"De waarnemer"
              van Wim Kayzer.


Een zeer lijvig boek dat gaat over een arts die stopt met zijn praktijk en verhuist naar een verlaten hoeve in een vallei in het zuiden.
Daar geniet hij van de eenzaamheid en van het werk op de al jarenlange verwaarloosde hoeve en de omliggende gronden.  Hij tracht aanvankelijk ook zo weinig mogelijk contact te nemen met de bewoners van het dorp.
Naar het einde toe begint hij echter te lijden aan een zéér snel vorderende Altzheimer.

Vooral in het begin is het echter even doorbijten tot ge vertrouwd bent met de manier van schrijven en met de gedachtengang.  Het boek is nl. geschreven in de vorm van een brief aan een overledene, met veel overpeinzingen en terugdenken aan vroeger.
Tussendoor komen ook stukken van de brieven die de overledene vroeger aan hem schreef.
Ik moet toegeven dat ik vooral in het begin verschillende paragrafen heb overgeslagen om het boek te doorworstelen, maar naarmate het verhaal vordert, gaat het ook steeds vlotter.
Het is uiteindelijk een overweldigende roman geworden.

14-08-2012 om 00:00 geschreven door R.A.A.