zijn Maar Sint als jij nu wat woorden haalt bij Merel dan ben jij een bovenste beste kerel En zal ik het allerliefste kind zijn.
Ohnee lieve sint en blogpieten denk nu niet dat ik hier zal rijmen en verzen uit mijn mouw zal gieten zoals ik ze vorig jaar aan elkaar kon lijmen. Laat maar eens in de blog zoeken op sintrijmelarij dan staan ze allemaal in een rij
Lieve Sint ik vraag jou wat inspiratie dan schiet ik volgend jaar weer in actie Dat is als ik nog in blogland ben maar ik ben een grote 'fen' dus dat komt wel goed met nog wat snoepgoed.
Dan toch maar nog eens proberen? oké, morgen dan eentje over ijsberen of nee, over woorden die helen en mensen die met woorden spelen.
Sinterklaas, wat ik vraag is een rode paddestoel met witte stippen Ook Mamapippa wil dat graag Anders gaan we samen flippen. Annespike zag er nog zoveel mooie echt van die rooie. Bezorg je me een reis naar Oostenrijk want daar staan ze zelfs in een wijk.
Ik weet het nog goed je gaf me ooit rood met iets wits Ik was dan ook heel zoet en zong al jou hits
Ik denk dat 'sinterklaas' een van m'n favoriete woorden is. Dat roept zoveel heerlijke warme herinneringen op. Niet dat we een overvloed aan dure cadeautjes kregen, maar de tafel was altijd zo mooi aangekleed. Nooit heb ik een seconde getwijfeld over het ganse gebeuren.
Als ik nu zoveel jaren later m'n ouders er over bezig hoor dan hadden ze net zoveel plezier als wij. Ook net zoveel spanning. Toen ze eens een heel mooi popje besteld hadden bij sinterklaas en dit in de kast verborgen hadden, heeft m'n mama wel meerdere keren naar boven in de kast gaan kijken hoe mooi het popje wel was. Dat vertelde ze onlangs nog. Ik was dan ook in de zevende hemel toen ik dat popje op de tafel zag stralen, en ik stond te applaudiseren van vreugde. Broer kreeg eens een heel mooi houten koffertje waar allerlei schildergerei in zat. Hij was dan ook altijd bezig met tekenen, kleuren en schilderen.
We zorgden ook steeds dat het paard van de sint iets te eten kreeg. In de garage legden we wortels klaar. En ja hoor, s morgens toen we op controle gingen waren de wortels verdwenen. Die sinterklaasochtenden waren altijd heel spannend. Als ik er aan terugdenk voel ik die kriebels nog.
De twijfel kwam toen een buurmeisje die twee jaar ouder was mij het geheim rond sint en piet vertelde. Volgens mijn mama kwam ik heel boos thuis, boos op het buurmeisje om zo een grote leugen.
Het volgende jaar kreeg ik dan inderdaad te horen hoe het verhaal ineen zat. Wat was ik ontgoocheld.
Ik kon en wilde dat niet geloven! Ik weet nog dat ik zei dat dat niet waar kon zijn, want de wortels in de garage waren toch ook verdwenen. Aja natuurlijk, die werden gewoon teruggelegd. Zo kwam er een einde aan die heerlijke meeslepende kindergoedgelovigheid. Prachtig jeugdsentiment
En bij deze geef ik een stokje door, hihi Mizzd,en Chrissebie ik ben benieuwd naar jullie favoriete woord ik hoop dat het jullie niet stoort Laat de woorden maar vloeien en geef aub het stokje verder door (het moeten er geen twee zijn, kies zelf maar hoeveel maal je het stokje wilt doorgeven, succes)
Mensen die in hun dromen nóg kapellekes willen zien moeten maar eens naar het groot begijnhof in Gent gaan Boven, naast, of in de deur zie je aan bijna ieder huisje een nis met een heiligenbeeld
De straatjes zijn iets minder gezellig dan in Kortrijk of Oudenaarde Maar je kan er toch wel een mooie wandeling doen
Ik heb niet alle nissen op de foto vastgelegd, vele staan nogal hoog en dat kan je van mij niet zeggen, hihi
De grote kapel waar ik jammer genoeg niet binnen kon
Allé kom, toch nog niet moe gekeken zeker je krijgt er natuurlijk wel een pijnlijke nek van
sommige beeldjes zijn echt om te stelen, boven en onder zijn mijn 2 favorieten
elaba, zet terug of jullie mogen nog eens de toer doen en overal een gebedje doen
De hemel zij dank voor al die beeldekes óf voor het einde van dit log
Over kunst en smaak valt niet te twisten. Ik oordeel niet maar neem alles aandachtig in me op. De beste manier om kunst te bekijken.
Raveel is niet enkel schilder maar ook dichter.
Zoek door mijn verrekijker een wereld van donker gefluister waar ja en neen in één- klank in je oren sterft.
Vrouw met opsmukspiegeltje - 1953
Stukadoors - 1953
Gele man met karretje - 1952
Herinneringen aan het sterfbed van mijn moeder - 1965
Moeder, je wilde je lijden zin en betekenis geven om ons te helpen toen geen hoop ons nog bleef paaien en de dood steeds dichter kwam en blij begon te huilen.
Het gordijntje - 1963
Woorden ontsnappen en helpen mensen denken.
Vormen ontroeren en brengen mensen in vervoering en droom.
Een mens ten voeten uit in vrijheid gevangen gevoelens wiskundig betekend krachtig machteloos rijk in schamelheid tijdelijk voor eeuwig geboren roepend naar verzadiging in de leegte
Parasol paraplu. Alle regen van de kleurenboog uit de hemel hoog. Boven het begijnhof drijven boze buien. Kakel, begijn, doe een mirakel. Lok de zon uit haar hok.
Joris Denoo - Begijnhofdichter Kortrijk (alle gedichten op de log zijn van zijn hand)
Het mirakel kwam gedeeltelijk de zon kwam niet maar de regen bleef weg tijdens ons bezoek
Alle huisjes dateren van de 17e eeuw
Stilte breekt in volle hevigheid los als op een akker in de zestiende eeuw. Een vogel glijdt in een luchtplooi weg. Tijd stippelt hem ongenadig uit.
Een kapje op een kopje als een zonnepaneeltje. Juweeltje in een prieeltje. Pas op of hij steelt je.
juffrouw Marcella, het laatste Kortrijks begijntje is momenteel 90 jaar en woont in een rusthuis
kapel O.-L.-Vrouw ter Sneeuw
In 1631 woonden er hier 137 begijnen Als er een vorig leven bestaat dan was ik zeker eentje van de 137
De herfstzon bezorgde mij wat fotokopzorgen en een gebedje hielp niet echt
Maar ik liet het niet aan mijn hart komen en genoot van de knusse hoekjes in het begijnhof van Oudenaarde
Het moet er toch heerlijk wonen zijn Dat zou echt wel iets voor mij zijn
Oorspronkelijk verbleven de Oudenaardse begijnen achter de Sint-Walburgakerk. In 1449 kregen zij een nieuw onderkomen op de huidige plaats. Het laatste begijntje stierf in 1960.
bron: oudenaarde.be
Geen begijntjes meer maar wel andere bewoners.
ik probeer ongemerkt dichterbij te komen want wil deze gezellige buurbabbel niet verstoren
nog een kapelleke
en dan de grote kapel
en nog een groterder kapel waar ik niet binnen kon
Memé overleed 5 jaar geleden op 98 jarige leeftijd
Grootouders spelen meestal een belangrijke rol in het leven van hun kleinkinderen. En omgekeerd ook. Ik luisterde graag naar hun verhalen van vroeger. Verhalen uit een andere leven.
Ik heb het geluk gehad van één memé heel lang te mogen kennen. Het is ook de memé die mij het dierbaarst is omdat ik de kans kreeg haar écht te leren kennen. Als jonge vrouw 'op de buiten' die naar een stad kon verhuizen. Die in de oorlog de voeten verzorgde van de passerende vluchtelingen. Een moeder die twee kinderen verloor. Een vrouw die geen kwaad sprak maar over iedereen iets goed kon zeggen.
Ik bezocht memé wekelijks en had altijd al het gevoel dat ik er bij zou zijn als ze overleed. Ik stond (samen met m'n broer) aan haar sterfbed met haar kinderen.
Ze leefde altijd met iedereen mee en was steeds geïnteresseerd in doen en laten van haar nakomelingen. Ze heeft heel even mogen beleven dat ze overovergrootmoeder werd
Pepé overleed in 1984 toen hij 79 jaar was.
memé op haar 90e verjaardag
M'n andere memé overleed toen ik 19 jaar was. Ze was al meer dan 8 jaar dement en wist helemaal niet meer wie ik was ook haar zoon herkende ze niet meer Ze zat enkel nog voor zich uit te staren en is stilletjes heengegaan op 82 jaar in 1981.
Pepé was er al niet meer toen ik m'n eerste communie deed, hij overleed op 69 jaar in 1968 Veel weet ik niet meer van hem Ik herinner mij wel nog dat hij mij 'antjeparantje' noemde
Broer en ik hadden een extra paar grootouders. Nu is dat gewoon door de nieuw samengestelde gezinnen.
Ons derde grootouderpaar was een tante en nonkel van mijn mama De zus van de memé van 98 jaar. Dit koppel had zelf geen kinderen. Ze woonden in het toen heel verre Brussel. Iedere zomervakantie kwamen ze 1 of 2 weken logeren. Het was altijd feest als tantje en nonkel kwamen. s Morgens als nonkel al op was kroop ik bij tantje in bed. Tantje overleed veel te vroeg op 67 jaar in 1969 Het was een schat van een warme vrouw Nonkel overleed in 1981 op 79 jaar
wat kijken we toch overal zo ernstig je zou niet zeggen dat we het met z'n allen zo goed en gezellig hadden Ik vermoed dat de volgende seconde een brede glimlach volgde
Plots ging de storm liggen de man twijfelde nog, hij begreep niet dat dit zo plots kon. Maar de wolken verdwenen echt en de zon scheen als nooit tevoren. Hij werd volledig verblindt en moest echt even stilstaan. De man dacht dat hij droomde
maar het grietje dat hij zag was z'n eigen mamma-lien ze was hem achterna gereisd Man en vrouw waren terug herenigd en konden hun nestje beginnen bouwen Ze begonnen alle aangespoelde planken te verzamelen en nog veel meer. zo maakten ze hun droomhuis, kijk maar eens hoe mooi Toevallig had mamalien een paar spijkers bij en die konden zeker hun nut bewijzen bij de bouw
Bij mamalien kon de man terug zijn ziel blootleggen, het was niet enkel gewoon blablah hij vertelde over al de ontroerende dingen van de laatste dagen. En Mamalien vertelde alles over het thuisproject. De verrassing was dat ze alles verkocht had om samen met de man daar te blijven wonen, weg van alle drukte. Hier konden ze heel zeker de cirkel-der-natuur volgen. De vrouw had de mooiste omgeving om haar tekeningen te maken. Het eiland kon alleen maar voor veel inspiratie zorgen
Ik weet dat ik zei dat ik het er niet meer zou over hebben maar ik wil toch even iets tonen. En een mens mag al eens van gedacht veranderen ook hé . Ik ga wekelijks naar de kinesist en daar word ik precies een astronaut.
Nee het doet geen pijn integendeel het doet heel veel deugd. Het is een soort drainage van de benen. 10 minuten pompt dat op, een beetje het gevoel van de bloeddrukmeter. Het is het enige die leuk is bij de kinesist, de rest doet pijn, dikwijls heel veel pijn.
Behalve de pijn hier en daar en overal, en het uitgeput zijn na een wandeling of wat dan ook zijn er ook de problemen met het hoofd. Zoals veel lotgenoten is er gebrek aan concentratie, geheugenproblemen, licht tot erg afwezig zijn in het hoofd. Dit varieert bij iedereen, sommige hebben weinig last van hun hoofd. Maar bij mij is dat heel erg aanwezig. Mentaal kan ik weinig aan, iedere verandering is precies een drama. Ik weet dat het geen drama is maar het voelt zo aan. Mijn hoofd reageert niet altijd zoals ik het wil. Dat klinkt vreemd, ik weet het. Eigenlijk ben ik het best met een heel eenvoudig rustig leven, een uitstapje hier en daar en liefst niet teveel na elkaar. Gewoon even onder de mensen komen of op wandel in de natuur.
Er zijn lotgenootjes die heel boeiend en zelfs met humor over de ziekte schrijven, maar ook over andere dingen.
Heel interessant voor iemand die er meer wil over weten of om door te geven aan mensen met dezelfde problemen die hun 'nieuwe' weg nog zoeken Gedeelde smart is halve smart zeggen ze toch hé
dan is er ook nog de liga waar ik heel veel te weten ben gekomen, schatten van mensen heb ontmoet virtueel en live (ieder jaar komen we twee keer samen) van wie ik veel steun en vriendschap krijg en waar we ook samen kunnen lachen om onze 'stunts' www.vlfp.be
