nog eens een berichtje van de andere kant van de wereld... We zijn net naar de gini geweest en alles is prima met onze dochter! Deze keer bewoog ze duchtig in het rond, maar ja ik had dan ook 4 chocotoffen gegeten vooraleer bij de dokter binnen te gaan... Nadat ze vorige keer helemaal niet bewoog en gewoon doorsliep, had iemand me de raad gegeven om chocolade te eten voordat ik onder de scan zou gaan. En ja hoor, 4 chocotoffen en het resultaat: Om de 2 minuten lag ze op een andere manier in de buik! Ik heb geen lengte, noch gewicht van de kleine spruit, maar ze paste in alle geval niet meer helemaal op een foto. En volgens de dokter krijgt ze lange benen Tja, 2 lange ouders (en aziaten zijn niet zo lang he) In ieder geval hebben we wel groen licht gekregen om over een week en half naar Australie te vliegen!!! Een brief voor de maatschappij om te zeggen dat ik absoluut in staat ben om te reizen en dat er geen risico's aan verbonden zijn. Dus jaja, we kunnen op huwelijksreis! Ik zal blij zijn als we vertrekken... 't Zal ons goed doen!
Morgen komt Masha hier terug aan... Leuk leuk. En vrijdag naar de prins. Ik heb in ieder geval iets moois om aan te doen (aangezien ik uiteindelijk toch nog iets nieuws heb gekocht voor het bal, kan ik het hemdje dat ik op maat heb laten maken, dragen voor de receptie...) En oeps, spijtig, op de uitnodiging staat expliciet dat er geen fotos genomen mogen worden... Dus het wordt een foto van voor het vertrek (of na het feest...)
Hey zussen, Tuurlijk dat ik mijn eigen gastenboek nog lees... (al moet ik wel bekennen dat ik er zelf niet altijd iets opzet.) Ik heb de auto van Tijs en Karlijn, dus masha, ik kan je absoluut komen halen! Nog wel geteld twee dagen! kMoet alleen nog een bed regelen tIs hier op t moment aan t regenen, eindelijk! Zooo drukkend warm de afgelopen dagen. Daar word je gewoon niet goed van! (en het energiepeil daalt dan ook met de minuut...) 't Enige nadeel is dat, als het begint te regenen, weet je niet wanneer het gaat stoppen!
We hebben vandaag anders wel geluk gehad. Met bus en metro richting ChinaTown en daar heel de tijd kunnen wandelen zonder echt nat te worden (weliswaar af en toe een gebouw induiken om de regen te ontwijken). Ik was natuurlijk de paraplu vergeten! En daarnet op de terugweg regende het niet van de bushalte tot thuis. En toen viel het weer met bakken uit de hemel!
Voor de rest niet veel nieuws... dus tot de volgende maar weer! Gwendolyn
wij zijn vanmorgend naar de gini geweest en en en... We zagen niks tussen de benen!!! (hihi, zo zei de dokteres het.) Dus het wordt een meisje!!! (tenzij de baby volgende week wel ineens iets laat zien tussen die benen). Dus dus dus, iedereen mag beginnen gokken naar een naam... En het wordt BrittNI, dus die naam moet je er niet bijzetten. Maar als ik vanaf nu over de baby spreek zal ik het wel over BrittNI of BrittWEL hebben...
Ik ben weer eens in de kook. Altijd leuk, behalve als je niet goed weet wat klaar te maken. Martijn zei dat hij wel eens moussaka wilde eten. Dus ikke alle kookboeken enzo bij elkaar genomen en gezocht wat erin moet... Gisteren dan aan het koken geslagen en het is SUPER goe gelukt, MAAR ik had wel weer eens voor een heel leger gekookt!!! Al een geluk had Ilona nog niet gekookt en wilde Pieter en zij graag een hapje komen mee eten!
Nog een leuk dingetje (voor mij dan toch). Karlijn, Tijs en Luuk zijn voor twee weken naar Vietnam vertrokken op vakantie. EN ik mag den auto hebben voor die 2 weken!!! Dus ik ben super mobiel!!! Da s altijd wel leuk...
Verder hangen de "voilekes" voor de ramen in de babykamer en vind ik het plots veel te donker! Dus mss dat ik er nog een paar terug afhaal... Zal van t weekend eens uittesten worden.
alweer super de ongelooflijk lang geleden dat ik nog niets geschreven heb... Hier komt ie:
We hebben vorig weekend volop de babykamer geschilderd (getuige de fotos op flickr)... Het was lelijk-flashi-groen en hebben er dus zelf het beige over geschilderd. (Wel grappig dat er redelijk veel mensen het een beetje hebben omgedraaid)... En dit weekend hebben we ons bezig gehouden met de gordijnen. Martijn heeft nu alle gordijn-rails opgehangen, en ik ben begonnen met panden te knippen. De echte gordijnen laten we maken bij de ikea (aangezien ik niet zo handig ben met een naaimachine)! Dus over een week of twee zouden die er ook moeten hangen. Net op tijd voor Veronica. Daarna moeten we eens op zoek naar babybedje en nog van dat soort spullen, maar ik denk dat we daarmee wachten tot januari... Nu nog geen zin in.
Van t weekend kwam maar weer eens naar boven waarom het handig is om zwanger te zijn... Vrijdagavond zaten we met een aantal buren beneden te BBQ-en waarbij iedereen of een pintje of een glas wijn drinkt. Tja, niet voor mij dus... Toen plots de 2 buurjongens naar ons toe kwamen geskate, een beetje overstuur. De ene had zijn arm gebroken, dat was duidelijk vanaf dat je ernaar keek. De jongen was lijkbleek EN zo'n gekke bocht heb ik nog nooit in een arm gezien. Dus aangezien ik de enige was die niet gedronken had --> snel de auto halen en onmiddellijk met vader en zoon naar het ziekenhuis gereden! Bleek dat het ene bot volledig door was en het andere bot gekrakt... Hij moest dus een nachtje in t ziekenhuis blijven, want er moest een pin in... Al een geluk kon de jongen zelf er de volgende ochtend wel mee lachen! Zijn opmerking was: Spijtig dat het mijn linkerarm is, anders had ik geen huiswerk kunnen maken.
Tot zover het kleine nieuwtje... Voor de rest gaat alles hier zijn gangetje, dus niet echt nieuws... Groetjes aan iedereen Gwendolyn
Ik was super verrast dat er zoveel reacties in het gastenboek stonden. Heb de computer deze week niet veel opgehad, behalve dan om snel snel even de mail te checken...
we zijn ondertussen alweer bijna een week verder... Zoals de meeste ondertussen wel zullen weten, hebben we zaterdag niet kunnen zien of het een jongen of een meisje wordt, MAAR wat wel zeker is, is dat de eerste die een film heeft gemaakt over Aliens, gewoon mee is geweest naar een scan van zijn ongeboren baby. De Gini begreep er niets van toen ik zei dat ik in verwachting was van een Alien. Sindsdien spreken we ook niet meer over draakje, maar over ET... Dus het wordt wachten tot 24 oktober om te weten wat het wordt... (geduld is een schone deugd)
Gisteren weer met de vrouwen een lady's night gehad! tWas weer super, zo zot als een achterdeur (en ik ben absoluut niet de ergste!!) Zowat alle vrouwen die er gisteren waren zouden mijn moeder kunnen zijn... En aangezien mama niet hier is, zijn er 2 die zich over mij ontfermen. Tot hiertoe ging het altijd met een lach en een zwans... Maar vanmorgen op de manege had ik het wel een beetje gehad. "Don't" en "Do"! Als ge zwanger zijt moogt veel dingen niet eten, en pas toch op, geen zware dingen meer tillen, en ... Kan dan niemand ne keer zeggen: "Geniet van de zwangerschap!" Dus iedereen die zwanger is: "GENIET van die zwangerschap!!!"
Maar voor de rest alles nog steeds super! Ik mag waarschijnlijjk vanaf volgende week ook gaan helpen bij Grace Kids. Luuk gaat daarheen voor muziekles, en ik hoop dat ik in andere groepen ook mag helpen.
Alle tot zover, ik ga nu zwemmen!!!! Groetjes en tot de volgende! Gwendolyn
ikke moe moe moe. Was ik net een kwartier gaan liggen, beginnen ze beneden met een anti-beesten-brom-machien. Tja, ik kan u verzekeren dat je binnen de seconde wakker bent, en geen zin meer hebt in weer gaan liggen... En dat terwijl het vanavond weer Lady's night is! We gaan met de dames van de RDA (manege) eten, is altijd een gezellige boel, maar ook net iets later dan anders. Wat Martijn gaat doen dat weet ik nog niet. Hij mag natuurlijk altijd mee, maar denk dat hij het zelf niet zo plezant gaat vinden. Dus ik heb diepvriespizza's in huis gehaald en er is nog spaghetti-saus...
Ik ben daarnet even op bezoek geweest bij Leontien, een Nederlandse die hier ook al even woont... Ze is zaterdag bevallen met keizersnee van een dochtertje. Leontien had al een paar weken last van hoge bloeddruk, maar blijkbaar werd het nu ook gevaarlijk voor de baby! Dus baby'tje dan toch maar een maand en half eerder uit de buik gehaald! Ze weegt 1.5kg en is 41cm groot! Maar voor de rest alles helemaal in orde! Ze moet wel nog in t ziekenhuis blijven tot ze op z'n minst 2kg weegt. En ondertussen mocht de mama gisteren naar huis. Dus daar ben ik vanmiddag dan even gaan lunchen. Alles is helemaal goed, als je alles tenminste rustig aan blijft doen he Leontien!
Voor de rest geen nieuws. Even afwachten tot zaterdag en dan hebben we weer een gyneacologisch onderzoek! Wie weet wie weet kunnen we zeggen of het een Prosper of een Britt-ni wordt (maar zowiezo is het een "Belg-wel" he Clari!) Groetjes Gwendolyn
weer heel veel te vertellen en toch zal ik het kort houden (zodat jullie niet beginnen te geeuwen)...
Met de buik alles in orde. Volgende week zaterdag hebben we weer een controle. Wie weet kunnen we dan zien of het een meisje of een jongen is. En ja, we zullen het wel vertellen (als we het zelf weten natuurlijk)... Den titel wordt dan waarschijnlijk Prosper of Britt-ni! Vorig weekend ben ik dan toch eindelijk een broek gaan kopen. Al een geluk mag ik die van Karlijn gebruiken, dus niet echt noodzaak om dingen te kopen, maar een short was wel handig (zeker met dit warme weer...).
ondertussen zitten mijn weken aardig vol. Ik ga nog steeds 2 keer in de week naar de manege, al zal het de laatste week zijn dat ik echt met de paarden help. Mijn buikje wordt zichtbaar, en bij de RDA is de regel: Zwanger = niet meer helpen met paarden of kinderen... Dan ga ik nog wel voor algemene dingen (zoals koffie drinken en cake eten...) Ondertussen ga ik ook al een paar weken mee naar de muziekles van Luuk. Kei grappig. Allemaal baby's van tussen de 6maanden en een jaar. en die moeten dan trommelen en met rammelaars zwieren en bewegingen maken op kinderliedjes... tzijn eigenlijk de ouders die alles doen, maar je ziet toch wel dat die baby's elke week weer iets nieuws kunnen. Ik zie vooral het verschil bij Luuk... Als je thuis "If you're happy and you know it" begint te zingen dan klapt hij in zijn handen!!! Echt fijn! En deze week ben ik mee geweest naar de zwemles. Volgende week is Karlijn voor tien dagen weg naar Tibet, en ik heb gezegd dat ik drie dagen op Luuk wil passen... Dus volgende week ga ik met Luuk zemmen en naar de muziekles en dan wss nog een dag naar de speeltuin op West Coast...
Vanaf 21 september begin ik in een harmonie te spelen! ze hebben de 14e nog een optrede en blijkbaar vonden ze het geen goed idee mij er dan al bij te vragen. kMoet zeggen dat ze daar mss wel gelijk in hebben. Heb gisteren nog eens klarinet gespeeld en het ging wel, MAAR hooguit een half uur! En de repetities duren 3 uur!!! Dus ik heb nog 2 weken om dieje mondstand terug in orde te krijgen!
en we zitten ondertussen ook bij de Belgische organisatie... Wel een leuke bedoening... We zijn naar het rond-reis-cafe geweest (elke maand is dat bij iemand anders te doen). En een echte gezellige boel... Zullen we zeker terug naartoe gaan!
Alle tot zover de update. Zal proberen om terug wat regelmatiger te schrijven... Maar ik beloof niets (met die drukke agenda!) hihi
met zo'n titel kan je alles verwachten, al ligt de zoektocht naar gyni en plek voor de bevalling het meest voor de hand... Ik weet ondertussen al wel ongeveer waar ik kan/wil bevallen, maar heb nog steeds geen afspraak gemaakt. Martijn heeft naam en telefoonnummer van 2 vrouwelijke gyni's, dus wie weet heb ik volgende week een gyni... MAAR dat is het niet!
Gisteren was het weer wake-board-time voor de mannen. Aangezien Karen heel graag meewilde om te gaan kijken, ben ik ook nog eens meegegaan (anders laat ik de mannen echt wel doen). En misschien maar een geluk ook dat ik deze keer ben meegeweest. Bij het laatste rondje doet Martijn iets Zo-ongelooflijks-doms!!! Tja, dus kon ik om tien uur 's avonds nog naar het dichts bijzijnde ziekenhuis rijden. Martijn had een behoorlijke schram op zijn arm, waar toch ook wel 2 redelijke "snijwonden" tussen zaten. Dus hebben we dat voor de zekerheid aan een dokter laten zien, om te beslissen of het al dan niet genaaid zou moeten worden! Zo erg bleek het uiteindelijk niet te zijn. Eens goed uitwassen, daarna goed ontsmetten en uiteindelijk van dat speciaal gaas erop (met een verband errond) zodat het kan dichtgroeien. De ongelooflijke grap was dat die dokter vroeg of Martijn de dag erna gewoon thuis wilde blijven!!! Ik ben daar geweldig in de lach geschoten en heb gezegd dat hij dat niet nodig had; als hij domweg op de kant afraced, dan moet hij ook maar tegen een schram kunnen! Die dokter begreep er helemaal niets van: "Your wife doesn't want you home!" Nu ja, ik heb hem graag een dagje hier, maar overdrijven is ook een kunst. Wat bleek: Martijn kreeg voor TWEE dagen een doktersattest om thuis te blijven! ONGELOOFLIJK! Voor een schram blijf je toch niet thuis!!! Hij is dan ook flink gaan werken vandaag... Al is ie wel met Tijs meegereden zodat ik vandaag met de auto boodschappen kan doen!
En zo hebben we weer een ander ziekenhuis langs de binnenkant gezien. Ik denk dat Martijns doel is, alle ziekenhuizen van Singapore te bezoeken... Hij is in ieder geval al aardig op weg! Volgende week weer Wake-boarden, maar dan zal hij toch wel alleen mogen gaan om nog eens fotos te proberen trekken...
Hey iedereen, weer super lang geleden dat ik nog iets geschreven heb, maar hier dus een bericht!
La Belgique was super! Den trouw helemaal zalig! En de komst van ons eerste "draakje" mega!!!
En dan nu terug Singapore. Ik heb nog geen gyni gevonden; eerlijk, ik heb nog niet echt gezocht. Maar ik heb wel al een ziekenhuis waar een paar expat-vrouwen zijn bevallen; en ze waren er stuk voor stuk content. Dus eigenlijk moet ik gewoon daar op zoek naar een gyni, komt wel goed dus.
Ik heb me ondertussen ook al op de ambassade ingeschreven. (Duurt wel een maand ofzo voor dat alle papieren in orde zijn) En dan heb ik daar aan dat meisje ook maar ineens gevraagd of ze me een paar adressen kon doorsturen van Belgen die in Singapore bevallen zijn. Dus binnenkort kan ik de kring weer een beetje uitbreiden.
Ten laatste oktober begin ik met de Chinese cursus. Of anders gezegd: In oktober start de cursus in de Chambre of commerce. Ik had een andere plek gezien, maar blijkbaar is dat voor kinderen. Morgen moet ik er weer langs om met de juiste dame te spreken, en die zou me eventueel kunnen verder sturen naar nog een andere school. Dus ooit komt het wel goed. En in oktober begin ik alleszins!
En dan heb ik ondertussen ook wat gezocht naar "Yoga voor zwangeren" (HELP, de Gwendo gaat echt de moeder-toer op). In ieder geval ben ik daar nu nog veeeeeel te vroeg mee. Dus pas over een maand of drie/vier kan ik daarvoor mee in de desbetreffende groep. Nu zou ik bij de gewone groep kunnen aansluiten, maar ik ben er deze week niet geraakt, wie weett volgende week.
En voor de rest valt alles terug op z'n normale plooien. Heel warm, zalig zwembad, verkoudheid door de airco in bus en winkels, chinglish waar geen snars van te verstaan is,... En baal-dagen horen erbij. Ben ik nu moe omdat ik zwanger ben, of omdat het weer aanpassen is aan het klimaat, toch last van een jetlag,...? Languit in de zetel liggen kan ook leuk zijn, maar niet heel de tijd. DUS (Masha, Magalie en X-tof, hou jullie vast) DUS ben ik weer begonnen met kerstkaartjes maken EN ondertussen is het eerste af!!! hihi, als de buren ooit zien wat ik nu aan t doen ben, zullen ze me helemaal voor gek verklaren (als dat al niet zo was). Het voordeel met kaarten maken is: Je kan rustig aan een tafel buiten gaan zitten en ni te veel energie verspillen aan over en t weer lopen. Zalig toch! Iedereen die een kerstkaart wil, zal wel iets in het gastenboek moeten achterlaten. En dan nog kan ik niet garanderen dat ik er heel veel ga maken. De weken geraken aardig gevuld.
Alle, groetjes iedereen ginder en tot gauw! Gwendolyn en Draakje
ff snel snel snel een bericht... (er zijn toch wel al veel mensen die gevraagd hebben waar het volgende verhaal blijft)
Ni echt veel tijd om bij te schrijven. Het leven in België loopt als een sneltrein! De voorbereidingen voor den trouw lopen vlotjes, en ik denk dat we er bijna door zijn. De laatste kleine dingen duren toch wel weer het langst.
IEDEREEN op post den 28ste juni om 11uur in het gemeentehuis van Edegem!!!!
had ik net een heel bericht gestuurd, geeft ie een foutmelding verdorie, kan ik weer opnieuw beginnen...
We zijn zondag op baby-bezoek geweest bij een collega met vrouw. Ze hebben een kindje uit Singapore geadopteerd. Ik kreeg bij het binnenkomen Majra gelijk in mijn armen gestopt!!! ZOOO schattig, een meisje van een week oud! Echt een hoopje mens. De "grote" zus, een jaar oud en ook geadopteerd, begreep het niet allemaal. De extra mensen op bezoek waren wel leuk, maar dat kleine meisje mocht niet te lang bij papa in de armen, want dat was 'haar' plekje. We hadden een super schaap gekocht als kadootje. De kleine kon er zo'n tien keer in!!! Zelfs de grote zus was er even stil van! Maar ik moet wel zeggen dat we super veel bekijks hadden in de shopping toen we daarmee de gangen doorliepen!
Man man man, tis hier warm! Ik deed gisteren de ongelooflijk stomme zet om om 13u naar de winkel te vertrekken!!! Het zweet liep over mijn rug na vijf stappen!!! Echt ongelooflijk! Maar ik vind airco nog altijd niet tof! De bussen zijn gewoon veeel te koud! En elke keer dat je dan uit de bus komt, krijg je een slag van de warmte. Dus het zwembad hier beneden doet echt goed dienst... Rond 16-17u een zwemke is zeer verfrissend. Veel vroeger moet je niet gaan, want dan is de zon echt nog te fel (verbranden!!!)
Gisteren kwamen jaap en Thomas hier eten. De bazen uit Nederland zijn op bezoek voor vergaderingen... Ik had Karlijn er meteen bij gevraagd. Thijs zou gaan wake-boarden, dus die was niet thuis... Dus jaja, ik stond voor de helft van de dag in de keuken. Een lekkere pasta salade gemaakt volgens recept en kmoet zeggen, dat doe ik nog wel eens. en dan een grote pot sla met vanalles in! En uiteindelijk zalm in papillot (dank u Jen voor het recept...) En dan na het zwemke heb ik nog krabsla gemaakt voor op de toastjes!!! tWas echt de moeite! En lekker! En gezellig. Naast het babbelen, ook nog gepuzzeld en ge-WII-d... Geweldige avond!!! (maar weeral te laat). Nederlanders zijn toch wel een slag apart! Ik denk dat ik tegen Belgische bazen toch wel een ietsje anders zou reageren... En toch, dat maakt het veel gezelliger.
Het leuke grote nieuws van deze week: Kim komt maandag aan!!!! JIHAAAAAAAAAAAAAAAAAA! Het eertse bezoekje in t vooruitzicht!!! Kan ik eindelijk ook een beetje de toerist gaan uithangen. Alleen heb ik daar geen zin in; plus hier wonen is toch nog iets anders dan op vakantie zijn. Bedenk maar hetzelfde in België... Hebben jullie alle bezienswaardigheden al bezocht? Vandaar is het wel leuk dat er iemand komt voor een paar dagen, kunnen we samen dingen ontdekken...
Voor de rest niet veel nieuws. Ik ga vandaag eens lekker 'niets' doen... Heb eigenlijk al redelijk wat gedaan. straks aan Karlijn vragen of ze mee gaat zwemmen en anders of ik met Luuk mag gaan zwemmen. Ook zo'n heerlijke kleine van 8 maanden oud!
ben vandaag naar de kapper geweest. 't is op de één of andere manier toch altijd gokken hoe je terug buiten zal komen... Maar het is allemaal goed gekomen!!!
Voor al diegene die het nog niet wisten: Ik ben bijna weer jarig!!! (tis weer bitterballen en kaaskroketten tijd) Al diegene die mij een kaartje willen sturen: Treasure Place 03/02 61 Lorong Sarhad 119174 Singapore Singapore Hopelijk krijg ik veel kaartjes!!!
ondertussen weer een week verder en er zijn weer wat dingen gebeurd...
Eerst en vooral: Mijn computer heeft het begeven, dus ik zal de komende dagen absoluut niet meer achter de computer zitten, tenzij natuurlijk dat ik elke avond achter Martijns computer kruip, maar dat is ook niet al te gezellig. Ik weet niet goed wat er scheelt --> Hij wil niet meer afsluiten, en ik kan geen verbinding meer maken met het netwerk... Dus geen internet niet meer. Meer voor de rest is ie wat traag, maar dat kan ook wel gewoon aan mij liggen.
Morgen krijgen we onze terras-meubels! Dan hebben we eindelijk fatsoenlijke dingen om op te zitten en een tafel die niet constant heen en weer wiebelt bij de minste beweging!
Morgen begint Martijn terug te werken... De bedoeling is met halve dagen te beginnen en dan eventueel thuis eerst te liggen om daarna van thuis uit nog een beetje verder te doen... Morgen gelijk een vergadering, dus die vliegt er meteen in! Het gaat eigenlijk super! Gisteren heeft hij helemaal niet gelegen en vandaag maar een half uur. Hij doet ook niet meer altijd zijn corsette aan. En we zijn al 2 keer samen gaan zwemmen! Nu heeft hij het voornemen om telkens voor het werk een paar baantjes te trekken. Dus terwijl hij gaat zwemmen (en nadien gaat douchen) kan ik het ontbijt klaarzetten zodat we samen ontbijten. Morgen komt dat goed uit, want ik ga weer naar de manege en dan moet ik er toch vroeg uit. Maar ik heb nog geen idee of ik het elke dag ga volhouden, zeker als ik nergens heen moet!
Alle, de groeten ginder en tot de volgende, I don't know when. Gwendolyn
hier alles goed. Eindelijk vind ik nog eens de tijd om iets te schrijven!!! Het is een zeer hectische week geweest, maar eerlijk gezegd heb ik er toch wel van genoten!
Eerst en vooral: de operatie is super verlopen. Martijn werd om half acht 's morgens weggebracht, dus ik als een flinke helemaal alleen met de auto terug naar het hotel om toch nog even op het bed te gaan liggen ( we waren die ochtend om 5uur opgestaan en dat ben ik duidelijk niet gewend!) Maar dus om 9u kreeg ik van hem al een berichtje dat hij wakker was en op zijn eigen kamer lag. Het ging dus allemaal heel snel. 's Middags ging hij zelfs al gewoon naar t toilet (daar keken de verpleegsters wel even raar van op, maar uiteindelijk zei de dokter dat het absoluut kon). En de volgende dag mocht hij zelfs al uit het ziekenhuis! Op dat ogenblik was ik volop het appartement aan het rondhossen met de makelaar en de secretaresse van Damen. (ben ik blij dat die er allebei bij waren).
De fotos van ons appartement staan op flickr (maar wel bij martijns account). Woensdagochtend kreeg ik de sleutel, maar eerst werd echt alles gecontroleerd. Alle lichten/schakelaars/kranen/ kasten/... een inventaris, zo volledig heb ik het nog nergens geweten! Maar wel super goed, want de eigenaar moet nog een paar dingen aanpassen en dat is dan ook effectief opgeschreven (dus hij kan niet claimen dat wij het hebben stukgemaakt). Woensdagmiddag, na 5uur, zou onze verhuis aankomen, dus terwijl Martijn hier op het logeerbed is gaan liggen, ben ik nog eerst naar de winkel gereden zodat we toch iets in huis zouden hebben om te eten... Uiteindelijk is de verhuis pas donderdagochtend aangekomen, en zijn we dus sinds donderdagmiddag aan t uitpakken. En eigenlijk zijn we er nu door! Het is hier absoluut een ongelooflijke rommel, maar ik denk dat volgende week zo goed als alles een plaatsje zal hebben gekregen en dat dqn ook de zitzak uit de doos kan komen! (nu nog niet, want er staat nog net te veel in de living).
Ondertussen ben ik elke maandag- en vrijdagochtend aan t helpen op de manege! Dat is echt super leuk. Heel ontspannen sfeer; snel contacten; die kinderen zien genieten;... tis echt de moeite. En ik zou het eigenlijk nu ook niet meer willen overslaan! Ik mocht vandaag gelijk een paard leiden (of was het lijden)... Wist ik veel dat dat paard niet hield van het geluid van een vliegtuig. Gevolg was dat hij even bokte, het kind dat op het paard zat keek heel angstig (5seconden later was dat wel weer over) en ik, die blijkbaar goed gereageerd heb, wilde op dat ogenblik liever de teugels uit handen geven. Niet dus, heb braaf heel de sessie tot een goed einde gebracht en weet na dat voorval in ieder geval dat het paard ook op allerlei andere geluiden "stressie"reageert...
Onze buren zijn geweldige mensen. Maar daar zullen later absoluut nog verhalen over op dit blog verschijnen, dus veel meer geef ik nu nog niet mee...
We leven op het moment een beetje onder het motto: "Het leven is een strijd, en wij zijn absoluut aan t winnen!" Man man, om 7uur 's avonds nog even een duikje in het zwembad voordat ik begin te koken. Om 10uur 's avonds nog een biertje op t balkon! Om 8uur 's morgens ontbijten buiten op t terras... Ik begin hier echt wel te wennen aan het zalige weer. Het enige nadeel is: Wat je ook doet, binnen de 5minuten ben je aan t zweten! Maar ja, iedereen zweet, dus tja, kan er niets aan doen...
Tot zover het hele relaas, het is welletjes geweest voor vanavond. Ik kruip mijn bedje in, want morgen weer een dag... Iedereen die wil, mag absoluut langskomen! biertjes en frisdrank staan klaar!!!
hier alles goed. Eindelijk vind ik nog eens de tijd om iets te schrijven!!! Het is een zeer hectische week geweest, maar eerlijk gezegd heb ik er toch wel van genoten!
Eerst en vooral: de operatie is super verlopen. Martijn werd om half acht 's morgens weggebracht, dus ik als een flinke helemaal alleen met de auto terug naar het hotel om toch nog even op het bed te gaan liggen ( we waren die ochtend om 5uur opgestaan en dat ben ik duidelijk niet gewend!) Maar dus om 9u kreeg ik van hem al een berichtje dat hij wakker was en op zijn eigen kamer lag. Het ging dus allemaal heel snel. 's Middags ging hij zelfs al gewoon naar t toilet (daar keken de verpleegsters wel even raar van op, maar uiteindelijk zei de dokter dat het absoluut kon). En de volgende dag mocht hij zelfs al uit het ziekenhuis! Op dat ogenblik was ik volop het appartement aan het rondhossen met de makelaar en de secretaresse van Damen. (ben ik blij dat die er allebei bij waren).
De fotos van ons appartement staan op flickr (maar wel bij martijns account). Woensdagochtend kreeg ik de sleutel, maar eerst werd echt alles gecontroleerd. Alle lichten/schakelaars/kranen/ kasten/... een inventaris, zo volledig heb ik het nog nergens geweten! Maar wel super goed, want de eigenaar moet nog een paar dingen aanpassen en dat is dan ook effectief opgeschreven (dus hij kan niet claimen dat wij het hebben stukgemaakt). Woensdagmiddag, na 5uur, zou onze verhuis aankomen, dus terwijl Martijn hier op het logeerbed is gaan liggen, ben ik nog eerst naar de winkel gereden zodat we toch iets in huis zouden hebben om te eten... Uiteindelijk is de verhuis pas donderdagochtend aangekomen, en zijn we dus sinds donderdagmiddag aan t uitpakken. En eigenlijk zijn we er nu door! Het is hier absoluut een ongelooflijke rommel, maar ik denk dat volgende week zo goed als alles een plaatsje zal hebben gekregen en dat dqn ook de zitzak uit de doos kan komen! (nu nog niet, want er staat nog net te veel in de living).
Ondertussen ben ik elke maandag- en vrijdagochtend aan t helpen op de manege! Dat is echt super leuk. Heel ontspannen sfeer; snel contacten; die kinderen zien genieten;... tis echt de moeite. En ik zou het eigenlijk nu ook niet meer willen overslaan! Ik mocht vandaag gelijk een paard leiden (of was het lijden)... Wist ik veel dat dat paard niet hield van het geluid van een vliegtuig. Gevolg was dat hij even bokte, het kind dat op het paard zat keek heel angstig (5seconden later was dat wel weer over) en ik, die blijkbaar goed gereageerd heb, wilde op dat ogenblik liever de teugels uit handen geven. Niet dus, heb braaf heel de sessie tot een goed einde gebracht en weet na dat voorval in ieder geval dat het paard ook op allerlei andere geluiden "stressie"reageert...
Onze buren zijn geweldige mensen. Maar daar zullen later absoluut nog verhalen over op dit blog verschijnen, dus veel meer geef ik nu nog niet mee...
We leven op het moment een beetje onder het motto: "Het leven is een strijd, en wij zijn absoluut aan t winnen!" Man man, om 7uur 's avonds nog even een duikje in het zwembad voordat ik begin te koken. Om 10uur 's avonds nog een biertje op t balkon! Om 8uur 's morgens ontbijten buiten op t terras... Ik begin hier echt wel te wennen aan het zalige weer. Het enige nadeel is: Wat je ook doet, binnen de 5minuten ben je aan t zweten! Maar ja, iedereen zweet, dus tja, kan er niets aan doen...
Tot zover het hele relaas, het is welletjes geweest voor vanavond. Ik kruip mijn bedje in, want morgen weer een dag... Iedereen die wil, mag absoluut langskomen! biertjes en frisdrank staan klaar!!!
Operatie - Sleutel appartement - Verhuis - Bed - ...
Hey hey,
een verdere update:
Morgen (dinsdag) mag Martijn het ziekenhuis in voor de operatie. Om 6 uur moet hij er aanwezig zijn en om 7.30u start de operatie! De dokter zei dat het een operatie van een uur à een uur en half is. Nadien heeft hij een eigen kamer in het Mount Elizabeth hospital. Volgens de dokter zou hij dinsdagavond al terug kunnen rondstappen! (lijkt mij wel heel snel). Maar dus, zowiezo moet hij tot woensdag blijven. Als alles helemaal goed zit, mag hij woensdagavond al naar huis. Maar waarschijnlijker is dat hij donderdag uit het ziekenhuis komt. En dan zou hij tien dagen moeten rusten (of toch niet gaan werken). Hij moet niet heel de tijd neerliggen, maar zoveel mogelijk zijn rug de kans geven om dicht te groeien enzo. Dus eigenlijk lijkt er helemaal niets aan!
Maar natuurlijk komt er tegelijkertijd vanalles op mij af! Woensdagochtend krijgen we de sleutel van ons appartement. Daar moet ik dus bij zijn om te kijken of er nog "gebreken" zijn enzo... En dan zou woensdagmiddag onze verhuis vanuit België hier aankomen!!! Dus dan moet ik in ons appartement zijn om alles te ontvangen (en te zien of deze keer wel alles mee is!). Ik ga misschien aan Karlijn, de onderbuurvrouw (de vrouw van een collega), vragen of zij eventueel de deur voor de verhuizers wil open doen, dat ik toch naar Martijn kan gaan, en gewoon terug rij vanaf dat ik weet dat de verhuizers aankomen. Dan ben ik er een beetje later... En daar komt nog bij dat donderdagochtend ons bed van de IKEA wordt geleverd!!! Dus als hij dan uit het ziekenhuis mag, tja, dan moet ik maar weer aan Karlijn vragen of zij het bed in ontvangst wil nemen... Het ziekenhuis-gedoe maakt het allemaal een beetje ingewikkeld. Maar tegen het einde van de week zou het allemaal weer in orde moeten zijn!
en dan tot de orde van de dag: Ik ben vanmorgend naar een manege geweest! Geweldig leuk!!! Het is een manege die kinderen met een handicap de mogelijkheid geeft om paard te rijden. Ze werken daar met vrijwilligers, die de kinderen begeleiden, elke dag van de week, elke ochtend en soms ook smiddags. Vanmorgend was er een groep van 12 kinderen, die in twee werd gesplitst. Zes paarden stonden klaar om rond te rijden. Per kind zijn er 3 begeleiders nodig!!! 1 iemand die het paard in bedwang houdt: vertrekt, stopt, draait,... En dan nog 2 personen die naast het kind meelopen om het te helpen bij al de oefeningen. (en eventueel te ondersteunen als ze zelf niet kunnen blijven zitten). Het is ongelooflijk! Ik zei vanmorgend tegen het kind dat ik aan het begeleiden was dat hij ongelooflijk goed bezig was en gelijk begon die kerel te glunderen!!! Man man man, het doet goed om op zo'n manier ergens te kunnen helpen! Dus ik heb me gelijk ingeschreven om elke maandag- en elke vrijdagochtend te helpen bij de paardrijsessies. Voor mij is t natuurlijk ook dubbel --> ge komt ongelooflijk veel nieuwe mensen tegen en ge vult uwen tijd goed in!
Tot zover het nieuws. Morgen of overmorgen komt het resultaat van de operatie/verhuis/sleutel/... Groetjes
Voor diegene die echt niet mee zijn: Martijn heeft in België (5weken geleden) plat gelegen door de schuld van een ingeslopen hernia. Francis, de man met de gouden vingers (kine), heeft hem weer rechtop gekregen in een week tijd. En sindsdien loopt Martijn een beetje mank.
Ondertussen hier in Singapore bleef hij een beetje mank lopen en had hij nog steeds niet heel het gevoel en kracht terug in zijn linker been/voet. Dus maandag zijn we dan toch naar een ziekenhuis geweest voor een MRI scan. Dinsdag terug voor de resultaten en het was gewoon duidelijk --> een hernia! De discus onder in zijn rug is helemaal uit zijn plaats gekomen en in het zenuwkanaal beland, waardoor de zenuws opzij worden geduwd. Met minder gevoel in de voet valt nog te leven, maar die dokter zei ook dat het middelste gedeelte van je lichaam minder/niet kan gaan funcioneren en dan ben je verder van huis. Dus onmiddellijk doorverwezen naar een neuro-chirurg. Die man was nog duidelijker met zijn uitleg en liet echt alle details op de MRI scan zien. 't Komt erop neer dat ik het zelfs heb kunnen zien...
Ondertussen zijn de fotos doorgestuurd geweest naar België. Veronica heeft op het ITG aan een dokter opklaring gevraagd. En Martijn heeft de fotos ook naar Francis doorgestuurd. Nu ja, van alle kanten krijgen we dezelfde boodschap: Zo snel mogelijk opereren of hij zou er wel eens blijvende en ergere schade aan kunnen overhouden. Vooral niet sporten op dit ogenblik en de rug zo weinig mogelijk belasten! Dus nu zijn we verschillende ziekenhuizen aan t opzoeken om te zien waar hij het best geopereerd kan worden.
Tot zover het nieuws. Ik laat jullie iets weten wanneer hij onder het mes moet/gaat.
Voor de rest hebben we nog wel leuke vooruitzichten dit weekend. Vrijdag is het hier officiele verlofdag. We gaan samen met de boot van Damen rondvaren, een dagje echt luieren! En zondagmiddag heb ik ticketten voor een concert van het Singaporese Symfonisch orkest. Ben benieuwd...
Alle goed, ik ga eens verder rondkijken op t net of ik nog iets over ziekenhuizen/doktoren vind. Groetjes ginder en tot de volgende Gwendolyn
Ik was niet van plan zo snel nog iets te schrijven, maar de taxi van daarnet heeft er anders over beslist.
Het begon al helemaal in het begin: Ik zeg "West coast Ferry Rd" vraagt hij of hij dan over de EAST Highway moet rijden. Zijn Engels was ni te verstaan en hij brabbelde iets dat hij nog maar 2 maanden taxi-chauffeur was. (Jeah Right). Dus ik heb al helemaal geen zin in de rit, met een taxichauffeur die echt wel probeert de hele andere kant op te rijden...
Dus de conversatie gaat verder: Ikke: "Here Left". Hij: "You want west?" Ikke: "Yes, West Coast" Hij: "You said East" Ikke: "No west" Hij: "Ok, you know way, so you tell me. You say left; I go left. You say light; I go light"
Hihi, ik zeg jaja, en denk "gaat gij maar light" wie weet gaat uw licht ooit nog branden!
Al een geluk is het heel de tijd rechtdoor; tot aan West Coast Ferry Road. Tegen dat we daar bijna zijn: Ikke: "At the next light, you go left" Gaat hij aan de rechterkant van de baan rijden! Dus ikke: "You go left!" Hij: "You said light" ikke: "No, left. Look sign West Coast Ferry Road" --> was ik even vergeten dat ik het volgende licht niet had mogen vernoemen, want ik zei 'light' voor het verkeerslicht en hij zei 'light' voor rechts. Man man man, leer Engels klappen!!!
Moraal van het verhaal: Spreek zo slecht mogelijk Engels zodat ze u misschien wel zouden kunnen verstaan!
ik heb vandaag weer een paar dingen bijgeleerd. (Do it the hard way):
1. Als het regent in Singapore dit niet onmiddellijk wil zeggen dat de temperatuur buiten daalt. In tegendeel, het wordt dan nog drukkender waardoor de warmte nog meer effect heeft op je hele doen en laten!
2. Dat je als echte rosharige veel bekijks hebt van de lokale bevolking.
3. Het de moeite loont om een taxi te nemen naar het dichtsbijzijnde shoppingcenter. De taxirit vanaf de voorkant van het hotel tot aan de voorkant van Citycenter kostte 12 Sing-Dollar (ongeveer 6 Euro) en duurde zo'n 10 minuten. Terwijl de terugweg een heel ander verhaal is! Aangezien we hier drie jaar gaan blijven, wil ik zo goed mogelijk geïntegreerd raken. Ik nam de metro richting hotel, waarvoor ik eerst een betaalkaart moest kopen (bij een vrouw achter de balie die ik amper verstond). Het metrosysteem op zich is geweldig goed geregeld. Ik wist enkel niet dat het dichtst bijzijnde metrostation nog 40 minuten wandelen naar het hotel was!!! Op de kaart lijkt het dichterbij (Duhuh). Het flesje water was helemaal leeg!!! Vanaf nu doe ik geen jeansbroek meer aan als ik van plan ben om terug naar huis te stappen.
4. De winkels in het shoppingcenter NIET voor 10 uur open zijn. Om 10 uur zijn er een aantal winkels die zich klaarmaken om te openen. Rond half elf ben ik de boekenwinkel binnen gelopen, want die was open en aktief. Ik heb dan maar een uur in de boekenwinkel rondgelopen en wat gelezen enzo. Uiteindelijk ben ik smiddags nog eens terug gegaan omdat ik geen boek over Singapore had gekocht.
5. Je altijd een zomertruitje moet meenemen. Hoezo, trui? Jaja, de airco staat aan in elke winkel, restaurant of cafee. Verbazingwekkend hoe snel ik kippenvel krijg als ik binnen ben.
6. Ik graag Sherlock Holmes lees. Heb in de boekenwinkel een boek gekocht om toch een beetje tijdverdrijf te hebben. Ik ben ermee in de Starbucks gaan zitten en heb na twee uur mezelf moeten aanmanen om nog eens een toertje te gaan wandelen. (Ik ben zelfs nog niet begonnen in het boek van Roald Dahl).
Tot zover de inzichten van deze dag! Vooral het wandelen was een opgave. En vanaf nu neem ik ook altijd mijn creditkaart mee. Ik had namelijk nog maar 6Singdollar mee, dus kon geen taxi terug nemen...
Groetjes ginder en tot de volgende. Gwendolyn
PS: Christophe: Ik hoop dat je nu vereerd bent dat je een ps voor jezelf hebt :-p PS: Iedereen die iemand kent in Singapore mag het me laten weten. Hoe meer volk ik leer kennen, hoe sneller ik iets te doen heb!!! PS: Iedereen die niemand in Singapore kent, mag het me ook altijd laten weten. Misschien kan ik nog wel voor een pennevriend zorgen
(Voila, nu heb ik toch nog aan iedereen een PS geschreven)
wij zijn hier goed aangekomen!!! twas ne lange reis, maar we hebben het beiden overleefd. First vliegen is geweldig!!! Ge hebt 2 stewardessen enkel voor 7 man die in first zaten... En ge moogt alles vragen Martijn zijne rug heeft het helemaal goed overleefd!!! Zijn stoeltje werd door de 2 stewardessen en een medepassagier uitgetest en goed bevonden!!! Grappige situatie! Het feit dat hij kon gaan plat liggen heeft natuurlijk ook wel geholpen! (Ik moet zijnen baas nog bedanken voor die first-ticketten) Op zich heb ik er eigenlijk ook weer niet zoveel aangehad, want ik heb toch een slaappil genomen. Heb een beetje schrik voor mijn darmen, en da wil ik liever niet riskeren he... Ik heb wel nog mario bross gespeeld op het vliegtuig (hihi)...
De hotelkamer is kei goe... tis eigenlijk een soort studioke. Misschien zelfs net iets groter... Hier eten gaat niet --> het keukentje bestaat uit een pompbak en ne microgolf oven. Er staan 4 tassen (met ondertas) in de kast en vier glazen (waarvan 1 al dienst doet als vaas). Geen messen/vorken/borden/afwasmiddel/... Dus het zal waarschijnlijk altijd op restaurant zijn. Heb daarnet een brood gekocht om eventueel smiddags hier toch iets gewoons te eten, maar ja, vergeten een mes te kopen, dus de la vache qui rit zal lachen ;-)
Van middag al op stap geweest met Murriel (denk ik) de vrouw van Bernard... Een op en top hollandse die zich hier stiekem wel verveeld heb ik de indruk... Ze kwam me met de auto halen en we zijn samen naar een shopping geweest... Amaai! Aan winkels geen gebrek, en blijkbaar zijn we dan nog in 1 van de kleinere winkelcentra geweest... MAAR nee, ik heb niets gekocht, behalve (hihi)... een beetje drinken en eten voor hier "thuis", adaptor voor de computer op de netstroom te kunnen zetten en dat is t eigenlijk.
Ben benieuwd wanneer ik naar appartementen mag gaan kijken. Hopelijk snel, want op hotel 'wonen' is toch wel weer iets heeeeel anders... In bs as zaten we op een appartement (weliswaar ZO klein), maar dit is toch wel helemaal iets anders...
Alle goe, tot zover den uitleg. Gegroet iedereen en tot de volgende keer!
Tja, 2 lange ouders (en aziaten zijn niet zo lang he)
Ik ben daar geweldig in de lach geschoten en heb gezegd dat hij dat niet nodig had; als hij domweg op de kant afraced, dan moet hij ook maar tegen een schram kunnen! Die dokter begreep er helemaal niets van: "Your wife doesn't want you home!" Nu ja, ik heb hem graag een dagje hier, maar overdrijven is ook een kunst. 
