Ik ben Josephine of Joke
Ik ben een vrouw en woon in Waasmunster (Belgie) en mijn beroep is Genieter.
Ik ben geboren op 10/08/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Zwemmen,wandelen in de natuur,
en natuurlijk fietsen.
Fotograferen, fotobewerking.
Op internet surfen en bloggen.
Maar ook een gezamelijke hobby
van mij en mijn echtgenoot is dat we
graag varen over verschillende wateren.
De Thaise douane heeft zeshonderd cobra's onderschept die via het koninkrijk naar China of Vietnam gesmokkeld werden, waar mensen momenteel exotisch vlees inslaan voor de traditionele nieuwjaarsfeesten. Dat melden de autoriteiten.
Fortuin waard De douanebeambten waren maandagnacht getipt over een pick-up met de slangen opgeslagen in containers. De truck werd staande gehouden op zo'n 165 kilometer van de hoofdstad Bangkok. De totale waarde van de cobra's zou ongeveer 500.000 bath (12.700 euro) bedragen. De bestuurder werd aangehouden.
bron; demorgen.be bron; belga.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:cobra,
04-11-2012
Honderdtal dolfijnen aangespoeld in Australië
Honderdtal dolfijnen aangespoeld in Australië
Op een eiland voor de kust van Tasmanië, in Australië, zijn zaterdag ongeveer 100 dolfijnachtigen aangespoeld op het strand. Meer dan tachtig dieren zijn dood, vrijwilligers konden een tiental exemplaren redden.
Een visser trof zaterdag op New Years Island tientallen grienden (de grootste dolfijnensoort, nvdr) en dolfijnen aan. Een groot aantal bleek al overleden. Maar voor enkele exemplaren werd met man en macht geprobeerd ze weer te water te laten.
Al is dat geen makkelijke opdracht. Een aangespoelde dolfijn of walvis heeft immers de neiging om naar dezelfde plek terug te keren. Dat gebeurde hier met minstens twee dieren.
"Het was zwaar"
Voor de vrijwilligers was het een heel emotionele gebeurtenis, getuigde Shelley Davison van Tasmania Parks and Wildlife. "De dieren schreeuwden om hun kalveren die dood op het strand lagen. Het was zwaar."
Waarom de dolfijnen zo talrijk op het eiland aanspoelden, is niet bekend. Peter Mooney, de directeur van de dienst nationale parken in Tasmanië, wijst op het sociale karakter van deze dieren. Dit gaat zo ver dat ze hun eigen leven op het spel zetten. "Ze zijn sociaal zeer sterk gebonden. Als een dier strandt, komen de anderen bij hem. Ze willen een dier dat gestresseerd is niet alleen laten."
Drie jaar geleden spoelden op het nabijgelegen King Island al eens 200 dolfijnen aan.
bron; gva.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:dolfijnen,
03-11-2012
Nieuwe sprinkhaansoort doet intrede in Vlaanderen
Nieuwe sprinkhaansoort doet intrede in Vlaanderen
Tomas Čekanavičius
De kleine groene sabelsprinkhaan is gespot in Destelbergen. Het kleine broertje van de grote groene sabelsprinkhaan is wellicht meegelift uit Frankrijk of Duitsland, want de soort kan naar verluidt niet zo goed vliegen en is nog niet vaak waargenomen.
Eind juli werd een zingend mannetje gehoord in een tuin in Destelbergen, een maand later werd op ongeveer twee kilometer van die locatie een tweede zingend mannetje aangetroffen. Het feit dat er bijna geen andere waarnemingen gedaan zijn en het feit dat de soort niet goed kan vliegen, wijst er op dat deze dieren hier niet op eigen kracht zijn geraakt, aldus Marjan Speelmans van Saltabel, de sprinkhanenwerkgroep van Natuurpunt.
De grote groene sabelsprinkhaan is het meest bekend, vooral door het achtergrondgeluid van de zingende mannetjes. "De kleine groene sabelsprinkhaan heeft kortere vleugels in vergelijking met die van zijn grote broer, waar de voorvleugels tot ver voorbij de achterknie reiken." Bijkomend determinatiekenmerk is het ratelachtige tot zoemende geluid van zingende mannetjes.
Het verspreidingsgebied in Europa strekt zich uit ten oosten van de lijn Bremen-Frankfurt tot voorbij de Oeral, tussen 40 en 60 graden noorderbreedte. De soort werd in het meest zuidelijke gedeelte van Wallonië, in de valleigebieden van de Lesse, Lomme, Semois en hun zijbeken, voor het eerst in de jaren 80 opgemerkt, maar populaties blijven er geïsoleerd
In de diepe wateren van het Great Barrier Reef in de Koraalzee is tijdens een recent onderzoek gezond en bloeiend koraal gevonden, een schril contrast tot de ondiepere riffen, waar de afgelopen decennia een drastische daling van koraal plaatsvond. De koraalpopulatie werd ontdekt op een diepte van 30 meter - verder dan het gebruikelijke bereik van de meeste duikers - en zelfs op een diepte van 80 meter. Dat meldt de Amerikaanse televisiezender CNN.
Het is heel verrassend dat er onder een aantal van de meest bekende riffen een bijna volledig onontdekte wereld ligt. Hierdoor valt er nog heel veel onderzoek te doen
Wetenschapper Pim Bongaerts
"De riffen in de Koraalzee staan er om bekend dat ze zwaar beschadigd zijn", vertelt Pim Bongaerts van het Global Change Institute van de Universiteit van Queensland. "Maar we hebben nu ontdekt dat het koraal in de diepere wateren nauwlijks verstoord is. Het meest opvallende is dat er eigenlijk een overvloed aan koraal is. En wat mij echt heeft overdonderd, is dat er zelfs op 70 tot 80 meter diepte aanzienlijk veel koraal is."
"Het is heel verrassend dat er onder een aantal van de meest bekende riffen een bijna volledig onontdekte wereld ligt. Hierdoor valt er nog heel veel onderzoek te doen", aldus Bongaerts.
Halvering Eerder deze maand werd bekend dat het grootste koraalrif ter wereld in de afgelopen 27 jaar is gehalveerd. "Als het zo doorgaat, kan het over tien jaar opnieuw zijn gehalveerd", waarschuwden onderzoekers van het Australian Institute of Marine Sciences (AIMS) en de University of Wollongong.
Het koraal is verdwenen door het toenemend aantal cyclonen en door zeesterren, die zich voeden met de poliepen op het koraal. Ook verbleking van het koraal door verzuring en de opwarming van het zeewater zijn schadelijk geweest voor het koraal.
2.600 kilometer koraal De onderzoeksmissie, genaamd Catlin Seaview Survey, heeft tot nu toe vier van de tien geplande onderzoeken volbracht. Het doel van het onderzoek is om de staat van het koraalrif in kaart te brengen. Het Great Barrier Reef bestaat uit meer dan 2.900 individuele riffen en strekt zich uit over 2.600 kilometer.
"We hebben duidelijke verschillen gezien. Koralen in de diepere wateren zijn veel vlakker en platter dan de koralen dichter bij het oppervlak. Dat komt omdat de koralen reageren op de lichtomstandigheden, en ze zich uitspreiden om hun blootstelling aan licht te optimaliseren", vertelt Bongaerts.
bron; redaktie bron; volkskrant.nl bron; hln.be
Categorie:Weetjes- Natuur Tags:Koraal, Great barrier reef,
In de dierentuin van Washington is een reuzenpanda geboren. Dat heeft de National Zoo vandaag bekendgemaakt. Moederpanda Mei Xiang beviel gisteravond van de kleine.
De verzorgers hebben de babyreuzenpanda gehoord, maar de spruit nog niet kunnen ontwaren, omdat Mei Xiang een groot nest heeft gebouwd in haar verblijf. Het is de tweede nakomeling voor Mei Xiang en vader Tian Tian.
Mei Xiang werd zwanger middels kunstmatige inseminatie. Sinds 2007 is Mei Xiang al vijf keer schijnzwanger geweest. In 2005 werd haar eerste nakomeling Tai Shan geboren.
Reuzenpanda's zijn al geen makkelijke minnaars, maar in gevangenschap lijkt het extra moeilijk de in hun voortbestaan bedreigde dieren tot voortplanting te bewegen. Wanhopige dierentuinen hebben in het verleden allerhande middelen aangegrepen om het ultieme doel, een nest jonge pandaatjes, te bewerkstelligen.
Enkele voorbeelden hiervan zijn klassiekers geworden, zoals het vertonen van pandaporno aan onwillige vrijers en het toedienen van viagra aan een pandamannetje om hem op kunstmatige wijze tot grootse daden te bewegen.
Foto's van de vlinders waar afwijkingen in de vleugels en antennes werden ontdekt.
Blootstelling aan radioactief materiaal heeft in Japan mutaties onder vlinders veroorzaakt, blijkt uit een onderzoek. Na de ramp in Fukushima constateerden wetenschappers dat de Aziatische variant van het blauwtje kleinere vleugels en beschadigde ogen vertoont.
Het verband tussen de mutaties en het radioactieve materiaal bleek uit laboratoriumproeven, aldus de wetenschappers.
Twee maanden na de ramp in Fukushima heeft een team van Japanse onderzoekers 144 volwassen 'Pale Grass Blue' vlinders (Pseudozizeeria maha) onderzocht. De vlinders kwamen uit tien verschillende gebieden in Japan, waaronder het Fukushima-gebied. Deze vlinders waren op het moment van de ramp aan het overwinteren als larven.
Na vergelijking van de mutaties bij de vlinders uit de verschillende gebieden, bleek dat de vlinders uit de gebieden met grotere hoeveelheden straling kleinere vleugels en onregelmatig ontwikkelde ogen hadden.
'Over het algemeen werd gedacht dat vlinders goed bestand zijn tegen straling', vertelt hoofdonderzoeker Joji Otak van de Universiteit van Ryukyus aan de BBC. 'Daarom zijn de resultaten van ons onderzoek onverwacht.'
Kweek Vervolgens ging het team in een laboratorium deze vlinders verder kweken, waardoor het op steeds meer afwijkingen stuitte, waaronder misvormde antennes.
Het team concludeerde dat deze hogere mate van mutaties werd veroorzaakt door het eten van besmet voedsel, maar ook door mutaties van het genetisch materiaal van de ouders dat werd doorgegeven aan de volgende generatie.
De langetermijngevolgen van de ramp zouden dus erger kunnen zijn dan de onmiddellijke schade. Maar de onderzoekers waarschuwen om niet te snel conclusies te trekken uit hun onderzoek. Vlinders mogen dan alarmerend snel muteren door de straling, het is niet zeker of hetzelfde bij mensen gebeurt.
Bij de ramp in Fukushima is officieel niemand omgekomen, maar veel inwoners vrezen de gevolgen over de langere termijn.
Het onderzoek is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Scientific Reports.
Na 39 mislukte pogingen bij verschillende insecten hebben wetenschappers eindelijk een vliegsoort ontdekt die in staat is te tellen. De vliegen die rondfladderen in de buurt van vers fruit zouden volgens de onderzoekers wel eens slimme insecten kunnen zijn.
Tijdens laboproeven stelden wetenschappers de vliegende insecten vanuit een doos bloot aan het licht. De onderzoekers vuurden telkens een reeks lichtstralen af op de vliegen waarbij ze de vierde straal telkens lieten gepaard gaan met een kleine schok. De slimme vlieg zou dit zelf beseft hebben en beschermde zich vervolgens na de derde lichstraal tegen de schok die zou volgen.
Volgens de onderzoekers kan via deze ontdekking een beter inzicht verworven worden in de vraag waarom sommige personen problemen hebben met rekenen. "De volgende evidente stap is bestuderen hoe de 'zenuwarchitectuur' van de vliegen geëvolueerd is", verklaart geneticus Tristan Lon. De wetenschapper gaf bovendien toe dat er nu gelijkaardige studies moeten uitgevoerd worden op mensen om te controleren of de effecten dezelfde zijn.
bron; demorgen.be I Ringoot
Categorie:Weetjes- Dieren Tags:vliegen,
14-06-2012
Slechts zes ooievaarsjongen in het Zwin
Slechts zes ooievaarsjongen in het Zwin
Belga(Foto: archief)
In het Zwin zijn dit jaar slechts zes ooievaars geringd, vorig jaar waren er dat nog 24. Het natuurpark maakt altijd de balans op bij het ringen van de ooievaars. "Het koude en natte voorjaar zit daar zeker voor iets tussen", aldus bioloog Kris Struyf.
Het ringen van de ooievaars is rond deze tijd een jaarlijkse traditie in het Zwin. Met een kraan plukt men de jongen uit hun nesten om ze dan een genummerde ring om te doen. Maar dit jaar was de klus snel geklaard. "We hebben slechts zes jongen gevonden. Waarschijnlijk hebben de kou en de regen van begin april daar iets mee te maken", zo zegt Kris Struyf.
Maar er is meer dan het weer. "Op de villa in het Zwin hebben we meestal twee tot drie succesvolle nesten. Nu hebben we daar geen enkel jong aangetroffen. Waarschijnlijk zijn steenmarters, die daar ook hun nest hebben, aan de slag gegaan", vertelt Struyf.
De jongen van zes tot acht weken oud stellen het wel heel goed. "Drie van hen waren groot en stevig. Het was nodig dat we naar omhoog gingen, want als ze nog groter zijn zouden ze kunnen schrikken van de kraan, opstaan en naar beneden vallen."
bron; deredaktie.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:ooievaars,
13-06-2012
Dierenbeul hakt staart van kat af na beschadigen auto
Dierenbeul hakt staart van kat af na beschadigen auto
Een autobestuurder in Saoedi-Arabië met een bijl de staart van een kat afgehakt. De reden was dat het beestje de ventilator van zijn auto beschadigd had. De dierenbeul bleef op de staart inhakken, totdat deze loskwam van het lichaam.
De gruwelijke daad werd vastgelegd en op YouTube gezet. De man zou, vrij cynisch, als volgt hebben gereageerd op zijn monsterlijke daad: "Degene die mijn ventilator beschadigt, loopt zelf beschadigingen op." Dat meldt de krant Sharq.
Wie het filmpje wil bekijken, kan dat hier doen. Let op, het is zeker niet geschikt voor gevoelige kijkers!
bron; demorgen.be bron; ad.nl
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:kat, poes,
11-06-2012
Gortig seksleven van pinguïns toch gepubliceerd
"Gortig" seksleven van pinguïns toch gepubliceerd
WikimediaEen Adélie-pinguïn in actie. Onderaan vindt u foto's die Levick zelf nam.
Onderzoek over het seksuele gedrag van pinguïns op de Zuidpool is een eeuw later nu toch gepubliceerd. De Britse bioloog Levick vond zijn bevindingen toentertijd te "verdorven" om vrij te geven.
George Murray Levick maakte deel uit van de "Terra nova"-expeditie van kapitein Scott. Een reeks avonturiers en wetenschappers verkende Antarctica van 1910 tot 1913.
Levick bracht een volledig broedseizoen door bij de Adélie-pinguïns op de Zuidpool. Hij bracht veel details over het leven van de dieren in kaart. Maar zijn stukken over "De Seksuele Gewoontes van de Adélie Pinguïns" vond hij te vies om te publiceren. Nu zijn die pamfletten ontdekt in de vogel-collectie van het Natural History Museum.
Geen misdaad is laag genoeg voor deze pinguïns!
George Murray Levick is verontwaardigd over de Adélie-pinguïns.
Levick was zelfs zo gechoqueerd dat hij stukken in het Grieks schreef om de informatie te verbloemen. "Geen misdaad is laag genoeg voor deze pinguïns!", schreef hij.
Levick heeft het over "verdorven" en "perverse" seksuele handelingen. Mannetjes gedragen zich daarbij "als hooligans". In eerder bedekte termen schrijft Levick over masturbatie, verkrachting, homofilie en pedofilie. Sommige mannetjes hebben zelfs seks met dode vrouwtjes.
Volgens wetenschappers van het National History Museum maakte Levick te veel de vergelijking met menselijk seksueel gedrag. Inzichten van recenter onderzoek verklaart volgens hen het gedrag van de dieren.
"De mannetjes maken geen onderscheid tussen levende vrouwtjes die seks willen en dode pinguïns die toevallig in dezelfde positie liggen", zo luidt de verklaring voor het necrofiele gedrag.
Malariamuggen van de soort anopheles zijn waarschijnlijk de strafste dieren ter wereld, althans in de regen. Ze weerstaan regendruppels die maar liefst 50 keer zwaarder zijn dan zijzelf. De insecten worden door zulke voltreffers even naar beneden geduwd, maar laten het water dan eenvoudig van zich afglijden.
De muggen verdragen zelfs korte tijd een druk van 300 G, ofwel 300 keer de zwaartekracht. Bij mensen kan 14 G al dodelijk zijn. De muggen zijn daardoor waarschijnlijk de meest drukbestendige dieren ter wereld, schrijft Andrew Dickerson van het Georgia Institute of Technology in Atlanta in het vakblad Proceedings.
Reden De opmerkelijke eigenschap komt door hun bijzondere skelet en hun geringe gewicht van 0,2 gram. Daardoor worden ze door een regendruppel meegenomen zonder dat hun vliegrichting of snelheid erg verandert. Hun vlieghoogte is dan wel ietsje lager: circa 20 keer hun eigen lichaamshoogte. Voor de muggen is het dus gevaarlijk om dicht bij de grond te vliegen tijdens een regenbui.
Weinig voltreffers Een voordeel is bovendien dat ruim drie op de vier regendruppels slechts hun poten of vleugels raken. De muggen hebben dan slechts een honderdste van een seconde nodig om hun koers te hervinden. Opnamen van een speciale camera met 4.000 beelden per seconden maakten deze vaardigheid zichtbaar.
Geen uitwijkmanoeuvres Opvallend is dat de muggen geen uitwijkmanoeuvres toepassen. Zo'n beweging heeft volgens de onderzoekers ook weinig zin, want daarbij bereiken ze hooguit de helft van hun maximale snelheid van een meter per seconde. Dat blijkt niet genoeg om een neervallende druppel te ontwijken.
bron; hln.be Steven Alen Bron: dpa
Categorie:Weetjes- Dieren Tags:Muggen,
Moeder 'brult' ontsnapte luipaardjes terug
Moeder 'brult' ontsnapte luipaardjes terug
Twee luipaardjongen, die uit een dierentuin bij het Oostenrijkse Salzburg waren ontsnapt, zijn binnen een dag teruggekeerd naar hun hok omdat ze reageerden op gebrul van hun moeder. Dat heeft de dierentuin vandaag laten weten.
De dieren kozen de vrijheid nadat waarschijnlijk jongeren de deur van hun hok hadden opengezet. De politie ontdekte de loslopende cheetah's niet veel later en alarmeerde de dierentuin. Net voordat een plan werd uitgevoerd om de dieren te verdoven, reageerden ze op hun moeder die de luipaardjes met luid gebrul naar huis dirigeerde. Volgens de zoo waren de dieren blij dat ze weer thuis waren.
Eric Belsack bron; hln.be + afp, anp
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:Luipaard,
21-05-2012
Sojoez-capsule kost leven aan 120 zeldzame antilopen
Sojoez-capsule kost leven aan 120 zeldzame antilopen
Omdat zij gras hadden gegraasd op een met chemicaliën vervuilde landingsplaats van een Russische Sojoez-capsule, zijn in de steppen van Kazachstan zowat 120 saiga-antilopen omgekomen. Dat zegt Roeslan Koesletov van de plaatselijke milieu-autoriteiten. De antilope geldt als een erg bedreigde diersoort.
De Sojoez-capsule was op 27 april tegen de grond gesmakt in de regio Kostanai in de vroegere Centraal-Aziatische Sovjet-republiek. De Sojoez had drie bewoners van het Internationaal Ruimtestation ISS weer naar huis gebracht.
bron; hln.be Peter Luysterborg Bron: dpa
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:Antilopen,
19-05-2012
Vlinder valt op andere soorten
Vlinder valt op andere soorten
Postbodevlinder wisselt belangrijke genen uit met andere vlindersoorten.
Chris Jiggins, University of Cambridge
Voor de postbodevlinder (Heliconius melpomene) zijn zijn opvallend gevlekte vleugels van levensbelang. Net als veel andere dagvlinders trekken ze er partners mee aan en houden ze er vijanden mee op afstand. Een internationaal team wetenschappers ontdekte dat de vlinder de genen die aan de basis liggen van zijn vleugelkleur ook bij verwante soorten gaat halen.
De wetenschappers brachten het genoom van vlinder in kaart. Toen ze ook het DNA van twee verwante soorten met een soortgelijk kleurenpatroon onderzochten - Heliconius timareta en Heliconius elevatus stelden ze vast dat de soorten onderling kleurgenen uitwisselen.
Hoewel hybridisatie het paren met andere soorten doorgaans als een doodlopend straatje in de evolutie wordt gezien, vermoeden de wetenschappers dat het de vlinders in dit geval heeft geholpen zich aan te passen aan hun omgeving. Het is nu eenmaal makkelijker om beschermende genen kant en klaar over te nemen van een andere soort, dan zelf vertrekkend van niets je eigen kleurenpatroon te moeten ontwikkelen.
Uit het onderzoek bleek ook dat de vlinder over een groot aantal genen beschikt die betrokken zijn bij reuk en smaak. Dat verraste de onderzoekers, aangezien vaak wordt aangenomen dat dagvlinders, die sterk visueel zijn ingesteld, niet goed kunnen ruiken en smaken.
bron; eos.redaktie
Categorie:Weetjes- Dieren Tags:Postbodevlinder,
16-05-2012
De meest talentvolle Brit is... een hond!
De meest talentvolle Brit is... een hond!
Pudsey en haar fiere baasje Ashleigh houden een mooi half miljoen pond over aan hun overwinning.
Met schrijfster J.K. Rowling, voetballer David Beckham en snookerheld Ronnie O'Sullivan lopen er heel wat grote talenten rond op de Britse bodem. En sinds vorig weekend hebben de Britten er nog een grote naam bij: Pudsey, een hond die samen met haar baasje Ashleigh de talentenjacht 'Birtain's Got Talent' heeft gewonnen.
Pudsey en Ashleigh aan het werk in de finale van de talentenjacht Britain's Got Talent.
Geen danser noch zanger kon de Britse harten sneller laten slaan, maar wel hond Pudsey, de eerste niet-menselijke winnaar in zes jaar tijd.
Pudsey en Ashleigh waren al weken een van de populairste teams uit de talentenjacht. Na een hartverwarmend optreden op de beats van de bekende 'Mission Impossible'-soundtrack mochten ze vorig weekend ook de hoofdprijs in ontvangst nemen: een half miljoen Britse ponden (omgerekend zo'n 625.000 euro).
Geen kraantjeswater meer Vanaf nu geen hondenbrokken meer uit de Aldi. Zo liet het 17-jarige bazinnetje weten aan The Daily Mail dat Pudsey al een echte diva is. De hond zou naar verluidt zelfs weigeren om nog water uit de kraan te drinken en slaapt alleen nog op dekens van zachte zijde.
Bye, bye Samson en Lassie, de nieuwe hondenster is geboren!
In Bellewaerde park in Ieper zijn bij olifant Fahim 2 korte slagtanden afgebroken tijdens het ravotten met een van de andere olifanten. Omdat het afbreken van de slagtanden een zenuwonsteking kan veroorzaken, moet de olifant extra in de gaten worden gehouden.
De temperatuur van de olifant wordt nauwkeurig gecontroleerd en er worden geregeld spoelingen uitgevoerd die een mogelijke ontsteking kunnen tegenhouden. De olifanten worden dagelijks getraind om hun poten , mond en oren te laten nakijken.
Bij de huidige situatie werpt de training zijn vruchten af en kunnen we de tandproblemen van Fahim goed verzorgen, zegt de curator van Bellewaerde park Nadimir Maslov. bron; deredaktie.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:olifant,
11-05-2012
Hoe een rups een vlinder wordt
Hoe een rups een vlinder wordt
Vandaag kijkt Material Girl over de grenzen van haar vakgebied en onderzoekt wat er in de pop van een vlinder gebeurt.
De Nederlandse filmmaker en fotograaf Frans Hofmeester filmde zijn twee kinderen elke week en maakte van elk een prachtige timelapse, waarin je kunt zien hoe mensen veranderen van baby tot schoolkind: klik hier voor de film met dochter Lotte (nu twaalf jaar) en hier voor de video van zoon Vince (nu negen jaar). Het project is nog niet gedaan, dus over enkele jaren kunnen we hun hele evolutie van baby tot jong-volwassene in versneld tempo terugkijken.
Hoe groot deze veranderingen ook zijn, ze vallen in het niets bij wat sommige dieren presteren. Dieren die een volledige metamorfose (holometabolisme) ondergaan, zien er tijdens de verschillende levensfasen zo verschillend uit, dat je zou kunnen denken dat het om verschillende soorten gaat.
Vier levensfasen van de vlinder: (1) eitje, (2) rups, (3) pop en (4) volwassen vlinder.
We leren het op de lagere school al: vlinders doorlopen vier stadia. Ze beginnen als (1) een eitje, daaruit komt (2) een rups, die zichzelf inspint tot (3) een pop, waaruit dan (4) een volwassen vlinder of imago tevoorschijn komt. (Bron animatie: hhmi.)
Wat er echter niet wordt bijverteld is wat er gebeurt in de pop.
Ik heb eens een rups gevonden op de wortels in de tuin van mijn oom. Het was een knalgroene rups met zwarte streepjes met daarop oranje stippen. Ik mocht de rups mee naar huis nemen en hield hem in een lege confituurpot met wat groen van de wortels waarop ik hem had gevonden. De rups at (en poepte) verbazend veel en begon zich de volgende dag al te verpoppen.
Groot was mijn ethousiasme over deze snelle vorderingen, want intussen had ik opgezocht dat het een rups was van de koninginnepage - volgens het plaatje in het boek een prachtige, relatief grote vlinder die ik nog nooit in het echt had gezien. Het glas met de pop erin stond een hele winter lang op onze vensterbank in de keuken.
Het werd lente en nog steeds zat de pop schijnbaar onveranderd in het glas. Dan besliste mijn moeder dat het genoeg was geweest en de pot verhuisde naar buiten, naar een beschut plekje naast de trap aan onze deur. In het begin ging ik elke dag kijken, maar stilaan begon ik te beseffen dat er hier iets vreselijk was misgelopen.
Op een dag stond ik de tuin bij onze vlinderstruik en daarop zat - mijn hart sloeg een slag over - een koninginnepage. Nadat de vlinder weggevlogen was, rende ik naar de pot naast de trap en jawel: daar lag enkel nog de huls van de pop in. De kans is dus groot dat ik effectief "mijn" koninginnepage heb gezien in onze tuin.
Ik kon me wel voor mijn hoofd slaan dat ik de moed te vroeg had opgegeven en zo mijn kans verkeken had om de vlinder voor het eerst tevoorschijn te zien komen. Achteraf vind ik het ook jammer dat ik toen geen fototoestel had en de verandering van rups via pop tot volwassen koninginnepage dus niet heb kunnen vastleggen. De plaatjes hieronder heb ik van internet geplukt (bronnen: rups door Lilly M, pop door L. M. Bugallo Sánchez en vlinder door Robin Septor) en komen goed overeen met hoe ik me de drie fasen van het dier herinner.
En al die tijd heb ik me niet één keer afgevraagd wat er precies gebeurde in de pop.
Drie levensfasen van de koninginnepage: rups (links), pop (midden) en volwassen vlinder (rechts).
Verandert de rups geleidelijk in een vlinder: trekt het lijf samen en worden de buitenste lagen vleugels, pootjes en antennes? Of gaat dat helemaal anders in zijn werk? Het zit inderdaad anders!
Om te beginnen is de levensfase van de rups iets ingewikkelder dan meestal gedacht: de rups zelf ondergaat verschillende stadia (in het Engels 'instars' genoemd), waarbij hij vervelt om groter kunnen worden. (De rups van de koninginnepage wordt in elk volgend stadium steeds groener; als ik dat destijds geweten had, had ik dus kunnen zien dat mijn exemplaar bijna aan verpoppen toe was.) Tijdens het laatste stadium gebeuren er onderhuids al belangrijke voorbereidingen voor de ontwikkeling van de vleugels in de pop. Onder invloed van hormonen stopt de volgroeide rups met eten en gaat hij op zoek naar een beschermde plaats. Daar spint hij een draad, hecht zich ermee vast aan een takje en vervelt voor de laatste maal. Daarbij komt er een harde onderhuid bloot, die de beschermende buitenkant vormt van de pop (in het Engels: 'chrysalis'). Motten spinnen nog meer zijdedraad en bouwen zo een eigen cocon, maar dat is bij dagvlinders dus niet het geval.
Nu komt het stukje dat ze er niet bij vertellen: in de pop wordt het lichaam van de rups bijna volledig afgebroken. Dit proces van weefseloplossing heet 'histolyse' en gebeurt door dezelfde verteringssappen waarmee de rups eerder zijn eten verteerde. Als het lichaam van de rups echt helemaal verteerd zou worden, zou er daarna geen vlinder uit kunnen ontstaan. Enkele groepen cellen blijven gespaard. Dit zijn de 'imaginaalschijven' (Engels: 'imaginal buds' of 'histoblasts'), die al in het lichaam van de rups aanwezig waren, maar daar geen rol in speelden. Het zijn een soort stamcellen waaruit in de pop de vleugels, voortplantingsklieren, poten en antennes beginnen groeien. De vloeibare resten van het rupsenlichaam dienen nu als kweekbodem bij dit proces van wederopbouw, 'histogenese' genaamd. (Mijn bronnen voor dit stukje waren deze Engelstalige pagina's: earthlife, ehow, learner en lepcurious.)
Meer info over imaginaalschijven vind je in hoofdstuk 7 van "The Life-Story of Insects" geschreven door professor Carpenter (uit 1913 al en daarom gratis raadpleegbaar). In het veel recentere boek "The Cell Cycle" van Morgan kun je op pagina 21 zien hoe de imaginaalcellen van de larve van het fruitvliegje zich verhouden tot structuren in het volwassen dier. (Helaas heb ik geen soortgelijke afbeelding kunnen vinden voor structuren in rups en vlinder.) Imaginaalschijven werden in de zeventiende eeuw onderzocht door Jan Swammerdam , zo las ik in de blogpost 'het raadsel van de pop '; met zijn onderzoek kon hij voor het eerst duidelijk aantonen dat rups en vlinder twee vormen zijn van hetzelfde organisme.
Om een volwassene te worden, moet een baby vooral eten en slapen. Om een vlinder te worden, moet de rups eerst eten en dan sterven - het is geen geleidelijke verandering zoals bij de mens.
Het is natuurlijk verleidelijk om je de verandering die een rups moet ondergaan vanuit menselijk standpunt voor te stellen: "Stel je voor dat je jezelf bijna helemaal zou moeten verteren en dat je er maar op moet vertrouwen dat je lichaam daarna weer aangroeit." De rups uit Alice in Wonderland lijkt er zich alvast geen zorgen over te maken.
Het is dan ook een misleidende gedachte en wel om twee redenen, die allebei te maken hebben met ons brein. Bij mensen gaat er relatief zeer veel energie naar de ontwikkeling van de hersenen. Het zijn deze complexe hersenen waardoor we bewuste keuzes kunnen maken over ons leven en waardoor we weigerachtig zouden staan ten aanzien van een nakende metamorfose. Het verpoppen bij insecten gebeurt onder invloed van veranderende hormonenspiegels en vrijkomende enzymen; de rups hoeft niets te beslissen en nergens mee in te stemmen. Bovendien zou het bijzonder inefficiënt zijn om eerst jarenlang een complex orgaan te ontwikkelen waarin herinneringen opgeslagen kunnen worden, om dit dan in luttele uren tot een cultuurmedium te herleiden.
bron; eos.com door S.Wenmackers weetlogs.scilogs.be
Categorie:Weetjes- Dieren Tags:Vlinders, rups,
Verdwaalde bruinkeelortolaan gespot in Kieldrecht
"Verdwaalde" bruinkeelortolaan gespot in Kieldrecht
Foto; wikiemedie
In Kieldrecht is voor het eerst in ons land een bruinkeelortolaan gezien. De vogel zelf is niet zo bijzonder, zeggen kenners, maar het is opmerkelijk dat het dier in onze contreien opduikt.
Tsip, zo klinkt de roep van de bruinkeelortolaan, en de zang klinkt als pioe pioe pioe pioe, met de klemtoon op de laatste pioe. Dat was het wellicht wat een medewerker van het Agentschap voor Natuur en Bos gisteren hoorde bij een inventarisatie van de broedvogels in het havengebied. Hij bracht enkele ornithologen op de hoogte.
Wikimedie
"Volwassen mannetjes zijn ongeveer zestien centimeter groot. Ze hebben een blauwgrijze kop en een blauwgrijze borstband en fraai gekleurde roestbruine onderdelen", zegt Dominique Verbelen van Natuurpunt. "Maar jonge mannetjes en vrouwtjes zien er veel minder speciaal uit." De vogel is ook niet zo zeldzaam, de populatie in de wereld wordt geschat op bijna een miljoen exemplaren.
Maar toch is het opmerkelijk dat de bruinkeelortolaan in Kieldrecht is gespot. Want de vogel hoort hier helemaal niet thuis. "De kleine zangvogel broedt in het oostelijke deel van het gebied rond de Middellandse Zee, van Griekenland tot in Israël. En in de winter trekt de vogel naar Soedan en Eritrea." In West-Europa duikt de bruinkeelortolaan bijna nooit op."
Met de bruinkeelortolaan erbij zijn in ons land nu 438 vogelsoorten gezien.
De koalabeer is vanaf volgende week officieel een bedreigde diersoort. Zo meldden de Australische media op vrijdag.
De Australische minister van Milieu, Tony Burke, zal koala's in de zuidoostelijke provincie Queensland maandag 'bedreigd' verklaren. Soortgenoten in Nieuw-Zuid-Wales krijgen het label 'kwetsbaar'. Dat betekent dat op die plaatsen het natuurlijke leefgebied van koala's beschermd zal worden tegen onder andere industrie en woningbouw.
Volgens milieuorganisaties gaan de maatregelen echter niet ver genoeg. Zij drongen aan op een nationale inventarisering van het aantal koala's. Nadien zouden de maatregelen dan kunnen worden aangepast aan de resultaten van die telling. De organisaties menen dat de overheid echter gezwicht is voor de druk van de industriële sector.
Schattingen van het aantal overgebleven koala's lopen uiteen. Volgens sommige onderzoeken zouden er minder dan 80.000 koala's in het wild leven.
Foto; Photonews bron; nieuwsblad.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:Koala's,
Lieve Bezoeker Om het openen van het gastenboek voor iedereen gemakkelijk te houden worden te grote Plaatjes en of Buttons verwijderd.
Vandaag kijkt Material Girl over de grenzen van haar vakgebied en onderzoekt wat er in de pop van een vlinder gebeurt.
Ik heb eens een rups gevonden op de wortels in de tuin van mijn oom. Het was een knalgroene rups met zwarte streepjes met daarop oranje stippen. Ik mocht de rups mee naar huis nemen en hield hem in een lege confituurpot met wat groen van de wortels waarop ik hem had gevonden. De rups at (en poepte) verbazend veel en begon zich de volgende dag al te verpoppen.
Nu komt het stukje dat ze er niet bij vertellen: in de pop wordt het lichaam van de rups bijna volledig afgebroken. Dit proces van weefseloplossing heet 'histolyse' en gebeurt door dezelfde verteringssappen waarmee de rups eerder zijn eten verteerde. Als het lichaam van de rups echt helemaal verteerd zou worden, zou er daarna geen vlinder uit kunnen ontstaan. Enkele groepen cellen blijven gespaard. Dit zijn de 'imaginaalschijven' (Engels: 'imaginal buds' of '
Om een volwassene te worden, moet een baby vooral eten en slapen. Om een vlinder te worden, moet de rups eerst eten en dan sterven - het is geen geleidelijke verandering zoals bij de mens.
