Korte inhoud en bespreking van boeken welke ik gelezen heb.
Het Bernini Mysterie - (21/12/06)
"Het Bernini mysterie" van Dan Brown.
Professor Robert Langdon wordt naar CERN ontboden om een mysterieus symbool op de borst van een vermoorde wetenschapper te achterhalen. Langdon ziet een verband met de Illuminati, een groep wetenschappers die de ondergang van de kerk willen ... Maar die bestaat allang niet meer. Of toch?
Dan onthullen de Illuminati dat er een tijdbom in het Vaticaan verstopt is. Hun timing is perfect: de kerkleiders zijn bijeen om een nieuwe paus te kiezen en Rome wemelt van de pers. Om de bom te vinden doet men een beroep op Robert Langdon, wegens deze zijn unieke kennis over de Illuminati.
De race tegen de klok leidt langs verzegelde crypten, gevaarlijke catacomben en verlaten kathedralen. Het spoor dat Langdon probeert te volgen is vierhonderd jaar oud. Het slingert door Rome, naar een verloren gewaande lokatie die de enige hoop op redding van het Vaticaan bevat.
Þ een spannend boek dat geen minuut verveelt, met een verrassend, toch wat overdreven einde.
Als er in de tuin van de jonge Lode Bast een gekwetste duif neerkomt, wil hij deze verzorgen, maar dat was buiten zijn vader gerekend. Nadat de vader zelfmoord pleegt is dit eigenlijk een opluchting voor het gezin en kunnen zoon en moeder eindelijk doen wat ze altijd al graag hadden willen doen. Lode kan nu zijn liefde voor duiven ontwikkelen: het tuinhuisje wordt omgebouwd tot duivenhok en hij wordt lid van de plaatselijke duivenmelkersclub. Nadat ook zijn moeder sterft, voelt hij meer en meer de eenzaamheid. Dan leert hij Geesje kennen, waar hij ook mee trouwt. Stilaan begint Geesje zich te ergeren aan Lode zijn voorliefde voor zijn duiven die steeds op de eerste plaats komen. Na een zwangerschap die na 20 weken op een miskraam eindigt, vervreemdt ze volledig van hem. Als Lode van zijn baas een autobusreis aangeboden krijgt, moet hij alleen vertrekken. Tijdens zijn afwezigheid onderneemt Geesje een eigen ontdekkingstocht...
Þ Een zeer goed, vlot en onderhoudend geschreven boek. Enkele commentaren: Hij bezorgt de lezer echt mededogen, en dat is een niet gering literair effect. ROB SCHOUTEN in TROUW
Visser laat in Hemelval zien dat hij over fantasie beschikt, dat hij een literair oog heeft voor de vreemde kronkels van de geest. JEROEN VULLINGS in VRIJ NEDERLAND
De sobere, ingetogen stijl past Hemelval als een tweede huid. De worsteling met het leven van twee ontheemde zielen, die meer met elkaar gemeen hebben dan zij zelf beseffen, krijgt daardoor een lading die de lezer niet onberoerd laat.
Het boek vertelt het verhaal van een 40-jarige fietshersteller uit een Siciliaans dorpje, die door iedereen gemeden wordt. Zijn saaie leven krijgt plots een wending als hij benaderd wordt door enkele onbekende figuren die hem de opdracht geven om voor enkele dagen een ontvoerd kind op te nemen en te bewaken. Hij aanvaardt de opdracht, maar de mannen komen maar niet opdagen om het kind terug te halen. Na enkele dagen wordt zijn geheim door zijn opdringerige moeder ontdekt.
'Moederhart' is een spannende psychologische roman, geschreven in een eenvoudige en vlotte stijl. Dit boek is de internationale doorbraak van de schrijver.
Het boek begint bij de bejaarde en demente Irene Coppens in een instelling. Zij denkt veel terug aan vroeger. Zo krijgen we eerst het verhaal van de eigenzinnige kleindochter van 9 jaar die met haar grootouders een paar weken aan zee verblijft en die dat niet plezant vindt. Irene denkt ook veel aan haar huwelijken, vooral het tweede met Benoit Verbist, een norse onhebbelijke vent, wat nog verergerde nadat hun kruidenierszaak gesloten was. Met haar dochter heeft ze al jaren geen contact meer. De eerste irritaties tussen Irene en Benoit ontstaan kort nadat ze zijn getrouwd, maar zij kan zijn onhebbelijkheden nog verdragen, tot Benoit een ware terreur tegen haar begint. Hij deelt het huis in tweeën en zondert zich volledig af op zijn kamer, waar hij langzaamaan steeds gekker wordt. Zij houdt de ondraaglijke toestand vol door te doen of er niets aan de hand is.
Commentaren in de pers:
'Vrij Nederland': Daem schrijft zorgvuldig en ritmisch proza; de vele met Vlaamse taal doorspekte dialogen lopen soepel
'NRC Handelsblad': Ze heeft een buitengewoon verteltalent en een even buitengewone handigheid om op het goede ogenblik de volkstaal te pas te brengen.
'De Standaard': Wat blijft fascineren in de verhalen van Geertrui Daem: ze zijn zo uit het leven gegrepen, maar altijd ook verraden ze, zonder dat het opvallend of geforceerd lijkt, de ingreep van de schrijfster.
Op de vlucht voor zijn schuldeisers, geeft een jongeman zich op voor een medicijnenonderzoek en verblijft twee weken in het pand van Hargrove Anderson Medical. Het consequent toedienen van het medicijn Allevatrox (een antipsychotum ter bestrijding van schizofrenie) is niet zonder gevaren, maar hij heeft het geldbedrag dat daartegenover staat, hard nodig. Hij komt terecht in een gevarieerde groep proefkonijnen, zogezegd "onder normalen" zoals ze in het Medical Center genoemd worden. Onder hen is er één vrouw waar hij gevoelens voor koestert.
Op het einde van de sessie, als iedereen terug naar huis mag, laat hij zich overhalen voor nog een afzonderlijk en zeer gevaarlijk proefonderzoek.....
Een vlot geschreven boek over gezonde mensen die neven-effecten vertonen door geneesmiddelen die anderen zouden moeten genezen.
Dit boek was één van de vijf genomineerden voor de literatuurprijs 2005, maar heeft het uiteindelijk niet gehaald.
Het verhaal gaat over de jodenhaat en jodenvervolging beginnend in het vooroorlogse Duitsland, gezien en beleefd door een opgroeiende joodse jongen.
Ik vond het een moeilijk boek en soms zware lektuur.
De commentaren in de pers zijn anders heel lovend: De Morgen:'Vanaf de eerste woorden spat de ambitie van de pagina. Omega Minor geeft een beeld van de hele twintigste eeuw. Een evenement. Overdonderend en ingenieus.'
De Groene Amsterdammer:'Een groot bemeten beeld van de highlights uit de westerse geschiedenis van 1925 tot 1995. Hemelbestormend. Een daverend epos.'
De Standaard: 'Een machtige, indrukwekkende roman. Eén van de zeldzame literaire werken die je als lezer tot erkentelijkheid tegenover hun auteur bewegen. Het meest ambitieuze boek uit de Nederlandse literatuur van de afgelopen vijftig jaar. Ik zat, ik las, ik lachte schamper. Ik had ongelijk.' Omega Minoris de grote roman die de twintigste eeuw ons nog schuldig was.'
In de tijd dat ik nog naar school ging was Aster Berkhof een jonge schrijver. Ik heb toen al zijn werken gelezen. Onlangs zag ik in de bibliotheek dit later werk van hem.
"De man in het midden."
Het boek handelt over mensensmokkel.
Doordat Philip Duncan, enkele mensen wilde helpen vluchten, komt hij ongewild in een web terecht van een monsterachtige internationale mensenhandel. Hij vindt het daarbij ook vreemd dat, nadat ze illegaal de VS zijn binnengekomen, er zoveel immigranten gearresteerd worden. Maar vrienden blijken vijanden te zijn.
Het boek is heel vlot en onderhoudend geschreven, maar naar het einde toe wordt het toch wat zwaarwichtig. Ge voelt de wrok van de schrijver tegenover de machtige aristocraten, rijkelui die niets of niemand ontzien om hun doel te bereiken en daarbij zonder enige scrupules over lijken gaan.
Een zeer lijvig boek dat gaat over een arts die stopt met zijn praktijk en verhuist naar een verlaten hoeve in een vallei in het zuiden. Daar geniet hij van de eenzaamheid en van het werk op de al jarenlange verwaarloosde hoeve en de omliggende gronden. Hij tracht aanvankelijk ook zo weinig mogelijk contact te nemen met de bewoners van het dorp. Naar het einde toe begint hij echter te lijden aan een zéér snel vorderende Altzheimer.
Vooral in het begin is het echter even doorbijten tot ge vertrouwd bent met de manier van schrijven en met de gedachtengang. Het boek is nl. geschreven in de vorm van een brief aan een overledene, met veel overpeinzingen en terugdenken aan vroeger. Tussendoor komen ook stukken van de brieven die de overledene vroeger aan hem schreef. Ik moet toegeven dat ik vooral in het begin verschillende paragrafen heb overgeslagen om het boek te doorworstelen, maar naarmate het verhaal vordert, gaat het ook steeds vlotter. Het is uiteindelijk een overweldigende roman geworden.