Je lag er zo stil

En zo rustig

Je glimlach niet getrokken

Niet verkrampt en geen rimpels

Heel sereen lag je

Na ongeremde inzet

Je ogen waren gesloten

Alsof je vredig sliep…

Katholieke school moet katholieker

BRUSSEL - In een nieuw document vraagt het Vaticaan een sterker engagement van de leraars én de ouders in katholieke scholen. 'De school neemt in de lokale gemeenschap de rol van de parochie over.'

Van onze redacteur



Het document Samen opvoeden in de katholieke school is het resultaat van vier jaar schrijven en schaven in het Vaticaan. De Congregatie (het 'ministerie') voor het Katholiek Onderwijs omschrijft daarin haar visie op de samenwerking tussen de religieuzen en leken in de katholieke scholen.

Voor ons land, waar geen religieuzen meer voor de klas staan, is die concrete samenwerking niet zo relevant. Maar er zitten nog genoeg andere richtlijnen in de tekst waarover de verantwoordelijken voor het katholiek onderwijs zich buigen.

Zo raadt het Vaticaan onder meer aan om de banden met het katholieke verenigingsleven, het katholiek hoger onderwijs en de parochie aan te halen. Een herverzuiling lijkt daarmee aan de orde.

De Gentse bisschop Luc Van Looy nuanceert die interpretatie. 'In de eerste plaats komt hierin de school als gemeenschap naar voren', zegt Van Looy, die de 'minister van Onderwijs' van de Belgische Bisschoppenconferentie is. 'Bovendien vraagt het Vaticaan dat we heel duidelijk openstaan voor andere culturen en godsdiensten.'

Ook Mieke Van Hecke, de directeur-generaal van de katholieke onderwijskoepel, ziet geen probleem. 'Eigenlijk doen we al langer wat het Vaticaan schrijft. Voor de communie en vormsels werken de meeste basisscholen met de parochies samen. Ook het verenigingsleven ontstaat vaak in de scholen.' Ze stoort zich aan de negatieve connotatie van een zuil. 'Wat is een zuil anders dan netwerking? Iedereen moet tegenwoordig aan netwerking doen, dat hoort zo, maar een zuil zou verwerpelijk zijn. Terwijl dat eigenlijk hetzelfde is, een netwerk van mensen met gemeenschappelijke inspiratie.'

Een ander speerpunt voor het Vaticaan is de theologische vorming van de leraars. Want zij moeten meer doen dan lesgeven alleen, vindt Rome. In hun lessen moeten zij ook 'getuigen' van de christelijke inspiratie.

Het is een stelling die in veel scholen ver van de realiteit staat. Mieke Van Hecke vindt het wel een goed spoor om verder op te gaan. 'Zo zouden we de geloofsinspiratie meer kunnen verweven in de de lerarenopleiding.'

Al zijn er in het Vlaamse onderwijs wel grenzen. 'Wij vragen van onze leraars in de eerste plaats respect en loyauteit tegenover het opvoedingsproject. Zo mogen ze bijvoorbeeld wel scheiden, maar tegen de leerlingen laatdunkend over het huwelijk doen, kan niet. Voor de ouders geldt hetzelfde, ook van hen vragen we respect.'

Een sterk engagement van de leraars ligt volgens Van Looy in het verlengde van de katholieke onderwijstraditie. 'De religieuzen die vroeger lesgaven, woonden in de school en waren altijd beschikbaar. Dat engagement is nog steeds voelbaar.'

Met dank aan Jan.

Toen
Onbeholpen
Afhankelijk
Op zoek naar geluk

Nu
Rust je uit

Er bestaat een Japans verhaal: het verhaal van Hotei, de lachende boeddha. Zijn hele leer bestond uit lachen. Hij trok van de ene plaats naar de andere, van de ene markt naar de andere. Hij ging daar midden op de markt staan en begon te lachen - dat was zijn preek.
Zijn lach was aanstekelijk, meeslepend, een echte schaterlach; zijn hele buik schudde van het lachen. Hij rolde over de grond van het lachen. De menigte om hem heen begon ook te lachen. Het lachen breidde zich uit. Het hele dorp werd overspoeld door lachsalvo's. Iedereen keek uit naar het moment dat Hotei weer naar hun dorp kwam, omdat hij zoveel plezier en zoveel zegen bracht. Hij sprak geen woord, nooit. Als je hem iets over Boeddha vroeg, begon hij te lachen. Als je hem iets over verlichting vroeg begon hij te lachen. Als je hem een vraag over de waarheid stelde begon hij te lachen. Lachen was zijn enige boodschap.

Uit: "Osho Meditatie Handboek -
           vrij zijn in het hier & nu"

Ik veroordeel het christendom met de meest verschrikkelijke beschuldiging, die een beschuldiger ooit in z'n mond heeft genomen: Het is de grootste corruptie, die je je kunt voorstellen; het is de ultieme corruptie en de slechtst denkbare corruptie. De christelijke kerk heeft niets onbezoedeld gelaten met z'n verloederende werking. Alles wat van waarde was, heeft het in waardeloosheid doen verkeren; iedere waarheid in een leugen veranderd; iedere vorm van integriteit in iets laag bij de gronds. Het leeft bij de gratie van ellende. Het creeert ellende om zelf te overleven. De zonde bijvoorbeeld is door de kerk uitgevonden en verbeterd: Deze "gelijkheid-van-iedere-ziel-voor-god" is de grootste leugen aller tijden en is het slechtste, dat de mensheid ooit is overkomen.
Om alles wat menselijk is, tegen te spreken.
Om het zichzelf geestelijk bevuilen tot een kunst te verheffen.
Om het liegen tot iedere prijs.
Om z'n aversie en verachting van alle goede en verheven eerlijke instincten.
Om z'n parasitisme als enige praktisering van de kerk; met z'n bloedeloze heilige idealen, al het bloed, alle liefde, alle levenshoop opzuigend.
Om het hiernamaals als wil tot het ontkennen van ieder realiteitsgevoel
Om z'n kruis als symbool voor de meest onderaardse samenzwering, die ooit heeft plaatsgevonden, tegen alles wat gezond is .... tegen alles wat mooi is .... tegen iedere vorm van geestelijk welzijn ....tegen iedere vorm van intellect .... tegen iedere vorm van mildheid .... tegen het leven zelf !
Deze eeuwige beschuldiging zal ik op alle muren schrijven, waar er maar muren te vinden zijn.
Ik beschik over letters, die blinden kunnen lezen en over woorden, die doven kunnen horen.
Ik noem het christendom de enige grote vloek, de enige grote vernedering, de enige grote wraakzucht, waarvoor geen enkel middel gemeen genoeg, geheim genoeg, onderaards genoeg en klein genoeg is. Ik noem het de enige grootste onsterfelijke vloek van de mensheid.
En de mensheid berekent de tijd nog wel vanaf de dag, dat deze ellende begon; vanaf de eerste dag van het christendom !
Waarom niet vanaf z'n laatste ?
Vanaf vandaag ?

"UMWERTUNG ALLERWERTE"!

Friedrich Nietzsche

waar sta ik
nu

ben ik bezig
te leven
of sterf ik
traag

glijdt de zon
stilaan
naar het duistere
zijn
waar ik niet meer
zal
weten
wat
ik was

wordt de
rekensom
van mijn
betrachtingen
geïndexeerd
door de
anonieme
waarnemer
die de
nuloperatie
registreert