De wandelaar

Dinsdag 18 december trok ik voor een wandeling van 18 km naar Schoten waar het vertrek is in de kantine van de plaatselijke korfbalclub, reeds vele bekende gezichten hier in de mooie kantine. Inschrijven met een koffie om op te warmen want buiten is alles wit bevroren en met de opkomende zon is dit enkele fotos waard.
Ik vertrek voor een eerste lus van 8 km naast een voetbalveld, we komen dan in een dreef waar we terechtkomen tussen de immense villas waarvan de autos evenredig zijn en voor ¾ getooid zijn met Nederlandse nummerplaten. De dreef uit en rechtsaf het viaduct van de E19 over en dan rechtsaf naar de Koekoeksdreef waar we even naast de volledige dichtgemaakte HS spoorweg stappen, de drukbezette zakenmensen in de villas moesten zomaar eens het geluid van een trein horen.
Zo komen we tenslotte in het park van Brasschaat en vanaf hier is het puur genieten, we hebben enkel het gezelschap van enkele joggers en nu en dan een eenzame fietser. De vijver aan het speelpark ligt er volledig dichtgevroren bij, nu een rechts en dan eens links komen we terecht in Het Peerdsbos te Schoten, hier op deze plaats staat een obelisk, er staan wat Latijnse beschrijvingen op, maar waarom hij hier staat kan ik niet uitmaken. Zo komen we terug aan het sportpark waar we nog even in ronddolen om dan voor onze eerste stempel terug naar de kantine te gaan, de langste lus zit er op. Een lekker warme soep met een broodje doet ons ontdooien.
Voor de tweede lus van 6 km gaan we ditmaal rechtdoor door een lange dreef, links van ons allemaal villas en rechts allemaal bos, aan het einde gaan we rechtsaf door de buitenwijk van Schoten waar de woningen iets kleiner zijn maar ze lijken me toch nog te groot voor mijn doen. We komen uiteindelijk aan de sluis van de Schotense vaart waar we ongeveer een kilometer blijven naast stappen, hier en daar drijven er scholletjes ijs rond, aan het eerste bruggetje gaan we rechtsaf en terug naar de kantine voor controle nr. 2.
Voor onze laatste lus van 4 km volgen we even de weg van vanmorgen maar nu gaan we niet rechtsaf naar de viaduct maar rechtdoor het bos in, door de vorige regenperiode was alles hier slijk en door de fietsbanden zijn daar ferme sporen in getrokken, nu heeft het goed gevroren en dat maakt het ons zeker niet makkelijk om te stappen, de voeten niet omslaan is hier de boodschap. We komen even naast de autostrade maar gaan linksaf terug het bos in en keren op een ander pad terug op de weg naar ons vertrekpunt. Bij afgifte van onze controlekaart bekomen we een gratis Glühwein, en dat kunnen we met deze temperatuur zeker op prijs stellen. We mogen hier toch wel van een geslaagde wandeling spreken die ingericht was door Wandelclub Scota Schoten. Boekje afstempelen en naar huis, het was mooi, de zon maakte alles dan nog wat mooier en gezelliger en meer moet dat niet zijn.
De fotos van de wandeling kan je hier vinden.