Het is dan weer zover, de zoveelste storm raast dit jaar over den Belgique, en daar zijn ze met de pijn in mijn voet weer. Niets is er tegen opgewassen en deftig slapen is er dan ook weer niet meer bij. Dan sta je maar op omdat je steeds maar draait en keert in bed, en je hiermee enkel maar je bedgenoot wakker maakt. Dus staan we maar op en zit je dan om 3 uur 38 aan de computer in de hoop dat de storm stormachtig snel zal overwaaien, hij dan zal luwen en ook de pijn zal luwen. Hoe sneller hoe liever.
Wanneer je met je muis over de landkaart gaat en een plaats aanklikt (met de linkerkmuisknop), komen er rechts kleine foto's te staan. Als je er daarvan één aanklikt, verschijnt deze iets groter. Klik je weer, wordt hij nog groter. Verder staan er nog veel leuke dingen op deze fantastische foto-site. Klik op de link hieronder voor een gratis fotoreis. Zo bespaar je jezelf een reis naar het vakantiesalon, weeral 8 gespaard, het is tenslotte voor iedereen slechte tijd.
Zondag richtte WSV Schelle haar 20ste winterwandeling in die vertrok vanuit de zaal Lux een oude cinemazaal te Hemiksem, het was gedeeltelijk overtrokken, droog maar er stond wel een ijzige wind die het flink koud maakte. Ik vertrok voor 21 km, even voorbij de startzaal lag het bedrijf Bekaert er triest bij sinds de sluiting, vele vlaggen uit protest vielen zeker op, ook hier gaan 260 banen verloren, weer een zware slag voor de tewerkstelling in de Rupelstreek. Rechtsaf langs de Lindelei, de spoorweg over en dan maken we een rondje langs de sporthal op weg om langs kasteel Cleydael te lopen, langs deze kant kunnen we enkel de oude ingangspoort zien, via de markt komen we na 3 km op de eerste rustpost in de oude boekerij. Ik neem er mijn stempel, even een goedendag tegen de medewerkers en ik ga ineens verder naar de volgende rustpost in Fort 8 te Hoboken. Lees hier verder.
Jan Janssen wou zijn dag vroeg beginnen en had zijn wekkerradio (made in Japan) op 6 uur gezet. Terwijl zijn koffiezetapparaat (made in China) pruttelde, was hij zich aan het scheren met zijn elektrisch scheerapparaat (made in Hong Kong). Hij trok zijn hemd (made in Sri Lanka) aan en zijn Jeans (made in Singapore) en zijn tennis schoenen (made in Korea). Nadat hij zijn eten had klaargemaakt in zijn microgolfoven (made in India) nam hij zijn rekenmachine (made in Mexico) om te berekenen hoeveel hij die dag kon uitgeven, hij zette zijn horloge (made in Taiwan) juist volgens zijn radio (made in India), stapte in zijn auto (made inJapan), tankte hem vol met benzine (van Saudi Arabië) en ging verder met zijn zoektocht naar een goed betalende job in België !
Na een ontmoedigende en vruchteloze zoektocht kwam hij thuis en keek zijn mails na op zijn computer (made in Malysia), Jan wou nu even rusten. Hij deed zijn sandalen (made in Brazil) aan en goot zichzelf een glas wijn (made in Chili) in en zette zijn televisie (made in Indonisia) aan en vroeg zich af waarom hij in België geen goed betaalde job kon vinden !!!
De kinderen van een lagere school krijgen les over moraal. Ze krijgen als opdracht thuis aan hun ouders te vragen een verhaal te vertellen waaraan een moraal aan verbonden is. Wanneer ze terug in de klas komen, mogen ze vertellen wat ze gehoord hebben. Mieke vertelt : 'Mijn ouders zijn kippenboeren, ze hebben een legbatterij. Op een dag hadden ze in de auto een mand eieren staan. Ze reden over een grote bobbel in de weg, waardoor de eieren braken, de moraal luidt: 'Wees zeer voorzichtig met fragiele voorwerpen'. Elsje vertelt : 'Mijn grootouders hebben ook een kippenboerderij, maar zij kweken kuikentjes. Op een dag hadden ze wel twintig eitjes. Ze verwachtten dus ook twintig kuikentjes. Ze verzorgden de eitjes heel goed, maar toch zijn er maar vijftien van uitgekomen'. De moraal luidt : 'Tel je kuikentjes pas als ze uitkomen'. Dan nu aan Anneke : 'Mijn papa heeft verteld over ons tante Magda; ons tante Magda is piloot bij de luchtmacht en heeft meegevochten in Desert Storm. Op een dag werd haar vliegtuig geraakt en moest ze springen. Het enige dat ze bij had was een fles whisky, een machinegeweer en een zakmes. Terwijl ze aan haar parachute bengelde, dronk ze de fles whisky leeg, dan was ze die al kwijt. Toen ze beneden kwam, werd ze omsingeld door wel zeventig Irakezen. Ze pakte haar machinegeweer en schoot het leeg,vijftig Irakezen vielen dood neer. Met haar zakmes kon ze er nog vijftien doden, toen brak het mes af. De vijf laatste heeft ze met haar blote handen gedood'. De juf kijkt Anneke ontdaan aan en vraagt na enige stilte, 'En ', vraagt de juf, 'Wat is de moraal van dit verhaal?' Anneke antwoordt: 'Blijf uit de buurt van tante Magda als ze gezopen heeft !'
Reeds vele jaren geleden heb ik aan beide voeten mijn beide enkels gebroken, aan de rechtervoet is er zelfs een hele hoop ijzerwerk aan te pas gekomen, dit alles gaat redelijk zolang er geen stormwinden aan te pas komen, dan is het hek van de dam en komen er zeer pijnlijke dagen aan, de ene keer al minder pijnlijk dan de andere. Vorige week vrijdag begon ik het al te voelen dat er iets op komst was, zaterdag ging ik dan zoals gepland 26 km stappen in Brugge, slecht weer, veel wind en veel regen was het menu en van bij de start had ik pijn in de linkervoet. Uiteindelijk heb ik maar 20 van de 26 km gestapt omdat het steeds erger werd. De wandeling van zondag heb ik niet gedaan en was thuis aan de zetel gekluisterd en dat is nu nog zo door de elkaar opvolgende stormen die over ons komen. Voor vrijdag wordt er dan alweer een volgende storm aangekondigd. Ik hoop dat het dan wel letterlijk en figuurlijk zal overwaaien en dat ik zaterdag zou kunnen gaan stappen in Oosteeklo. Anders zal ik nog wat op mijn tanden moeten bijten en met hevige pijn in de voet moeten wachten op betere tijden.
Zaterdag 17 januari spoor ik met de trein richting Brugge, nog steeds tot het einde van de maand voor het zachte prijsje van 8 , tot zolang kunnen we profiteren van het shoppingbiljet van de NMBS, we zouden gek zijn als we het niet moesten doen. Daar ga ik voor de derde keer deelnemen aan de wandeling Rondom Brugge Brugse Vesten Tocht, ik ga er de langste afstand wandelen, nl. 26 km. Lees hier verder.
Het is zonnig maar bitterkoud als we zondag 11 januari de trein verlaten te Heist, we schrijven ons in, in De Zeeparel het schooltje in de Kursaalstraat voor de 21 km . Na enkele straten komen we al in het natuurgebied De Sashul, eens hier doorheen steken we de nieuwe voetgangersbrug De Lichtlijn over en komen op de verlaten en witgevroren zeedijk waar we onmiddellijk linksaf het natuurgebied De Baai van Heist instappen, even verder komen we op het strand, hier volgen we de bevroren vloedlijn voor 2,3 km om in Duinbergen terug de dijk op te stappen. Lees hier het volledige verslagmet foto's.
Zaterdag 10 januari spoorde ik per trein naar Aalter, vanuit het Emmaüsinstituut aldaar vertrok ik voor een lus die me naar Maria-Aalter en terug zou brengen. Het was berekoud maar gelukkig was er geen wind, de zon daarentegen scheen volop. Enkele straten door en dan gaan we links en zijn we naast de spoorweg met rechts de volle natuur in zijn witte pracht die we niet vaak onder ogen krijgen. Een beetje verder rechtsaf zodat we voorlopig van de drukke spoorweg weggaan, het zou zeker niet de laatste maal zijn, ik denk dat we deze lijn een 5 tal keren overgestoken of ernaast gelopen hebben, gelukkig maakte het landschap alles goed. Om verder te lezen met foto's klik hier.
Zaterdag met de trein naar Aalter om te wandelen in 17de Vebroederingstocht Aalter - Beernem - Aalter, daar ga ik de 20 km stappen, zondag gaan we dan met de trein richting Heist aan Zee, voor 8 pp. is dat mooi meegenomen voor een shoppingbiljet, daar gaan we de 21 km stappen in de Strand en Polderwandeling, de deelnemers aan deze wandeling hebben ook nog gratis toegang tot het Heemkundig Museum Sincfala, en dat is ook nog maar eens meegenomen. Ik heb steeds het spreekwoord in gedachte "Gratis, steendood".
Op vrijdag 2 januari zijn we er terug ingevlogen met onze eerste wandeling in het nieuwe jaar, een Euraudax 25 km die vertrekt vanuit taverne Le Beau Rivage aan de Houba De Strooperlaan te Laken. Antoine is vandaag kopman van dienst en stipt om 10 uur vertrekken we vanuit de taverne die door het grote aantal deelnemers, 118 man sterk, toch ietwat bekrompen overkwam. We gaan in een sterk tempo op weg via de parking van het Koning Boudewijnstadion richting het 102 meter hoge Atomium wat een ijzerkristal moet voorstellen, maar dan wel 165 miljard keer uitvergroot. Als we er langs lopen voel je jezelf toch even een nietig wezentje. Vervolgens gaan we door het park van Laken op weg naar het monument ter ere van Koning Leopold I. In de verte zien we ook het paleis van Laken. Verder het park uit en door de straten bereiken we dan eindelijk de open velden op weg naar Koningslo, steeds verder door de grijze koude dag gaan we naar de parking voor het Tangebeekbos op het grondgebied van Vilvoorde waar we onze eerste wagenrust hebben na een goede 8 km te hebben gestapt. Een stuk kaas, een suikerwafel en een limonade later gaan we om 11:25 uur terug op weg. Lees het volledige verslag hier verder.
Onze moeder was een schat. Die kookte, naaide, dagelijks bad. Nimmer was haar iets te veel. Ieder kreeg op tijd zijn deel. en vader kreeg voor ieder klusje Altijd weer een dankbaar kusje. 's avonds rustig bij de haard, 's zondags lekker appeltaart. Helaas, het is over met de pret: Mammie is aan het internet. Nog steeds is pappie in de weer, maar hij krijgt geen kusje meer, Zit vaak zielig bij de buis. Mammie liefkoost nu een muis. Nooit meer is er appeltaart, 't is Hotmail, Dot Com, Apestaart. Zelden is er warm eten, haar kookkunst is ze mooi vergeten. Internetten uur na uur, eten trekken uit de muur. Een bal gehakt en een kroket, Want mammie is aan het internet. Laatst verloor zij duizend yen, poker spelend met Dzjapaen. En een man uit San Francisco, wil nu met haar naar de disco. Ze deed zich voor als een jonge meid en nu raakt ze hem niet meer kwijt. Pappie gaat alleen naar bed, want mammie is aan het internet!!!
De maand is uit en daarmee komt er ook een einde aan 2008. Het was een jaar dat ik moeilijk kan vergeten, einde juni stopte ik met werken en zo kwam er uiteraard meer tijd vrij voor de hobbys, daarmee steeg natuurlijk het aantal gewandelde kilometers tegenover de vorige jaren en of maanden. We hebben ook deze maand toch zeker niet stilgezeten, waar hebben we nog gestapt? Op 7 dec. te Heindonk, 22 kilometer, op 14 dec. te Veurne, 21 km, op 16 dec. te Schoten, 20 km, op 19 dec. te Lokeren, 25 km, op 20 dec. te Brugge, 22 km, op 21 dec. te Waarloos, 23 km, op 26 dec. te Branst, 18 km, op 28 dec. te Puurs, 18 km, op 29 dec. te Nieuwenrode 15 km en dan mijn laatste wandeling voor 2008 op 30 dec. nog 20 kilometer te Halle Zoersel. Deze wandeling was ook meteen mijn 100ste wandeling dit jaar, alles samen heb ik in 2008 de totale afstand gestapt van 2800 kilometer, een mooi gemiddelde van 28 km per wandeling. Op 4 januari 2006 ben ik begonnen met mijn wandelingen, intussen heb ik in deze 3 jaar 267 keer mijn stapschoenen aangebonden om dan, tot nu toe de afstand van 6638 kilometer te hebben gewandeld. In deze tijd heb ik vele plaatsen leren kennen, mooie fotos kunnen nemen, en wat ik het bijzonderste vond in deze 3 jaar, ik heb ongelooflijk toffe mensen leren kennen en heb er veel vrienden bij gekregen. Hopelijk kunnen we in 2009 een even goed wandeljaar beleven met deze vele toffe wandelaars, te veel om op te noemen. Langs deze weg wil ik iedereen een gezond en gelukkig wandeljaar 2009 toewensen, en tot wandels volgend jaar ergens in België of erbuiten.
Nu de helft van de calorierijke dagen voorbij zijn kunnen we nog eens gaan stappen met goed weer, naar de koude gaan we ons natuurlijk wat dikker kleden. De plaats van het gebeuren is te Branst (Bornem), organisator van het gebeuren is wandelclub Kwik Bornem. We kunnen er max. 18 km stappen maar daarmee zal toch al een ferm stuk van de taart verdwenen zijn. En meer moet dat niet zijn.
Sommigen onder U zullen denken het is daar zo stil, er wordt niet meer gewandeld in december, niets is minder waar. Ik heb heus de beentjes niet stilgehouden, integendeel, door de vele wandelingen en het verblijf aan zee, en het bewerken van de fotos ben ik niet meer zo vlot aan het schrijven toegekomen. Er kruipt echt wel wat tijd in als men het een beetje goed wil doen. Op 7 december ben ik 22 km op de Broekventjestocht gaan stappen te Heindonk. Lees hier verder met foto's.
Dit bericht heb ik ontvangen van een vroegere collega die ook op welverdiende rust is, hij is woonachtig te Laken en het toeval wil dat hij eveneens naar de naam Albert luistert, nee niet AlbertII. Regelmatig ontvang ik dan berichten van mijn reporter ter plaatse geschreven in het onvervalst Brussels zoals niemand het beter kon dan onze collega. Albert, hiervoor dank. Het bericht.
Onzen Bère den Twide wet wei wa doon deis doêge. Ei aa al teige zan Paoola gezeit dat em mè de doêge vui de Kessemis ne ki op za gemak no den televees waa lette, en klet! Eit em toch vanèr wei gin krees on zan bien. Figeurlak deize ki, want et es nog ni zoe lank geleie dat em last aa van zanne rugge, en dat em on zan et es gopereid. En naa doon ze daane mens zanne konzjei no de vointsjes. En mier nog, daane soekeleir es zoe mo efkes al ouver de seifteg, en dèn doon ze daane nog dag en nacht fakke. Das zeikerst oemda ze vanoeit et nasionoêl goevernement nog straffer waaie zaain as Frankske Vandenbroucke, dee da vreuger al ei probeiren oeit te legge da de mense moeste beginne paaze da ze tot seifteg zulle moote blaaive werke. En lap, naa doon ze do dus nog ne schëp bouvenop. As ze gin attense doon vroêgt den Albert sebeet nog za brugpansioon. Da zal oek wel zoe rap ni gebuire, want wee wet, den pakke zem nog den elft van zan dotation royale af. Ondertussen es em dus wel goblizjeit van alle doêge en de weekend er nog baa zanne cache-poussière wei oên te trekke vè t stof van t goevernement af te doon. Enfin, van et ex-goevernement. Allowwel da da ni zoe gemakkelaaik zal zaain, want et schaint dat er nog mier probleimen op komst zaain. Wemmen op de redakse guut da Leterme-Reynders-Dewaele-Milquet-Onkelinckx allemo n neu klacht on uile broek gon kraaige bei zjusteese. Wemme dovui de vuizitter van et BVT opgebeld, en daanen eit da gekonfirmeid. Jajaa, et es n echte schanne. Dei polleteekers moote bei uile steel blaaive, dat es zoe al erg genoeg. Wa da ze naa gedoên emmen es schandaluis. Ik em do gin woure vui. Mo wat emme ze dèn spesioêl oeitgestouke da gaaile zoe opgesmeite zet? As et es vè boelvaartejoêter te moêke dèn moote ze dat on ons loête doon. Et Brussels Volkstejoêter es al joêre beizeg mè tof en plezant tejoêter vol zwans, en waailen investisseire do alle doêgen in. En al zeg ek et zëlf, waaile zaain do vuil beiter in as et goevernement zeit de vuizitter azoe on den telefon. Mo et schaint da gaailen oek n klacht goit neilegge? Das vanaaiges da! Wa da ze naa de leste weik gedoên emmen es de giele radio en den telezevee gemonopolizeid vè n trazjedee à la Sjeekspier en alleman lachte persees of et was ne film van Charlot. Dat es de la concurrence déloyale pur et simple. En dovui ouverweige waaile serjuis van klacht in te deene. Want ge zet nog ni zeikerst? Neie, vè de moment zemmen on et oeitzeuke bei wee da me dei plainte moote depozeire. We zaain nog op zeuk no nen tribunal en ne zjeusj bei wee da me binsjt et proses vantaaid tot taaid is ne ki kunne belle vè te zegge oo dat em za vonnis moo schraaive. Iene dee geire echt schuun tejoêter zeet... DE REDAKSE (dee NOG NI GEDEMISSIONEID EIT).
