Het kleinste Azoreneiland Corvo ligt tussen het Amerikaanse en Europese continent. Een twintigtal ornithologen bestudeert er deze maand vogels die door stormen afdwalen en op de eilanden terechtkomen.
 
Lincoln Sparrow
Het was Hugues Dufourny die op 12 oktober 's avonds de Amerikaanse mussensoort spotte. "We dachten eerst dat het ging om een andere soort. Pas toen we de foto's bestudeerden, vermoedden we dat het een Lincoln Sparrow was. Het waren uiteindelijk Amerikaanse collega's die bevestigden", zegt ornitholoog Vincent Legrand.
 
Gouden Grondspecht
Daarnaast ontdekte de Belg David Monticelli op 15 oktober een mannelijke Gouden Grondspecht, en sindsdien zagen al 18 ornithologen het dier in verschillende bossen. "Drie dagen voor de eerste waarneming hoorden we al zijn gezang in de krater." Van die Amerikaanse spechtensoort is slechts één andere waarneming bekend, van een vrouwelijk exemplaar op een boot in een Deense haven in 1972.
 
Storm
Volgens Legrand raakten verschillende vogels uit koers door de tropische storm Otto, veroorzaakt door het klimaatfenomeen 'La Nina'. Volgens de Association of European Records and Rarities Commitees zijn al 958 vogelsoorten waargenomenin Europa, Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Er worden niet elk jaar nieuwe soorten ontdekt en zeker niet door Belgen.

(belga/sam)bron; demorgen.be

De vissamenstelling van de Vlaamse rivieren is weinig veranderd ten opzichte van de vorige bevissingen in 2004-2006. In het kader van het "Meetnet Zoetwatervis" werden vorig jaar 159 locaties verspreid over tien bekkens in Vlaanderen bevist. Dat meldt het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO). 

Dijle
In het Dijlebekken werd de IJse onder de loep genomen. Belangrijkste vaststelling was de verdere toename van het aantal bermpjes door de herkolonisatie vanuit de Dijle. Daarnaast was er sprake van een afname van het stekelbaars-, riviergrondel- en blankvoornbestand.
 
Demer
De vangstresultaten op de Demer zijn vergelijkbaar met die van de andere campagnes de voorbije jaren. Soorten zoals blankvoorn, riviergrondel en blauwbandgrondel blijven goed vertegenwoordigd. Goed nieuws is de vangst van vijftien grote modderkruipers. De laatste keer dat deze beschermde en zeldzame soort werd aantroffen op de Demer, was in 1999.
 
Nete
Uit het rapport blijkt eveneens dat de rivierdonderpad migreert vanuit de Kleine Nete verder stroomopwaarts op de Grote Nete. Voor het eerst in dit reguliere meetnet werd bot aangetroffen op drie locaties op de Grote Nete. Deze diadrome soort (vis die tussen zoet en zout water migreert) trekt vanuit de Schelde naar de zijrivieren. Hun aanwezigheid in de Grote Nete duidt op een verbetering van de connectiviteit, zo luidt het in het persbericht.
 
Op de Zwinnevaart in de Brugse polder werden tien soorten gevangen, ten opzichte van vroegere campagnes is hier een verbetering merkbaar. In 1996 was er namelijk geen visleven, en in 2005 werden slechts twee soorten gevangen.

(belga/kve)bron; demorgen.be 

Een presentator van BBC heeft het zeldzame privilege gehad om te zwemmen met een otter. Het is immers niet eenvoudig om onder water te zwemmen met deze gracieuze dieren. Otters waren vorige eeuw in Europa zelfs zo goed als uitgestorven.

Voor BBC-presentator Charlie Hamilton James was het een obsessie om eens naast een otter te kunnen zwemmen. James wou de otter in zee filmen, waar de dieren jagen op vis en schaaldieren. In de twintigste eeuw is het aantal otters in Europa drastisch gedaald. Nochtans kwamen de otters op ons continent ooit heel verspreid voor. Ook in Groot-Brittannië kreeg de populatie tussen de jaren 50 en 70 zware klappen te verwerken.

Herstel
Het gaat ondertussen weer wat beter met de otters, maar de dieren proberen in afzondering te leven. Jagen doen ze liefst bij schemer en 's nachts. Het was dus geen gemakkelijke opdracht voor James, die vastberaden was om zelfs de jongen van wilde otters te filmen. Tijdens de zomer ging hij gedurende vijf weken op zoek naar otters, maar hij vond geen enkel exemplaar. Vorige week trok hij er nogmaals op uit.

Nabij Shetland trof James met zijn camerateam een grote otter aan, maar het dier had helaas geen jongen. Kort daarop zagen ze echter nog een otter in de buurt van een ferry terminal. De otter had vis bij zich en dook ergens een gat in. Dat was het signaal voor de cameraploeg om hetzelfde te doen, want deze otter was mogelijk op weg naar een hongerige familie. Dit keer hadden ze meer geluk, ze filmden een moederotter samen met haar twee jongen.

Zeldzame ervaring
Enkele dagen later slaagde James ook in zijn andere opdracht. Na een zeldzame ontmoeting met een groep otters trok James zijn duikerspak aan en ging hij het water in. De otters hadden James opgemerkt maar ze waren niet bang. Na een tijdje doken de otters het water in en hadden ze geen aandacht meer voor de onverwachte menselijke bezoeker. James kreeg zelfs de kans om deze opmerkelijke dieren van dichtbij te filmen.

Toen de otters de collega's van James opmerkten sloegen ze op de vlucht. "Ik heb de hele wereld rondgereisd om ongelooflijke dieren te filmen", zei James aan BBC. "Maar zwemmen met otters is de meest opmerkelijke ervaring die ik ooit gehad heb. Misschien omdat ik een glimp heb mogen opvangen van de geheime wereld van een wezen dat erg goed is in het bewaren van zijn geheimen."

BEKIJK HIER DE BEELDEN VAN BBC

(gb)bron; Charlie Hamilton James
destandaard.be

Het vossendebat woedt al sinds 1973 toen The Sunday Times een artikel publiceerde over het gevaar van "urban foxes". Een artikel dat overigens vol onjuistheden stond volgens dierenbeschermers. Zo zijn er sinds de dieren systematisch opduiken in de Engelse steden 80 jaar geleden amper mensen gebeten door vossen. Ook het aantal honden en katten en andere huisdieren die ten prooi vallen aan Vulpes vulpes blijkt mee te vallen.

Radicaal aanpakken
Wel staat vast dat de vossen in de Engelse steden steeds vernuftiger worden om aan eten te geraken. Ze hebben er zo blijkt dus ook geen probleem meer mee om hun slag te slaan in de Londense zoo. Het nieuwe incident is koren op de molen van voorstanders om het probleem radicaal aan te pakken.

Tweeling toegetakeld
Op 7 juni kwam het debat al in stroomversnelling toen Isabella en Lola Koupparis op de derde verdieping van een Londens rijhuis in hun bed toegetakeld werden door een vos. Beide meisjes hielden behoorlijke littekens over aan de aanval: Isabella op haar arm, Lola in haar gezicht. De vos was door een openstaande deur binnengewandeld, de ouders die tv zaten te kijken hadden niks gemerkt. In 2002 gebeurde ongeveer hetzelfde in Dartford, toen Sue Eastwood een vos moest wegslaan bij haar 14 weken oude zoontje Louis, die in zijn gezicht gebeten werd door het dier.

Katten?
Een paar dagen later dook een verhaal op over een bejaarde vrouw in Bristol die had gezien hoe haar bejaarde kater in de living was aangevallen door een vos. In 2005 publiceerde de Daily Telegraph een verhaal ("Hungry foxes start eating the nation's cats") over hoe vossen 's lands geliefde kattenpopulatie aan het aanvallen en opeten waren. Daarin een aantal gruwelverhalen, ondermeer eentje waarin zes vossen velociraptor-gewijs een arme kat omsingelden in de tuin en aan stukken beten.

Broodje aap
Dat laatste wordt afgedaan als een broodje aap door Stephen Harris, een prof die al 40 jaar onderzoek doet naar het gedrag van vossen in Engeland. Hij noemt de kattenverhalen een "urban myth". Het zijn eerder de katten die de vossen aanvallen zo blijkt, en vooral, de meeste beten en verwondingen die toegedicht worden aan vossen komen van andere katten, maar daar durven de eigenaars wel eens over te liegen stelde Harris vast. Ook vossen die samenwerken en zelfs een hinderlaag aanleggen is volgens Harris "pure fictie".

Niet meer vossen in Vlaanderen
Ook in Vlaanderen, en dan vooral Limburg, duiken met de regelmaat van de klok de jongste jaren verhalen op over vossenplagen. Het idee is dat door de bescherming van het dier er een bevolkingsexplosie is gekomen, met alle gevolgen vandien. Het probleem is dat verschillende wetenschappelijke onderzoeken en tellingen hebben uitgewezen dat het vossenbestand in Vlaanderen min of meer stabiel blijft. In de jaren negentig is het omhooggegaan, maar eigenlijk alleen omdat we erin slaagden het dier in de jaren tachtig zo goed als uit te roeien. Maar de jongste tien à vijftien jaar worden ongeveer evenveel vossen geteld.

Niet vossen maar mensen zijn het probleem
Wat natuurbeschermers en biologen doorgaans zeggen is dat het probleem niet is dat er meer vossen zijn, maar wel meer mensen die meer dieren houden. Bij The Royal Society for the Prevention of Cruelty to Animals (RSPCA), de Engelse dierenbescherming, stellen ze vast dat die huisdieren dan ook nog vaak het slachtoffer worden van de ijver waarmee hun baasjes het vossenprobleem aanpakken. Volgens hen is het probleem van honden en katten die verstrikt raken in vallen of klemmen of vergiftigd raken daardoor veel groter dan wat de vossen veroorzaken. Daarom aarzelt de RSPCA ook niet om mensen te vervolgen die vossen doden. Dat mag weliswaar in Engeland, maar niet op "inhumane" wijze. Het gebrek van ijzeren snoeren, klemmen en vergif is bijvoorbeeld wel strafbaar.

Brussel
En terwijl de RSPCA erg vastberaden is en goed georganiseerd, hebben we eigenlijk geen goed idee van hoe in Vlaanderen concreet wordt omgegaan met vossenplagen. Een akelig voorval in Ukkel vorig jaar doet weinig goeds vermoeden: iemand doodde toen drie vossen in amper een week tijd en vond het ook nog nodig de dieren te onthoofden en te etaleren langs het voetpad.

De vos is een beschermd dier in het Brussels gewest. De roofdieren zijn overigens ook bijzonder nuttig omdat ze hoofdzakelijk ongedierte (ratten, muizen, woelmuizen) eten. Enkele tientallen vossen hebben het centrum van Brussel als woonplaats uitgekozen. Ze zijn vooral zichtbaar in parken en langs trein- en metrosporen.

De zoogdieren vestigen zich vooral op plaatsen waar ze een hol kunnen maken of waar ze zich kunnen voeden, hoofdzakelijk met ratten en muizen. De vossen werden in het bijzonder gespot op het kerkhof van Elsene en in het park van Anderlecht.

Het dier kwam zo'n 20 jaar geleden voor het eerst naar de Belgische hoofdstad. Ze kwamen langs de treinsporen die erg geruststellende doorgangen voor hen vormen, zegt Hugues Fanal, directeur van de Franstalige afdeling van de Vogelbescherming. Lang overleeft zo'n vos overigens niet in onze hoofdstad, doorgaans niet meer 20 maanden. De meesten belanden onder de wielen van auto's.

Bovendien is er nog geen enkele ziektegeval ontdekt bij vossen in Brussel, zoals hondsdolheid of echinococcose (aanwezigheid van parasieten die de lever aantasten), benadrukt Fanal. De vossenpopulatie in Brussel is stabiel sinds 4 of 5 jaar. Het zoogdier is ook te vinden in de groene rand, aldus Thierry Kervin van het Centrum voor onderzoek van de natuur, wouden en bossen. De vossen zijn goed vertegenwoordigd, vooral in de gemeentes Sint-Genesius-Rode en Ukkel. Ze kiezen hier tuinen uit voor de rust en de continue voedselvoorraad in vuilbakken.

Agressieve honden
Tegenstanders van radicaal aanpakken van vossenplagen hebben nog een ander argument. Eentje in de teneur van wat we lazen op een Britse site van een organisatie die gewonde vossen opvangt: "Elke week lezen we hoe er ergens in de wereld een kind zwaar verwond is of zelfs gedood door een agressieve hond, meestal van het gezin zelf. Maar wie dan oppert om komaf te maken met die, speciaal als vechthond gefokte dieren, die wordt verweten geen hart voor dieren te hebben. Maar de vos, die zoals hij dat door de eeuwen heen heeft gedaan, een kip steelt bij iemand die het vertikt om een goeie afsluiting te maken voor zijn beesten, die moet uitgeroeid worden."

(mvl)bron;demorgen.be

Edmund Ndizeye mag zich de varken-DJ van Rwanda noemen. Hij komt platen draaien voor de varkens in een boerderij in het noorden van het land. De draden voeren vanuit zijn kamer naar de stal, waar de varkens een mix van hiphop, reggae, R&B en zelfs romantische liedjes te horen krijgen. Eigenaar Gerard Sina gelooft dat zijn varkens gestimuleerd worden door de deuntjes.

Belgische techniek
"Als mensen van muziek houden, waarom dieren dan niet?", vroeg Sina zich af. Hij leerde de techniek zes jaar geleden in België kennen. En het schijnt te werken, want Sina merkt duidelijk dat zijn varkens beter presteren. "Ik heb een groep naar muziek laten luisteren en een andere groep zonder muziek gelaten. De muzikale groep bracht meer jongen voort en de kwaliteit en het gewicht van hun vlees verbeterde", legt hij uit aan Reuters terwijl Shania Twain door de luidsprekers galmt.

Sina is trots op zijn boerderij, omdat niets verloren gaat. Voedsel krijgen de varkens op basis van restjes uit zijn restaurant en fruitsapfabriek. De muzikale varkens zijn ook een oplossing voor armoede in de regio, want iedere maand geeft Sina 150 biggetjes weg aan families in de buurt. De eerstgeborene van die varkens moet nadien terugkeren naar Sina, de rest mogen de families zelf houden.

10 miljoen in hongersnood
De voedselcrisis is in Rwanda nog steeds een ernstig probleem. Ongeveer 10 miljoen inwoners leven in hongersnood. Volgens het Wereldvoedselprogramma heeft de snelle bevolkingsgroei tot ontbossing en bodemerosie geleid. De landbouw kan niet langer voldoende voedsel produceren.

Het initiatief van Sina is dus een bizar, maar zeldzaam succesverhaal in Rwanda. Om de vertering te stimuleren krijgen de varkens Celine Dion of Bob Marley te horen. Nadien is het tijd voor zwaarder materiaal, zoals Amerikaanse rapmuziek. "Als we willen dat ze zich voortplanten, spelen we stevige muziek opdat de mannetjes sterk en vruchtbaar zijn", zegt Sina. Het is dus altijd feest als de DJ in de boerderij nieuw plaatje oplegt. (gb)