Reeds vele jaren geleden heb ik aan beide voeten mijn beide enkels gebroken, aan de rechtervoet is er zelfs een hele hoop ijzerwerk aan te pas gekomen, dit alles gaat redelijk zolang er geen stormwinden aan te pas komen, dan is het hek van de dam en komen er zeer pijnlijke dagen aan, de ene keer al minder pijnlijk dan de andere. Vorige week vrijdag begon ik het al te voelen dat er iets op komst was, zaterdag ging ik dan zoals gepland 26 km stappen in Brugge, slecht weer, veel wind en veel regen was het menu en van bij de start had ik pijn in de linkervoet. Uiteindelijk heb ik maar 20 van de 26 km gestapt omdat het steeds erger werd. De wandeling van zondag heb ik niet gedaan en was thuis aan de zetel gekluisterd en dat is nu nog zo door de elkaar opvolgende stormen die over ons komen. Voor vrijdag wordt er dan alweer een volgende storm aangekondigd. Ik hoop dat het dan wel letterlijk en figuurlijk zal overwaaien en dat ik zaterdag zou kunnen gaan stappen in Oosteeklo. Anders zal ik nog wat op mijn tanden moeten bijten en met hevige pijn in de voet moeten wachten op betere tijden.
Zaterdag 17 januari spoor ik met de trein richting Brugge, nog steeds tot het einde van de maand voor het zachte prijsje van 8 , tot zolang kunnen we profiteren van het shoppingbiljet van de NMBS, we zouden gek zijn als we het niet moesten doen. Daar ga ik voor de derde keer deelnemen aan de wandeling Rondom Brugge Brugse Vesten Tocht, ik ga er de langste afstand wandelen, nl. 26 km. Lees hier verder.
Het is zonnig maar bitterkoud als we zondag 11 januari de trein verlaten te Heist, we schrijven ons in, in De Zeeparel het schooltje in de Kursaalstraat voor de 21 km . Na enkele straten komen we al in het natuurgebied De Sashul, eens hier doorheen steken we de nieuwe voetgangersbrug De Lichtlijn over en komen op de verlaten en witgevroren zeedijk waar we onmiddellijk linksaf het natuurgebied De Baai van Heist instappen, even verder komen we op het strand, hier volgen we de bevroren vloedlijn voor 2,3 km om in Duinbergen terug de dijk op te stappen. Lees hier het volledige verslagmet foto's.
Zaterdag 10 januari spoorde ik per trein naar Aalter, vanuit het Emmaüsinstituut aldaar vertrok ik voor een lus die me naar Maria-Aalter en terug zou brengen. Het was berekoud maar gelukkig was er geen wind, de zon daarentegen scheen volop. Enkele straten door en dan gaan we links en zijn we naast de spoorweg met rechts de volle natuur in zijn witte pracht die we niet vaak onder ogen krijgen. Een beetje verder rechtsaf zodat we voorlopig van de drukke spoorweg weggaan, het zou zeker niet de laatste maal zijn, ik denk dat we deze lijn een 5 tal keren overgestoken of ernaast gelopen hebben, gelukkig maakte het landschap alles goed. Om verder te lezen met foto's klik hier.
Zaterdag met de trein naar Aalter om te wandelen in 17de Vebroederingstocht Aalter - Beernem - Aalter, daar ga ik de 20 km stappen, zondag gaan we dan met de trein richting Heist aan Zee, voor 8 pp. is dat mooi meegenomen voor een shoppingbiljet, daar gaan we de 21 km stappen in de Strand en Polderwandeling, de deelnemers aan deze wandeling hebben ook nog gratis toegang tot het Heemkundig Museum Sincfala, en dat is ook nog maar eens meegenomen. Ik heb steeds het spreekwoord in gedachte "Gratis, steendood".
Op vrijdag 2 januari zijn we er terug ingevlogen met onze eerste wandeling in het nieuwe jaar, een Euraudax 25 km die vertrekt vanuit taverne Le Beau Rivage aan de Houba De Strooperlaan te Laken. Antoine is vandaag kopman van dienst en stipt om 10 uur vertrekken we vanuit de taverne die door het grote aantal deelnemers, 118 man sterk, toch ietwat bekrompen overkwam. We gaan in een sterk tempo op weg via de parking van het Koning Boudewijnstadion richting het 102 meter hoge Atomium wat een ijzerkristal moet voorstellen, maar dan wel 165 miljard keer uitvergroot. Als we er langs lopen voel je jezelf toch even een nietig wezentje. Vervolgens gaan we door het park van Laken op weg naar het monument ter ere van Koning Leopold I. In de verte zien we ook het paleis van Laken. Verder het park uit en door de straten bereiken we dan eindelijk de open velden op weg naar Koningslo, steeds verder door de grijze koude dag gaan we naar de parking voor het Tangebeekbos op het grondgebied van Vilvoorde waar we onze eerste wagenrust hebben na een goede 8 km te hebben gestapt. Een stuk kaas, een suikerwafel en een limonade later gaan we om 11:25 uur terug op weg. Lees het volledige verslag hier verder.
Onze moeder was een schat. Die kookte, naaide, dagelijks bad. Nimmer was haar iets te veel. Ieder kreeg op tijd zijn deel. en vader kreeg voor ieder klusje Altijd weer een dankbaar kusje. 's avonds rustig bij de haard, 's zondags lekker appeltaart. Helaas, het is over met de pret: Mammie is aan het internet. Nog steeds is pappie in de weer, maar hij krijgt geen kusje meer, Zit vaak zielig bij de buis. Mammie liefkoost nu een muis. Nooit meer is er appeltaart, 't is Hotmail, Dot Com, Apestaart. Zelden is er warm eten, haar kookkunst is ze mooi vergeten. Internetten uur na uur, eten trekken uit de muur. Een bal gehakt en een kroket, Want mammie is aan het internet. Laatst verloor zij duizend yen, poker spelend met Dzjapaen. En een man uit San Francisco, wil nu met haar naar de disco. Ze deed zich voor als een jonge meid en nu raakt ze hem niet meer kwijt. Pappie gaat alleen naar bed, want mammie is aan het internet!!!
De maand is uit en daarmee komt er ook een einde aan 2008. Het was een jaar dat ik moeilijk kan vergeten, einde juni stopte ik met werken en zo kwam er uiteraard meer tijd vrij voor de hobbys, daarmee steeg natuurlijk het aantal gewandelde kilometers tegenover de vorige jaren en of maanden. We hebben ook deze maand toch zeker niet stilgezeten, waar hebben we nog gestapt? Op 7 dec. te Heindonk, 22 kilometer, op 14 dec. te Veurne, 21 km, op 16 dec. te Schoten, 20 km, op 19 dec. te Lokeren, 25 km, op 20 dec. te Brugge, 22 km, op 21 dec. te Waarloos, 23 km, op 26 dec. te Branst, 18 km, op 28 dec. te Puurs, 18 km, op 29 dec. te Nieuwenrode 15 km en dan mijn laatste wandeling voor 2008 op 30 dec. nog 20 kilometer te Halle Zoersel. Deze wandeling was ook meteen mijn 100ste wandeling dit jaar, alles samen heb ik in 2008 de totale afstand gestapt van 2800 kilometer, een mooi gemiddelde van 28 km per wandeling. Op 4 januari 2006 ben ik begonnen met mijn wandelingen, intussen heb ik in deze 3 jaar 267 keer mijn stapschoenen aangebonden om dan, tot nu toe de afstand van 6638 kilometer te hebben gewandeld. In deze tijd heb ik vele plaatsen leren kennen, mooie fotos kunnen nemen, en wat ik het bijzonderste vond in deze 3 jaar, ik heb ongelooflijk toffe mensen leren kennen en heb er veel vrienden bij gekregen. Hopelijk kunnen we in 2009 een even goed wandeljaar beleven met deze vele toffe wandelaars, te veel om op te noemen. Langs deze weg wil ik iedereen een gezond en gelukkig wandeljaar 2009 toewensen, en tot wandels volgend jaar ergens in België of erbuiten.
Nu de helft van de calorierijke dagen voorbij zijn kunnen we nog eens gaan stappen met goed weer, naar de koude gaan we ons natuurlijk wat dikker kleden. De plaats van het gebeuren is te Branst (Bornem), organisator van het gebeuren is wandelclub Kwik Bornem. We kunnen er max. 18 km stappen maar daarmee zal toch al een ferm stuk van de taart verdwenen zijn. En meer moet dat niet zijn.
Sommigen onder U zullen denken het is daar zo stil, er wordt niet meer gewandeld in december, niets is minder waar. Ik heb heus de beentjes niet stilgehouden, integendeel, door de vele wandelingen en het verblijf aan zee, en het bewerken van de fotos ben ik niet meer zo vlot aan het schrijven toegekomen. Er kruipt echt wel wat tijd in als men het een beetje goed wil doen. Op 7 december ben ik 22 km op de Broekventjestocht gaan stappen te Heindonk. Lees hier verder met foto's.
Dit bericht heb ik ontvangen van een vroegere collega die ook op welverdiende rust is, hij is woonachtig te Laken en het toeval wil dat hij eveneens naar de naam Albert luistert, nee niet AlbertII. Regelmatig ontvang ik dan berichten van mijn reporter ter plaatse geschreven in het onvervalst Brussels zoals niemand het beter kon dan onze collega. Albert, hiervoor dank. Het bericht.
Onzen Bère den Twide wet wei wa doon deis doêge. Ei aa al teige zan Paoola gezeit dat em mè de doêge vui de Kessemis ne ki op za gemak no den televees waa lette, en klet! Eit em toch vanèr wei gin krees on zan bien. Figeurlak deize ki, want et es nog ni zoe lank geleie dat em last aa van zanne rugge, en dat em on zan et es gopereid. En naa doon ze daane mens zanne konzjei no de vointsjes. En mier nog, daane soekeleir es zoe mo efkes al ouver de seifteg, en dèn doon ze daane nog dag en nacht fakke. Das zeikerst oemda ze vanoeit et nasionoêl goevernement nog straffer waaie zaain as Frankske Vandenbroucke, dee da vreuger al ei probeiren oeit te legge da de mense moeste beginne paaze da ze tot seifteg zulle moote blaaive werke. En lap, naa doon ze do dus nog ne schëp bouvenop. As ze gin attense doon vroêgt den Albert sebeet nog za brugpansioon. Da zal oek wel zoe rap ni gebuire, want wee wet, den pakke zem nog den elft van zan dotation royale af. Ondertussen es em dus wel goblizjeit van alle doêge en de weekend er nog baa zanne cache-poussière wei oên te trekke vè t stof van t goevernement af te doon. Enfin, van et ex-goevernement. Allowwel da da ni zoe gemakkelaaik zal zaain, want et schaint dat er nog mier probleimen op komst zaain. Wemmen op de redakse guut da Leterme-Reynders-Dewaele-Milquet-Onkelinckx allemo n neu klacht on uile broek gon kraaige bei zjusteese. Wemme dovui de vuizitter van et BVT opgebeld, en daanen eit da gekonfirmeid. Jajaa, et es n echte schanne. Dei polleteekers moote bei uile steel blaaive, dat es zoe al erg genoeg. Wa da ze naa gedoên emmen es schandaluis. Ik em do gin woure vui. Mo wat emme ze dèn spesioêl oeitgestouke da gaaile zoe opgesmeite zet? As et es vè boelvaartejoêter te moêke dèn moote ze dat on ons loête doon. Et Brussels Volkstejoêter es al joêre beizeg mè tof en plezant tejoêter vol zwans, en waailen investisseire do alle doêgen in. En al zeg ek et zëlf, waaile zaain do vuil beiter in as et goevernement zeit de vuizitter azoe on den telefon. Mo et schaint da gaailen oek n klacht goit neilegge? Das vanaaiges da! Wa da ze naa de leste weik gedoên emmen es de giele radio en den telezevee gemonopolizeid vè n trazjedee à la Sjeekspier en alleman lachte persees of et was ne film van Charlot. Dat es de la concurrence déloyale pur et simple. En dovui ouverweige waaile serjuis van klacht in te deene. Want ge zet nog ni zeikerst? Neie, vè de moment zemmen on et oeitzeuke bei wee da me dei plainte moote depozeire. We zaain nog op zeuk no nen tribunal en ne zjeusj bei wee da me binsjt et proses vantaaid tot taaid is ne ki kunne belle vè te zegge oo dat em za vonnis moo schraaive. Iene dee geire echt schuun tejoêter zeet... DE REDAKSE (dee NOG NI GEDEMISSIONEID EIT).
Onderstaand diagram illustreert het proces in de hersenen van een man en een vrouw op de simpele vraag van de partner: Willen we een glaasje gaan drinken?
Mijn knappe vriendin en ik waren al meer dan een jaar met elkaar en besloten het erop te wagen. De huwelijksdatum werd vastgelegd maar er was 1 ding dat mij parten bleef spelen: haar bloedmooi jonger zusje. Mijn toekomstige schoonzusje was 22, droeg ultrakorte minirokjes en liep gewoonlijk zonder beha. Als ze in mijn buurt was, gebeurde het regelmatig dat ze zich bukte en mij een hemels zicht op haar lekkers gunde. Dat kon geen toeval zijn. Ze deed zoiets nooit bij anderen. Op een dag belde het kleine zusje om te vragen of ik even langs kon komen om de huwelijksaankondigingen met haar te overlopen. Ze was alleen thuis toen ik toekwam en fluisterde dat ze gevoelens en verlangens voor mij koesterde die ze niet kon overwinnen. Ze bekende mij dat ze 1 keer met mij wilde neuken voor ik zou trouwen en haar zuster tot vrouw zou nemen. Ze zei met hese stem: ik ga naar boven, naar mijn kamer. Als je nog een laatste wilde beurt wil, storm dan de trap op en neem me. Ik stond als aan de grond genageld, kon mijn oren niet geloven, toen ik haar heupwiegend de trap op zag gaan. Op de bovenste trede stroopte ze haar panty af en gooide die mij toe. Ik stond een ogenblik perplex, draaide me dan om en beende recht naar de voordeur. Ik opende de deur en liep naar mijn auto, daar stond heel mijn schoonfamilie verzameld. Ze klapten allen in de handen. Met tranen in de ogen legde mijn schoonvader zijn arm rond mij en sprak: wij zijn zo blij dat je onze kleine test hebt doorstaan, We kunnen ons geen betere schoonzoon wensen !
Vanaf morgenvroeg trekken we nog eens voor een 3 tal dagen naar onze schuilplaats op de boerderij te Nieuwmunster, jammer genoeg zijn er geen wandelingen in de week aan de kuststreek, geen probleem, we zijn in het bezit van goede wandelboeken, waaronder "Groot wandelboek Vlaanderen" een uitgave van Lannoo en dan het boek "Stap voor stad, de mooiste wandelingen van Knack" ook een uitgave van Lannoo.
Ik vrees dat de dagen weer véél te vlug zullen voorbij vliegen. We keren dan zaterdag in de loop van de voormiddag terug huiswaarts want in de namiddag is het Kerstmarkt in de school van de kleinkindjes.
Door de goedkope treintickets tijdens deze periode in het weekend zijn we in overweging om zondag deel te nemen aan de "Veurne-Ambachttocht - 21ste wandelserie van de Westhoek", zo kunnen we deze streek ook eens al wandelend verkennen.
Gisteren trok ik met echtgenote per trein van Schelle naar Antwerpen-Centraal waar we met onze lidkaart van de Zoo nog eens een bezoekje zouden brengen aan de schepselen der natuur in de Zoo. We namen sinds lang nog eens de trein, zo moesten we geen parking zoeken, en of betalen en je stapt als het ware van de trein in het dierenpark. De trein stopte in Antwerpen-Zuid voor een normale halte, doch de stop duurde tamelijk lang, tot men langs de luidspreker melde Wegens een technische storing zal het oponthoud een 10 tal minuten duren en bla bla bla enz.. Eerlijk gezegd kon het ons geen ene moer schelen, we hadden de ganse dag tijd, maar je zou er maar eens je trein door missen in Antwerpen-Centraal. Lees hier verder.
Fred en Mary zijn net getrouwd, maar kunnen geen huwelijksreis veroorloven, dus gaan ze na de trouwerij naar het huis van Fred's moeder en vader voor hun eerste nacht samen.
De volgende ochtend, staat Johnny, Fred's kleine broertje, op en eet zijn ontbijt. Als hij naar school gaat vraagt hij zijn moeder of Fred en Mary al op zijn gestaan. Ze antwoord: 'Nee'. Johnny vraagt: 'Wil je weten wat ik denk?' Zijn moeder antwoordt: 'Ik wil niet horen wat jij denkt! Ga maar gewoon naar school.' Als Johnny thuis komt tussen de middag vraagt hij aan moeder: 'Zijn Fred en Mary al op?' Ze antwoordt: 'Nee.' Johnny zegt: 'Weet je wat ik denk?' En zijn moeder zegt: 'Het maakt niet uit wat jij denkt! Eet je boterham en ga weer naar school' Na school komt Johnny thuis en vraagt weer: 'Zijn Fred en Mary al op?' Ze antwoordt 'Nee.' Hij vraagt: 'Weet je wat ik denk?' En zijn moeder zegt: 'Ok, vertel me dan maar wat jij denkt'
Hij zegt: 'Vannacht kwam Fred in mijn kamer de vaseline halen en ik denk dat ik hem mijn secondenlijm heb gegeven'.
Zondag gingen we op stap bij De Schorrestappers te Aartselaar met vertrek in zaal De Koekoek. In onze kindertijd hebben we hier ooit de hele grote vakantie doorgebracht, het was hier dan een enorme speeltuin, jammer genoeg, allemaal geschiedenis. Jullie denken nu die naam van die wandeling, waar slaat dat nu op, heel simpel, het is geschreven in het dialect van de Rupelstreek en wil zeggen in het ABN, 11de Oude Klaretocht, juist ja, Jenever dus, men kreeg gratis een borrel bij inschrijving, wij hadden wijselijk besloten om deze neut na de wandeling op te souperen. Voor de rest van de wandeling, lees hier verder.
