Het zou er spoken Je zou er kinderen horen giechelen, kinderen die je nergens ziet. Vreemde schaduwen zien die zich verplaatsen, gerinkel van glas en kettingen. Het kraakt en piept er.
Het zou er griezelig moeten zijn, maar dat was het niet. Misschien moet ik eens teruggaan als het stormt want nu was er helemaal niks spookachtigs aan.
Toch voelde ik nu en dan een bries en waaiden de takken harder, dan er wind was. Zou er dan toch iets van waar zijn. Van die spoken, die zelfs soms op foto's verschijnen. Ja! kijk maar, er staat iemand naast mij, en dat kan gewoon niet, ik was alleen en ik heb echt geen twee hoofden
|
|
Zie je dat, in de faiënce boven de wc? raar hé
Als er spoken zijn dan zullen het wel lieve zijn want we zijn in een kinderparadijs
Dadipark in Dadizele Een verlaten pretpark waar je zomaar kan binnenwandelen. Een eenvoudig pretpark, geen moderne attrakties. Het werd geopend in 1950 en in 2002 gesloten wegens renovatie, maar de renovatie is er niet gekomen en het is nooit meer opengegaan. De renovatie was nodig na een zwaar ongeluk en meerdere incidenten.
Ondertussen gaat iedereen er z'n vrije gang: vandalisme, grafiti en werden er ook wagentjes van speeltuigen meegenomen.
Gelukkig valt er nog heel wat te zien Meer dan één fotograaf is hier al langsgeweest. Ik hoorde er zelfs engelstaligen.
Het restaurant is dichtgetimmerd maar er is er ook eentje in open lucht, en heel verfrissend, haha
Nu laten we het gordijn even naar beneden en gaan verder in een volgend postje.
Zou het nog griezelig worden? Doemen er nog spoken op?
|