Canberra, vertaald uit het Aboriginal, betekent fijne ontmoetingsplaats.
Canberra was niets, gewoon veld. De strijd om de hoofdstad te worden tussen Sydney en Melborne is zo opgelost: De hoofdstad mocht van Melbourne in de staat NSW (New South Wales) komen, maar ver genoeg van Sydney af.
Het parlement staat op Capitol Hill, eigenlijk er niet bovenop.... de top vd heuvel is verdwenen en het gebouw ( de vlaggenstok) vormt nu de top.
We reden recht onder het gebouw de parking binnen, 3uur gratis parkeren. Je hoeft geen schijf te zetten. De politie komt rond en schrijft met krijt hhet uur op je banden....en komt daarna nog eens kijken..... Je hebt borden met P1, P2, P3, telkens het aantal uur... ook de tijden en de dagen wanneer dat moet wordt vermeld.
In het gebouw kan je een gratis rondleiding krijgen. Heel veel klokken, met 2 vierkantjes op , ik denk tussen 8 en 9 u. en tussen 3 en 4u. Dan gaat de bel rinkelen... en moeten de hoge heren naar de zaal gaan om te stemmen. In de vorige regering noodzakelijk om op tijd te komen omdat er maar een kleine meerderheid was. Nu ligt het parlement stil, want binnenkort moeten de Aussie's gaan stemmen. Reusachtig gebouw...met verschillende grote hallen, met honderden kamers,met 37 binnentuinen, de vlaggenmast is 87 m..... Op het voorplein is Belgische donkere zandsteen gebruikt. Je kunt de fossielen en schelpjes erin zien zitten.
500 m verder weer gratis te parkeren voor het oude parlement. Heel mooi "nieuw-renaissance" gebouw, spierwit. Is nooit gebouwd geworden om blijvend dienst te doen als parlement.
Was bijna afgebroken...maar geukkig... het is ook binnenin hel mooi aangekleed. Wij kregen ook hier een heel "leuke" rondleidng. De gids vertelde en demonstreerde veel leuke toestanden. Heel veel heel grote en prachtige tafels.
Er is daar momenteel ook nog een portrettengallerij, . en Liesbet...daar hangen van Matisse wel 16 werken, lino's, houtskool en potlood....Ze zijn eigendom van The national gallery of australia, in Canberra.
Rondrijden in de Yassvallei - het is hier een wijnstreek , The Canberra Cool Climate Wine District - Wij hebben één winery bezocht, Clonakilla. Was klein,maar hebben een heel beroemde rode wijn, hier 75 dollar, in Engeland kost die 60 pond. De wijnboer vond dat die prijs nog meeviel!!! Hebben we mogen proeven. We hebben een fles riesling gekocht, 25 dollar (15 euro). nog nooit zoveel voor een fles betaald, maar hij is wel lekker.Lake Georges, staat nu helemaal droog, een enorme vlakte, maar kan opeens weer vol staan, het meer is een mysterie, er bestaan veel verhalen rond - prachtige moerassen vol riet en open plekken.... de zon deed het glinsteren, veel watervogels en zwarte zwanen met kleintjes, wel 8 - kennis gemaakt met Charles, een uitgeweken Engelsman, deed in onroerend goed en werd verliefd op het gebouwtje, is infokantoor, winkeltje en café.... is acteur, kunstenaar en zegent huwelijken in? - gaf ons raad voor het verder verloop vd reis en ook een goed adresje om te slapen in Eden.... hij gaf ons nog een mooie kaart mee met een tekening, door hem gemaakt met zijn eigendom erop en een adreskaartje om te tonen in Eden, met zijn groeten... fijn gesprek! Waarom komen er toch zoveel Europeanen naar hier om er te blijven? voor de fun.... en inderdaad , de mensen zie je hier vaak lachen....- heel mooi zijn ook de hellingen begroeid met paarse bloemetjes.... precies lavendel, maar toch wat donkerder.... ook het oudste pioneers kerkhof bezocht in Gunning, een heel klein dorpje... daar ligt Hume begraven, er is een Highway naar hem genoemd. Hume is op 37 jaar vermoord door een bushwalker, iemand van de oorspronkelijke bevolking.... heel de familie Hume ligt daar trouwens. Daar waren ook 2 Nieuw-Zeelanders (van Christchurch, vh Zuidereiland).... waren voor 5 dagen komen overvliegen en dan een auto gehuurd. het overvliegen is trouwens spotgoedkoop. In NZ is het nu nog erg fris... gelukkig hebben we voor Australië gekozen.
Dan .... naar eindbestemming Murrumbateman, 40 km van Canberra, guesthouse Schönegg, bij Richard en Evelyn. Nog even vermelden dat we ook al onze eerste (bruine) kangoeroe gezien hebben.... dood langs de weg. Er liggen er veel. Er is zelfs een folder waar je kunt lezen wat je moet doen als een kangoeroe je pad kruist.,dat gebeurt het meeste voor en na volle maan. Op de weg ook platen zien staan dat wombats de straat kunnen oversteken
Wij hebben het adres bij toeval op internet gevonden. Evelyn is duitse en heeft daar ook haar diploma behaald. Ze heeft verschillende jaren gewerkt in 4 en 5 sterren hotels in Europa. Richard, afkomstig van Canberra behaalde daar zijn koksdiploma en vertrok daarna naar de andere kant vd wereld. Ze hebben elkaar ontmoet in Londen en hebben samen anderhalf jaar gewerkt op Queen Elisabeth II, in de Metropole Interlaken, de Intercontinental in Geneve (waarvan het restaurant Les Continents een Michelinster heeft). In Zwitzerland behaalde Richard het hotelmanagementdiploma. Ze huwden in 94 in Duitsland en vertrokken in 95 naar Canberra. Geen heimwee naar Duitsland, Evelyn is enig kind en va en moe wonen hier aan de voorkant in een kleine villa. In 2ooo kochten ze 8 ha grond, bouwden hun huis en startten hun restaurant en 2 B&B-kamers waar ze hun eerste gasten konden verwelkomen in maart 2003. In januari 2007 hebben ze nog 4 kamers bijgeopend. Ze zijn o.a. winnaar vd 2006 Canberra and Region Tourism Awards for Hosted Accomodation and Visitor Experience.
De B&B ligt helemaal op de buiten.
De kamers zijn naast elkaar, met telkens een terras met driehoekige zonnezeilen over. Je hebt er 2 mooie ligstoelen.... en een uitzicht op de heuvels een een bijna opgedroogd meer. Ze hebben hier een watertekort. normaal zou het in juli goed moeten regenen.... (enkel in juli regent het!) maar dat is al enkele jaren geleden. Ze hebben hun tank dit jaar toch wel volgekregen, als die leeg is wordt er water aan Canberra gekocht. Nu kan het 's nachts nog vriezen, maar overdag is het lenteweer, en momenteel vrij winderig.
's Morgens komen op zowat 150m, 2 kangoeroe's kijken, een grote en een kleintje.... maar wippen hebben we ze nog niet zien doen....en opeens zijn ze verdwenen achter de vrij grote graszoden.
's Nachts kun je hier de melkweg zien.....
Heel lekker en mooi uitziend ontbijt. Naast een buffetje, géén toespijs, kun je kiezen tussen gevulde omeletten, pancakes en Engels ontbijt. Gelukkig zonder bonen. Het eten is homemade. met verse produkten (slow food) , maar soms ook te kopieus.....
Langs de Southern Highlands een paar kleine dorpjes bezocht, waarvan één een cricketmuseum heeft, het Graham Bradleymuseum. Dan naar Goulborn, een stad met 20000 inwoners waar Marie Goulborn geleefd heeft, de vrouw die staat op het 10 dollarbiljet. Een heel oude brouwerij bezocht waar we 2 ales en 1 stout geproefd hebben.
Vandaag zijn we teruggekeerd, even richting Sydney , langs een toeristische weg..... grote boomgaarden met fruit gezien, helemaal afgedekt met grote doeken. Ook een bosbrand langs beide kanten van de weg, er moest traag gereden worden, en men was er heel ijverig aan het blussen. We bezoeken nog The Tomach Cold Botanic Garden, de hoogstgelegen van Australië, om op zoek te gaan naar de prehistorische Wollemi Pine. Dit is al de 2de keer. Ook in Lugano moesten we hem zoeken, nauwelijks 1m hoog en met een omheining rond, goed beschermd. Ook hier kun je er niet echt bij. Lugano had hem vd Blue Mountains als geschenk gekregen. De Wollemi is 10 jaar geleden gevonden in The National Wollemi Park, nu weten er maar enkele mensen waar hij groeit, als onderzoekers er naar toe gaan, worden ze daar geblinddoekt gedropt.
Voor Sydney afgeslagen richting Canberra, maar er moest onderweg nog geslapen worden. We reden helemaal niet door een toeristisch gebied. Het werd al donker. Gelukkig, in het piepkleine stadje Picton vonden we "het Picton Hotel" . Zag er mooi uit, de hele benedenverdieping was vernieuwd. Volgens de juffrouw was het een basic room..... en zo was het ook. Geen leeslampje, tv zonder afstandsbediening, shared bathroom....beneden in het café paardenrennen op de tv, geen ontbijt...., wel een restaurant met welgevulde borden voor de plaatselijke bevolking.... we hebben onze plan getrokken. 's Morgens konden we niet vertrekken wegens niemand op... en we hadden een waarborg moeten betalen... Nu lees ik hier in een boek dat ligt in de loungeroom in Murrumbateman dat Picton de grootste spookstad van Australië is!!!!
Het leven in een jeugdherberg is wel helemaal anders dan in een hotel. Je kunt er bv. zelf eten maken in een heel goed onderhouden keuken. Je hebt er verschillende vuurtjes met 2 bekkens, verschillende frigo's, die telkens op een andere dag gekuist worden (staat op de frigo wanneer), ook de rekken worden zo gereinigd, je etensvoorraad moet je labelen, iedereen loopt errond met een praktische voedseltas om mee te gaan shoppen en dan mee te nemen naar de eetzaal.....De supermarkt was om de hoek, open van 6u. tot 24u.
Wij hebben alles eens goed bekeken daar en hebben dat ook uitgeprobeerd..... we hadden ook eens behoefte aan gewoon eens boterhammen met kaas! En gewoon eens brood van de warme bakker. Toch wel een beetje anders dan bij ons, het grof brood was zuurdesem, maar het was wel lekker.
Wij hebben daar ook onze was gedaan. Gekozen voor "bright colours", maar bij nader toezien werd het hele zootje wel koud gewassen. Ook nu weer was het spreekwoord "al doende leert men" van toepassing. Je kon je was ook buiten drogen. En strijken.
Het weer is in de Blue Mountains wel helemaal anders dan aan de kust . Hier heb je 4 seizoenen. Het sneeuwt er soms ook. Wij hadden op dag 1 gevarieerd , winderig weer. De mooie uitzichten hebben we met wolken voor de zon gezien, en ook wolkenloos. Dat gaf een schitterende speling van licht. Waarom Blue? Wel de dampen van de eucalyptusbomen kleuren de bergen blauw, vooral in de zon. Ze zijn zo ongeveer 1000m hoog. Terug aan de jeugdherberg begon het pas goed te stormen....Op dag 2 hadden we helder, maar vrij fris weer.
Hoogtepunten: de vele lookouts, waarvan die van Katoomba wel de mooiste is (The three sisters), de hot chocolate met chocolade in het huis gemaakt, de vele rhododendrons bij de kleine villa's in Leura, de rode wharatta, de bloem vd Blue Mountains, de op een papegaai lijkende rood/blauwe vogel...., ook hele stukken bos gezien waar een reuzegrote bosbrand vorig jaar gewoed heeft (14000 ha).
