Ik ben Freddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam fritske.
Ik ben een man en woon in Rotselaar (Belgié) en mijn beroep is ex ambulancier GHB Leuven.
Ik ben geboren op 29/01/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Af en toe ééns schilderen , oude pretkaarten verzamelen en bloggen ! Ben een man van weinig woorden maar van daden..
JAN VAN EYCK PETRUS CHRISTUS HUGO VAN DER GOES ROGIER VAN DER WEYDEN GERARD DAVID HANS MEMLINC BOUTS HIERONYMUS BOCH BREUGEL DE OUDE PATINIER BERNARD VAN ORLEY JAN GOSSAERT PIETER COECKE JAN GOSSAERT EN DE VLAAMSE SCHOOL (XVdeEeuw)
Laat ons zoals het op het blog van luna staat het lichtje van de ene site , naar de andere site doorgeven . Als deze kaars wordt verplaatst van de ene naar de andere site dan zal de vlam van spirituele liefde en genezing doorgaan met de weg te verlichten voorhen die zoeken naar hun ware ik. Breng dit licht naar je eigen homepage zodat ze de weg naar liefde en genezing zal verlichten . Geschreven door mary .
In feite moet ik ook een klein beetje fier zijn hoor ! De oudouders van ( peet = mijn grootmoeder ) en de Overgrootvader van Pater Damiaan waren twee broers Arnoldus en Egidius De Voster .
Maria Catherina Van Brusselen ( peet ) haar overgrootmoeder is Barbara de Veuster werd geboren in Rotselaar op 6/10/1795 haarPeter ( Arnoldus De Veuster ) broer van Egidius De Veuster overgrootvader van Pater Damiaan ( Jozef De Veuster ) .
Niet alleen onder de kinderen , maar ook onder de volwassenen van de verschillende dorpen , bestond voorheen steeds een zeker naijver en jaloersheid , die bij gelegenheden als kermissen en markten soms hun hoogtepunt bereikten en dan ontaardden in scheldpartijen , het zingen van liedjes , of het declameren van stukjes , waarbij de inwoners van het naburige dorp beknibbeld of uitgelachen werden . In het land van Dijle en Demer werden de streekbewoners soms met eigenaardige spreekgezegden bedacht en de enkele overblijfselen die ons uit de voorbije eeuwen nog zijn bijgebleven getuigen van de pittige geest , die eigen was aan onze voorouders . Eén der meest gekende gezegden luidde als volgt : Poef Haacht. Rijk Werchter . Rotselaar wat slechter . Wezemaal nog wat min . Zo trekken wij het Hageland in . En daar is niets meer in . Hiermede werd de vroegere welstand van de boeren en ook de waarde van de landerijen in de verschillende dorpen geschat . Dorpen met schrale gronden konden natuurlijk in het landbouwtijdvak moeilijk rijke of grote pachthoeven plaats bieden . De gemeenten of de inwoners werden dan met typiche namen aangeduid . Zo werd Gerode ( het strooien dorp ) genoemd . De inwoners van Baal zijn de zandboeren en deze van Schoonderbuken de bezembinders.
( KLEIN GEEL )
Rotselaar wordt voor Klein Geel versleten en wordt de naam Klein Geel niet uitgesproken , dan zegt men schampend dat de regering besloten had een muur rond Rotselaar te bouwen , en dat betekende genoeg . De inwoners uit Rotselaar laten dit echter zo maar niet zeggen , zij antwoorden dat Rotselaar wel de naam heeft , maar dat zij elders de ( toeren ) ( gekke streken ) doen . De inwoners van Wezemaal worden soms met het volgende liedje bedacht door die uit Rotselaar : De Wezemaalse brekken ( grote mieren ) Lopen op stekken . En komen te Rotselaar de teljoren ( borden ) uitlekken .
Een ander volkse legende , die de herinnering aan het verdwenen vrouwenklooster levendig houd , is die van de " Vurige zeug " . Er leefde daar in vroeger jaren een godvruchtige Moeder-Overste , die ook buitengewoon schoon was . Vurig vereerde zij de H. Moeder Gods en alle dagen bad zij vele uren voor haar beeld . In een ogenblik van zwakheid luisterde zij gewillig naar de verleidende woorden van een jongeling , die dikwijls het klooster bezocht , liet zich uit het klooster lokken en zwierf jarenlang met hem rond . Eindelijk werd hij haar moe en liet haar in de steek . Kort daarop stief zij een ellendige dood als zwijnenhoedster . Sinds die tijd kan men haar 's nachts op een gloeiende zeug zien rijden , met vlammen omringd . Zij komt uit het bos aan de overkant van de weg of uit het priéeltje waar ze de eerste maal zondigde . In snelle vaart rent het dier met haar naar het klooster toe en dan weer terug . Na meermaals heen en weer gereden te hebben , verdwijnen beiden weer even plotseling als ze zijn verschenen . Vele mensen uit de buurt hebben de " Vrouwenperkzeug " gezien . Rik Poels is dood achterover gevallen toen hij de spookverschijning aanschouwde . Een werkman die 's nachts van Leuven kwam is er met een flinke knuppel op afgegaan , maar die keer was het gelukkig de non niet op haar varken , maar wel de witte gedaanten van twee slapende zwanen midden op de vijver .
Bijdrage tot de geschiedenis der abdij van Vrouwenpark onder Rotselaar .
Onder de talrijke vrouwenabdijen , die in de loop der 13e eeuw in het oude Hertogdom Brabant gesticht werden , was Vrouwenpark één der mooiste . Gelegen op het grondgebied van Rotselaar , genoot zij eeuwen lang de hoge bescherming van de machtige Heren van Rotselaar , die van meet aan de abdij rijkelijk doteerden . Onder haar bizonderste weldoeners dienen ook de Heren van Wezemaal en de Hertogen van Aarschot vermeld . Op geestelijk gebied hing Vrouwenpark van Wezemaal af , zodat de meeste geschiedschrijvers ten onrechte Vrouwenpark onder Wezemaal situeren . In de 14e eeuw kon de abdij reeds op een rijk partrimonium bogen , en in de 16e eeuw bereikte zij het hoogtepunt van haar materiéle bezittingen , die zich vooral uitstrekten langsheen Dijle , Demer , Velp en Gete . Over de geschiedenis der abdij werd niet veel gepubliceerd , alhoewel de abdij in de Brabantse folklore geen onbekende is . Signaleren we terloops de Beatrijslegende , de H . Katharina van Leuven , de Karnavalzotten van Rotselaar en Wezemaal en de Non op de vurige Zeug . Eveneens dient de aandacht gevestigd op het mirakuleus O.L.V. beeldje dat heden ten dage nog op Vrouwenpark berust .
Laat ons zoals het op het blog van luna staat het lichtje van de ene site , naar de andere site doorgeven .
