Vanaf heden zullen hier geen verdere artikels verschijnen. Maar niet getreurd, u kan mijn exploten op mijn wandelingen of foto's ervan steeds terugvinden op volgende blogs: http://freddy11wandelt.blogspot.com http://hetfotograafje.blogspot.com Tot wederlezen op bovenstaande adressen.
Gelegen naast de Rupel en het Broek Denayer ligt het natuurgebied De Biesenweiden. Veertig jaar geleden werden deze natte weiden beplant met populieren. De bomen worden nu stelselmatig gekapt omdat ze schimmelinfectie hebben. Door deze nu te kappen worden andere bomen gevrijwaard van deze ziekte. Zo kan het bos spontaan verder ontwikkelen en onderdak blijven verlenen aan buizerd, boom en torenvalk, specht en lijster. Toch zijn nog sporen van het vroegere weidelandschap te vinden. Knotwilgenrijen, de talrijke sloten en enkele hooiweiden. Door het rooien van de zieke populieren en het begrazen door enkele runderen, wordt het gebied omgevormd tot een gevarieerd landschap met open plekken, waar heel wat planten en dieren zicht thuis voelen. De natuur mag er dan zelf haar werk verder doen. Het wandelpad door de Biesenweiden is vrij toegankelijk. Wandel alleen op de aangeduide paden en hou honden aan de leiband. Zo verstoor je het minst de natuur. Laarzen zijn na regenval zeker geen overbodige luxe. Even verder kan je het mooie plaatsje Klein Willebroek vinden met zijn mooi haventje, de ideale plaats voor een rustig natje en droogje.
Wandelclub WSV Schelle richten op volgende datums een wandeltocht in: 28/02/2010: Nationale VWF Wandeldag Provincie Antwerpen te Schelle. 29/08/2010: Zomertocht te Schelle. 07/11/2010: 7de Octaaftocht te Niel.
De website van WSV Schelle voor verdere inlichtingen kan je hier vinden.
De directeur van Duvel komt bij de Paus op bezoek en zegt: Ik geef u 10.000 euro als u in het 'het onze vader' in plaats van: " geef ons heden ons dagelijks brood " eens zegt: " geef ons heden ons dagelijks bier ". " Onmogelijk " wimpelt de Paus zijn voorstel af. Een jaar later komt de Duvel directeur opnieuw naar de Paus en biedt hem nu 100.000 euro. Weer weigert de Paus. Als de bierdirecteur voor de derde keer de Paus komt smeken of hij eens 'geef ons heden ons dagelijks bier' wil zeggen, nu voor 1 miljoen euro, aarzelt de Paus en denkt eens diep na.
Daarna belt de paus zijn secretaris en vraagt. "Wanneer loopt dat contract met die bakker af "???
In vele plaatsnamen uit deze streek komt het woord veld voor. Het verwijst naar woeste gronden, heide en moerasgebied (wastines). Het historische Bulscampveld, in de oudheid Bulnas Campa genoemd, wat zoveel betekend als stierenveld, was tijdens de Middeleeuwen het grootste heidegebied van het graafschap Vlaanderen. Eind 18de eeuw werden de veldgebieden systematisch ontgonnen voor de landbouw. Zo ontstond het kenmerkende drevenlandschap met dampatroon. De meest onvruchtbare gronden werden later bebost. Die verschillende landschappen tref je aan langs het educatief natuurpad. Elk landschap heeft een typische fauna en flora, die je tijdens de wandeling kunt ontdekken. Zo bestaat het natuurlijke bos hier uit zomereik en berk. De ree voelt zich er opnieuw thuis. Enkele typische planten voor de wastine zijn struikheide en brem. Een bewoner hiervan is de levendbarende hagedis. Vleermuizne maken dan weer dankbaar gebruik van de dreven als navigatiemiddel en de moeraszone is de thuisbasis voor libel en vinpootsalamander. De sterk geurende gagel is hier een interessante verschijning. Het werd in vroegere tijden gebruikt in de plaats van hop om bier te brouwen, zo had ik ooit in Oosthoven (Oud Turnhout) het genoegen om er een Gageleer te drinken, erg stevig maar héél lekker bier.
Met een buslading van 75 wandelaars vetrok WSV Schellemet regen richting Beernem, uit ondervinding weten we dat het daar altijd mooi en rustig wandelen is. Vanuit de heel ruime starzaal St Amandus vertrekken we rond 9:30 uur voor 21 km volop genieten in en rondom het decor van De Bossen van Vlaanderen, hierbij spelen de bossen van Beernem, Wingene en Hertsberge de hoofdrol. Onmiddellijk de natuur in op een tapijt van ritselende bladeren onder de voeten met overal paddenstoelen die nu hoogtij vieren, we zijn nu in Provinciaal domein Bulskampveld, hetgeen in de Middeleeuwen een heidegebied was. De naam komt voort uit de oudheid, toen was het Bulnas Campa genoemd wat zoveel betekend als Stierenveld. We stappen door de statige beukendreven met nu en dan een modderstrook. Na 6.8 km komen we aan op onze eerste contolepost te Hertsberge in het CC Bulskampveld waar de zaal door het goede weer de vele wandelaars amper kan herbergen. Wat eten en drinken en op weg voor een lus van 8.3 km. Lees hier verder met foto's.
Maandagmorgen trok ik met de trein naar Brugge om er 25 km te gaan stappen, normaal zou ik te Brugge aankomen om 8:40 uur maar Murphy of de NMBS beslisten daar anders over zodat ik ongeveer 2 uur later ter plaatste was maar daarover later meer. Het werden uiteindelijk een 14 tal kilometer omdat ik op tijd wou terugkeren moesten er zich opnieuw problemen voordoen, neem die ezel en die steen maar even in gedachten. Veel volk bij de inschrijving en het eerste pluspunt was dat het helder was en het zonnetje scheen. Langs het station en erdoor op weg langs de Spoorwegstraat naar de Bargeweg met zijn bekende Bargebrug, het gaat langs de Veste en erover dan via de Vestingstraat kronkelen tot we de terreinen van Club Brugge in het vizier krijgen. Lees hier verder.
Nederlands is voor buitenlanders moeilijk te leren, maar weten we ook waarom? Na het lezen van onderstaand gedicht is het u vast duidelijk.
Men spreekt van één lot, en verschillende loten, maar 't meervoud van pot is natuurlijk geen poten. Zo zegt men ook altijd één vat en twee vaten, maar zult u ook zeggen: één kat en twee katen? Laatst ging ik vliegen, dus zeg ik vloog. Maar zeg nou bij wiegen beslist niet: ik woog, want woog is nog altijd afkomstig van wegen, maar is dan 'ik voog' een vervoeging van vegen?
Wat hoort er bij 'zoeken'? Jazeker, ik zocht, en zegt u bij vloeken dus logisch: ik vlocht? Welnee, beste mensen, want vlocht komt van vlechten. En toch is ik 'hocht' niet afkomstig van hechten. En bij lopen hoort liep, maar bij kopen geen kiep. En evenmin zegt men bij slopen 'ik sliep'. Want sliep moet u weten, dat komt weer van slapen. Maar fout is natuurlijk 'ik riep' bij het rapen. Want riep komt van roepen. Ik hoop dat u t weet en dat u die kronkels beslist niet vergeet.
Dus: kwam ik u roepen, dan zeg ik 'ik riep'. Nu denkt u: van snoepen, dat wordt dan 'ik sniep'? Alweer mis, m?n beste. Maar u weet beslist, dat ried komt van raden, ik denk dat u 't wist. Komt bied dan van baden? Welnee, dat wordt bood. En toch volgt na wieden beslist niet 'ik wood'. 'Ik gaf' hoort bij geven, maar 'ik laf' niet bij leven. Dat is bijna zo dom als 'ik waf' hoort bij weven.
Zo zegt men: wij drinken en hebben gedronken. Maar echt niet: wij hinken en hebben gehonken. 't Is moeilijk, maar weet u: van weten komt wist, maar hoort bij vergeten nou logisch vergist? Juist niet, zult u zeggen, dat komt van vergissen. En wat is nu goed? U moet zelf maar beslissen: hoort bij slaan nu: ik sloeg, ik slig, of ik slond? Want bij gaan hoort: ik ging, niet ik goeg of ik gond. En noemt u een mannetjesrat nu een rater? Dat geldt toch alleen bij een kat en een kater.
U ziet, onze taal beste dames en heren, is, net als ik zei, best moeilijk te leren!
Dit monument is opgericht door het stadsbestuur van Brugge en bevind zich halfweg in de Bouveriestraat. Het is ingehuldigd op 29 september 1988. Deze klok werd gegoten door Joris Dumery (1715 1787) in 1742. Hij was de stamvader van een klokkengietersgeslacht werkzaam in West Brugge tot 1855. Zijn meesterwerk blijft de Brugse beiaard, bestaande uit 47 klokken met een totaal gewicht van 27.000 kilogram.
Een man staat voor de rechter omdat hij zijn vrouw heeft doodgeslagen. Rechter: 'Dat is een zwaar misdrijf, als u verzachtende omstandigheden kunt aantonen wordt de straf niet zo hoog'.De man: 'Ze was dom, ik moest ze gewoon doodslaan'. De Rechter: 'Dat is niet echt een verzachtende verklaring van u, als u echt niet levenslang achter tralies wilt zult u met iets beters moeten komen.' Waarop de man verklaart: We woonden in een flat. Op de 12e verdieping woonde een gezin met 2 kinderen, het was gewoon zielig. Ze waren heel klein. De zoon van 12 was maar 90 cm en die van 19 was maar 85 cm. Op een dag zei ik tegen mijn vrouw 'dat is toch zielig hè, die kinderen van die mensen'. 'Ja', zegt mijn vrouw, 'dat zijn pyrineën '. Ik zeg: 'je bedoelt pygmeeën'.'Nee', zegt ze, 'pygmeeën dat is dat wat onder de huid zit waar je sproeten van krijgt'. Ik zeg: 'dat is pigment'.'Nee', zegt ze, 'pigment dat is waar de oude Romeinen op schreven'. Ik zeg: 'dat is perkament'. 'Nee', zegt ze, 'perkament is als een dichter iets begint en niet afmaakt'. 'Edelachtbare U kunt zich voorstellen dat ik niet van plan was te zeggen dat het fragment is. Ik ging dus in mijn stoel zitten en las mijn krantje.
Plotseling komt mijn vrouw met de volgende zin en ik denk: ze is rijp voor het gesticht...' 'Schat kijk eens', ze maakt een boek open en laat een stuk tekst zien. 'Het zonnedak van de handtas was de lerares van pooier 15.' Ik neem het boek en zeg: 'Maar schat, dat is Frans daar staat: 'La Marquise de Pompadour est la Maitresse de Louis XV.' Dat betekent: De Markiezin van Pompadour was de minnares van Lodewijk de 15e'.'Nee' zegt mijn vrouw, 'dat moet je letterlijk vertalen. 'La marquise- het zonnedak, Pompadour - de handtas, la maîtresse- de lerares, Louis XV - de pooier.'
Ik moet dat toch weten, ik heb extra voor mijn franse les een legionair in dienst gehad.' Ik zeg: 'je bedoelt een lector'.'Nee', zegt ze, 'Lector is een Griekse held'. Ik zeg: 'dat was Hector en dat was een trojaan'. 'Nee', zegt ze, 'Hector is een vlaktemaat'. Ik zeg: 'dat is een hektaar'. 'Nee', zegt ze, 'hektaar is een godendrank'. Ik zeg: 'Dat is nektar'.'Nee', zegt ze, 'dat is een rivier in zuid-Duitsland'. Ik zeg: 'dat is de Neckar'. Mijn vrouw: 'Ken jij dat lied niet 'Gauw graas ik aan de Nectar, gauw graas ik aan de Rijn', dat heb ik pas nog met mijn vriendin in duo gezongen'. Ik zeg: 'in duet'.'Nee', zegt ze, 'duet is als twee mannen met een sabel vechten'. Ik zeg: 'dat is een duel'.'Nee', zegt ze, 'duel is als een trein uit een donker berggat naar buiten komt'. 'Edelachtbare...toen heb ik de hamer genomen en haar doodgeslagen'.Even stilte......
Dan zegt de rechter: 'Vrijspraak! Ik had ze bij Hector al doodgeslagen!'.
Tot de Wilgenfamilie behoren de wilgen met minstens 300 en de populieren met minstens 30 soorten. Allen zijn ze min of meer lichtbehoevende pioniersplanten. Wilgen zijn knotbomen en bevatten salicylzuur, de grondstof voor aspirine. Talrijke planten en dieren, zoals bijen, leven van/op/samen met de wilgen. Daarom zijn wilgen voor de natuur zeer waardevol. Het geslacht wilg (tweehuizig) is één van de meest veelvormige geslachten van houtgewassen. Er behoren zowel dwergstruiken als hoge bomen toe en alle groeivormen daartussen. De meesten zijn gebonden aan vochtige standplaatsen en komen voor in alle werelddelen behalve Australië. Het gebruik van wilgen: Knotwilgen zijn een typisch Vlaams landschapskenmerk. Enkele vroegere toepassingen van wilgenhout, wapenschilden, bootpeddels en bootgeraamten, bijlstelen, muurwanden, gevlochten matten voor dijken, manden en fuiken, klompen, afsluitingen enz. Heden vindt men o.a. toepassingen op gebied van energie waarbij snelgroeiende wilgen worden gebruikt voor hoogrendement energieopwekking (houtvergassing).
Het kasteel dat in 1910 werd opgetrokken volgens de 16e eeuwse Brabants Gotische stijl was eigendom van gravin Jeanne de Merode. Tijdens Wereldoorlog 2 werd het kasteel tijdelijk gebruikt door het Duitse leger. Het deed daarna nog dienst als rustoord voor priesters op rust. In 1972 werd het kasteel eigendom van de gemeente Westerlo die het inrichtte als gemeenthuis en cultureel centrum.
Deze brug wordt door de Bruggelingen ook de Roste Buze, (rosse buis) genoemd. Eén van de verzuchtingen van de wandelaars en fietsers werd eindelijk gerealiseerd, namelijk een verbinding tussen de Boninvest en de Kazemevest (realisatie Brugge 2002). De Zwitserse ingenieur Jürg Conzett (1956) werd aangesteld als ontwerper van een brugverbinding. Enkele technische aspecten: - De brug moest 4 à 5 meter boven de waterspiegel liggen om de toeristenboten doorgang te verlenen. - Aangezien het pad op een hoogte ligt van 1,25 meter moest de brug beweegbaar zijn. - Twee stalen buizen van 86,4 cm diameter steunen op 4 massieve muren die bezet zijn met natuursteen. - Aan deze buizen werd een brugdek met een lengte van 42,5 meter en een breedte van 2,5 meter met tweemaal 18 kabels opgehangen. -De buizen draaien om hun as waardoor de brug naar boven of naar beneden kan bewogen worden.
Jan wordt op een morgen wakker met een enorme kater. Hij kan nauwelijks zijn ogen open krijgen. Het eerste wat hij ziet is een glas met water naast zijn bed en enkele aspirientjes.Hij slikt die in en ziet dan al zijn kleren netjes gewassen en wel over de stoel hangen. De rest van de kamer is ook heel netjes. Hij gaat naar beneden, waar een briefje ligt van zijn vrouw: Schatje, je ontbijt staat klaar in de keuken. Ik ga boodschappen doen, ik hou van je ?
Jan gaat naar de keuken en vindt er zijn zoon aan de ontbijttafel. En ja hoor: er staat een uitgebreid ontbijt klaar voor Jan, met de krant erbij. Jan vraagt aan zijn zoon: Wat is er gisteren eigenlijk gebeurd ?? ?
Wel, pa, is het antwoord, jij kwam om 3 uur vannacht thuis, stomdronken, brak een vaas en hebt overgegeven in de hal. Je hebt jezelf een blauw oog bezorgd toen je tegen de deur liep. Oei, denkt Jan. Maar waarom is alles dan zo netjes, en waarom heeft je moeder mijn ontbijt klaar gemaakt, was ze dan niet boos ???
Ach, mama heeft je naar de slaapkamer gesleept en ze wou je uitkleden, maar toen ze aan je broek stond te sjorren om die uit te trekken riep je iets van"
Om mijn Fotos nog beter te kunnen bewerken heb ik mij het boek Digitale Fotobewerking van Addo Stuur aangeschaft, ik heb reeds verscheidene boeken van deze bekende schrijver van computerboeken, en ze zijn steeds een grote hulp geweest en op een eenvoudige en begrijpelijke manier geschreven. Met het boek en meegeleverde cd-rom kan men met eenvoudige instructies en schermafbeeldingen fotos verkleinen of vergroten, aanpassen van kleuren en belichting, retoucheren, fotomontages maken en trucages toepassen. Het boek beschrijft ook het toepassen van afdrukken, toevoegen van tekst, met decoraties, lijstjes en kalenders. Het maken van diavoorstellingen met geluid of het branden op cd/dvd. Op de meegeleverde cd-rom staat de volledige Nederlandstalige versie van de programmas, Ulead Photo Express 3 en ArcSoft dvd Slideshow 1. Met andere woorden, een zeer nuttige aanschaf.
Lus 1: Vanuit de startzaal zullen we 4 lussen maken in het heuvelachtige landschap van de Vlaamse Ardennen. Eerst gaat het richting Zaveleinde op en neer met veel gele koolzaadvelden, dan ronden we Zaveleinde om dan richting Otegem te trekken dat we rechts laten liggen om door de velden terug te gaan naar de startzaal voor controle na 5,3 km, een mooie opwarmer. Lus 2: We stappen richting Scheihoek tussen de velden met suikerbiet en rabarber op weg naar de Tjampensbeek die we oversteken naar Schernaai, hier gaan we rechtsaf naar de Tiegemberg, op de flank ervan vinden we een appel en perengaard die nog moeten geplukt worden. Lees hier verder.
Tijdens mijn wandeling door de Vlaamse Ardennen vond ik te Ingooigem een militair kerkhof uit de Eerste Wereldoorlog. Even een klein stukje geschiedenis over deze begraafplaats. Toen Ingooigem door de Schotten bevrijd werd op 25 oktober 1918 vonden ze er een kerkhof waar de Duitsers hun doden hadden begraven, waar er nu nog 54 graven van overblijven.
Einde Oktober 1918 hebben de Britten er ook nog 88 landgenoten begraven. Ook zijn er nog 3 graven uit de Tweede Wereldoorlog. Het kerkhof is gelegen in de Sint Antoniusstraat te Ingooigem.
Ik zou het niet (veel) beter kunnen opstellen... Brief aan de Politie (uw vriend)(verstuurd naar aanleiding van een PV voor 56 km/u waar maar 50 mocht)
Vilvoorde, 24 juli 2009.
Wij hebben uw Proces-verbaal BR.98.LP.424963/2009-02/06/2009 vandaag goed ontvangen en danken u hiervoor.Het is hartverwarmend om te mogen vaststellen dat er nog dappere politiebeambten bestaan die er niet voor terugdeinzen om werk te maken van een snelheidsovertreding van maar liefst 6 km/u.
Op de Woluwelaan is er op elk wegvak een andere snelheidsbeperking van toepassing: nu eens 70, dan plots 50 en soms gewoon 90 km/u. Het is dan ook van het allergrootste belang om dat allemaal netjes in goede banen te leiden.Het is vanzelfsprekend dat hierbij de hardwerkende Vlaming in het oog gehouden wordt, die zich omstreeks 16u naar huis begeeft. Dààr valt immers het meeste geld te rapen.
Het is trouwens verwonderlijk dat er nog hard werkende Vlamingen zijn, aangezien misdaad beter loont en ongestraft blijft. Als die een hectare grote weedplantage begint of leeft van car- en home-jackings, heeft die immers een veel kleinere pakkans dan wanneer hij zijn brood eerlijk wenst te verdienen.
De ijverige politiebeambten verdienen ook alle lof omdat ze nog een plek gevonden hebben waar er géén wegenwerken zijn en waar er om 16u nog geen eindeloze files staan aan te schuiven. Dergelijke plaatsen worden zeer zeldzaam in Vlaanderen. Knap werk dus, want in stilstaand verkeer valt niet veel te rapen...
Het spreekt vanzelf dat ik als voorbeeldige burger de achterstand op het ministerie van justitie, uitsluitend bevolkt door hardwerkende ambtenaren en magistraten, niet wens te vergroten. Ik aanvaard dan ook graag de uitnodiging om een bijkomende 50 EUR te storten in de staatskas, want die kan dat goed gebruiken.
Ik heb vernomen dat vooral de inwoners van het zuiden des lands deze gulle bijdragen graag zien komen.Wees gerust dat ik mijn rijgedrag niet zal wijzigen, zodat u mij ook in de toekomst nog gelijkaardige verzoeken kan toesturen.
AUTOBUS:voertuig dat tweemaal zo snel rijdt als je er achter loopt dan wanneer je er in zit. BABY-SITTER:jongeling die zich moet gedragen als een volwassene opdat de volwassenen zouden kunnen uitgaan en zich gedragen als jongelingen. BANKIER:persoon die je een lening wil toestaan als je kan bewijzen dat je er geen nodig hebt. SCOUT:een kind dat gekleed is als een idioot en geleid wordt door een idioot die gekleed is als een kind. KAPITALIST:persoon die vanuit zijn kantoor met airco in een wagen met airco naar zijn club met airco rijdt om daar in de sauna te gaan. TRUI:kledingstuk dat een kind moet aantrekken als zijn moeder het koud heeft. DANS:verticale frustratie van een horizontaal verlangen. ECONOMIST:expert die morgen zal weten waarom vandaag niet uitgekomen is wat hij gisteren voorspeld heeft. GEMAKKELIJK:wordt gezegd van een vrouw die de zedelijkheid van een man heeft. GYNECOLOOG:persoon die op een plaats werkt waar anderen zich amuseren. INTELLECTUEEL:persoon die gedurende twee uur aan iets anders kan denken dan aan sex. HOOFDPIJN:het door de vrouw meest gebruikte voorbehoedsmiddel. HUWELIJK:verbond dat twee personen toelaat problemen op te lossen die ze niet zouden gehad hebben als ze vrijgezel gebleven waren. NYMFOMANE:Een vrouw de je enkel in de Grote Van Dale tegenkomt. ORTHODONTIST:tovenaar die een deel van wat hij uit je zakken haalt in je mond steekt. PESSIMIST:optimist met ervaring PROGRAMMEUR:Onbegrepen persoon die op een onbegrijpelijke manier een onbegrijpelijk probleem oplost,dat enkel door een programmeur gecreëerd kon worden. PSYCHOLOOG:iemand die andere mensen bekijkt als er een mooie vrouw binnen komt. SARDIENTJE:visje zonder kop dat in olie leeft. GEHEIM:informatie die men slechts aan een persoon per keer doorgeeft. SNOBISME:zaken kopen die men niet graag ziet met geld dat men niet heeft om indruk te maken op mensen die men niet mag. SYNONIEM:woord dat men gebruikt in de plaats van een ander waarvan men de schrijfwijze niet kent GROEPSWERK:mogelijkheid om fouten op de rug van een ander te schuiven. VEDETTE:persoon die zijn hele leven hard werkt om bekend te geraken en dan een donkere bril opzet om niet herkend te worden.
Ik heb gisteren 28 prachtige kilometers gewandeld in de Vlaamse Ardennen te Ingooigem en ga zo dadelijk vertrekken naar Waasmunster om daar 20 km te gaan stappen, met of zonder regen, liefst zonder natuurlijk.
Het is rond 8:30 uur als we zondag te Westmalle op stap gingen voor een wandeling van 23 km, De organiserende wandelclub Club 76 Merksem had een informatie verspreid dat er samen met de wandeling, ook een organisatie van Mountain Bikers aan de gang was waardoor ze het merendeel van hun wandeling moesten verleggen of ze kon op bevel van het gemeentebestuur niet doorgaan, waarschijnlijk zitten er in het schepencollege van Westmalle geen wandelaars maar wel wielertoeristen, de wandelclub heeft in ieder geval goed werk geleverd en ons een zo goed mogelijke wandeling aangeboden. We stappen even door het dorp langs de kerk en komen dan aan Taverne Kasteelhoeve waar enkel de 5 en 10 km een controlepost hebben, zij waren even voordien rechts afgeslagen voor een ommetje langs het kasteel. In de verte zien wij het kasteel van Westmalle liggen, hetgeen dateert van voor 1100 en is ontstaan uit een versterkte hoeve. Omdat het nog bewoond is kan het jammer genoeg niet bezocht worden. Lees hier verder.
2,000 PK Buitenboord Opblaasbaar ...(en praktisch onzichtbaar voor de radar)
Ziehier het laatste speeltuigje van de drugsrunners .... Dit ding deed de oversteek naar Engeland 3 maal per week en was slechts een stipje op de radar van de Engelse kustwacht. Ze waren zo verrast door de snelheid van dit onbekende vaartuig dat ze een hoge snelheidshelikopter ingezet hebben om het ding te kunnen volgen. Aan boord werden drugs gevonden (natuurlijk). In ieder geval moet men wel aan de drugs zitten om de hendel van dit vaartuig op volle kracht te zetten.
Het was zaterdagmorgen grijs en heel winderig toen ik de startzaal te Mazenzele verliet voor een wandeling van 23 km in deze licht heuvelachtige streek die eigen is aan het Pajottenland, een mooie organisatie van wandelclub De Hopbelletjes. Ik stap even tussen de velden om op weg te gaan naast het Herenbos en dan over de zeer droge zandwegen waar de wind vrij spel heeft, het zand knispert dan ook regelmatig tussen de tandjes. Het gaat verder door het prachtige Kravaalbos dat ik al meermaals bewandelde. Heuvel op en neer tussen de kale velden waar de maïs reeds afgemaaid is ga ik op weg naar Meldert waar de eerste controlepost in een zaaltje achterin een smal steegje verborgen ligt na 4,6 km, een warm en lekker soepje gaat er goed in. Even door het dorp en dan gaan de 18 en 23 km rechtdoor om langs de Graadbeek te komen en even verder stappen we naar het Kloosterbos en langs de andere zijde van het Herenbos, ook hier is het regelmatig zand eten door het opzwepende stof, we stappen de lange weg naar de Meisberg op en even verder vinden we nog hoppestruiken die aan de lange staken heen en weer geblazen worden, jammer genoeg zijn ze al bruin verkleurd. We dalen aan de andere kant de lange helling af terug op weg naar Meldert voor onze 2de controle in hetzelfde zaaltje na 6,5 km. Wat eten en dan verder voor een stuk van 8,8 km. Lees hier verder met foto's.
Voor de zoveelste maal een succes voor de Europese ruimevaartvaart met een nieuwe lancering van een Ariane 5 raket vanacht vanop het eiland Frans Guiana. Het ruimtetuig heeft 2 satelieten aan boord, 1 ruimtetelescoop van Spaanse makelij en 1 Duitse militaire communicatiesateliet. Bij de lancering van het ruimtetuig was het verbruik aan brandtof gelijk aan 5 ton per seconde. De lancering van vannacht kan je hier zienin het filmpje van ongeveer 3 minuten.
Deze wandeling had ik verleden jaar ook gemaakt en die was me toen zeer goed meegevallen, een reden te meer om ze dit jaar terug te maken. De wandeling bestaat steeds uit 3 lussen van ongeveer 6 km. Lus 1van 6,7 kilometer brengt ons onmiddellijk langs het mooie kasteel D Ursel, De Kouter en Het Moer, op deze lus ligt de nadruk meer op het wandelen tussen de velden waar het heerlijk rustig is. Lus 2 is dan weer 6,2 kilometer lang en brengt ons richting Wintam via de Paddenhoek en de Nattenhaasdonk, hier bewandelen we dan weer de vele kasseiwegen die je hier in de streek nog met overvloed kan vinden, nu en dan is het wel oppassen geblazen voor de reusachtige machines die onderweg zijn om overal de maïs te gaan kortwieken. Lees hier verder.
Het is iets na 9:00 uur als de autocar met de leden van WSV S Schelle heel traag de heel steile helling vanuit het centrum van Comblain-au-Pont naar de starzaal komt opgekropen, later op het einde van de wandeling zullen we allemaal deze Calvarieberg te voet moeten afleggen, en dat zal er bij vele wandelaars nu bijna net dat tikkeltje teveel hebben geweest. Na het inschrijven gaan we op weg voor 21 km, linksaf en onmiddellijk steil naar boven door het dorpje Géromont, na een stukje hijgen en puffen hebben we links een prachtig vergezicht op de vallei van de Ourthe die een heel eind dieper ligt, na een klein plateau gaan we rechtsaf het steil omhoog lopende bos in met prachtige bomen, als we hier boven komen zijn we op het hoogste punt van de dag met 255 meter. Vanaf hier is het nu ook eens bergaf tot aan de eerste controlepost in een tentje na 3,6 km. Hierna gaan de 12, 21 en 30 km hier rechtdoor, de andere afstanden gaan rechtsaf verder naar beneden richting Comblain-au-Pont. Wij bewandelen rustige wegen die blakeren onder een heel warme herfstzon, we komen voorbij verscheidene grote hofsteden met een hoge inkompoort en grote binnenkoer, welke zo typisch zijn voor de Ardennen, met meer bergop dan bergaf komen we in het dorpje Mont, de naam spreekt boekdelen maar in een wip zijn we erdoor gestapt. Even later komen we het bos uit en ligt er een joekel van een helling die ons langs een steengroeve brengt en via een stuk bos tot aan de tweede controlepost in een tentje langs de rand van de weg, we hebben er intussen 8 km opzitten. Lees hier verder met foto's.
Tijdens ons weekend in de Ardennen maakten we gebruik om een wandeling op zaterdag te maken in Awans, dit dorpje ligt te slapen in de schaduw van de stad Luik. Wat me wel verwonderde was het tamelijk vlakke landschap dat je hier bewandeld. We kregenzo ook de gelegenheid om het vernieuwde vliegveld van Bierset te bekijken vanaf de nagelnieuwe wegen die overal in de buurt ervan zijn aangelegd. De foto's van deze wandelingkan je hier bekijken.
heeft zondag zijn 100 ste wandeling gestapt dit jaar te Comblain-au-Pont en heeft dit gevierd met een ferme Duvel. Dit gewandel geeft de volgende resultaten.
Aantal tochten* : 100 Afgelegde afstand* : 2471 km Gemiddelde afstand per tocht*: 24,7 km Totaal gewandelde tijd*: 406 uur 18 min Gemiddelde wandelduur per tocht*: 4 uur 4 min Gemiddelde afstand per uur*: 6,1 km/uur Langste afstand*: 52 km Langste wandelduur*: 8 uur 20 min Kortste afstand*: 6 km Kortste wandelduur*: 1 uur 0 min
Ik kies op deze wandeling voor de 35 km met vertrek vanuit de Gemeenteschool, we stappen even door het dorp en krijg van de bezoekende wandelaars telkens dezelfde vraag, staat de kerktoren nu echt zo scheef of is dat maar een gedacht?, neen mensen die staat echt zo scheef. De gemeente Schelle heeft dus 2 merkpunten, zijn 3 windmolens en zijn scheve kerktoren. We gaan op weg door de buurt Stuivenberg richting Hemiksem waar we de Vlietdijk voor een stuk aflopen, stilaan gaat de zon wat hoger en de temperatuur stijgt, door het bos naar de buurt Kerkeneinde en St Bernard, de Benedenvliet volgen we een stuk richting Scheldedijk, die volgen we even tot in de Maaienhoek waar we in de kleuterschool een eerste controle hebben in de wijk Mikman na 8,9 km. Bij het verlaten hiervan hebben we onmiddellijk een splitsing die mij richting Niel brengt langs de wijk Biezerd, van hieruit gaat het langs de brandweerkazerne het groen in langs de Katameldijk en het Rusthuis Maria Boodschap, dit gebouw was eerst een kasteel, later een kliniek en nu dus rusthuis. We stappen vervolgens de gehele Rupeldijk af en komen langs het Oude Tolhuis, nu estaminet en zijn intussen terug in Schelle. Lees hier verder.
Het waren drukke dagen en er volgen er nog een paar. Zaterdag ging ik met bus en trein naar Kortemark voor een heuvelachtige wandeling van 22 km. Hier waren het vooral de velden die de hoofdtoon vormden. Zondag dan een prachtige wandeling van 21 km te Kessel, hier was het de Kesselse heide die met de hoofdprijs ging lopen, die lag er nu prachtig bij in de zon en het heidekruid in bloei, dat was een enig zicht. Lees hier verder.
Na de orkanen Danny en Erika ontwikkeld zich opnieuw een tropische storm boven de Caribische Zee, de windsnelheden zijn momenteel 40 mijl/per uur, dus spreekt men nog niet over een orkaan maar een tropische storm. Het is voor de derde maal in een goede week tijd dat er zich in de buurt van de Verenigde staten zo een storm ontwikkeld. Momenteel is de storm aan het razen boven het eiland Monserat en gaat nu richting Dominicaanse republiek en Cuba. De storm zal dan zeker in kracht toenemen en zoals gewoonlijk richting de Golf van Mexico trekken of richting Florida. Zeker te volgen.
De orkaan Jimena aan de kust van Californië is nu al uitgegroeid tot categorie 4, de op één na hoogste categorie. De orkaan haalt momenteel windsnelheden tot 155 mph, vermenigvuldig dit met 1.6 en je hebt de snelheid in km/h, zijnd 248 km per uur. De orkaan bevind zich momenteel aan de punt van het schiereiland Baja Californië in de Pacific. Het is nu maar af te wachten waar en wanneer de orkaan aan land zal gaan.
De nieuwe orkaan Danny is ontstaan in de Noordelijke Atlantische oceaan, heeft die dan overgestoken en is nu ter hoogte van de Caraïbische zee, de kracht neemt steeds in sterkte toe en is nu op weg naar het Amerikaanse vasteland. Klik op de foto voor een vergroting.
De oorsprong van de Dries gaat terug tot het ontstaan van Mazenzele in de 4de of de 5de eeuw. Volgens de overlevering is de Dries in het bezit van de Sint Pietersgilde, één der oudste verenigingen van Vlaanderen sinds 1165.
1. Ontvoerders zijn niet meer geïnteresseerd in uw persoon. 2. In een gijzelsituatie bent u één van de eerste gijzelaars die bevrijd worden. 3. Niemand verwacht van u dat u de dingen snel uitvoert. 4. Mensen bellen u uiterlijk rond 21 uur en vragen u of zij u gewekt hebben. 5. Mensen zien u niet meer als een zwartkijker wanneer u kwade dingen spreekt. 6. Men kan u niets meer gedwongen leren. 7. De kleding die u nu koopt verslijt u nooit meer. 8. U kan uw middagmaal om 16 uur nemen. 9. U kan leven zonder seks, maar niet zonder bril. 10. U hebt fantastische ideeën voor als u met pensioen gaat. 11. U denkt niet meer dat snelheidsgrenzen een uitdaging zijn. 12. U trekt uw buik niet meer in ongeacht de persoon die bij u aanwezig is. 13. U zingt mee met de liftmuziek. 14. Uw standpunten zullen niet meer verslechteren. 15. Uw investering in uw aanvullende verzekering begint resultaat op te leveren. 16. Uw gewrichten zijn betere meteorologen dan die van de nationale meteorologische dienst. 17. Uw geheimen zijn veilig bij uw vrienden, daar zij ze ook niet meer kunnen herinneren. 18. U kunt zich niet meer herinneren deze lijst verzonden te hebben, maar het valt u wel op dat de lettergrote van de karakters comfortabeler is dan anders.
Toen we zondag een wandeling maakte te Wechelderzande ingericht door WSV De Zandstappers zagen we achter het bos een felle rookpluim opstijgen met even later een luide knal, maar alles was uit ons gezichtsveld. Toen we later over de A 21 stapten die richting Turnhout gaat zagen we we even voor de afrit Lille wat de reden was, er was een wagen uitgebrand, en de knal die we gehoord hadden was de brandstoftank die ontploft was.
Jammer genoeg was er aan de auto niet veel goed meer aan, zoals we konden merken toen de wandeling ons even later naast de autostrade bracht. Toch weer een familie die met veel miserie blijft zitten. Of er gewonden waren konden we niet vaststellen, wij hopen van harte van niet.
De verbinding van de Vlaamse stad Gent met de Westerschelde heeft het lot van Sas van Gent grotendeels bepaald. De bloei van Sas van Gent is voornamelijk te danken aan de aanleg van het kanaal en het doortrekken naar Terneuzen (1825 1827). Nadat de afmetingen van het kanaal en de bestaande sluizen van de eerste kanaalarm spoedig onvoldoende bleken door de toenemende scheepvaart, werd in de jaren 1882 1885 een aantal verbredingen uitgevoerde voor een tweede kanaalarm. In 1902 werd in de derde kanaalarm de, voor die tijd, grootste sluis van Nederland gebouwd. Daarop volgden later meer kanaalaanpassingen, de meest recente dateert uit 1968. De natuurstenen schutsluis, waar u zicht op heeft, is gebouwd omstreeks 1885 en vormde een onderdeel van de tweede kanaalarm. Het greppeltje in het verlengde van deze sluis herinnert hier nog aan. De sluis is gerenoveerd. Stijgladders en reddingsboeien zijn aangebracht. De houten fenders, ter bescherming van de schepen tijdens het aanleggen, zijn vervangen. Met arduinen stenen uit de sluis is de boven en binnenzijde van de sluis hersteld. De bestaande remmingswerken voor de sluis, zijn gerestaureerd en de oorspronkelijke bolders zijn gehandhaafd. Dit project is uitgevoerd met de financiële steun van de Europese Unie.
Drie dagen op stap te puurs bij WSV Ibis, drie dagen mooi weer, drie dagen veel bekenden terug gezien, drie dagen ook velen na mekaar, dat is het resultaat van een weekendje stappen en gelukkig zelfs nog niet ver van huis. Het begon vrijdag namiddag met de Bloemkooltocht van 22 km, deze bracht ons langs Het Moer naar Wintam voor een eerste kontrole, dan gaat het langs het Zeekanaal naar de nieuwe sluis die uitgeeft op de Schelde, aan de overzijde zie ik mijn dorp Schelle liggen. We bewandelen dan de polders terug naar Wintam voor de Tweede kontrole en dan nog een lus van 10,6 km langs Eikevliet terug naar Puurs. Lees hier verder.
Deze namiddag start de jaarlijkse Wandeldriedaagse van wandelclub Ibis, voor velen de ultieme voorbereiding op de Dodentocht te Bornem die volgende week doorgaat. Ik start deze namiddag in de Bloemkooltocht van 21 km, deze tocht brengt ons van Puurs naar de Moerasbossen en dan naar Eikevliet, een van de kleinste maar ook mooiste dorpjes van Vlaanderen. Na de controle gaat het dan richting het vernieuwde sas te Wintam en langs de Vlietdijk terug naar Puurs. Zaterdag gaan we dan voor het grotere werk met 42 km in de Hoevetocht. Deze wandeling gaat via het Tekbroek richting Bornem, hier gaat de 30 & 40 km door Het Graafschap, de groene long van Vlaams-Brabant en vervolgens over Oppuurs terug naar de startzaal te Puurs. Op zondag worden het dan nog eens 30 km in de Duveltocht, het gaat dan door het Tekbroek naar de Lippelose bossen en dan naar de brouwerij Duvel (hoera) voor een controle, vandaar gaat het naar het fort van Lippelo en dan terug naar Puurs.
Zondag 26 juli gingen we een mooie grensoverschrijdende wandeling van 25 km maken te Zelzate, deze tocht werd ingericht door wandelclub De Kwartels uit Groot Assenede. Wie deze club kent, weet dat de organisatie uitstekend is en garant staat voor een wandeling waarin de natuur een héél belangrijke rol speelt. Na een straatje steken we een hoofdweg over en zitten meteen in het biljartvlakke polderlandschap waarin aardappelen, maïs, en koren de hoofdrol opeisen. We zijn hier als snel in Nederland waar we richting Westdorpe stappen, even later komen we in het natuurgebied De Canisvliet, ik kende het reeds van vroegere wandelingen maar nu bewandelen we een heel andere kant, altijd prettig natuurlijk en zo komen we in Westdorpe aan voor onze eerste kontrole in de hal van een landbouwbedrijf, hier eten en vooral drinken want de zon geeft ferm van katoen. We trekken nu verder en gaan nu over de draaibrug van het kanaal Gent Terneuzen, meer informatie over de brug kan u hier vinden. Leeshier verder.
Over het kanaal Gent - Terneuzen te Sas van Gent ligt een draaibrug die gebouwd is tussen 1965 en 1969 en vormt de 320 meter lange oeververbinding tussen de westelijke en de oostelijke kanaaloever. De draaibrug bestaat uit een stalen vakwerkconstructie met een lengte 155 meter. Aan de westzijde sluit deze aan op 60 meter lange betonnen aanbrug op het landgedeelte met één overspanning. Aan de oostzijde sluit de vakwerkbrug aan op het landgedeelte met een 105 meter lange betonnen aanbrug met 2 overspanningen. De totale breedte van zowel de draaibrug als de aanbruggen bedraagt 22 meter. De breedte is verdeeld over één hoofdrijbaan met 2 rijstroken met aan weerszijden een parallelbaan voor fietsers en voetgangers. Het aantal passages (heen en weer) van binnenvaart en zeeschepen komt in totaal op ongeveer 55.000 per jaar. De draaibrug gaat gemiddeld 21 maal per dag open voor het scheepvaartverkeer wat neerkomt op 4 à 5 uur per dag. De schepen hoeven zich te houden aan het zogenaamde Scheepvaartreglement dat vastgesteld is voor het kanaal Gent Terneuzen. Zoals het voeren van scheepslichten, voorrangsregeling, afmetingen, vervoer van gevaarlijke stoffen, het doorvaren van sluizen en bruggen en het slepen en duwen. Ook de aanwezige markeringsborden langs de kanaaloever en nabij bruggen en sluizen zijn hierin opgenomen.
Vandaag zaterdag 24 km stappen in de "Vosbergtocht" die georganiseerd wordt door de Vosbergstappers. Morgen trek ik richting Kasterlee om daar 50 km te gaan stappen in de "Kabouterbergwandeling" die ingericht wordt door de Pompoenstappers, bos en hei is daar natuurlijk gegarandeerd aanwezig.
Zegen mij vader, want ik heb gezondigd tegen het zesde gebod. De priester vraagt: ben jij Joe Pagano? Ja vader dat ben ik en wie was het meisje ? Ik kan het niet zeggen vader, ik wil haar eer niet schaden Maar Joe toch, ik ben zeker dat ik haar naam vroeg of laat teweet zal komen, dus kun je het mij dan ook nu zeggen Was het Tina Minetti ? Ik kan het niet zeggen Was het Teresa Mazzarelli ? Ik zal het nooit zeggen Was het Camelli ? Sorry vader ik kan haar naam niet geven Was het Cathy Piriano ? Mijn lippen zijn verzegeld was het dan Rosa Di Angelo a.u.b. vader, ik kan het niet zeggen . Vol frustratie zegt de priester Joe Pagano uw lippen blijven gesloten, ik waardeer dat maar je hebt gezondigd en ik moet je straffen. Je mag gedurende vier maanden de mis niet meer dienen, ga nu maar en zondig nooit meer Joe komt buiten en zijn vriend Franco vraagt Hoeveel heb je gekregen ? Vier maand vakantie en vijf goeie adressen .
Het zal je niet alle dagen gebeuren dat je iemand ontmoet die de verre pelgrimstocht naar Santiago de Compostella in de Spaanse provincie Galicië heeft ondernomen, dan mag je het bijna een unicum noemen dat ik er zondag 26 juli 3 samen aantrof tijdens de Canisvliettocht te Zelzate welke was ingericht door WSV De Kwartels uit Groot Assenede, het zijn dan ook nog 3 goede vrienden. Ik kon het natuurlijk niet laten om deze 3 op de foto te zetten, zo zie je Clement (l), Christian (m) en Guy (r) die ieder de tocht afmaakten. Christian en Guy ondernamen de tocht verleden jaar, ze zijn vertrokken vanuit Frankrijk met 1 dag tussen. Clement is vanuit zijn Belgische thuishaven vertrokken en heeft uiteindelijk na 2300 km zijn doel bereikt in Santiago de Compostella. Hij heeft er dan nog een schepje bovenop gedaan en is dan nog doorgestapt tot Cape Finisterre, wat zoveel betekent als Het einde van de wereld. Van hieruit is het niets meer dan water tot in de Verenigde staten van Amerika. Toch een prestatie om U tegen te zeggen.
Vandaag ga ik stappen te Zelzate in de Canisvliettochten, het is een tocht die grensoverschrijdend zal zijn en ons ook door het natuurgebied van de Canisvliet zal brengen, alsook door andere verborgen groene hoekjes van Zelzate. Vermoedelijk wordt het hier 30 km stappen en genieten.
Vandaag ga ik stappen in Opwijk bij De Eekse Stappers, we zullen daar vertrekken vanuit een feesttent. De wandeling gaat langs rustige wegen rond Opwijk en buurgemeenten, langs veldwegen en via de Leirekensroute en andere wandelroutes. En zo te zien is het weer nog een meevaller, hopelijk blijft het nu eindelijk zo.
Gisteren was ik voor de vierde dag op rij op stap in Vlaanderenland. Eerder waren Sijsele (W. Vlaanderen), Tollembeek (VL - Brabant), Hasselt (Limburg), Ruisbroek - Sauvegarde (Antwerpen) aan de beurt. Hier maakten we gisteren een prachtige natuurwandeling in en om het dorp dat 33 jaar geleden erg werd getroffen door een vreselijke overstroming, met deze tocht wilde men iedereen herinneren aan deze tragische gebeurtenis.
Vandaag gaat het terug naar de provincie Vl. Brabant en meer bepaald naar Humbeek gelegen in de kanaalzone waar we op zeer rustige paden een midweekwandeling zullen maken. Hiermee sluit ik dan een 5 daagse wandelweek af.
Zo mooi de wandelingen de vorige dagen waren, zo triest was het gisteren in Hasselt gesteld, iedereen was dezelfde mening toegedaan, en ik heb er verschillende namen voor gehoord, men sprak er over; een autostradewandeling, een asfaltwandeling enz. ikzelf had de indruk dat de parcourmeester zelf nog nooit een wandeling heeft gemaakt of anders een wielertoerist is, men kon de gehele wandeling makkelijk met de wagen afrijden, dan heb je al een klein idee. Op hoop voor beter trek ik vandaag naar Ruisbroek, bij " Wandel Mee Ruisbroek", slechter als gisteren kan niet, dus leven we op hoop, en nog lekker dicht bij huis ook. Misschien komen we er, net als verleden jaar, nog eens onze Vlaamse Minister President tegen, hij is nl akomstig van Ruisbroek-Sauvegarde. Er staat daar 25 km op het programma.
Gisteren heb ik een enig mooie wandeling van 23 km gemaakt te Tollembeek in het prachtige Pajottenland, vandaag spoor ik per trein naar Hasselt om er 19 km te gaan stappen bij WSV De Trotters.
Gisteren 18 juli ging ik stappen te Sijsele, vertrekkende vanuit de feesttent voor een eerste stuk van 7 km die er uiteindelijk 8 waren ging het richting het Kasteel Van Male, nu is het gebouw een abdij, dan gaat het verder langs St Kruis en vervolgens richting Moerkerke en Sijsele voor de eerste kontrole in het mooie zaaltje van de KLJ. Dan volgt er een mooie lus rond Sijsele van een goede 5 km om terug in het eerste zaaltje te komen. We maken nu een lus langs de andere kant om terug in de tent te komen voor onze derde kontrole, de tent is inmiddels goed gevuld. Ook is de zon nu ten tonele verschenen maar er is nog altijd een zeer strakke wind. We maken nu nog een laatste lus van 6,5 km door het domeinbos Ryckeveld met het gelijknamige kasteel en nog een stuk door het prachtige domein en dan terug naar de tent. Een zeer geslaagde wandeling die de verplaatsing zeker waard was.
Deze 2 vliegtuigloodsen zijn te vinden op het kleine vliegveld van Grimbergen, het vliegveldje is gelegen aan de Humbeeksesteenweg en de 2 loodsen kan men best zien, in een zijstraat hiervan nl. de Oyenbrugstraat, ongeveer 500 meter inde straat, wie over een gps beschikt zal dit zeer makkelijk vinden. Meer over deze loodsen kan je hier vinden.
Vrijdag 10 juli ging ik wandelen te Grimbergen met vertrek uit de voetbalkantine in het Prinsenbos, bestaande uit 2 lussen, een van 7,4 km en een tweede van 6,6 km, uiteindelijk was de wandeling 2 km langer maar dat is zeker niet erg in deze mooie omgeving. Ik doe eerste de langste lus die door het centrum van Grimbergen trekt, even later komen we plaatselijke namen tegen zoals, Kerkeveld en de Veldkant, hier gaan we door een steegje met links de tuinen van de bewoners en rechts de maïsvelden, halfweg op het pad vinden we De Veldkantkapel van 125 jaar oud, wel de moeite om er eens binnen te stappen als men er langs moest komen. Verder kom ik langs de Ooienbrugmolen, de Poddegemhoeve en de Tommenmolen, waarover ik reeds eerder heb geschreven, met zijn mooie terras van de aanwezige taverne, verder komen we nog naast de Maalbeek en langs de Hoeve Charleroi, de sterrenwacht Mira in het centrum en langs de abdijkerk om terug in de startzaal te komen voor de eerste kontrole. Lees hier verder.
Zulma: "Baziel, je kiek zo rare. Wa schilt er?"Baziel: " 'k Hen juuste e boekstje gelezen met e gheel triestig ende". Zulma: "En waffer boekstjie is da?" Baziel: "Ons spoarboekstjie".
Zulma was zwaar ziek en moest berecht worden. Vroeg de pastoor: "Baziel heb je geen kaars, een beetje wijwater en een palm?" "Een keirsse en wiewoter hemme", antwoordde Baziel, "mo gin Palm. Is e Jupiler ook goed?"
Hector vond Baziel in alle staten, tranen wenend met tuiten. " 't Is me voder die dood is" zei hij. Er werd getelefoneerd en na het gesprek kwam Baziel nog heviger wenend binnen. "Een oengeluk komt toch nooit ollene", zei hij, " 't Was men broere die belde, z'n voder is ook dood".
Zei de dokter: "Baziel, gij hebt gij zeker dikwijls dorst?" "Ba neen 'k meneere den dokteur", antwoordde hij, " 'k en loaten ik dat nooit zo verre kommen".
In de Arbeidsbemiddeling moest Baziel weer al eens een formulier invullen. Er stond een vraag: "Werkt uw echtgenote, zo ja: waar". Schreef Baziel: "Ja, op mijn zenuwen".
Een Frans madammeke kwam op Baziel zijn hofstede. "O = que ça pue ici" riep ze. En Baziel in zijn beste Frans: " Ca c'est niks madamtje, ce sont mes koei".
Baziel kwam thuis: een gat in de nacht en met een stuk in zijn kraag. Zonder sleutel, moest hij aanbellen. Zulma riep van achter de deur: "Is 't gie, Baziel?" En Baziel: "Hoe zoe dadde, kommen d'er hier nog andere ook dè?"
Baziel werd ingeschreven als werkzoekende. Vroeg de ambtenaar: "En wat is je beroep?" Baziel: "Ik jagen ip everzwijns in Brugge". De ambtenaar: "Maar er zijn toch geen everzwijns in Brugge!" Baziel: "En worom peis je wel da'k moeten gon doppen?"
Toen Baziel thuis kwam vroeg Zulma: "Hoeveel heb je d'er nu weer gedronken?" Baziel: "Zulma, 'k gon ik ip café vor e pientje te drinken en nie vo te leren tellen".
Baziel zag een pastoor met een 'col romain'. "Wa wil da zeggen, zo'n averechtse col?" vroeg hij. "Dit wil zeggen dat ik Vader ben" antwoordde de priester. " 'k Zien ik ook voder", zei Baziel, "mo'k dragen ik mien kol nie averechts." "Ja maar", lachte de pastoor, "ik ben Vader van duizenden". Zei Baziel: "Zoe je ton nie beter je broek averechts andoen?"
Baziel kwam weer een gat in de nacht thuis. Zei hij tegen Zulma: "Ieder ki dat er e kalant weggieng begosten d'andere kwood te klappen over zien vrouwe. 'k Zoen nie willen da ze van joen kwood klappen Zulma, zo 'k zien gebleven toe den latsten".
Dergelijke gietijzeren rosmolens worden vanaf ongeveer 1850 gebruikt op de boerderij. Na de Tweede Wereldoorlog raken ze in onbruik. De rosmolen (ros = paard) wordt aangedreven door één of twee paarden en is geschikt voor het lichter werk op de boerderij. Je kan er landbouwmachines mee aandrijven zoals de dorsmachine, de pletmolen en dergelijke meer.
Zondag 5 juli reden we naar Eksel (Limburg), een 105 km van huis om er een wandeling van 22 km te maken te Locht, een gehucht van Eksel en we hebben ons deze verre verplaatsing zeker niet beklaagd. We schrijven in, in de ruime startplaats, het Buurthuis De Locht is hier zeker voor geschikt. Dan kunnen we onder een stralende zon vertrekken, die nu reeds om 9:00 als een loden bol aanvoelt, dat beloofd voor straks op de zandgronden. Gelukkig zijn we onmiddellijk in het bos waar het goed toeven is, je ruikt er de natuur tenminste nog zoals het altijd zou moeten zijn. Na een goede 2,5 km komen we aan de eerste kontrolepost, een tent en wat banken er rond in de lommer van de aanwezige bomen en meer moet dat niet zijn. We gaan hier toch eerst iets drinken, je weet maar nooit. Lees hier verder.
Vrijdag 3 juli om 20:00 uur stipt vertrekken we vanuit de feesttent in de Hasselstraat te Bassevelde in groep achter een groep (echte) ezels voor een tocht van 50 km rondom Bassevelde, na een 100 tal meter houden de (echte) ezels het voor gezien en kunnen de wandelaars op eigen tempo beginnen aan de wandeling die de ganse nacht zal duren. De eerste 5.6 km brengt ons door de velden naar Oosteeklo waar we in een garage onze kontrole hebben, geladen met een ½ liter water en een wafel gaan we onmiddellijk verder. Het gaat langs de Molenhoek en de Heide naar de 2de kontrole na 7,4 km ook nog steeds in Oosteeklo, hier eten we lekkere rijstpap. Nu verder voor 6,2 km door het Bijsterveld, intussen is het pikdonker geworden en worden de zaklampen bovengehaald, op weg naar de 3de kontrole in Oosteeklo terug in een garage, hier is er water, cola en fruit om op krachten te komen. Dan een stuk van 5,8 km dat ons langs het Isabellakanaal en over de Gaverwatergang en de Kloosterbeek naar Assenede brengt, in een zaaltje is het nu tijd voor koffie met broodjes. Lees hier verder.
Tijdens de "Ezelstocht" te Bassevelde van 50 km die ik verleden week op vrijdagnacht wandelde, werd deze lekkernij geschonken. Het bier wordt gebrouwen te Ertvelde en is sterk aan te bevelen maar niet vergeten, het is een tamelijk straf biertje maar uitermate lekker.
GASTRONOMEE? IN DELLE JAA, MO IN DEN EIMEL: OCHERME
Van ons Jeske van Weizembeik emme me guud da Sinte-Pieter ouver 't lest uuk uile (en zaain!) paroche in Weizembeik nog is bezocht eit. En gelak as altaaid eit em dèn ewa neus te vertelle. Deize ki goenk et ouver de Lomme, de Susse en de Lowee, draa fassaadeklasjers dee nen bilding on 't schildere woêre en dui ne fausse manoeuvre alle draa gelaaik van de stellink no baneie gedonderd zaain, dodui uuk alle draa mollekes woêre en nateurlaaik uuk alle draa gelaaik on d'eimelpout stontege. Peitrus leet ze binne en reep z'ien vui ien ba em.
"Zeg ma ne ki Lowee: oo dikkes edde ga in a leive nëffes de pot gepist?" De Lowee paast is noê, konkludeit dat gien avans es van te leegen en antwout: "Ik zaain ni altaaid aleive braaf geweist, Sinte-Pieter, 't es toch ien of twie kiere vuigevalle." "Awel, dèn muigde ga naa no de purgatoire goên," es et verdikt van de sluiterdroêger van den eimel.
Dèn est on den toor van de Susse: "Ze moeste mo zoe schuun en zuu leef ni zaain, de vraave, en ik kan t er ni oên doon dak er ni kost van afblaave, 'k em man aaigezëlve ni gemokt!" "Gaa, gaa got nonde...(Sinte-Pieter aa van errazje bekanst gevloekt!) recht no d'elle!"
"En oo zit da mè aa, oo dikkes zedde gaa a vooten op n ander goên werme?" vroêgt onzen aailegen on de Lomme. "Nuut ni, menier Pierre, enfin ik wil emme, menier den aailege. Ik zaa d'ailleurs ni getust emme. Ik tust er zëlfs nog allinsj ni on paaze". "Allei, toch iene dee em geveugd eit," paast Sinte-Pieter en steut de Lomme nateurlaaik derekt no den eimel.
Naa es et zuu dat er iene ki par joêr ee bouve nen barbekjoe gaave wëd woê dat alleman, dei van den eimel, dei van de purgatoire en dei van d'elle, muigen eine komme. Da doot da de Lomme, de Susse en de Lowee malkandere noê ne langen taaid vanèr is weizeen en is kunne diskuteiren ouver uilen eksperjenses.
De Susse: "In d'elle est nateurlaaik terreebel iet, mo da deranzjei ma neet, want vreuger goenk ek toch altaaid in de zoumer op vakansen in Spoinge. Wa dat er wel formidoêbel good es, es 't eite: ge zoit paaze da g'eederen dag in nen draa stère van de Michelin zit".
De Lowee: "Ba ons in de purgatoire muige men uuk ni kloêgen ouver 't eite en de wermte es er nog droêgelaaik".
De Lomme: "In den eimel es de temperateur ideoêl, mo par contre: vè 't eiten em ek nog niks annes gat as rè legume". Op daane moment passeit Sinte-Pieter do zjust en Lomme interpelleit em: "Seg, mo oo komt da da dei van de purgatoire en dei van d'elle vuil beiter eite kraaige as ekik"?
"Oemdat et ni de mooiten es vè eederen dag werm eite te moêke vè iene man, tiens", es 't antwout!
Dood hout is heel belangrijk voor het bosecosysteem. Tal van levende wezens zijn voor hun voortbestaan direct afhankelijk van dood hout als bron van voedsel of schuilplaats. Elk stuk dood hout, een tak of een stam, liggend of rechtopstaand doorloopt verschillende verteringsstadia en wordt in de humuslaag opgenomen. De voedingsstoffen worden opnieuw vrijgegeven en opgenomen door de plantenwortels. In het bos wordt heel wat dood hout gereserveerd door bij dunning dode en kwijnende bomen te laten staan. Anderzijds blijven na een storm of andere catastrofes soms beschadigde en dode bomen liggen. Bij vele boseigenaars en bosbezoekers leeft het idee dat het bos geholpen wordt door stelselmatig alle kwijnende of afgestorven bomen op te ruimen. Bovendien staat de hoge arbeidskost van het verzagen en afvoeren ervan niet in verhouding tot de lage prijzen voor brand- en pulphout. Ook het bezwaar dat dode bomen broeinesten zijn van schadelijke schimmels en insecten is grotendeels onjuist. Echte epidemieën zijn immers uiterst zeldzaam in Vlaanderen. Het gezondste bos is een gevarieerd bos met daarin een zeker aandeel (4 % is het streefdoel) dood hout.
Vrijdagavond starte ik om 20:00 uur met een 200 tal wandelaars in de feestent in de Hasselstraat te Bassevelde voor de tweede maal op rij voor een nachtelijke wandeling van 50 km rondom Bassevelde.
Een fantastische organisatie bracht ons ook te Oosteeklo, Assenede en Boekhoute terug naar Bassevelde waar ik om 7:00 uur kon afstempelen en mijn gratis T-Shirt mocht ontvangen, ook nog een ontbijt van spek met eieren werd ons in het pakket aangeboden. Volgend jaar zal ik er zeker en vast terug bij zijn. Hopelijk is het dan terug zo een nacht met helder en zacht weer.
Vakantie is stappen in het mulle zand van de duinen, dromend de late vlucht nagaan van zeemeeuwen langs het strand, de purperen heide verkennen, ons door het kreupelhout heen werken om er bosbessen te plukken, waarvan we de goede smaak nog moeilijk vergeten.
Met 50 leden trok WSV Schelle zondag 28 juni per autocar naar Oostham in de provincie Limburg, een garantie voor een wandeling met het bos in de hoofdrol, en dat is uitgekomen. Na een uurtje rijden konden we dan inschrijven, ik koos voor de 24 km met 3 rustposten, ieder na 6 km, mooi verdeeld dus. In een lichte nevel trokken we even door het dorp waar het nog heel rustig was, even later gaan we linksaf en zitten meteen in het bos waar het heerlijk rustig is met enkel het gezang van de vogels. Zo komen we voorbij de OudePastorie, het is één van de merkwaardigste gebouwen in Oostham. Nog voor 1200 stond een zekere Willem, heer van Colmont, zijn bezittingen in Oostham af aan de abdij van Averbode. Arnold van Wesemael droeg rond dezelfde tijd zijn hoeve in Kwamol eveneens aan de abdij af. In 1239 werden die schenkingen door paus Gregorius bekrachtigd. Averbode kwam er zo tussen andere machtige grondheren in bezit van eigen goed. Lees hier verder.
De duinbossen werden oorspronkelijk aangelegd als schermbos, om de achterliggende vruchtbare poldergronden te beschermen tegen overstroming. De echte bebossingen in De Haan gebeurden reeds in 1838, maar met weinig resultaat. In 1922 werden ongeveer 150 ha aan het beheer van het toenmalige Waters en Bossen toevertrouwd. Nu zijn de bossen vooral bekend als wandelgebied voor toeristen en inwoners van De Haan.
Fauna en Flora.
In het duinbos is o.a. door het meevoeren van zandkorrels en zout, de belangrijkste beperkende factor voor de boomgroei. Andere beperkende factoren zijn voedsel en watergebrek. Dicht bij de zee groeit enkel een struikengordel met o.a. Duindoorn, Vlier, Meidoorn en Kardinaalsmuts. Zij vormen een windscherm voor de boomsoorten. Begin deze eeuw werden meer naaldboomsoorten geplant, zoals Corsikaanse -, Oostenrijkse en Zeeden. Nu plant men meer loofboomsoorten, zoals Zomereik, Es, Gewone esdoorn en Witte abeel, ikzelf vond er verscheidene Wilde Olijfbomen. In het bos huizen ook veel vogels, zoals Nachtegaal, Heggenmus, Zanglijster, Koekoek, Winterkonig en Mezensoorten. De aanwezige prooivogels zijn Ransuil, Sperwer en Torenvalk.
Mong De Vos was een legendarische strandjutter van de Vosseslag (Bredene).
Haha Mong, Jij sluwe vos.
Ik heb je bij de kraag gegrepen, Deze keer was er geen ontsnappen aan Want ik had het o zo goed begrepen Mong moest voor eeuwig aan de Vosseslag staan.
Het water, de duinen, het strand, Het was jouw leven, Het jutten aan zee, het stelen op land, Deden velen bibberen en beven.
Beetje bij beetje boetseerde ik. Uit mijn verbeelding ontstond een stoere bink Je kreeg een ruwe baard, een harde blik, Op je schouder een stevige stronk.
Hey !!! Daar stond ik dan, Geboetseerd en wankel op de benen. Sluwe vos, wat dacht je dan ? Dat ik de benen zou nemen ?
Neen, ik nam je mee . Terug naar het vuur, Deze keer naar kolkend brons. Neen, deze keer niet je laatste vuur, deze keer vereeuwigd voor ons.
De duinen van De Haan en Zeebrugge zijn relatief jong, ze kregen grotendeels vorm gedurende de Middeleeuwen. In de Romeinse periode lag de duinengordel ruim 3 kilometer in zee. Deze gordel werd vanaf het begin van de 3de eeuw geleidelijk opgeruimd door de zee. In de vroege middeleeuwen (8ste 10de eeuw) kwam iets voor de huidige kust een nieuwe open strandwal tot stand doorsneden met een aantal geulen. Het zijn de geul van Bredene, die uitmondt ter hoogte van de Vosseslag, de geul van Stalhille, die ten westen van Wenduine in zee kwam en ten slotte de geul van Blankenberge, die ten oosten van de stad in zee kwam. Op de zeezijde van de strandwal kwam een nieuwe duinengordel tot stand, die zich geleidelijk landinwaarts verplaatste en het ontstaan gaf aan de hoge brede duinenstrook van de binnenduinen van De Haan. De migrerende duinen sloten ook de geulen één voor een af, waardoor de achterliggende schorren tot een vruchtbare polder kon worden omgezet. Vanaf de 14de eeuw kwam de duinengordel door de talrijke stormvloeden onder druk te staan. Oostwaarts van Wenduine werden de duinen nagenoeg volledig opgeruimd en diende de mens in het begin van de 15de eeuw door middel van zeewerende dijken het achterliggende polderland te beschermen. De duinen westwaarts van Wenduine waren echter voldoende breed en hoog en hielden goed stand. Voor de dijken ontstond geleidelijk een nieuwe smalle duinengordel van met helmgras begroeide zeereepduinen, die fel afsteekt tegenover het vlakke achterliggende duinenlandschap.
Maandag 1 juni hebben we te Eksaarde een wandeling gemaakt die georganiseerd was door De Doetjes om geld in te zamelen voor Oxfam, deze organisatie richt de zware Oxfam Trail Walk in die doorgaat in de Hoge Venen. Het was een prachtige wandeling met veel zon en veel warmte, vanuit de startplaats vertrokken we voor 21 km puur wandelgenot, dit bracht ons door de Lokerse Moervaart - Meersen waar we volop konden genieten van de natuur die nu echt goed op gang is. Na de eerste controle aan de Kruiskapel gaat het verder de rustige natuur in langs De Linie. Lees hier verder.
Tijdens onze wandeling van zondag ll. in Eksaarde hadden we een controlepost aan de Kruiskapel te Eksaarde, de kapel was bij uitzondering geopend, ik had hier reeds meermaals voorbij gestapt maar had nog nooit de kans gehad om ze binnenin te bekijken. Een buitenkansje dus. Ik raakte aan de praat met de koster over fotografie en hij wilde me iets heel speciaal tonen, het was een houten kruisje met een metalen Christusfiguur. Het bijzondere aan dit crucifix was dat de figuur van Jezus met de handen boven het hoofd was genageld en niet zijwaarts zoals anders. De koster bevestigde dat dit wel een uniek beeldje was, het zou minstens duizend jaar oud zijn en in de hele wereld zouden er maar een goede 10 beeldjes van bestaan. Het was dus zeker de moeite om de kapel eens te bezichtigen, met dank aan deze vriendelijke man dat ik er ook een foto mocht van nemen, hij was er zelfs heel blij mee.
Op Pinkstermaandag was er een wandeling te Eksaarde georganiseerd door De Doetjes om geld bijeen te sprokkelen voor deelname aan de Oxfam Trail Walk. De deelnemers hieraan bestaat uit een team van 4 personen welke in de Hoge Venen een tocht zullen maken van 100 km. Voor deelname aan deze helse zware tocht moet elk team 1500 doorstorten aan Oxfam, meer hierover vindt je hier. Men kon in Eksaarde inschrijven voor deelname voor de prijs van 4 , hiervoor had men de prachtige wandeling en 2 consumaties. Hiervoor kwamen 142 wandelaars opdagen, waaronder heel veel wandelbloggers die elkaar nu ook eens in levende lijve konden ontmoeten, als dat dan ook nog niet was gebeurd ergens ten lande op een wandeling. Er waren natuurlijk Guy als mede organisator, deWalking Bears, hun verslag kan je hier vinden, verder ontmoete we na de wandeling nog Dirk, zijn verlag vindt je hier. Verder waren er nog Aartje en Rob uit Nederland, hun verlag kan je hier vinden. Gelieve niet op de pianist te schieten indien ik iemand vergeten ben, dat was dan zeker niet de bedoeling, maar het was zeker een prachtige dag, natuurlijk is het wel een beetje jammer voor al de gedane moeite dat er niet meer wandelaars aanwezig waren, maar alle begin is moeilijk. Nu het verhaal. Lees hier verder.
Zondag 24 mei vertrokken we vanuit de startzaal te Oosthoven (Oud Turnhout) voor een tocht van 30 km door de zonnige en warme Kempen, we kunnen van in de vroege morgen reeds vertrekken in T-shirt en dat maakt het wel gezelliger. Het gaat even door het dorp richting Schuurhoven en tussen de velden richting Oud Turnhout, vooral aardappelen, en maïs maar ook heel grote velden met erwten staan hier groot te worden. Na 4,2 km bereiken we de eerste controlepost in het infocentrum van Natuurpunt, gelegen aan de rand van het uitgestrekte natuurgebied De Liereman. Een lekkere kippen aspergesoep met een boterham en we kunnen er weer tegen voor een stuk. Lees hier verder.
Tijdens onze wandeling van zondag 24 mei te Oud Turnhout ontdekten we deze typische Kempense stal die er verdoken in het groen stond. De Kempense stal is een schuur zoals die eeuwenlang in deze streken gebouwd werd. Hij heeft een stevige eikenhouten constructie en de muren zijn gemaakt van gevlochten takken die ingestreken werden met een mengsel van klei, leem, kalk, stro en urine van koeien. Het dak bestaat uit riet en lisdodde, en aan de zijkant is een opening waarin een uil zijn nest kan maken.
Ik heb deze molen, net als de Liermolen (zie hier)nog eens gevonden tijdens onze wandeling van zondag 17 mei, deze molens waren mij niet onbekend omdat ik reeds vele wandelingen in de omgeving heb gemaakt en ook omdat ik in het verleden hier in de streek tewerk gesteld was.
De molen die nu Tommenmolen heet, werd oorspronkelijk Liermolen genoemd, omstreeks 1400 kreeg hij de naam Tommenmolen naar de familie Van den Tommelen, die er meer dan een eeuw (reeds in 1382) in het bezit van was. Mogelijk werd de Tommenmolen gebouwd nadat de eerste Liermolen aan de abdij werd geschonken Het uitwendige drijfwerk, een onderslag watermolen werd in 1930 vernieuwd. De molen bleef in werking tot in de jaren 1960. De gemeente Grimbergen kocht de molen aan in 1967, in 1971 is er een grondige restauratie uitgevoerd. De Tommenmolen ligt net als de Liermolen op de Maallbeek en je kan hem vinden in de Tommenmolenstraat 18, 1850 Grimbergen, in het inwendige is nu een restaurant gevestigd met een gezellig terras waar het met zonnig weer heerlijk toeven is. Het was oorspronkelijk een korenmolen die nog altijd maalvaardig is. De molenaars van nu zijn de Leden van het Museum voor Oudere Technieken.
De Liermolen is een beschermd monument, de watermolen ligt op de Maalbeek en is genoemd naar de plaatselijke heren de Lire. In 1341 verkocht is hij verkocht aan de abdij. Ten oosten het bevind zich het molenaarshuis uit de 17de eeuw met 5 oorspronkelijke kloosterkozijnen, 1 venstertje, rondboogdeur en druiplijst. Het betreft hier een behouden waterrad en de nog werkende moleninstallatie binnenin. Het molengedeelte is gerestaureerd in 1759 o.a. 2 zandstenen steekboogdeuren. De westelijke puntgevel uit 1762 is afgewerkt met onder andere vlechtingen. De bijgebouwen en schuur zijn uit de 19de eeuw.
Mooi zonnig weer op zondag 10 mei als we vanuit de gemeenteschool te Baasrode vertrekken voor een wandeling van 30 km, WSV Baasrode staat garant voor mooie natuurwandelingen en dat zal later vandaag ook zo blijken te zijn. Enkele straten in de gemeente doorlopen en even later zijn we op de Scheldedijk weg van het drukke leven, hier vind je enkel wandelaars en fietstoeristen. Na een poosje gaan we linksaf de dijk naar beneden en duiken in de Vlassenbroekse polder, prachtig van natuur , overal groen en wilde planten, vooral smeerwortel, duizendblad maar ook brandnetels, en van die laatste moet ik het in short niet zo hebben. We volgen nu even de Uiterdijk en gaan dan terug de natuur in door de Krabbendijkse polder. Even later volgen we de Scheldedijk en komen aan De Kleine Notelaar een gezellige taverne met een mooi terras in het groen te Vlassenbroek na 6,4 km, hier is onze eerste controle, wat eten en drinken en dan verder. Lees hier verder.
De coniferen in de tuin zijn stillaan aan een ruim onderhoud toe, nu het weer nog een beetje droog is kunnen we er eens goed de schaar inzetten zodat de buren ook terug een beetje meer licht in de tuin hebben. Dus vandaag zal het hier wat rustig zijn.
Wandelclub De Spuiters was aan de beurt om hun wandeling in te richten, we vertrokken vanuit hun clublokaaltje, ik koos voor de maximum van 20 km, hiervoor gingen we onmiddellijk rechtsaf, de andere afstanden links. Het ging richting Kontich centrum maar we gingen nog hiervoor linksaf richting Edegem. Aan de Romeins Put ging het rechtsaf en tussen de villas door kwamen we door het plaatselijk mooi verzorgde park. Bij het verlaten hiervan gaat het richting Hove waar we na 5,9 km aan de kerk in café Olymp onze eerste controle hebben, ik stempel hier en ga verder door. Na even zoeken vind ik de pijltjes om me verder op weg te helpen, er zit weinig volk op de omloop, ik ben hier alleen en heb vier ogen nodig want de afpijling is bij momenten een echte ramp. Door het centrum en over de spoorweg gaan we naar de groene oase van fort 4, deze fortengordel moest einde de jaren 1800 zorgen voor de verdediging van de stad Antwerpen. Lees hier verder.
Vrijdag 8 mei had wandelclub De Cracks hun lentewandeling georganiseerd te Imde, na het inschrijven kon ik in de zon vertrekken voor ongeveer 20 km. Het eerste straatje door en we gingen onmiddellijk op een onverhard wegeltje de velden in. We kwamen naast de zendmasten van de VRT, wel een indrukwekkend zicht, jarenlang ik had ik ze opgemerkt vanop de A12 maar nu ik er naast stapte was dat wel een enorme installatie. Tussen de aardappelvelden in wording kwam ik uit de velden in het natuurgebied van De Wolvertemse Beemden, het was hier enorm mooi en vooral rustig en stil, enkel de vogels die floten, heerlijk. Ik kom dan in Wolvertem aan en stap door de stoffige opengebroken straten op weg naar de eerste controle na 5,6 km, het lijkt hier wel één grote bouwwerf. Ik stempel af in het heel kleine zaaltje en besluit dan maar ineens door te stappen. Lees hier verder.
40 STE INTERNATIONALE TWEEDAAGSE VAN VLAANDEREN TE BLANKENBERGE (DAG 2).
Zondagvoormiddag vertrekken we iets later voor het tweede deel van de tweedaagse om de meeste drukte te vermijden en dat blijkt een goed idee, we komen op de markt om 10:30 uur en 2 minuten later zijn we ingescand en al op weg. Een goed idee voor de volgende keer, een mens leert altijd wel iets bij. Het gaat nu de andere kant op tegenover zaterdag en onder een donker grijze hemel stappen we langs de jachthaven waar de 6 km reeds linksaf gaat en dat zijn er heel wat, is dat door het weer of de komende drukte vanavond op de snelweg, wie zal het zeggen. We lopen langs het staketsel naar de vloedlijn, gelukkig is het water aflopende zodat het wat makkelijker stappen is op het hardere zand richting Wenduine. Daar volgen we de dijk om aan het zwembad De Spioenkop te beklimmen en de andere kant af te dalen, wie kent het torentje met zijn rood hoedje niet uit zijn kindertijd ? We lopen nu verder richting De Haan waar onze eerste controlepost is. We steken de grote baan over en gaan op weg naar het mooie natuurgebied Het Duinbos, even later komen we in de polders terecht en de zon gaat het terug waarmaken, helaas geen T-shirtenweer vandaag door de strakke wind die vanuit de zee blaast maar de zon is er dan toch weer. Lees hier verder.
40 STE INTERNATIONALE TWEEDAAGSE VAN VLAANDEREN TE BLANKENBERGE (DAG 1).
Het is bijna 10 minuten voor 10 als we toekomen op de markt te Blankenberge op zaterdag 2 mei, een massa volk, zoals steeds en het zonnetje schijnt. We waren al ingeschreven en dat maakt het een stuk makkelijker. De groepstart is om 10:00 uur maar het is 20 minuten later als wij eindelijk zijn ingescand. Dit jaar is Taiwan het gastland en we worden door hen uitgewuifd in hun kleurrijke originele kledij. Door de straten gaat het richting zeedijk naar de pier waar we een eerste controle hebben, de 6 km afstand verlaat ons hier als we de duinen instappen richting Zeebrugge. Halverwege gaan we rechtsaf en steken de drukke baan over geholpen door de politie, zo gaan we het natuurgebied in. We trekken dan de polder in en even laat de zon het afweten. Richting Lissewegen komen we terug aan een splitsing en ditmaal verlaat de 14 km ons rechtsaf. Wij trekken verder naar het prachtige dorpje waar de O. L. Vrouwekerk vanuit de verte goed te herkennen is, men heeft er ongeveer 30 jaar aan gewerkt, helaas is de kerk zonder toren gebleven, was het geld op ?, wie zal het zeggen. Lees hier verder.
Prachtig zonnig weer op vrijdag 1 mei waar we 25 km gaan stappen te Koekelare, een klein dorpje in de buurt van Torhout. Na de inschrijving in de ruime startzaal kunnen we er aan beginnen. Langs de kerk en de plaatselijke brouwerij gaan we door het Oosthofpark, er schijnt vroeger nog een kasteel gestaan te hebben maar is na 1500 in verval gegaan, dus einde werken. Tussen de velden nu maken we een ommetje van ongeveer 5 km naar onze eerste controlepost in een school voor bijzonder onderwijs, ondanks de vele deelnemers is het hier rustig en heerlijk fris. Na wat drinken en eten terug verder. We stappen nu richting Ichtegem waar het stilaan heuvelachtig begint te worden, soms is het af en toe wel een goede klim maar dat komt alleen ten goede aan de uitzichten. Na een lange afdaling door de velden en het plaatselijke park komen we terug in de startzaal die nu even dienst doet als controlepost. Ook hier is het erg rustig, er is intussen een wat oudere organist komen postvatten in de zaal, maar jammer genoeg had ik de indruk dat zijn stem reeds van voor de eerste wereldoorlog was, misschien daarom dat het hier zo rustig was, de meeste wandelaars verkozen om buiten te zitten, kwestie van de trommelvliezen in goede staat te houden. Lees hier verder.
Een blondine komt met een baby op haar arm het consultatiebureau binnen en vraagt of het kindje gewogen kan worden. De verpleegkundige antwoordt: 'Sorry mevrouw, de kinderweegschaal is kapot. Maar we kunnen het wel oplossen met onze volwassenenweegschaal. We wegen dan eerst de moeder en het kindje samen en vervolgens alleen de moeder. We trekken het gewicht van de 2de meeting af van de eerste en hebben zodoende het gewicht van de baby'. Oh, maar dat werkt in mijn geval helaas niet zegt de blondine. Waarom dan niet? vraagt de zuster. Zegt de blondine: 'Omdat ik niet de moeder van het kindje ben maar de tante!'
Het was een prachtig lang wandelweekend, We waren reeds van dondervoormiddag aan de kust voor het lange weekend. Op vrijdag 1 mei namen we daar deel aan de 23ste Grote Westpoldertocht te Koekelare, een prachtige zonnige dag, goed voor 25 km wandelgenot waar veel volk op afkwam, iets meer dan 2000 deelnemers waren op de afspraak. Zeker voor herhaling vatbaar. Dan op zaterdag en zondag 2 en 3 mei kwam het evenement waarvoor we naar de kust waren afgezakt, nl. de 40ste Internationale Tweedaagse van Vlaanderen te Blankenberge, we hadden hier gepland om telkens deel te nemen aan de 24 km. Op zaterdag met zon van in de voormiddag, op zondagmorgen betrokken in de voormiddag maar droog en dan vanaf de middag volop zon maar veel wind in de Uitkerkse polder. Dit was weer een groot succes met 10.329 inschrijvingen, een nieuw record. We hebben reeds een plaats besproken op de boerderij voor volgend jaar wanneer de tweedaagse plaats vind op 1 en 2 mei. We hopen natuurlijk op hetzelfde weer als dit jaar. Hoop doet leven. Meer hierover verder in de week, met de fotos natuurlijk.
Onze reistassen zijn gevuld want straks (vandaag donderdag dus) rond 11:00 uur trekken we er even tussenuit nor de Vlaamsche kueste te Wenduine, we gaan daar dan wat kilometers stappen zoals gewoonlijk. Op vrijdag 1 mei te Koekelare om een beetje op te warmen voor de Internationale wandeltweedaagse te Blankenberge op zaterdag en zondag. Op maandag komen we dan terug richting Schelle.
Passeide weik schit er in iene ki 'fi sportkoesj on 150 in d'eur oeit de parking van den Tour et Taxis, vleegt den avenue du Port op, ouver de place Sainctelette direction quai des Charbonnages. Doê kroeist ërn malheureusement nen "old-timer". De chauffeur van da deux-cheveauxke smait ërn opzaa vè den andere t'eviteire, verleest de kontrol van za steur en rait recht de voêt in. Vried aksident ! 'n Bekke loêter belle z'on d'eimelpout en Sinte Pieter doot oupe. "Aah ! 'k aag et gepaasd ... ga zet daane van da aksident dojuste in Brussel nawo. Zet a mo twie meneute nei vè e wa te bekomme, ik goên mannen boek oêle." ... mo as Sinte-Pieter wei on den antrei van den eimel kornt, es daan pei no "verra plus"(1) De Sint vindt da kerjuis,iel kerjuis zëJf, let nog is no baneie, doot dèn de pout too, pakt zannen boek vroem mei en goê voesj za koemeke raaispap oeiteite . Ei ei nog mo vès zanne gaave IeipeI vast of de belle goê vanêr. AI lichtelaaik opgesmeite goêt ëm nog is de pout oupe doon. "Awel, zedde waal doê ?" vroêgt ërn dezelfde pei van do sebeet, "... lëstert è ... ik em mannen boek al vanêr op zan pIosj gezet, 'k zaI ërn goên wei oêle ... mo riskeig et ni van waal weg te luupe !" Mo seulement, ba de retour van Sinte Pieter on d'eimelpout es daan pei toch vroem de pist in. "Aaaa neie è ... naa es't genoeg è en trop es te vuil" paast onzen aailege. "Naa blaaif ek 'n bekken ee, want zeet dat ëm nog is tê weikomme ! Mo dèn goêt ëm zan saloê kraaige zenne !" . De belle goê vè den derde ki ! Sinte Pieter vIeegt oeit: "Zeg, es dat ee bekanst gedoên jaa van mè maa te vaaif meneute t'aave? Ge moet weite wa da ge wilt è dat es ee ginnen entrée libre zenne, 't es binnen of 't es boeite!" De chauffeur van et deux-chevauxke: "Mo, mo Sint Pieter ... ge moet zoe kwoêd ni zaain op maa ... ik kan ekik doni oên doon. Z'emme ma do gefluis oeit de voêt gevist en naa zaain z'on 't probeire van te reanimeire ... en vantaaid lukt dat 'n bekke '" en dèn venêr wei ni !"
(1) VERRA PLUS: Futur simple (toekomende tijd) van de Franse infinitief "ne plus voir"= niet meer (terug) zien. Wordt meestal gebruikt in de betekenis van "een ver afgelegen en niet nader te omschrijven plaats".
Twee vriendinnen spelen een potje golf op een zonnige zaterdagmorgen. Bij de zevende hole gaat 't mis. Eén van de vrouwen raakt de bal volkomen verkeerd en ziet het ding tot haar afgrijzen regelrecht op een groepje mannen af suizen. En ja hoor, bam! Eén van de mannen stort ter aarde, gillend van de pijn, terwijl hij met zijn handen naar zijn kruis grijpt.
De vrouw rent geschrokken naar de man toe en put zich uit in excuses. "Laat me je helpen," zegt ze, "ik ben fysiotherapeut, en ik weet hoe ik de pijn zou kunnen verzachten, als je me toestaat." "Neeeeeeeee, auwauwauw, nee hoor, auw, het gaat wel weer, over een minuutje," kreunt de man, rollend over de grond in de foetushouding. "Heus, ik sta erop," houdt de vrouw vol, "je zult zien dat ik echt goed ben." "Nou, vooruit dan maar," kreunt de man. Daarop legt de vrouw de handen van de man opzij, opent zijn gulp, brengt haar hand naar binnen en begint hem zachtjes te masseren. "Nou...hoe voelt dat?" vraagt de vrouw verwachtingsvol. "Ja, heerlijk," antwoordt de man, "maar mijn duim doet nog steeds verschrikkelijk veel pijn!"
Dit weekend hebben we letterlijk en figuurlijk ons beste beentje voorgezet. Een lang weekend, dus 4 dagen wandelen, opvallend bij de 4 wandelingen was, dat het water hier steeds een grote rol in speelde, maar steeds met een andere naam of eigenschap. Vrijdag ging ik 15 km stappen te Denderbelle onder een prachtige zon, en inderdaad, het was hier de Dender die de hoofdrol opeiste, een zeer mooie natuurwandeling langs zeer rustige wegen, ook gemeenten als Oudegem en Mespelare en het gehucht St Gillis kwamen hier in het stuk voor. Lees hier verder.
Zaterdag 4 april vertrok ik vanuit de startzaal in Kasterlee om 7:15 uur in de mist op weg voor een tocht van 50 km, ingericht door De Pompoenstappers. De Kempen zijn een garantie voor een rustig rondje bos wandelen, en het duurt dan ook niet lang of we zitten volop in de natuur. Na even stappen komen we in het bosgebied Grootgoor het is hier rustig, er zijn op dit stuk enkel de wandelaars van de 50 km. We steken een drukke baan over en terug in het bos richting Kleingoor wat verder een camping, dan door de Rulheide en het Koningsbos naar de eerste controlepost Boslicht na 9,2 km, een cola en verder op stap. Op weg richting Lichtaart, wat we rechts laten liggen en dan door Boskant gaat het naar Achterlee waar we op een boerderij met aangebouwde tent onze tweede controle hebben na nog eens 9 km, Na een goed gevulde groentesoep met een boterham gaat het verder. Lees hier verder.
Het kasteel van Tielen is een van de oudste in de streek. In 1320 werd Tielen van het Land van Geel afgescheiden en Jan Berthout, ook Jan van Duffel genoemd, omdat hij in Duffel woonde, werd de eerste Heer van Tielen. Het was evenwel zijn zoon Hendrik die rond 1370 hier in dit Tielenhof kwam wonen. Ongeveer 600 jaar lang zou dit hof in familiebezit blijven. De 18de en de laatste Heer van Thielen was Filip Frans Jozef Rogier Van der Gracht der Rommerwael. Lees hier verder.
Zondag 29 maart gingen we met WSV Schelle op busreis naar Scherpenheuvel, stipt om 8:00 vertrokken uit Schelle maar blijkbaar had de chauffeur zin in een rondje Vlaanderen want we deden er meer dan 1 ½ uur over om in de startzaal te belanden, dan was het reeds overvol want om 10:00 uur waren er reeds 1805 wandelaars ingeschreven, dat beloofde. Een kwartiertje later kunnen we dan op weg voor 22 km. Eerst een stukje door het centrum op weg naar de Basiliek waar we even rondstappen om dan langs de kruisweg af te dalen waar de mooie natuur van het Hageland op ons wacht. Als we beneden linksaf draaien komen we reeds in het veld en de zon komt zowaar meewandelen, we hebben hier zeker geluk. En dan komen we in het slijk terecht en is het schuiven en schaatsen. We stappen hier een stuk van 6.8 km richting Kaggevinne waar we in zaal De Ketel onze eerste controlepost hebben , wat eten en drinken en maar weer verder. Lees hier verder.
Wie over Beerse spreekt, spreekt over bos, wie over bos preekt, spreekt over natuur, rust en stilte, en als we daar dan 25 km kunnen stappen met een mooi zonnetje kan onze dag niet meer stuk, dit geluk hadden we op zondag 22 maart. Het is nog rustig in de refter van de Basisschool t Locomotiefje die dienst doet als startzaal wanneer we daar op pad gaan. Het eerste stuk natuur waarvan we kunnen genieten is het Park Echelpoel, een Echel is een bloedzuiger die men er aantreft in de vele waterplassen, we gaan verder en komen na een korte 3,7 km in de eerste controle, de refter van het Centrum Deeltijds onderwijs, nu hebben we er nog een zitplaats maar dat zal later wel anders worden vrees ik voor de achterkomers, wat eten en drinken en verder.Lees hier verder.
In een dorp beslist de vereniging van 50-plussers een autobusreis te maken. Na een uur bereiken ze de stad en de buschauffeur laat iedereen uitstappen aan het winkelcentrum. Een oudere dame komt bij hem en fluistert in zijn oor. 'Mijnheer, zegt ze, ik denk dat ik seksueel ben aangerand. ' De chauffeur denkt er het zijne van maar belooft toch een onderzoek in te stellen. De 2e halte is 's middags aan een wegrestaurant. Iedereen moet uitstappen. Een andere oude dame komt bij de chauffeur en zegt hem stilletjes, ' Mijnheer. Ik denk dat ik seksueel ben aangerand. ' Nu is de chauffeur wel gealarmeerd. Hij stapt terug op de bus en gaat op inspectie. Dan ontdekt hij een oude man die op handen en voeten tussen de zetels kruipt. ' Hey, zegt hij met en boze stem. Kan ik U soms helpen ?' ' Zeker, zegt het oude ventje. Ik ben mijn pruik kwijt. Tweemaal dacht ik dat ik ze gevonden had. Maar dit was niet juist. Twee keer was het er een met de haarspleet in het midden en van mij is ze op de kant.
Zaterdag 21 maart reed ik naar Philippine in Nederland voor de Mosseltocht, ik ging daar voor de langste afstand, zijnde 28 km, het weer was fris maar een mooie zon gaf ons een goed gevoel. Na de inschrijving ging ik op weg en net buiten de startzaal ontmoete ik Kathy en Joris beter bekend als Walking Bears, we maakten kennis en maakten een kort praatje en gingen dan ieder onze weg. Even wat straatjes en dan op de eerste dijk (er zouden nog vele volgen), van de dag naast het oude kanaal naar de Westerschelde waarlangs men vroeger de mosselen aanvoerde, hierover kan je hier meer lezen. We stappen een eindje langs het kanaal, duiken dan de dijk af en beginnen te stappen in het eindeloze poldergebied. Na 4.3 km komen we op onze eerste controlepost op een boerderij, we belanden er in de stal tussen de schapen, de reuk mag je er gratis bijnemen. Gelukkig kunnen we ook buiten in het zonnetje zitten. Lees hier verder.
U ziet hier het kanaal dat vele jaren de haven van Philippine via de Braakman met de Westerschelde verbond. Vanaf het eerste kwart van de negentiende eeuw was de mosselvisserij en handel het belangrijkste middel van bestaan in Philippine. De haven van het stadje (nu het Havenplein) werd destijds bereikt via een stelsel van geulen in het slikken en schorrengebied van de Braakman. Op het einde van de negentiende eeuw was het echter voor de vissers van Philippine bijna onmogelijk geworden om met hun vaartuigen geladen met mosselen het haventje te bereiken, dit kwam omdat door de steeds verdergaande inpoldering van het gebied de vaargeulen steeds meer gingen verzanden. Lees hier verder.
Zondag 15 maart gingen we stappen te Kapelle-Op-Den-Bos, voor de leden van WSV Schelle was dit een superstertocht, dus gratis inschrijving en 1 drankje, betaald door onze club, altijd meegenomen dus, de zon was er en ook veel volk, die na de lange winter met een glimlach eindelijk eens konden buitenkomen. We lopen even door de straten en komen dan onmiddellijk langs het kanaal, het is natuurlijk niet voor niets een Kanaaltocht, maar even verder gaan we rechtsaf de velden in, we laten de windmolens langs het kanaal achter ons en stappen we in de rustige omgeving langs de Birrebeek, een bruggetje over en het veld in, hier en daar maken we een slippertje in de vettige grond maar daar zijn we deze winter als sterk in geworden. Zo komen we ook door het Stoppelenbos en langs de Grote Bosbeek. N a een 7,2 km komen we in zaal De Eendracht de eerste van de drie controleposten, de zaal is hier goed gevuld maar na enig rondsnuffelen vinden we dan wel een plaatsje. We drinken hier iets en eten ons boterhammetje en maken plaats voor de volgende binnenkomers. Lees hier verder met de foto's.
Gisterenavond zaten mijn vrouw en ik een eind weg te filosoferen, tot het gesprek bij het thema euthanasie belandde. Bij dit delicate onderwerp over de keuze tussen leven en dood zei ik haar : 'Laat mij nooit leven als een plant waarbij ik afhankelijk ben van machines en in leven moet worden gehouden met vloeibaar voedsel ! Als je mij zo ziet aftakelen, koppel dan die toestellen die mij in leven houden maar af.' Zij is rechtgestaan, heeft de stekker van de TV en van mijn computer uitgetrokken en al mijn Duvel weggegoten !
Zaterdag 14 maart vertrok ik vanuit de gemeentelijke feestzaal op de Noorderlaan te Zellik voor een wandeling van 50 kilometer door het heuvelachtige Pajottenland en het weer was mooi. Het was klokslag 7:00 als ik vertrok na mijn inschrijving, 2 straten verder en we zaten al in de natuur, nog even door het grote industrieterrein naast de autostrade, dan erover en we zaten in de prachtige natuur die eigen is aan deze streek en dit was zo voor de rest van de dag. We kwamen in Groot Bijgaarden en de splitsingen volgden elkaar snel op. In de richting van Dilbeek waren we dan nog alleen met de 42 en 50 km op hetzelfde traject. Na 6,6 km was onze eerste rust dan in Dilbeek, een 10 tal minuten rust met een soepje en op weg voor een lus van 9,4 km die ons heuvel op en af in Sint-Martens-Bodegem bracht, hier was de 2de controlepost in Jeugdcentrum Castelhof, ook hier 10 minuten voor een boterhammetje en dan terug op weg voor een lus van 10 km naar Schepdaal. Lees hier verder. Met de foto's.
Er kwamen de laatste tijd weinig woorden op mijn blog, de simpele reden hiervan is dat ik veel op stap ben geweest de laatste dagen. Even een kleine opsomming, zaterdag 7 maart, te Evergem 20 km in een dichte mist, zondag 8 maart te Schoten 21 km, eerst ferme regen dan mooi weer , Woensdag 11 maart te Sint Lievens Houtem 23 km op een mooie zonnige dag, donderdag 12 maart te Diest 21 km in een prachtig heuvelachtig landschap, jammer van de miezerige regen, lees hier verder.
Tijdens mijn wandeling te Evergem, zaterdag 7 maart ontdekte ik De Lieve. Het was al van tijdens mijn schooljaren geleden dat ik er nog iets van gehoord had en nu liep ik te Belzele er dan uiteindelijk eens langs, enkel jammer dat de nevelslierten de grote spelbreker was, maar ik heb er zeker geen spijt van. Verder heb ik een informatie gevonden met de volgende tekst. Lees hier verder.
Zaterdag 28 februari ging ik 31 km stappen in het West Vlaamse Varsenare, geklemd tussen Brugge en Jabbeke, mooi weer met een zonnetje en wat wolkjes als ik inschrijf in de Sporthal waar zitplaats genoeg is, nog een boterhammetje met een koffie en ik ga op weg. Even door het dorp en dan komt al de splitsing waar de 21 en 30 de andere afstanden achterlaten. Ik stap even richting Jabbeke door een stuk bos, wat later kom ik tussen de velden, een echte natuurwandeling, het enige dat ik hier kan horen zijn de vogels en mijn eigen voetstappen, heerlijk is dat. Aan het kanaal gaan we rechtsaf tot aan de jachthaven waar we het kanaal verlaten, even verder een stukje heen en weer naast de spoorweg en dan zigzag naar onze eerste controlepost na 8,8 km op een hoeve, plaats genoeg, ik drink mijn gratis cola en praat hier even met Wim19700718 en ga dan verder voor een stuk van 7,6 km. Lees het verdere verslag met film hier.
Vrijdag ll. ging ik stappen bij WSV De Reynaetstappers Belsele-Sinaai te Lokeren, we schrijven in, in de kantine van de St. Sebastiaan wipschutters, later zal blijken dat deze ruimte veel te klein zal zijn door de talrijke aanwezige stappers, waaronder Maaike en dit ondanks het regenachtige weer, de wandeling bestaat uit 2 lussen van 7 km, uiteindelijk bleken het dan toch nog 16 prachtige km te zijn. We zullen langs het Molsbroek stappen in lus 1, maar ik wil het beste voor het laatste houden en dus doe ik eerst lus 2, deze brengt ons door veel natuur onder andere langs het stadspark Verloren Bos en het voetbalterrein van Lokeren Daknam en zo komen we terug aan de start voor een lekkere Duvel en een boterhammetje. Lees hier het verslag met film.
Klokslag 7:00 uur vertrekt WSV Schelle met 2 autobussen clubleden naar de Nationale Wandeldag, dit is de officiële opening van het wandelseizoen, maar velen onder ons zoals ik, stopt het wandelseizoen niet omdat we de ganse winter doorstappen. We rijden eerst naar Puurs, hier is het hoofdgebeuren voor de provincie Antwerpen. We doen hier even een acte de presénce met de club, dit is zeker belangrijk voor onze club omdat wij volgend jaar op 28 februari 2010 de inrichtende club voor de provincie Antwerpen zijn, en intussen eens rondkijken hoe de organisatie van zo een omvang in zijn werk gaat, stelen met de ogen, noemde men dat vroeger. Om 8:45 uur vertrekken we dan naar Genk waar het gebeuren is voor de provincie Limburg. Lees hier verder.
De tabakshandelaar is de sigaar , de bakker verdient zijn brood niet meer en de herenmode is de das omgedaan, de lampenwinkeliers zien de toekomst duister in en de scheepvaart is de wind uit de zeilen genomen, de timmerman weet niet meer van welk hout pijlen maken, menig houthakker heeft er net het bijltje bij neergelegd terwijl de kousenfabrieken er geen gaten meer in zien. De horlogemakers zouden de tijd willen terugzetten en de confectie-industrie moet er een mouw aan passen, de tuinders heeft men knollen voor citroenen verkocht en de binnenschippers zijn aan lager wal geraakt, de chauffeurs zijn de macht over het stuur kwijt omdat de wegen aan belasting bezweken zijn, de wielrenners weten niet meer rond te komen en de badmeesters kunnen het hoofd niet meer boven water houden. De bierbrouwers moeten uit een ander vaatje tappen en voor vele bioscopen valt het doek, de kwekers zitten op zwart zaad, de schoorsteenvegers komen op straat te staan en de stratenmakers kunnen wel op het dak gaan zitten, de mijnbouw graaft zijn eigen graf en de N.M.B.S. is het spoor bijster, bij de luchtvaartmaatschappijen hangt er nog heel wat in de lucht en dat terwijl de metselaars in de put zitten en de caféhouder het zat is. De kapper zit met zijn handen in het haar, de boeren zijn uit het veld geslagen en winnen zeker geen veld meer, de helderziende schemert het voor de ogen..............
Zou het helpen als de wapenindustrie inzag dat er geen schot meer in de zaak zit???
Het is dan weer zover, de zoveelste storm raast dit jaar over den Belgique, en daar zijn ze met de pijn in mijn voet weer. Niets is er tegen opgewassen en deftig slapen is er dan ook weer niet meer bij. Dan sta je maar op omdat je steeds maar draait en keert in bed, en je hiermee enkel maar je bedgenoot wakker maakt. Dus staan we maar op en zit je dan om 3 uur 38 aan de computer in de hoop dat de storm stormachtig snel zal overwaaien, hij dan zal luwen en ook de pijn zal luwen. Hoe sneller hoe liever.
Wanneer je met je muis over de landkaart gaat en een plaats aanklikt (met de linkerkmuisknop), komen er rechts kleine foto's te staan. Als je er daarvan één aanklikt, verschijnt deze iets groter. Klik je weer, wordt hij nog groter. Verder staan er nog veel leuke dingen op deze fantastische foto-site. Klik op de link hieronder voor een gratis fotoreis. Zo bespaar je jezelf een reis naar het vakantiesalon, weeral 8 gespaard, het is tenslotte voor iedereen slechte tijd.
Zondag richtte WSV Schelle haar 20ste winterwandeling in die vertrok vanuit de zaal Lux een oude cinemazaal te Hemiksem, het was gedeeltelijk overtrokken, droog maar er stond wel een ijzige wind die het flink koud maakte. Ik vertrok voor 21 km, even voorbij de startzaal lag het bedrijf Bekaert er triest bij sinds de sluiting, vele vlaggen uit protest vielen zeker op, ook hier gaan 260 banen verloren, weer een zware slag voor de tewerkstelling in de Rupelstreek. Rechtsaf langs de Lindelei, de spoorweg over en dan maken we een rondje langs de sporthal op weg om langs kasteel Cleydael te lopen, langs deze kant kunnen we enkel de oude ingangspoort zien, via de markt komen we na 3 km op de eerste rustpost in de oude boekerij. Ik neem er mijn stempel, even een goedendag tegen de medewerkers en ik ga ineens verder naar de volgende rustpost in Fort 8 te Hoboken. Lees hier verder.
Jan Janssen wou zijn dag vroeg beginnen en had zijn wekkerradio (made in Japan) op 6 uur gezet. Terwijl zijn koffiezetapparaat (made in China) pruttelde, was hij zich aan het scheren met zijn elektrisch scheerapparaat (made in Hong Kong). Hij trok zijn hemd (made in Sri Lanka) aan en zijn Jeans (made in Singapore) en zijn tennis schoenen (made in Korea). Nadat hij zijn eten had klaargemaakt in zijn microgolfoven (made in India) nam hij zijn rekenmachine (made in Mexico) om te berekenen hoeveel hij die dag kon uitgeven, hij zette zijn horloge (made in Taiwan) juist volgens zijn radio (made in India), stapte in zijn auto (made inJapan), tankte hem vol met benzine (van Saudi Arabië) en ging verder met zijn zoektocht naar een goed betalende job in België !
Na een ontmoedigende en vruchteloze zoektocht kwam hij thuis en keek zijn mails na op zijn computer (made in Malysia), Jan wou nu even rusten. Hij deed zijn sandalen (made in Brazil) aan en goot zichzelf een glas wijn (made in Chili) in en zette zijn televisie (made in Indonisia) aan en vroeg zich af waarom hij in België geen goed betaalde job kon vinden !!!
De kinderen van een lagere school krijgen les over moraal. Ze krijgen als opdracht thuis aan hun ouders te vragen een verhaal te vertellen waaraan een moraal aan verbonden is. Wanneer ze terug in de klas komen, mogen ze vertellen wat ze gehoord hebben. Mieke vertelt : 'Mijn ouders zijn kippenboeren, ze hebben een legbatterij. Op een dag hadden ze in de auto een mand eieren staan. Ze reden over een grote bobbel in de weg, waardoor de eieren braken, de moraal luidt: 'Wees zeer voorzichtig met fragiele voorwerpen'. Elsje vertelt : 'Mijn grootouders hebben ook een kippenboerderij, maar zij kweken kuikentjes. Op een dag hadden ze wel twintig eitjes. Ze verwachtten dus ook twintig kuikentjes. Ze verzorgden de eitjes heel goed, maar toch zijn er maar vijftien van uitgekomen'. De moraal luidt : 'Tel je kuikentjes pas als ze uitkomen'. Dan nu aan Anneke : 'Mijn papa heeft verteld over ons tante Magda; ons tante Magda is piloot bij de luchtmacht en heeft meegevochten in Desert Storm. Op een dag werd haar vliegtuig geraakt en moest ze springen. Het enige dat ze bij had was een fles whisky, een machinegeweer en een zakmes. Terwijl ze aan haar parachute bengelde, dronk ze de fles whisky leeg, dan was ze die al kwijt. Toen ze beneden kwam, werd ze omsingeld door wel zeventig Irakezen. Ze pakte haar machinegeweer en schoot het leeg,vijftig Irakezen vielen dood neer. Met haar zakmes kon ze er nog vijftien doden, toen brak het mes af. De vijf laatste heeft ze met haar blote handen gedood'. De juf kijkt Anneke ontdaan aan en vraagt na enige stilte, 'En ', vraagt de juf, 'Wat is de moraal van dit verhaal?' Anneke antwoordt: 'Blijf uit de buurt van tante Magda als ze gezopen heeft !'
Reeds vele jaren geleden heb ik aan beide voeten mijn beide enkels gebroken, aan de rechtervoet is er zelfs een hele hoop ijzerwerk aan te pas gekomen, dit alles gaat redelijk zolang er geen stormwinden aan te pas komen, dan is het hek van de dam en komen er zeer pijnlijke dagen aan, de ene keer al minder pijnlijk dan de andere. Vorige week vrijdag begon ik het al te voelen dat er iets op komst was, zaterdag ging ik dan zoals gepland 26 km stappen in Brugge, slecht weer, veel wind en veel regen was het menu en van bij de start had ik pijn in de linkervoet. Uiteindelijk heb ik maar 20 van de 26 km gestapt omdat het steeds erger werd. De wandeling van zondag heb ik niet gedaan en was thuis aan de zetel gekluisterd en dat is nu nog zo door de elkaar opvolgende stormen die over ons komen. Voor vrijdag wordt er dan alweer een volgende storm aangekondigd. Ik hoop dat het dan wel letterlijk en figuurlijk zal overwaaien en dat ik zaterdag zou kunnen gaan stappen in Oosteeklo. Anders zal ik nog wat op mijn tanden moeten bijten en met hevige pijn in de voet moeten wachten op betere tijden.
Zaterdag 17 januari spoor ik met de trein richting Brugge, nog steeds tot het einde van de maand voor het zachte prijsje van 8 , tot zolang kunnen we profiteren van het shoppingbiljet van de NMBS, we zouden gek zijn als we het niet moesten doen. Daar ga ik voor de derde keer deelnemen aan de wandeling Rondom Brugge Brugse Vesten Tocht, ik ga er de langste afstand wandelen, nl. 26 km. Lees hier verder.
Het is zonnig maar bitterkoud als we zondag 11 januari de trein verlaten te Heist, we schrijven ons in, in De Zeeparel het schooltje in de Kursaalstraat voor de 21 km . Na enkele straten komen we al in het natuurgebied De Sashul, eens hier doorheen steken we de nieuwe voetgangersbrug De Lichtlijn over en komen op de verlaten en witgevroren zeedijk waar we onmiddellijk linksaf het natuurgebied De Baai van Heist instappen, even verder komen we op het strand, hier volgen we de bevroren vloedlijn voor 2,3 km om in Duinbergen terug de dijk op te stappen. Lees hier het volledige verslagmet foto's.
Zaterdag 10 januari spoorde ik per trein naar Aalter, vanuit het Emmaüsinstituut aldaar vertrok ik voor een lus die me naar Maria-Aalter en terug zou brengen. Het was berekoud maar gelukkig was er geen wind, de zon daarentegen scheen volop. Enkele straten door en dan gaan we links en zijn we naast de spoorweg met rechts de volle natuur in zijn witte pracht die we niet vaak onder ogen krijgen. Een beetje verder rechtsaf zodat we voorlopig van de drukke spoorweg weggaan, het zou zeker niet de laatste maal zijn, ik denk dat we deze lijn een 5 tal keren overgestoken of ernaast gelopen hebben, gelukkig maakte het landschap alles goed. Om verder te lezen met foto's klik hier.
Zaterdag met de trein naar Aalter om te wandelen in 17de Vebroederingstocht Aalter - Beernem - Aalter, daar ga ik de 20 km stappen, zondag gaan we dan met de trein richting Heist aan Zee, voor 8 pp. is dat mooi meegenomen voor een shoppingbiljet, daar gaan we de 21 km stappen in de Strand en Polderwandeling, de deelnemers aan deze wandeling hebben ook nog gratis toegang tot het Heemkundig Museum Sincfala, en dat is ook nog maar eens meegenomen. Ik heb steeds het spreekwoord in gedachte "Gratis, steendood".
Op vrijdag 2 januari zijn we er terug ingevlogen met onze eerste wandeling in het nieuwe jaar, een Euraudax 25 km die vertrekt vanuit taverne Le Beau Rivage aan de Houba De Strooperlaan te Laken. Antoine is vandaag kopman van dienst en stipt om 10 uur vertrekken we vanuit de taverne die door het grote aantal deelnemers, 118 man sterk, toch ietwat bekrompen overkwam. We gaan in een sterk tempo op weg via de parking van het Koning Boudewijnstadion richting het 102 meter hoge Atomium wat een ijzerkristal moet voorstellen, maar dan wel 165 miljard keer uitvergroot. Als we er langs lopen voel je jezelf toch even een nietig wezentje. Vervolgens gaan we door het park van Laken op weg naar het monument ter ere van Koning Leopold I. In de verte zien we ook het paleis van Laken. Verder het park uit en door de straten bereiken we dan eindelijk de open velden op weg naar Koningslo, steeds verder door de grijze koude dag gaan we naar de parking voor het Tangebeekbos op het grondgebied van Vilvoorde waar we onze eerste wagenrust hebben na een goede 8 km te hebben gestapt. Een stuk kaas, een suikerwafel en een limonade later gaan we om 11:25 uur terug op weg. Lees het volledige verslag hier verder.
Onze moeder was een schat. Die kookte, naaide, dagelijks bad. Nimmer was haar iets te veel. Ieder kreeg op tijd zijn deel. en vader kreeg voor ieder klusje Altijd weer een dankbaar kusje. 's avonds rustig bij de haard, 's zondags lekker appeltaart. Helaas, het is over met de pret: Mammie is aan het internet. Nog steeds is pappie in de weer, maar hij krijgt geen kusje meer, Zit vaak zielig bij de buis. Mammie liefkoost nu een muis. Nooit meer is er appeltaart, 't is Hotmail, Dot Com, Apestaart. Zelden is er warm eten, haar kookkunst is ze mooi vergeten. Internetten uur na uur, eten trekken uit de muur. Een bal gehakt en een kroket, Want mammie is aan het internet. Laatst verloor zij duizend yen, poker spelend met Dzjapaen. En een man uit San Francisco, wil nu met haar naar de disco. Ze deed zich voor als een jonge meid en nu raakt ze hem niet meer kwijt. Pappie gaat alleen naar bed, want mammie is aan het internet!!!
+%5B1024x768%5D.jpg)
+%5B1024x768%5D.jpg)
+%5B1024x768%5D.jpg)
