Gisterenavond zaten mijn vrouw en ik een eind weg te filosoferen, tot het gesprek bij het thema euthanasie belandde. Bij dit delicate onderwerp over de keuze tussen leven en dood zei ik haar : 'Laat mij nooit leven als een plant waarbij ik afhankelijk ben van machines en in leven moet worden gehouden met vloeibaar voedsel ! Als je mij zo ziet aftakelen, koppel dan die toestellen die mij in leven houden maar af.' Zij is rechtgestaan, heeft de stekker van de TV en van mijn computer uitgetrokken en al mijn Duvel weggegoten !
Zaterdag 14 maart vertrok ik vanuit de gemeentelijke feestzaal op de Noorderlaan te Zellik voor een wandeling van 50 kilometer door het heuvelachtige Pajottenland en het weer was mooi. Het was klokslag 7:00 als ik vertrok na mijn inschrijving, 2 straten verder en we zaten al in de natuur, nog even door het grote industrieterrein naast de autostrade, dan erover en we zaten in de prachtige natuur die eigen is aan deze streek en dit was zo voor de rest van de dag. We kwamen in Groot Bijgaarden en de splitsingen volgden elkaar snel op. In de richting van Dilbeek waren we dan nog alleen met de 42 en 50 km op hetzelfde traject. Na 6,6 km was onze eerste rust dan in Dilbeek, een 10 tal minuten rust met een soepje en op weg voor een lus van 9,4 km die ons heuvel op en af in Sint-Martens-Bodegem bracht, hier was de 2de controlepost in Jeugdcentrum Castelhof, ook hier 10 minuten voor een boterhammetje en dan terug op weg voor een lus van 10 km naar Schepdaal. Lees hier verder. Met de foto's.
Er kwamen de laatste tijd weinig woorden op mijn blog, de simpele reden hiervan is dat ik veel op stap ben geweest de laatste dagen. Even een kleine opsomming, zaterdag 7 maart, te Evergem 20 km in een dichte mist, zondag 8 maart te Schoten 21 km, eerst ferme regen dan mooi weer , Woensdag 11 maart te Sint Lievens Houtem 23 km op een mooie zonnige dag, donderdag 12 maart te Diest 21 km in een prachtig heuvelachtig landschap, jammer van de miezerige regen, lees hier verder.
Tijdens mijn wandeling te Evergem, zaterdag 7 maart ontdekte ik De Lieve. Het was al van tijdens mijn schooljaren geleden dat ik er nog iets van gehoord had en nu liep ik te Belzele er dan uiteindelijk eens langs, enkel jammer dat de nevelslierten de grote spelbreker was, maar ik heb er zeker geen spijt van. Verder heb ik een informatie gevonden met de volgende tekst. Lees hier verder.
Zaterdag 28 februari ging ik 31 km stappen in het West Vlaamse Varsenare, geklemd tussen Brugge en Jabbeke, mooi weer met een zonnetje en wat wolkjes als ik inschrijf in de Sporthal waar zitplaats genoeg is, nog een boterhammetje met een koffie en ik ga op weg. Even door het dorp en dan komt al de splitsing waar de 21 en 30 de andere afstanden achterlaten. Ik stap even richting Jabbeke door een stuk bos, wat later kom ik tussen de velden, een echte natuurwandeling, het enige dat ik hier kan horen zijn de vogels en mijn eigen voetstappen, heerlijk is dat. Aan het kanaal gaan we rechtsaf tot aan de jachthaven waar we het kanaal verlaten, even verder een stukje heen en weer naast de spoorweg en dan zigzag naar onze eerste controlepost na 8,8 km op een hoeve, plaats genoeg, ik drink mijn gratis cola en praat hier even met Wim19700718 en ga dan verder voor een stuk van 7,6 km. Lees het verdere verslag met film hier.
Vrijdag ll. ging ik stappen bij WSV De Reynaetstappers Belsele-Sinaai te Lokeren, we schrijven in, in de kantine van de St. Sebastiaan wipschutters, later zal blijken dat deze ruimte veel te klein zal zijn door de talrijke aanwezige stappers, waaronder Maaike en dit ondanks het regenachtige weer, de wandeling bestaat uit 2 lussen van 7 km, uiteindelijk bleken het dan toch nog 16 prachtige km te zijn. We zullen langs het Molsbroek stappen in lus 1, maar ik wil het beste voor het laatste houden en dus doe ik eerst lus 2, deze brengt ons door veel natuur onder andere langs het stadspark Verloren Bos en het voetbalterrein van Lokeren Daknam en zo komen we terug aan de start voor een lekkere Duvel en een boterhammetje. Lees hier het verslag met film.
Klokslag 7:00 uur vertrekt WSV Schelle met 2 autobussen clubleden naar de Nationale Wandeldag, dit is de officiële opening van het wandelseizoen, maar velen onder ons zoals ik, stopt het wandelseizoen niet omdat we de ganse winter doorstappen. We rijden eerst naar Puurs, hier is het hoofdgebeuren voor de provincie Antwerpen. We doen hier even een acte de presénce met de club, dit is zeker belangrijk voor onze club omdat wij volgend jaar op 28 februari 2010 de inrichtende club voor de provincie Antwerpen zijn, en intussen eens rondkijken hoe de organisatie van zo een omvang in zijn werk gaat, stelen met de ogen, noemde men dat vroeger. Om 8:45 uur vertrekken we dan naar Genk waar het gebeuren is voor de provincie Limburg. Lees hier verder.
De tabakshandelaar is de sigaar , de bakker verdient zijn brood niet meer en de herenmode is de das omgedaan, de lampenwinkeliers zien de toekomst duister in en de scheepvaart is de wind uit de zeilen genomen, de timmerman weet niet meer van welk hout pijlen maken, menig houthakker heeft er net het bijltje bij neergelegd terwijl de kousenfabrieken er geen gaten meer in zien. De horlogemakers zouden de tijd willen terugzetten en de confectie-industrie moet er een mouw aan passen, de tuinders heeft men knollen voor citroenen verkocht en de binnenschippers zijn aan lager wal geraakt, de chauffeurs zijn de macht over het stuur kwijt omdat de wegen aan belasting bezweken zijn, de wielrenners weten niet meer rond te komen en de badmeesters kunnen het hoofd niet meer boven water houden. De bierbrouwers moeten uit een ander vaatje tappen en voor vele bioscopen valt het doek, de kwekers zitten op zwart zaad, de schoorsteenvegers komen op straat te staan en de stratenmakers kunnen wel op het dak gaan zitten, de mijnbouw graaft zijn eigen graf en de N.M.B.S. is het spoor bijster, bij de luchtvaartmaatschappijen hangt er nog heel wat in de lucht en dat terwijl de metselaars in de put zitten en de caféhouder het zat is. De kapper zit met zijn handen in het haar, de boeren zijn uit het veld geslagen en winnen zeker geen veld meer, de helderziende schemert het voor de ogen..............
Zou het helpen als de wapenindustrie inzag dat er geen schot meer in de zaak zit???
Het is dan weer zover, de zoveelste storm raast dit jaar over den Belgique, en daar zijn ze met de pijn in mijn voet weer. Niets is er tegen opgewassen en deftig slapen is er dan ook weer niet meer bij. Dan sta je maar op omdat je steeds maar draait en keert in bed, en je hiermee enkel maar je bedgenoot wakker maakt. Dus staan we maar op en zit je dan om 3 uur 38 aan de computer in de hoop dat de storm stormachtig snel zal overwaaien, hij dan zal luwen en ook de pijn zal luwen. Hoe sneller hoe liever.
Wanneer je met je muis over de landkaart gaat en een plaats aanklikt (met de linkerkmuisknop), komen er rechts kleine foto's te staan. Als je er daarvan één aanklikt, verschijnt deze iets groter. Klik je weer, wordt hij nog groter. Verder staan er nog veel leuke dingen op deze fantastische foto-site. Klik op de link hieronder voor een gratis fotoreis. Zo bespaar je jezelf een reis naar het vakantiesalon, weeral 8 gespaard, het is tenslotte voor iedereen slechte tijd.
Zondag richtte WSV Schelle haar 20ste winterwandeling in die vertrok vanuit de zaal Lux een oude cinemazaal te Hemiksem, het was gedeeltelijk overtrokken, droog maar er stond wel een ijzige wind die het flink koud maakte. Ik vertrok voor 21 km, even voorbij de startzaal lag het bedrijf Bekaert er triest bij sinds de sluiting, vele vlaggen uit protest vielen zeker op, ook hier gaan 260 banen verloren, weer een zware slag voor de tewerkstelling in de Rupelstreek. Rechtsaf langs de Lindelei, de spoorweg over en dan maken we een rondje langs de sporthal op weg om langs kasteel Cleydael te lopen, langs deze kant kunnen we enkel de oude ingangspoort zien, via de markt komen we na 3 km op de eerste rustpost in de oude boekerij. Ik neem er mijn stempel, even een goedendag tegen de medewerkers en ik ga ineens verder naar de volgende rustpost in Fort 8 te Hoboken. Lees hier verder.
Jan Janssen wou zijn dag vroeg beginnen en had zijn wekkerradio (made in Japan) op 6 uur gezet. Terwijl zijn koffiezetapparaat (made in China) pruttelde, was hij zich aan het scheren met zijn elektrisch scheerapparaat (made in Hong Kong). Hij trok zijn hemd (made in Sri Lanka) aan en zijn Jeans (made in Singapore) en zijn tennis schoenen (made in Korea). Nadat hij zijn eten had klaargemaakt in zijn microgolfoven (made in India) nam hij zijn rekenmachine (made in Mexico) om te berekenen hoeveel hij die dag kon uitgeven, hij zette zijn horloge (made in Taiwan) juist volgens zijn radio (made in India), stapte in zijn auto (made inJapan), tankte hem vol met benzine (van Saudi Arabië) en ging verder met zijn zoektocht naar een goed betalende job in België !
Na een ontmoedigende en vruchteloze zoektocht kwam hij thuis en keek zijn mails na op zijn computer (made in Malysia), Jan wou nu even rusten. Hij deed zijn sandalen (made in Brazil) aan en goot zichzelf een glas wijn (made in Chili) in en zette zijn televisie (made in Indonisia) aan en vroeg zich af waarom hij in België geen goed betaalde job kon vinden !!!
De kinderen van een lagere school krijgen les over moraal. Ze krijgen als opdracht thuis aan hun ouders te vragen een verhaal te vertellen waaraan een moraal aan verbonden is. Wanneer ze terug in de klas komen, mogen ze vertellen wat ze gehoord hebben. Mieke vertelt : 'Mijn ouders zijn kippenboeren, ze hebben een legbatterij. Op een dag hadden ze in de auto een mand eieren staan. Ze reden over een grote bobbel in de weg, waardoor de eieren braken, de moraal luidt: 'Wees zeer voorzichtig met fragiele voorwerpen'. Elsje vertelt : 'Mijn grootouders hebben ook een kippenboerderij, maar zij kweken kuikentjes. Op een dag hadden ze wel twintig eitjes. Ze verwachtten dus ook twintig kuikentjes. Ze verzorgden de eitjes heel goed, maar toch zijn er maar vijftien van uitgekomen'. De moraal luidt : 'Tel je kuikentjes pas als ze uitkomen'. Dan nu aan Anneke : 'Mijn papa heeft verteld over ons tante Magda; ons tante Magda is piloot bij de luchtmacht en heeft meegevochten in Desert Storm. Op een dag werd haar vliegtuig geraakt en moest ze springen. Het enige dat ze bij had was een fles whisky, een machinegeweer en een zakmes. Terwijl ze aan haar parachute bengelde, dronk ze de fles whisky leeg, dan was ze die al kwijt. Toen ze beneden kwam, werd ze omsingeld door wel zeventig Irakezen. Ze pakte haar machinegeweer en schoot het leeg,vijftig Irakezen vielen dood neer. Met haar zakmes kon ze er nog vijftien doden, toen brak het mes af. De vijf laatste heeft ze met haar blote handen gedood'. De juf kijkt Anneke ontdaan aan en vraagt na enige stilte, 'En ', vraagt de juf, 'Wat is de moraal van dit verhaal?' Anneke antwoordt: 'Blijf uit de buurt van tante Magda als ze gezopen heeft !'
Reeds vele jaren geleden heb ik aan beide voeten mijn beide enkels gebroken, aan de rechtervoet is er zelfs een hele hoop ijzerwerk aan te pas gekomen, dit alles gaat redelijk zolang er geen stormwinden aan te pas komen, dan is het hek van de dam en komen er zeer pijnlijke dagen aan, de ene keer al minder pijnlijk dan de andere. Vorige week vrijdag begon ik het al te voelen dat er iets op komst was, zaterdag ging ik dan zoals gepland 26 km stappen in Brugge, slecht weer, veel wind en veel regen was het menu en van bij de start had ik pijn in de linkervoet. Uiteindelijk heb ik maar 20 van de 26 km gestapt omdat het steeds erger werd. De wandeling van zondag heb ik niet gedaan en was thuis aan de zetel gekluisterd en dat is nu nog zo door de elkaar opvolgende stormen die over ons komen. Voor vrijdag wordt er dan alweer een volgende storm aangekondigd. Ik hoop dat het dan wel letterlijk en figuurlijk zal overwaaien en dat ik zaterdag zou kunnen gaan stappen in Oosteeklo. Anders zal ik nog wat op mijn tanden moeten bijten en met hevige pijn in de voet moeten wachten op betere tijden.
Zaterdag 17 januari spoor ik met de trein richting Brugge, nog steeds tot het einde van de maand voor het zachte prijsje van 8 , tot zolang kunnen we profiteren van het shoppingbiljet van de NMBS, we zouden gek zijn als we het niet moesten doen. Daar ga ik voor de derde keer deelnemen aan de wandeling Rondom Brugge Brugse Vesten Tocht, ik ga er de langste afstand wandelen, nl. 26 km. Lees hier verder.
