Zelf kwam ik op de wereld in 1962 Na 16 jaar West-Vlaming te zijn werd ik Oost-Vlaming.
______________________________
de foto's vanaf 4/10/2011 zijn genomen met dit toestel
Sony DSC HX100V
de foto's t/m 3/10/2011 zijn genomen met dit toestel
Sony Cybershot DSC-T2
mijn ervaring kan je lezen onder 'blootgeven'
Zoeken in blog
hier kan je een titel ingeven van een postje die je terug wilt bekijken vb wil je alle 'goesting' postjes zien typ gewoon goesting' en dan krijg je ze allemaal onder elkaar
in de stilte voorbij je gedachten, vind je innerlijke rust
shri mataji nirmala devi
Vandaag is het geluk je deel en morgen vallen klappen oh er gebeurt zo veel zo veel waar wij geen barst van snappen.
Toon Hermans
De aarde brengt genoeg voort voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht.
~Mahatma Gandhi~
Wat het is
Het is onzin zeg het verstand. Het is wat het is zegt de liefde. Het is tegenslag zegt de berekening. Het is alleen maar pijn zegt de angst. Het is uitzichtloos zegt het inzicht. Het is wat het is zegt de liefde. Het is belachelijk zegt de trots. Het is lichtzinnig zegt de voorzichtigheid. Het is onmogelijk zegt de ervaring. Het is wat het is zegt de liefde.
Erich Fried (1921-1988)
Niemand weet wat er de volgende vijf minuten gebeurt en toch gaan mensen verder.
Omdat ze vertrouwen, omdat ze geloven.
Uit: Brida. Paulo Coelho
Copyright
Niets van deze website mag worden overgenomen zonder uitdrukkelijke toestemming.
Indien mensen zich herkennen op foto's en liever niet op de blog staan kunnen die mij altijd kontakteren en dan wordt de bewuste foto verwijderd
Als je het hier leuk vond kan je op deze site stemmen door op volgende links te klikken waarvoor dank:
Ik weet dat ik zei dat ik het er niet meer zou over hebben maar ik wil toch even iets tonen. En een mens mag al eens van gedacht veranderen ook hé :lol:. Ik ga wekelijks naar de kinesist en daar word ik precies een astronaut.
Nee het doet geen pijn integendeel het doet heel veel deugd. Het is een soort drainage van de benen. 10 minuten pompt dat op, een beetje het gevoel van de bloeddrukmeter. Het is het enige die leuk is bij de kinesist, de rest doet pijn, dikwijls heel veel pijn.
Behalve de pijn hier en daar en overal, en het uitgeput zijn na een wandeling of wat dan ook zijn er ook de problemen met het hoofd. Zoals veel lotgenoten is er gebrek aan concentratie, geheugenproblemen, licht tot erg afwezig zijn in het hoofd. Dit varieert bij iedereen, sommige hebben weinig last van hun hoofd. Maar bij mij is dat heel erg aanwezig. Mentaal kan ik weinig aan, iedere verandering is precies een drama. Ik weet dat het geen drama is maar het voelt zo aan. Mijn hoofd reageert niet altijd zoals ik het wil. Dat klinkt vreemd, ik weet het. Eigenlijk ben ik het best met een heel eenvoudig rustig leven, een uitstapje hier en daar en liefst niet teveel na elkaar. Gewoon even onder de mensen komen of op wandel in de natuur.
Er zijn lotgenootjes die heel boeiend en zelfs met humor over de ziekte schrijven, maar ook over andere dingen.
Heel interessant voor iemand die er meer wil over weten of om door te geven aan mensen met dezelfde problemen die hun 'nieuwe' weg nog zoeken Gedeelde smart is halve smart zeggen ze toch hé
dan is er ook nog de liga waar ik heel veel te weten ben gekomen, schatten van mensen heb ontmoet virtueel en live (ieder jaar komen we twee keer samen) van wie ik veel steun en vriendschap krijg en waar we ook samen kunnen lachen om onze 'stunts' www.vlfp.be
Reacties op bericht (24)
Foto
Niks dan eerbied voor je omdat je je ziekte hier met iedereen deelt en omdat je je kruis zo moedig draagt. Je bent een heel fijn iemand.
03-10-2010
geschreven door Stefanie
*
heel dapper van je om je op deze manier 'bloot te geven'... praten en zelfs schrijven over pijn, verdriet, afscheid is vaak niet makkelijk, maaaaar het helpt wél. Alleen al 't feit dat je op deze manier lotgenoten tegenkomt is heel positief. Ervaringen, zowel lief als leed, kunnen delen is 'n deel van de verwerking... Sterkte An !
02-10-2010
geschreven door AmaZony
Door mijn werk ken ik Fibromyalgie. Toch goed dat je het bespreekbaar maakt, voor jou dan, denk ik. Bij alles wat iemand mankeert is het veel beter er over te praten, dan komt er ook begrip en dat voelt in elk geval beter. Door mijn werk ben ik dankbaar dat ik nog gezond mag zijn.
29-09-2010
geschreven door ank
***
't is wel niet helemaal hetzelfde,
maar ik herken toch heel veel van dat 'mentale'...
'k heb hier even wat achterstand ingehaald, was hopeloos achterop geraakt. Daaaag
29-09-2010
geschreven door wim22
bedankt
iedereen bedankt voor de reacties
Retro bedankt voor je mooie woorden
28-09-2010
geschreven door fotorantje
Wens
Ondanks je problemen wens ik je eel veel mooie dagen.
Ach, weet je
Het geluk behoeft
niet veel woorden
Uit een kleine beweging
Ontvouwt zich schoonheid
Als wilde witte bloesems
Trillend in de wind
28-09-2010
geschreven door Retro
......
het helpt zeker om af en toe even over dit soort zaken te schrijven als je dat kunt en wilt delen An... en nooit gehoord van een verbod op gedachtenverandering. Geniet van de dingen en doe ze vooral op je eigen manier dat hou het het langste vol.
Groetjes Ada
28-09-2010
geschreven door ada
...
Daar ben je wel serieus ingepakt
Da's zeker dat je van gedacht mag veranderen! Natuurlijk mag je er over schrijven, heel moedig vind ik dat.
grtjs
28-09-2010
geschreven door Vanessa
drainage
Hey Rantje, Ik heb gezien dat ze in dat kuuroord ook lymfedrainage doen, al weet ik niet direct hoe of wat het zal zijn, het kan ook pokkeduur zijn, k zal wel zien, k zal in elk geval proberen te genieten!
liefs
28-09-2010
geschreven door christa
Ai
Ik weet heel goed waar je over schrijft Ann! Ik zou het ook eens moeten doen, maar stel het steeds uit! Jij hebt de moet om dit wel te doen! Voor mij mag je steeds je gedachten veranderen, daar is niks mis mee! Gr. P-TER
28-09-2010
geschreven door P-TER
ook een ei ?
op mijn ei blog staat ergens een logje over de therapeutische heling van het bloggen. wat ik daar schreef is ,en gaat over wat ik heb doorgemaakt.en hoe het echt werkt om erover te vertellen.als iedereen rondom je, het beu is om steeds weer naar hetzelfde te luisteren,dan kun je hier je ei kwijt! en er is altijd wel iemand die je begrijpt.dus ann,schrijf het van je af,blijf er niet mee alleen zitten,is het nu fibro,of lupus of sjogren,het is chronisch,en gaat niet meer weg,leer je beperkingen te aanvaarden,en stop om er tegen te vechten,dan ben je al half op de goede weg,
welgemeende dikke knuf x
28-09-2010
geschreven door guusje
An
tuurlijk kan je er over schrijven...
bijzonder sterk vind ik het !
28-09-2010
geschreven door willy
x
Als je het me niet kwalijk neemt, zal ik er niet gaan kijken op die blogs. Ik kom er waarschijnlijk teveel herkenbaars tegen en dat is moeilijk. Je astronoutpak trekt me wel aan. Lijkt me heerlijk! Ik zal eens informeren bij mijn fysiotherapeut/kinesist of hij ook zoiets kan bieden ))
Ik wens je een zo fijn mogelijke dag.
28-09-2010
geschreven door Hartstikkeleuk
STERKTE !
en blijf ons maar verblijden met uw mooie foto's en bijpassende teksten !
28-09-2010
geschreven door omamoetje
***
Het is veel beter erover te schrijven dan het stil te houden, het is zoals ze zeggen 'gedeelde smart is halve smart'
28-09-2010
geschreven door Etje
Ah..
het is daarom dat je ooit bij mij schreef dat je bij seniorenblogs zat...dat het allemaal niet zo vlug meer hoefde voor jou hè. Had al wel zo'n beetje begrepen in welke hoek de bal lag..maar of je er uitgebreid over wil schrijven, dat moet je helemaal zelf weten natuurlijk. Steun is fijn...maar bij zo'n soort ziekte komt er dus nooit een eind aan hè...ik zou daar zelf zenuwachtig van worden dan denk ik...en het ook maar mondjesmaat aanstippen. Maar ieder mens is anders natuurlijk. Mijn jongste zusje is er nog niet zolang geleden achter gekomen dat zij het dus ook heeft...en ik heb haar de blog van bientje aangeraden erover te lezen...en ze herkende maar al te veel helaas. Het astronautenpak ziet er wel supersonisch uit ..maar sinds ik die 24uurs-bloeddrukmeting heb moeten doen, wat ik heel erg onplezierig vond, lijkt het me toch echt niet zo'n pretje daarin! Oei...wat moet de rest van de oefeningen dan wel niet voor akeligs zijn An..! Hou je goed hoor meid...rustig aan maar hè! Groetjesss!
28-09-2010
geschreven door mizzD
dag Antje,
oei ik merk dat ik een paar dagen hier niet ben langsgekomen en juist zo'n mooie beelden staan er dan.
Antje,het is niet met er nièt over te spreken of te schrijven dat je problemen oplost. Veel beter kun je er wèl of schrijven of spreken.Dat doet de mensen beseffen dat er anderen zijn die lijden en een woordje van troost of schouderklopje doet dan wel deugd.
Door het te vertellen of er over te schrijven zijn er misschien kleine oplossingen die naar boven kunnen komen.Of raadgevingen van anderen die je kunnen helpen of je toestand verlichten.
Dus als je daar behoefte aan hebt:vertel het maar ,ik luister met beide oren.
28-09-2010
geschreven door magda
*
tuurlijk schrijf je daarover! schrijven is goed voor een mens!
fijn dat je zoveel lotgenoten hebt gevonden
27-09-2010
geschreven door joo
toch kijk ik er van op
Goh, dat het zo heftig was drong nooit tot me door.
Maar ik vind én vond je altijd al een bijzonder mens!
Knuff!
27-09-2010
geschreven door walter
...
Dat lijkt me ontzettend lastig An. Het is goed dat je erover schrijft. Fijn dat je kunt bijkomen in de natuur, bijvoorbeeld. Ik wist niet dat het zoveel pijn geeft en zo vaak, en ik wist al helemaal niet dat er ook problemen met concentratie en geheugen bij komen. Sterkte ermee. Blijf genieten van het moois om je heen en met je vrienden.
27-09-2010
geschreven door Fokkio
het is niet fair
Een mens zou niet zoveel mogen lijden.
Nope, niet fair.
27-09-2010
geschreven door pieterbie
...
Natuurlijk mag je van gedacht veranderen
Schrijven is je blootgeven, maar ook een beetje je 'innerlijke' pijn verlichten xXx
27-09-2010
geschreven door Mamapippa
je mag er altijd
over schrijven wat jij wilt an,
als je dat oplucht,
als je maar doorzet en de moed niet opgeeft,
ik ben 17 jaar ziek geweest en er ook bovenop gekomen, met goeie hulp en de juiste medicijnen,
da's voor jou toch ook mogelijk,
dikke knuffel
xxx
27-09-2010
geschreven door klaproos
.
Wel goed denk ik dat je er over schrijft. Dat kan nooit kwaad namelijk. Zelf schrijf ik af en toe nog wel eens over mijn revalidatie periode. Het is toch een manier van verwerken door er over te schrijven.
..maar sinds ik die 24uurs-bloeddrukmeting heb moeten doen, wat ik heel erg onplezierig vond, lijkt het me toch echt niet zo'n pretje daarin! Oei...wat moet de rest van de oefeningen dan wel niet voor akeligs zijn An..! 
Hou je goed hoor meid...rustig aan maar hè! Groetjesss!
