hier alles goed. Eindelijk vind ik nog eens de tijd om iets te schrijven!!! Het is een zeer hectische week geweest, maar eerlijk gezegd heb ik er toch wel van genoten!
Eerst en vooral: de operatie is super verlopen. Martijn werd om half acht 's morgens weggebracht, dus ik als een flinke helemaal alleen met de auto terug naar het hotel om toch nog even op het bed te gaan liggen ( we waren die ochtend om 5uur opgestaan en dat ben ik duidelijk niet gewend!) Maar dus om 9u kreeg ik van hem al een berichtje dat hij wakker was en op zijn eigen kamer lag. Het ging dus allemaal heel snel. 's Middags ging hij zelfs al gewoon naar t toilet (daar keken de verpleegsters wel even raar van op, maar uiteindelijk zei de dokter dat het absoluut kon). En de volgende dag mocht hij zelfs al uit het ziekenhuis! Op dat ogenblik was ik volop het appartement aan het rondhossen met de makelaar en de secretaresse van Damen. (ben ik blij dat die er allebei bij waren).
De fotos van ons appartement staan op flickr (maar wel bij martijns account). Woensdagochtend kreeg ik de sleutel, maar eerst werd echt alles gecontroleerd. Alle lichten/schakelaars/kranen/ kasten/... een inventaris, zo volledig heb ik het nog nergens geweten! Maar wel super goed, want de eigenaar moet nog een paar dingen aanpassen en dat is dan ook effectief opgeschreven (dus hij kan niet claimen dat wij het hebben stukgemaakt). Woensdagmiddag, na 5uur, zou onze verhuis aankomen, dus terwijl Martijn hier op het logeerbed is gaan liggen, ben ik nog eerst naar de winkel gereden zodat we toch iets in huis zouden hebben om te eten... Uiteindelijk is de verhuis pas donderdagochtend aangekomen, en zijn we dus sinds donderdagmiddag aan t uitpakken. En eigenlijk zijn we er nu door! Het is hier absoluut een ongelooflijke rommel, maar ik denk dat volgende week zo goed als alles een plaatsje zal hebben gekregen en dat dqn ook de zitzak uit de doos kan komen! (nu nog niet, want er staat nog net te veel in de living).
Ondertussen ben ik elke maandag- en vrijdagochtend aan t helpen op de manege! Dat is echt super leuk. Heel ontspannen sfeer; snel contacten; die kinderen zien genieten;... tis echt de moeite. En ik zou het eigenlijk nu ook niet meer willen overslaan! Ik mocht vandaag gelijk een paard leiden (of was het lijden)... Wist ik veel dat dat paard niet hield van het geluid van een vliegtuig. Gevolg was dat hij even bokte, het kind dat op het paard zat keek heel angstig (5seconden later was dat wel weer over) en ik, die blijkbaar goed gereageerd heb, wilde op dat ogenblik liever de teugels uit handen geven. Niet dus, heb braaf heel de sessie tot een goed einde gebracht en weet na dat voorval in ieder geval dat het paard ook op allerlei andere geluiden "stressie"reageert...
Onze buren zijn geweldige mensen. Maar daar zullen later absoluut nog verhalen over op dit blog verschijnen, dus veel meer geef ik nu nog niet mee...
We leven op het moment een beetje onder het motto: "Het leven is een strijd, en wij zijn absoluut aan t winnen!" Man man, om 7uur 's avonds nog even een duikje in het zwembad voordat ik begin te koken. Om 10uur 's avonds nog een biertje op t balkon! Om 8uur 's morgens ontbijten buiten op t terras... Ik begin hier echt wel te wennen aan het zalige weer. Het enige nadeel is: Wat je ook doet, binnen de 5minuten ben je aan t zweten! Maar ja, iedereen zweet, dus tja, kan er niets aan doen...
Tot zover het hele relaas, het is welletjes geweest voor vanavond. Ik kruip mijn bedje in, want morgen weer een dag... Iedereen die wil, mag absoluut langskomen! biertjes en frisdrank staan klaar!!!
hier alles goed. Eindelijk vind ik nog eens de tijd om iets te schrijven!!! Het is een zeer hectische week geweest, maar eerlijk gezegd heb ik er toch wel van genoten!
Eerst en vooral: de operatie is super verlopen. Martijn werd om half acht 's morgens weggebracht, dus ik als een flinke helemaal alleen met de auto terug naar het hotel om toch nog even op het bed te gaan liggen ( we waren die ochtend om 5uur opgestaan en dat ben ik duidelijk niet gewend!) Maar dus om 9u kreeg ik van hem al een berichtje dat hij wakker was en op zijn eigen kamer lag. Het ging dus allemaal heel snel. 's Middags ging hij zelfs al gewoon naar t toilet (daar keken de verpleegsters wel even raar van op, maar uiteindelijk zei de dokter dat het absoluut kon). En de volgende dag mocht hij zelfs al uit het ziekenhuis! Op dat ogenblik was ik volop het appartement aan het rondhossen met de makelaar en de secretaresse van Damen. (ben ik blij dat die er allebei bij waren).
De fotos van ons appartement staan op flickr (maar wel bij martijns account). Woensdagochtend kreeg ik de sleutel, maar eerst werd echt alles gecontroleerd. Alle lichten/schakelaars/kranen/ kasten/... een inventaris, zo volledig heb ik het nog nergens geweten! Maar wel super goed, want de eigenaar moet nog een paar dingen aanpassen en dat is dan ook effectief opgeschreven (dus hij kan niet claimen dat wij het hebben stukgemaakt). Woensdagmiddag, na 5uur, zou onze verhuis aankomen, dus terwijl Martijn hier op het logeerbed is gaan liggen, ben ik nog eerst naar de winkel gereden zodat we toch iets in huis zouden hebben om te eten... Uiteindelijk is de verhuis pas donderdagochtend aangekomen, en zijn we dus sinds donderdagmiddag aan t uitpakken. En eigenlijk zijn we er nu door! Het is hier absoluut een ongelooflijke rommel, maar ik denk dat volgende week zo goed als alles een plaatsje zal hebben gekregen en dat dqn ook de zitzak uit de doos kan komen! (nu nog niet, want er staat nog net te veel in de living).
Ondertussen ben ik elke maandag- en vrijdagochtend aan t helpen op de manege! Dat is echt super leuk. Heel ontspannen sfeer; snel contacten; die kinderen zien genieten;... tis echt de moeite. En ik zou het eigenlijk nu ook niet meer willen overslaan! Ik mocht vandaag gelijk een paard leiden (of was het lijden)... Wist ik veel dat dat paard niet hield van het geluid van een vliegtuig. Gevolg was dat hij even bokte, het kind dat op het paard zat keek heel angstig (5seconden later was dat wel weer over) en ik, die blijkbaar goed gereageerd heb, wilde op dat ogenblik liever de teugels uit handen geven. Niet dus, heb braaf heel de sessie tot een goed einde gebracht en weet na dat voorval in ieder geval dat het paard ook op allerlei andere geluiden "stressie"reageert...
Onze buren zijn geweldige mensen. Maar daar zullen later absoluut nog verhalen over op dit blog verschijnen, dus veel meer geef ik nu nog niet mee...
We leven op het moment een beetje onder het motto: "Het leven is een strijd, en wij zijn absoluut aan t winnen!" Man man, om 7uur 's avonds nog even een duikje in het zwembad voordat ik begin te koken. Om 10uur 's avonds nog een biertje op t balkon! Om 8uur 's morgens ontbijten buiten op t terras... Ik begin hier echt wel te wennen aan het zalige weer. Het enige nadeel is: Wat je ook doet, binnen de 5minuten ben je aan t zweten! Maar ja, iedereen zweet, dus tja, kan er niets aan doen...
Tot zover het hele relaas, het is welletjes geweest voor vanavond. Ik kruip mijn bedje in, want morgen weer een dag... Iedereen die wil, mag absoluut langskomen! biertjes en frisdrank staan klaar!!!
Operatie - Sleutel appartement - Verhuis - Bed - ...
Hey hey,
een verdere update:
Morgen (dinsdag) mag Martijn het ziekenhuis in voor de operatie. Om 6 uur moet hij er aanwezig zijn en om 7.30u start de operatie! De dokter zei dat het een operatie van een uur à een uur en half is. Nadien heeft hij een eigen kamer in het Mount Elizabeth hospital. Volgens de dokter zou hij dinsdagavond al terug kunnen rondstappen! (lijkt mij wel heel snel). Maar dus, zowiezo moet hij tot woensdag blijven. Als alles helemaal goed zit, mag hij woensdagavond al naar huis. Maar waarschijnlijker is dat hij donderdag uit het ziekenhuis komt. En dan zou hij tien dagen moeten rusten (of toch niet gaan werken). Hij moet niet heel de tijd neerliggen, maar zoveel mogelijk zijn rug de kans geven om dicht te groeien enzo. Dus eigenlijk lijkt er helemaal niets aan!
Maar natuurlijk komt er tegelijkertijd vanalles op mij af! Woensdagochtend krijgen we de sleutel van ons appartement. Daar moet ik dus bij zijn om te kijken of er nog "gebreken" zijn enzo... En dan zou woensdagmiddag onze verhuis vanuit België hier aankomen!!! Dus dan moet ik in ons appartement zijn om alles te ontvangen (en te zien of deze keer wel alles mee is!). Ik ga misschien aan Karlijn, de onderbuurvrouw (de vrouw van een collega), vragen of zij eventueel de deur voor de verhuizers wil open doen, dat ik toch naar Martijn kan gaan, en gewoon terug rij vanaf dat ik weet dat de verhuizers aankomen. Dan ben ik er een beetje later... En daar komt nog bij dat donderdagochtend ons bed van de IKEA wordt geleverd!!! Dus als hij dan uit het ziekenhuis mag, tja, dan moet ik maar weer aan Karlijn vragen of zij het bed in ontvangst wil nemen... Het ziekenhuis-gedoe maakt het allemaal een beetje ingewikkeld. Maar tegen het einde van de week zou het allemaal weer in orde moeten zijn!
en dan tot de orde van de dag: Ik ben vanmorgend naar een manege geweest! Geweldig leuk!!! Het is een manege die kinderen met een handicap de mogelijkheid geeft om paard te rijden. Ze werken daar met vrijwilligers, die de kinderen begeleiden, elke dag van de week, elke ochtend en soms ook smiddags. Vanmorgend was er een groep van 12 kinderen, die in twee werd gesplitst. Zes paarden stonden klaar om rond te rijden. Per kind zijn er 3 begeleiders nodig!!! 1 iemand die het paard in bedwang houdt: vertrekt, stopt, draait,... En dan nog 2 personen die naast het kind meelopen om het te helpen bij al de oefeningen. (en eventueel te ondersteunen als ze zelf niet kunnen blijven zitten). Het is ongelooflijk! Ik zei vanmorgend tegen het kind dat ik aan het begeleiden was dat hij ongelooflijk goed bezig was en gelijk begon die kerel te glunderen!!! Man man man, het doet goed om op zo'n manier ergens te kunnen helpen! Dus ik heb me gelijk ingeschreven om elke maandag- en elke vrijdagochtend te helpen bij de paardrijsessies. Voor mij is t natuurlijk ook dubbel --> ge komt ongelooflijk veel nieuwe mensen tegen en ge vult uwen tijd goed in!
Tot zover het nieuws. Morgen of overmorgen komt het resultaat van de operatie/verhuis/sleutel/... Groetjes
Voor diegene die echt niet mee zijn: Martijn heeft in België (5weken geleden) plat gelegen door de schuld van een ingeslopen hernia. Francis, de man met de gouden vingers (kine), heeft hem weer rechtop gekregen in een week tijd. En sindsdien loopt Martijn een beetje mank.
Ondertussen hier in Singapore bleef hij een beetje mank lopen en had hij nog steeds niet heel het gevoel en kracht terug in zijn linker been/voet. Dus maandag zijn we dan toch naar een ziekenhuis geweest voor een MRI scan. Dinsdag terug voor de resultaten en het was gewoon duidelijk --> een hernia! De discus onder in zijn rug is helemaal uit zijn plaats gekomen en in het zenuwkanaal beland, waardoor de zenuws opzij worden geduwd. Met minder gevoel in de voet valt nog te leven, maar die dokter zei ook dat het middelste gedeelte van je lichaam minder/niet kan gaan funcioneren en dan ben je verder van huis. Dus onmiddellijk doorverwezen naar een neuro-chirurg. Die man was nog duidelijker met zijn uitleg en liet echt alle details op de MRI scan zien. 't Komt erop neer dat ik het zelfs heb kunnen zien...
Ondertussen zijn de fotos doorgestuurd geweest naar België. Veronica heeft op het ITG aan een dokter opklaring gevraagd. En Martijn heeft de fotos ook naar Francis doorgestuurd. Nu ja, van alle kanten krijgen we dezelfde boodschap: Zo snel mogelijk opereren of hij zou er wel eens blijvende en ergere schade aan kunnen overhouden. Vooral niet sporten op dit ogenblik en de rug zo weinig mogelijk belasten! Dus nu zijn we verschillende ziekenhuizen aan t opzoeken om te zien waar hij het best geopereerd kan worden.
Tot zover het nieuws. Ik laat jullie iets weten wanneer hij onder het mes moet/gaat.
Voor de rest hebben we nog wel leuke vooruitzichten dit weekend. Vrijdag is het hier officiele verlofdag. We gaan samen met de boot van Damen rondvaren, een dagje echt luieren! En zondagmiddag heb ik ticketten voor een concert van het Singaporese Symfonisch orkest. Ben benieuwd...
Alle goed, ik ga eens verder rondkijken op t net of ik nog iets over ziekenhuizen/doktoren vind. Groetjes ginder en tot de volgende Gwendolyn
Ik was niet van plan zo snel nog iets te schrijven, maar de taxi van daarnet heeft er anders over beslist.
Het begon al helemaal in het begin: Ik zeg "West coast Ferry Rd" vraagt hij of hij dan over de EAST Highway moet rijden. Zijn Engels was ni te verstaan en hij brabbelde iets dat hij nog maar 2 maanden taxi-chauffeur was. (Jeah Right). Dus ik heb al helemaal geen zin in de rit, met een taxichauffeur die echt wel probeert de hele andere kant op te rijden...
Dus de conversatie gaat verder: Ikke: "Here Left". Hij: "You want west?" Ikke: "Yes, West Coast" Hij: "You said East" Ikke: "No west" Hij: "Ok, you know way, so you tell me. You say left; I go left. You say light; I go light"
Hihi, ik zeg jaja, en denk "gaat gij maar light" wie weet gaat uw licht ooit nog branden!
Al een geluk is het heel de tijd rechtdoor; tot aan West Coast Ferry Road. Tegen dat we daar bijna zijn: Ikke: "At the next light, you go left" Gaat hij aan de rechterkant van de baan rijden! Dus ikke: "You go left!" Hij: "You said light" ikke: "No, left. Look sign West Coast Ferry Road" --> was ik even vergeten dat ik het volgende licht niet had mogen vernoemen, want ik zei 'light' voor het verkeerslicht en hij zei 'light' voor rechts. Man man man, leer Engels klappen!!!
Moraal van het verhaal: Spreek zo slecht mogelijk Engels zodat ze u misschien wel zouden kunnen verstaan!
ik heb vandaag weer een paar dingen bijgeleerd. (Do it the hard way):
1. Als het regent in Singapore dit niet onmiddellijk wil zeggen dat de temperatuur buiten daalt. In tegendeel, het wordt dan nog drukkender waardoor de warmte nog meer effect heeft op je hele doen en laten!
2. Dat je als echte rosharige veel bekijks hebt van de lokale bevolking.
3. Het de moeite loont om een taxi te nemen naar het dichtsbijzijnde shoppingcenter. De taxirit vanaf de voorkant van het hotel tot aan de voorkant van Citycenter kostte 12 Sing-Dollar (ongeveer 6 Euro) en duurde zo'n 10 minuten. Terwijl de terugweg een heel ander verhaal is! Aangezien we hier drie jaar gaan blijven, wil ik zo goed mogelijk geïntegreerd raken. Ik nam de metro richting hotel, waarvoor ik eerst een betaalkaart moest kopen (bij een vrouw achter de balie die ik amper verstond). Het metrosysteem op zich is geweldig goed geregeld. Ik wist enkel niet dat het dichtst bijzijnde metrostation nog 40 minuten wandelen naar het hotel was!!! Op de kaart lijkt het dichterbij (Duhuh). Het flesje water was helemaal leeg!!! Vanaf nu doe ik geen jeansbroek meer aan als ik van plan ben om terug naar huis te stappen.
4. De winkels in het shoppingcenter NIET voor 10 uur open zijn. Om 10 uur zijn er een aantal winkels die zich klaarmaken om te openen. Rond half elf ben ik de boekenwinkel binnen gelopen, want die was open en aktief. Ik heb dan maar een uur in de boekenwinkel rondgelopen en wat gelezen enzo. Uiteindelijk ben ik smiddags nog eens terug gegaan omdat ik geen boek over Singapore had gekocht.
5. Je altijd een zomertruitje moet meenemen. Hoezo, trui? Jaja, de airco staat aan in elke winkel, restaurant of cafee. Verbazingwekkend hoe snel ik kippenvel krijg als ik binnen ben.
6. Ik graag Sherlock Holmes lees. Heb in de boekenwinkel een boek gekocht om toch een beetje tijdverdrijf te hebben. Ik ben ermee in de Starbucks gaan zitten en heb na twee uur mezelf moeten aanmanen om nog eens een toertje te gaan wandelen. (Ik ben zelfs nog niet begonnen in het boek van Roald Dahl).
Tot zover de inzichten van deze dag! Vooral het wandelen was een opgave. En vanaf nu neem ik ook altijd mijn creditkaart mee. Ik had namelijk nog maar 6Singdollar mee, dus kon geen taxi terug nemen...
Groetjes ginder en tot de volgende. Gwendolyn
PS: Christophe: Ik hoop dat je nu vereerd bent dat je een ps voor jezelf hebt :-p PS: Iedereen die iemand kent in Singapore mag het me laten weten. Hoe meer volk ik leer kennen, hoe sneller ik iets te doen heb!!! PS: Iedereen die niemand in Singapore kent, mag het me ook altijd laten weten. Misschien kan ik nog wel voor een pennevriend zorgen
(Voila, nu heb ik toch nog aan iedereen een PS geschreven)
wij zijn hier goed aangekomen!!! twas ne lange reis, maar we hebben het beiden overleefd. First vliegen is geweldig!!! Ge hebt 2 stewardessen enkel voor 7 man die in first zaten... En ge moogt alles vragen Martijn zijne rug heeft het helemaal goed overleefd!!! Zijn stoeltje werd door de 2 stewardessen en een medepassagier uitgetest en goed bevonden!!! Grappige situatie! Het feit dat hij kon gaan plat liggen heeft natuurlijk ook wel geholpen! (Ik moet zijnen baas nog bedanken voor die first-ticketten) Op zich heb ik er eigenlijk ook weer niet zoveel aangehad, want ik heb toch een slaappil genomen. Heb een beetje schrik voor mijn darmen, en da wil ik liever niet riskeren he... Ik heb wel nog mario bross gespeeld op het vliegtuig (hihi)...
De hotelkamer is kei goe... tis eigenlijk een soort studioke. Misschien zelfs net iets groter... Hier eten gaat niet --> het keukentje bestaat uit een pompbak en ne microgolf oven. Er staan 4 tassen (met ondertas) in de kast en vier glazen (waarvan 1 al dienst doet als vaas). Geen messen/vorken/borden/afwasmiddel/... Dus het zal waarschijnlijk altijd op restaurant zijn. Heb daarnet een brood gekocht om eventueel smiddags hier toch iets gewoons te eten, maar ja, vergeten een mes te kopen, dus de la vache qui rit zal lachen ;-)
Van middag al op stap geweest met Murriel (denk ik) de vrouw van Bernard... Een op en top hollandse die zich hier stiekem wel verveeld heb ik de indruk... Ze kwam me met de auto halen en we zijn samen naar een shopping geweest... Amaai! Aan winkels geen gebrek, en blijkbaar zijn we dan nog in 1 van de kleinere winkelcentra geweest... MAAR nee, ik heb niets gekocht, behalve (hihi)... een beetje drinken en eten voor hier "thuis", adaptor voor de computer op de netstroom te kunnen zetten en dat is t eigenlijk.
Ben benieuwd wanneer ik naar appartementen mag gaan kijken. Hopelijk snel, want op hotel 'wonen' is toch wel weer iets heeeeel anders... In bs as zaten we op een appartement (weliswaar ZO klein), maar dit is toch wel helemaal iets anders...
Alle goe, tot zover den uitleg. Gegroet iedereen en tot de volgende keer!
wij zitten op t moment in de luchthaven van bangkok (in de Lounch van Thai Airways). Matrtijn is een douchke aan t pakken, en ik ben op de bagage aan t letten. Straks mijn beurt om me te verfrissen...
We hebben er net een vlucht van 11 uur opzitten in FIRST!!!! Man man man, dat is GENIETEN! Ge kunt zo goed als helemaal plat; ge hebt 2 stewardessen voor 7 mensen; ge moet maar kicken en ge krijgt iets.... WOW. Zelfs mijn gitaar werd met eerbied behandeld deze keer!
Ge krijgt al uw drinken in echte glazen; keuze tussen verschillende wijnen, champagne, frisdranken,... knabbeltjes... EN uw eten wordt opgediend op echte borden met echt bestek ( en opgediend zoals in het restaurant --> bestek eerst aan buitenkant, glazen aan de rand en dan bord met eten) Na zo'n vlucht: WIE wil er nu nog economy vliegen???? (Martijn waarschuwde me al dat ik het niet te gewoon mag worden). Niks last van darmen gehad en redelijk goed geslapen...
Straks nog een korte vlucht van 3u en half en dan zijn we er! Ben benieuwd of we al onze bagage in 1 taxi krijgen. Ik ga er een beetje vanuit dat dat niet het geval gaat zijn!
ik ben dus nog steeds in België. Martijn is aan t inlopen in Nederland; vliegt zo af en toe over en 't weer; en ik ben alles in den Belgique nog aan t regelen. Onze verhuis is uitgepakt/ingepakt/verpakt/... Heb ik me de vorige dagen mee bezig gehouden. Dank u mama en papa dat de eetkamer helemaal vol mocht staan... Ik wacht vol ongeduld op de foto's op flickr --> dan kan ik er eventueel hier ook eentje plaatsen. Laten we het er nu op houden dat er nog net plaats genoeg is om van de living naar de keuken te gaan, zonder al te veel draaibewegingen te maken. Ondertussen is onze opslagplaats in Shurgard ook helemaal opgeruimd en beter gestapeld zodat daar ook alles in paste. Hebben ons werk wel gehad!
Pas op 2 maart vliegen we naar Singapore. (ja Ve, tis voor echt!) Dat betekent dat we hier nog ongeveer een maand zijn. En dan is het weer een sprong in het onbekende.
Tot zover de korte update! Groetjes vanuit Edegem en tot de volgende! Gwendolyn
Amaai tis hier koud. Da s toch wel ne zin die ik regelmatig herhaal!!! Afzien noemen ze zoiets. Toen we hier aankwamen hebben we gelijk onze dikke jassen uit de valies gehaald. Al een geluk hadden we die bovenop de rest gelegd, zodat we niet ver moesten graven. Ondertussen zitten we in het huis van Karen en Koen (een zaligheid!). Geen zever met het zoeken van een slaapplaats, of nog maar denken aan meubels die we eventueel zouden moeten kopen. Dat was allemaal voor na de skivakantie. Ondertussen is dat ook weer veranderd.
Martijn is zijn contract gaan tekenen bij Damen Shipyard in Nederland. Oorspronkelijk was het plan om 6 à 12 maanden in België te wonen (en Martijn dan over en t weer rijden naar Nederland) en dan eventueel naar het buitenland te trekken. Maar wel enkel als we het nog zagen zitten. Ik had een beetje de twijfel of ik nog wel zou willen vertrekken als ik mijn leven hier weer zou hebben opgebouwd. Ondertussen is dat plan dus alweer omgegooid... Waarschijnlijk vertrekken we eind januari naar Signapore! Alle, nog niks is zeker, en alles kan nog zomaar aangepast worden. Maar de kans zit er wel in. Dus niks van in belgie te blijven... Gewoon weer vertrekken!!! En dit voor een jaar of jaar en half of langer... Dus we kunnen in ieder geval iets meer plannen; leven ginder een beetje opbouwen... Zullen wel zien zeker. Ik hou jullie op de hoogte!
Voor de rest niet veel nieuws. Allemaal ne goeie kerst en een zalig nieuwjaar!!
over twee uur vertrekken we naar de luchthaven!!! Alles is ingepakt (enkel de computer nog) en nu maar hopen dat we geen over gewicht hebben!
Voor de rest alles super goed geweest de laatste week hier. Heel veel afscheidsetentjes gehad. Hier en daar een kadootje gekregen (merci merci) en behoorlijk weinig geslapen. Maar dat is natuurlijk wel positief als je een lange vlucht voor de boog hebt! (Laten we hopen dat we upgraden naar Business )
Tot morgen voor een aantal. Tot één van de komende dagen voor de rest!!
Zoals de meeste al wel zullen gelezen hebben op MSN: We zijn kampioen!!! Donderdag was het de tweede finale. Super spannend; beide ploegen speelden voor hun leven. De ene keer was het een rommeltje bij ons, de andere keer een rommeltje bij Lanús... Uiteindelijk hebben wij het in de laatste minuut toch nog naar ons hand gezet door een dubbele te scooren en zo de eindstand te bepalen op 55 - 56!!! Tijdens de laatste 8seconden heeft Lanús nog geprobeerd er iets aan te veranderen, maar dat is niet gelukt!!! Na 19 jaar speelde Sunderland eindelijk weer kampioen!!! In 1988 was het de laatste keer dat ze de finale speelde (telkens werden ze uitgeschakeld in de halve finales). En jaja, ook toen werd Lanús van de baan gespeeld!!! Het feest erna was geweldig!!! Er staan al een paar fotos op t net! GENIETEN! (en ok, al heb ik niet gespeeld, ik zat er toch helemaal mee in!!)
Ondertussen hebben we op zondag ook al onze afscheidsBBQ gehad. En dit op de werkplaats van Martijn! Al die van den basket uitgenodigd (en uiteindelijk toch nog een stuk of 10 gekomen!) en dan nog de mensen van den bureau en de gasten van de werkplaats. We hadden vlees besteld voor 50 man!!! (En den beenhouwer bracht dat naar hier thuis op de zaterdag --> Heel de ijskast VOL! Al een geluk zit er niets meer in onze ijskast of het had er gewoon niet ingepast). De zaterdag zijn we samen nog drank gaan kopen. Uiteindelijk met de pickup naar de Carrefour! (hihi, er lag zelfs nog een pallet in van t één of t ander, dus daar hebben we het bier maar opgestapeld). Kei kei leuk. Den BBQ zelf was een succes. Zo'n 35 man op de werkplaats. Die van den basket waren volledig verbaasd over de locatie en Jessica moest enorm lachen om het feit dat een Belgische haar mee nam naar een plek in Bs As waar ze nog nooit geweest was, laat staan dat ze wist dat het bestond!!!
En ondertussen ben ik aan t klaarleggen wat we allemaal nog meenemen (en dus ook nog aan t bedenken wat ik nog van cado'tjes moet kopen).
Morgenavond hebben we de afscheidsBBQ van den basket. Iedereen vroeg of we kwamen. Ik hoop dat Roberto morgen mijn shirtje mee heeft... Anders zal hij het moeten opsturen
Alle tot zover!!
Groetjes ginder en mss nog tot deze week op de site en anders tot in België Gwendolyn
het aftellen is bezig!!! Nog even en we vliegen terug...
Eerst en vooral: Joyce en Sophie, ne gelukkige verjaardag!!!
en voor de rest niet echt veel te vertellen, alhoewel: Gisteren de eerste finale gehad!! We zijn gewonnen met 79-57 WOW, wat een match. En wat een sfeer. De tegenploeg kon er niet meer echt tegen. Die zijn kei-grof beginnen spelen en zijn fouten beginnen uitlokken; provoceren,... Maar onzen trainer was geweldig!!! Hij vroeg op een gegeven moment een minuut aan EN gaf geen commentaar kwa spelen, maar zei enkel: Die stomme grieten doen er nu alles aan om jullie 1 voor 1 met 5 fouten van t veld te krijgen... Maak geen onverwachte bewegingen en ga niet in op uitlokkende commentaar, ze zijn het niet waard! (Ofziets he). Awel, knap Carlos! Het heeft wel geholpen. Als er iemand een fout maakte; was het gewoon hand in de lucht en sorry. Terwijl bij de andere ploeg veel meer geroepen werd op de scheidsrechter... Ja, dan krijg je zo'n fluiter tegen he Donderdag is de tweede finale. Als we die winnen, dan zijn we kampioen!!! Wint Lanus, dan is het volgende week dinsdag de beslissende finale! Man man man, wat een gedoe!!! Volgende donderdag gaar Roberto eindelijk mijn truitje meenemen, dan zit ik op de bank ook in 'uniform' hihi.
Martijn en ik zijn zondag een beetje gaan shoppen (voor mij ) en jaja, ik heb een rood leren jasje gekregen!!! (en het is op maat gemaakt)! Ik moet zeggen dat het even wennen is, maar wel heel knap. kZal er eens een foto van laten trekken.
Ondertussen ben ik ook nog eens naar de kapper geweest. De langere haren werden me veel te warm! En in België zal ik gewoon een muts moeten opzetten.
Alle tot zover. kort kort kort, maar ben alweer voor de helft vergeten wat er hier allemaal gebeurd is... Niks heel bijzonders dus
de verhuis is weg, dus da s al ne stress minder. Plus, ik ga niet meer naar de ViaVia. Ik heb daar gezegd dat ik de laatste twee weken nog rustig zelf cadeautjes wil kopen enzo. Ik ga nog wel eens teruggaan voor twee schuifsloten op deuren te zetten (had ik nog beloofd), maar dat is voor volgende week...
We zijn met den basket gewonnen dinsdag!!! Dat betekent dat we in de finale zitten! Ongelooflijke sfeer... tZelfde als bij de voetbal, maar dan kleinschaliger!!! Man man man, spannende match!!! De eerste finale is dinsdag op ons terrein. De tweede finale is donderdag op het terein van Lanus. en als het 1-1 is, dan is de "echte finale" op ons terrein (gekke argentijnen! Wie verzint er nu om 3 finales te spelen!!). Ik ga niet meer mee trainen. Mijn sportkleren zitten in de verhuis en daarbij breng ik soms verwarring terwijl ze dat nu net niet nodig hebben. Maar ik ga nog wel kijken...
Zaterdag komt de sint naar onze nederlandse school. Hoe die Sint dat doet om in Belgie, Nederland en Argentinië tegelijkertijd te zijn, weet geen kat! Maar we zeggen toch maar tegen de kinderen dat het kan Die kleuters beseffen maar voor de helft wat er gebeurt! Mijn lessen zijn nu wel makkelijker voor te bereiden. Er is super veel informatie over de Sint te vinden op t net! En Martijn is zo lief geweest om alles af te printen op de werkplaats ( Ahh ja, want onze printer zit in de verhuis!!!).
alle goe, ik ga hier snel met een natte doek door het appartement. Zo'ne verhuis laat veel vuil achter, amaai! Ik heb gisteren overal super goed gestofzuigd, maar ja, dat neemt de strepen op de vloer niet weg...
Donderdag; de terugmatch van Florida... We zijn verloren. Geen erg, morgenavond is het de derde, en beslissende match!! Gekke Argentijnen met hun gekke systemen; 3 halve finales spelen is een beetje te veel van t goede tZat ni helemaal goe in de ploeg. Ik heb weer eens iets gemist, maar ik denk dat het deze keer niet zo erg was dat ik niet kon volgen... Er zat wat wrevel tussen de speelsters en ook met twee speelsters en Carlos; dus ja, dan is de ploeg niet optimaal aan t spelen he.
Zondag weer naar de voetbal geweest. Op TV was er al gewaarschuwd dat het een risico-match was. Alle kaartjes uitverkocht! Ongelooflijk veel politie op de been (meer dan vorige keer) en idd drie keer zoveel volk in de tribune... Dus soms werd ge gewoon bijna plat gedrukt!!! Ik kan me nu voorstellen wat het heizelstadion moet geweest zijn. Maar de match zelf was het gelijkspel 0-0; en wij hebben niets meer gemerkt van eventuele relletjes. Ik heb ook geen idee of die er nog wel waren. Grappige noot: Luk, vriend van de familie Leeuws, was hier net op bezoek. Dus die is ook meegeweest!! Hij was wel onder de indruk moet ik zeggen
Ondertussen zijn wij volop aan t inpakken. Morgen komt de verhuisfirma alles halen! Ik ben er bijna door. Ben daarnet nog wel even heel slim geweest. Heb nog een cake gebakken met de zelfrijzende bloem die we nog hadden. Nu kan de weegschaal ook mee in de verhuis Er gaat er ene content zijn vanavond
Heb ook ondertussen mijn laatste dag bij de ViaVia gedaan... Ik ga er volgende week nog wel eens langs, want heb beloofd nog een extra schuifslot op de deur te zetten... Maar dat is pas voor als ze hier echt alles hebben weggehaald...
Magalie: Sorry ik ben niet meer naar het marktje geraakt, dus heb geen extra poppen meer gekocht. De 4 die je hier hebt achtergelaten zitten wel mee in de verhuis... Masha: Sorry ben niet meer in San Telmo geraakt... MAAR ik kan uw cadootjes nog wel volgende week gaan halen, want die zijn niet zo groot (en wegen bijna niks). Wil er voor mezelf ook nog een paar, dus gene stress, da van u komt wel in orde. Christophe: ik vond het geweldig om een half uur met u te kunnen klappen! Ben weer helemaal mee Mams en paps: Hoe was t weekend? Ik was eigenlijk content dat jullie niet thuis waren --> nu heb ik met Christophe kei-lang kunnen klappen. Maar de volgende keer dat ik bel is t met jullie hoor!!! (of op skype nog eens) Kim: Het postpakket komt langzaam maar zeker in orde. Hoop het volgende week op de post te kunnen doen. Dan hebt ge het mss nog voor kerstmis (of wanneer ge nog eens afzakt naar Judy --> tis ni dringend hoor; er zit niets in dat kan bederven )
Alle tot zover, ik ga de cake uit den oven halen en dan nog wa inpakken Groetjes ginder Gwendolyn
Ik was gisteren een hele tekst aan het typen en toen plop, alles weg, dedoeme... Dus had ik geen zin meer om opnieuw te beginnen, vandaar nu pas het vervolg... (die ene dag zal het ook niet maken he)
Eerst en vooral; voor diegene die het nog niet weten: Martijn heeft zijn ontslag gegeven bij JanDeNul! Het ging al een tijdje bergaf met de spirit en ... (lang verhaal). Dus wij komen (voor een tijdje) definitief naar Belgie. Op 16december vertrekken we hier (en we komen maandag 17 december aan, maar ik moet aan Martijn nog eens vragen hoe laat enzo). Chanceke: We mogen in het huis van Karen en Koen wonen zolang zij op huwelijksreis zijn. Ander chanceke: We gaan daarna een weekje skieen!!! Nog een chanceke: Waarschijnlijk kunnen we daarna in een appartement van Gunter (collega uit Rusland). Dus in ieder geval hebbben we al een plekje! en misschien wel grootste chance: Martijn heeft ondertussen ja gezegd tegen DamenShipyards, dus vanaf 21januari begint ie te werken in Nederland!
Alle, vervolg over de verhalen hier:
We hebben met den basket tegen Florida gespeeld (één van de betere ploegen) EN we zijn met 1 puntje gewonnen!!!! Een mega spannende match!!! Donderdag is het de terugmatch. Ik mag weer mee op de bank gaan zitten tussen de speelsters. Is toch wel leuker hoor! kZal laten weten of we winnen. als we winnen spelen we volgende week de halve finale!!!!
Martijn had (een paar weken geleden) kaartjes gekocht voor een tango-avond. Geen gewone avond... tWaren allemaal zangers/zangeressen en een groepke erachter. Genen enkele toerist in de zaal en de gemiddelde leeftijd was 80 (te bedenken dat wij die gemiddelde leeftijd helemaal naar beneden hebben getrokken!!!) tWas super!!! GENIETEN!!! Echt leuk, ik zou zo terug gaan. Een "nie-toeristisch-gebeuren" is toch wel specialer.
We hebben met de Nederlandse school een culturele zaterdag gehouden rond Van Gogh. Op zich hebben de kleuters aan de uitleg redelijk weinig. Maar het schilderen achteraf was super!!! ER waren 4 van de 6 kleuters aanwezig en ze waren om op te eten! 1 kleuter deed het zelfs beter dan de oudere kinderen... In ´t totaal waren er zo´n 20 kinderen (met ouders), dus het was eigenlijk super gezellig, terwijl ik er op voorhand niet zo veel zin in had. Ondertussen ben ik de kleuters woordjes aan t aanleren over Sinterklaas. Op 1 december is het weer culturele zaterdag en komen Sinterklaas en Zwarte Piet langs. Dus de kleuters moeten een liedje kunnen (dank u Magalie!!) en we zijn nu alle kadootjes aant maken. Super leuk. Vooral ook omdat ik aan 1 kleuter 10 keer heb moeten uitleggen dat Sinterklaas en de kerstman absoluut niet dezelfde personen zijn! Hihihi,. dieje kleine helemaal in de war.
Gisteren zijn we naar een polo-wedstrijd geweest! GRAAF!! Die paarden, ni uit te leggen! Geen van ons 4en wisten de spelregels (maakt ook niet veel uit) en in het begin van de match stemde ik voor de witte ploeg; totdat ik door had dat de mens naast martijn (en eigenlijk het merendeel van het publiek) voor de groene ploeg was... Dan ben ik maar van ploeg veranderd. Wist ik veel!!! Stom stom stom: Midden in het spel is mijn Braziliaans truitje gestolen. En dat truitje had ik net van Martijn gekregen... Dedju, en maar zeggen dat mij zoiets niet overkomt Maar waarschijnlijk gaan we over 2 weken nog eens. Als ik me niet vergis is het dan de finale van de Argentijnse Kampioenschappen...
Volgende week is het weer voetbal! Ben mij al helemaal aan t voorbereiden op de match Tot kwam in de ViaVia vorige week en hij heeft mij al 1 liedje aangeleerd... JIHAAAAAA ACADEEEEEE ACADEEEEEE!!!! grappige bedoeling. Martijn gaat ook mee, die zit zich al heel de tijd af te vragen wat hij gaat tegenkomen! Raar maar waar, ik ben een hele Racing fan geworden. Vorige keer hoorde ik op de radio dat Racing gewonnen was en ikke content...
Op t moment zit ik in de ViaVia. Zou aan t werken moeten zijn, maar nog niet iedereen is wakker... Dus nog even tijd voor de mailtjes en den blog.
ah ja, en vanaf nu zit ik smiddags thuis... Ik moet dringend beginnen opruimen en klaarleggen wat we allemaal mee verhuizen en wat we laten liggen... En op t moment is t ni te doen kwa rommel
Alle groetjes aan iedereen ginder!!!! Hopelijk is alles goed! En tot binnenkort!!!
Gwendolyn
PS: Mams en Maga, sorry voor de herhaling --> ni veel nieuws voor jullie PS2: Al de rest --> Hopelijk vinden jullie de verhalen niet al te lang!
Santa Cruz was wel gezellig; meelopen in een processie was heel interessant (vooral omdat je na twee keer het lied in kwestie kunt meezingen), en de plaza was de beste plek om Bolivianen bezig te zien.
Bezoek aan Kathe was ZALIG! Ze stond ons op te wachten op het vliegveld. Terwijl Masha en ik lijkbleek en kotsmisselijk eraan kwamen stond zij te zwaaien aan de inkom. Kathe nam ons overal mee naartoe. Avondje "universiteit"; Verjaardagfeest hier; trouwfeest daar;... We zijn zelfs meegeweest naar een estancia en hebben daar rondgereden met quads (jaja, ik heb weer quad-gereden, maar deze keer kwam ik er wel heelhuids af!!!)
Terug aankomen in Buenos Aires deed super goed! Martijn moest na de middag niet meer gaan werken. ZALIG. Joyce was ondertussen al een paar dagen hier, dus die wist haar weg al goed in Bs As. hebben nog een paar leuke avonden gehad. Ondertussen was ik alweer in de ViaVia begonnen; heb al super veel Belgen verder geholpen. Aan iedereen die nieuw aankomt, vraag ik van waar ze zijn, en naargelang het antwoord gaan we verder in het Spaans, Engels of Nederlands. (Frans lukt echt niet meer, verstaan wel, maar spreken, oei oei oei).
Ook terug naar den basket gegaan. Super leuk om te voelen dat ik midden in de groep zit. Er hebben er een paar gezegd dat ze mij echt gemist hadden. Camilla en Martina gaven me zelfs ne knuffel (hihi). Ik had speciaal voor Martina iets uit Bolivie meegenomen, en die was super blij dat ik aan haar gedacht had De training zelf was enorm afzien!!! Na een maand niks, AUCH Ondertussen trainen ze vollenbak, want we staan op de eerste plaats EN de kwartfinales beginnen volgende week. Dinsdag is de eerste 'echte' match. Dus vanaf nu zijn alle trainingen afzien voor mij. Maar elke match wel super leuk om te zien! Carlos (trainer) heeft al laten weten dat ik op de bank tussen de ploeg moet zitten tijdens de matchen! Tof tof tof..
Ellen (vrouw van Koen, collega van Martijn) is vrijdag bevallen van een Rafael. Morgen ga ik naar het ziekenhuis om het kindje te zien. Alle misschien ga ik. Hangt er van af of Koen nog eens met Jonas (oudste zoon) wil gaan, of hij liever nog eens alleen gaat en dat ik dan op Jonas let --> maar dan zie ik Rafael maandag wel, want dan mag Ellen al naar huis... Jonas gisteren bijhouden was super leuk! Ik ben gelijk met hem gaan wandelen en in het park liet ik hem spelen met de bal. Bijna onmiddellijk aan de praat geraakt met een andere vrouw, die een kindje van Bijna 2 had en terug in verwachting was. Grappig hoeveel contacten je legt gewoon door met een kind in het park te spelen... Daarna heb ik Jonas in bad gestoken (en jaja, ook al vindt hij dat niet leuk, het ging redelijk goed). En uiteindelijk kwam Koen thuis op het moment dat ik hem eten ging geven (dus dat heb ik dan maaar weer aan de papa gelaten).
Heb op de een of andere manier toch wel een drukke week achter de rug. Ik heb Stijn en Griet (buurjongen en vriendin) zo goed als niet gezien --> we communiceerden meer via briefjes op tafel!!! Toen ze aankwamen hebben we even samen middageten gegeten (en toen waren we weg, want Martijn ging vliegen) En ik ben Stijn nog eens donderdagnacht (na den basket) tegen gekomen in de living... Voor de rest mekaar telkens gemist. Ze zijn nu naar t Zuiden vertrokken en komen over een week en half terug. Ze zouden me nog mailen vanaf dat ze weten welke dag ze hier aankomen.I k hoop dat ik dan net iets meer tijd heb, zodat we minstens eens samen kunnen (gaan) eten...
En daarnet zijn we met een man of 10 naar de voetbal geweest!!! ZALIG!! Over twee weken ga ik terug (als martijn zin heeft om mee te gaan). "We" zijn wel verloren met 0-3 (waarbij 1 stomme goal en 1 penalty, die er volgens mij geen was ;-) ). Maar OH ZO LEUK. Ik zou zo fan worden om die sfeer elke week te hebben! tWas ni gevaarlijk. Op een gegeven moment werd ge wel wa 'trappen' naar beneden geduwd, en dan ging je er weer een paar naar boven. En voor de rest veel zingen, roepen en schelden. Vooral dat laatste, man man man, ik heb op 2 uur tijd meer scheldwoorden gehoord dan dat ik al gehoord heb in het hele jaar Argentinie. Toto, ne vriend van Kaat (en ondertussen ook mijne vriend) heeft goed voor mij gezorgd. Vanaf dat er iets gebeurde of geroepen werd, legde hij uit wat er was; vanaf dat er geduwd werd, probeerde hij het tegen te houden zodat ik er geen last van zou hebben,... en uiteindelijk heeft hij mij ook een liedje geleerd om uit volle borst mee te kunnen zingen! Met het gebruikelijke woord PUTO in!!! Hihi; daar woord kon ik vanaf het begin meezeggen ;-) Ik heb echt genoten, wist niet dat een voetbalmatch in zo'n mega-stadion zo kicken was!!! ZALIG
Alle, genoeg voor deze keer. Het is weer een super lang verhaal geworden. Ik zou beter vanaf nu weer meerdere kleine berichten schrijven... Het leven is een sneltrein en ik trek constant aan de rem om van alle gebeurtenissen even hard te kunnen genieten!
Het vertrek vanuit Santani was oke. We hadden al een chance zitplaatsen op de bus (habben ook iets meer betaald dan de andere mensen), Maaar echt al een chance --> de busrit was lang en we waren allebei moe (wat wilt ge na een aantal nachten met vlooien in het bed en de haan die niet meer weet wanneer hij WEL hoort te kraaien (en niet in het midden van de nacht))...
In Pedro Juan Caballero konden we blijven slapen bij de Tia van Carlos (vriend van Theresa). Pittig detail: We hadden geen telefoonnummer, noch adres van de Tia. Zelfs haar naam wisten we niet!!!! Al een geluk zijn 2 toeristen met grote rugzakken gemakkelijk te herkennen. Een kei lief tanteke, die nen blok ver van den terminal woont. Het huis was... een dak boven het hoofd. Een beetje rommel en een lekkende douche konden we aan, maar... Geen airco, noch ventilator, dode kakkerlakken op de vloer , valse tanden in een glas met olifantje op , vuile lakens (die even werden uitgeklopt) , geluiden die uit het plafond kwamen , plastiek fruit en een gitaar met 5 snaren. Je mag het zelf in volgorde van "ergheid" zetten. Och we hebben er eens mee gelachen... Moesten in ieder geval geen hotelleke meer gaan zoeken. Hebben haar de dag erna een hele doos met bonbons gegeven. Tis te hopen dat ze ze niet op tafel laat liggen of de kakkerlakken zijn ermee weg Zijn die 's morgens de uitstempel uit Paraguay gaan halen en hebben daar nog wat rondgewandeld. Ni veel te zien en toch weer een typisch stadje... We vertrokken om 4uur richting Brazilië, dus nog eens rustig op t wc gaan zitten. En en, ik had diarree (nog steeds )... De details bespaar ik jullie...
Voordat we op de bus stapte moesten we onze paspoorten afgeven. De buschauffeur ging met alle paspoorten en identiteitskaarten naar de douane van Brazilië. Masha had er al wa "schrik" van en ik was de rust zelve --> dieje mens wist wel wat hij deed. Tegen dat we de grens 20 minuten gepasseerd waren kwam hij de paspoorten terug brengen EN bij mij alles in orde MAAR Masha had geen instempel in haar paspoort (enkel een papiertje waarop stond dat ze brazilie was binnengekomen...). Natuurlijk wilde dieje mens ni terugdraaien. We moesten het in Campo Grande maar regelen bij de Policia Federao... Ajajaj
In Campo Grande kwamen we pas om 22u aan. Direkt in het hostel international ingecheckt. En beslist dat we een dag daar zouden blijven om het paspoort in orde te brengen, geld af te halen en de was te doen. De pantanal tour werd gewoon een dagje uitgesteld.
Het halen van de in-stempel was het spannendst. Met de taxi naar de Policia Federao. rond 10,30u kwamen we er aan en da kantoor sloot om 11u!!! Al een chance helpen ze 2 vrouwen toch altijd verder. Dieje mens achter den buro begreep niet waar wij ons zorgen om maakte: We hadden het papiertje toch? Maar dan heb ik daar met mijn paspoort ook staan zwieren dat ik wel die instempel in mijn paspoort had en ... Dus heeft dieje man uiteindelijk met PEN in Masha haar paspoort geschreven wat waar wanneer en er dan een officiele stempel bijgezet en getekend. Wij content en dieje mens content dat hij 2 vrouwen had kunnen helpen op een heel simpele manier!!!
Donderdag naar de Pantanal vertrokken met ne redelijk grote groep. Na 5uur in een buske moesten we opsplitsen. De mensen die in de hangmatten gingen slapen (wij met 2 andere jongens) moesten overstappen in een truck. Hobbel bobbel voor anderhalf uur om dan aan te komen bij onze verblijfplaats. JIHAA, hutten, alleen koud water, elektriciteit als ze de generator aankregen, natuurlijke wekker, kampvuur,... Slapen in hangmatten gaat kei goed. De kou is erger... Vrijdagmorgend op hike vertrokken. Super tof!!! Aapjes, papegaaien, reigers, jabiro's, koati's,... super super super genieten!!! smiddags gaan paardrijden. Man man man genieten. Volgens Louis was ik in mijn vorig leven een amazone!!! graaf graaf graaf. En dan savonds is het daar beginnen stortregenen!!! Binnen de drie minuten waart ge helemaal doorweekt. Koud, nat EN de hut was niet waterdicht!!! Dus de zakken naar de droge kant van de hut, een stuk plastiek tegen de kant zodat het enkel nog maar door het dak naarbinnen zou komen. Chance dat de hangmatten net niet onder de drup hingen. Nadeel aan t leven in de pantanal: Overal beestjes. En muggen zijn dan het minst erg, zowel masha als ik hadden teken! Zaterdag zijn we eerst píranhas gaan vissen (en ik heb er 2 gevangen ) en na de middag een boottocht gemaakt. We hebben op een meter van een krokodil stil gelegen. Masha zei drie keer dat het er een van plastiek was, tot dat het beest zijnen bek toe deed. En toen hadden we nog meer ontzag voor da beest!!! Genieten, helemaal ongewoon!!! En dan de laatste dag zijn we toch nog eens gaan paardrijden. Onze groep (met4) was overtuigd dat dat het beste was dat we gedaan hadden!!! En onze gids vond het helemaal goed. Paulo, ne super gast die heel veel wist en nen echte pantanal-man was... Merci Paulo
Uiteindelijk zijn we dan zondagmiddag met het busje richting Corumba doorgereden en daar zitten we nu nog. Het plan was om vandaag (maandag) de trein te nemen richting Santa Cruz Bolivia, maar alles was volzet, dus nu vertrekken we morgen. Vandaag op het gemak rondgewandeld. Eindeiljk nog eens naar mijn schatje kunnen bellen... Ik mis hem wel enorm. kZal blij zijn als ik weer richting Bs As reis. Terug een knuffeltje enzo. En dan ook nog naar de supermarkt gegaan. We gaan vanavond eens zelf koken. Dat is van Bs As geleden, en we hebben beiden geen zin in weer restaurant...
Voila dat was de hele boterham van de voorbije week... Zeer veel, maar allemaal wel enorm de moeite, hoop dat het niet te veel was.
Groetjes aan iedereen ginder Ingrid, Tim en Eline, proficiat met de geboorte van Madison! Heb de foto op flickr al gezien --> super schattig!!! Kimmeke, ne late-gelukkige (heb het nu wel al heel veel geschreven, maar hoop dat dat een beetje compensatie is voor het telefoontje dat nog moet komen) Maga, de pantanal was super! Al een geluk dat ge daar zo vol over waard zodat we er gestopt zijn!!! Mams en paps, gene stress als ge een paar dagen geen nieuws hebt gehad: Geen nieuws is goed nieuws... X-Tof ik wacht nog steeds op een mailtje
snel een berichtje, want we moeten zo door om te gaan eten. Van Paraguay zijn er al veel verhalen en ik denk dat je beter naar de site van Masha kan gaat want die is al een hele tijd aan t typen terwijl ik met Martijn aan t chatten ben... In het kort:
Mijn familie is kei vriendelijk geweest. Papa drinkt nog altijd, mama werkt hard, Naida haar buikje is langzaam maar zeker aan t groeien en de twee andere zussen zijn naar huis gekomen om ons te zien!!! Straks nog middag eten thuis en dan verder reizen.
Cano is nog steeds ne schat!!! Zalig zitten babbelen, lachen, feesten, terere drinken,...
Tussen Zulma en el Doctor zit het niet meer 100 procent (maar hoe langer ik er over nadenk hoe meer ik mij afvraag of dat eigenlijk ooit helemaal goed heeft gezeten)... tWas wel super leuk om ze terug te zien!!!
Lilian Mabel is ook nog altijd ne schat!!! Haar kind is een dikkertje aan t worden zoals de papa, maar wel super lief!!!
Er is gewoon internet in Santani!!! EN EN EN, er is een bankautomaat dus we konden hier geld afhalen!!!! Leve de evolutie!!!
En nu moeten we echt door... Groetjes aan iedereen en tot de volgende keer dat we op internet geraken...
De 2 dagen bij Martijn hebben mij goed gedaan (hopelijk hem ook). Uiteindelijk zijn we de twee avonden samen kunnen gaan eten, zonder opgebeld te worden... Dus echt gezellig, leuk!
En dan terug naar Buenos Aires in een Remise (een taxi die je op voorhand belt). 4uur in de taxi. Dieje mens heeft ons nog eerst aan het busstation afgezet en is daar blijven wachten zodat wij onze busticketten konden ophalen. En daarna heeft hij ons thuis afgezet. we hadden al een chance nog even tijd om onze rugzak deftig in te pakken...
Die avond aan de bushalte even over en t weer gewandeld om uit te zoeken waar we zouden vertrekken, want het busstation van Buenos Aires is toch wel de moeite. Uiteindelijk zaten er twee mensen uit Belgiê achter ons, dus hebben we nog wel een gezellig babbeltje gehad. Het eten op de bus was goed te doen, maar ik was wel blij met de sandwiches die ik was gaan halen voor we vertrokken. Toen de eerste film werd opgezet hadden we met 4 al zoiets van AJAJAJ... Slechte film, onnozele humor, maar ja, naar waar kijk je anders dan naar bewegend beeld als het buiten al donker is aan tworden. De tweede film was zowaar nog erger!!! Masha en ik hebben geprobeerd om skipbo te spelen, maar de kaarten schoven telkens weg, dus na 1 spel hadden we geen zin meer om dat nog eens te doen. Ik heb wel MEGA-goed geslapen op de bus! Heb zeer weinig gemerkt/gezien... het ontbijt was simpel maar wel goed... en toen werd er een derde film opgezet. Al een geluk was die wel de moeite (al was het soms ineens wel wat ingewikkeld... Zeker omdat het Spaans ondertiteld was en het Engels niet echt te verstaan).
toen we in Iguazu aankwamen zijn we direkt een hostel gaan zoeken. Hebben iets super gezelligs gevonden. (eigenlijk eerlijk hadden die twee andere Belgen het adresje opgeschreven). Het meisje achter de balie was super vriendelijk, gaf alle uitleg die we nodig hadden. Ze stelde zelfs voor om die middag nog naar de Braziliaanse kant van de Cataratas de Iguazu te gaan! Dus Maga en Nele, wij hebben het wel in de juiste volgorde gedaan!!! Met een taxi naar ginder. Op t gemak rondgewandeld. Ik was precies ineens de gids van ons vieren... Aangezien ik hier kort geleden ook had rondgelopen, kon ik gemakkelijk zeggen waar we naartoe moesten,... Leuk leuk! Ze blijven toch impressionant die watervallen!!! HEb weer enorm veel fotos getrokken. Nadien hebben we een caipirinha gedronken toen we op de taxi aan het wachten waren... De moeite. Fijne sfeer. En dan savonds zijn we met vier ergens super lekker gaan eten! Een super geslaagde en vermoeiende dag.
Gisteren zijn we dan naar de Argentijnse kant gegaan. Op t gemak ontbeten (met 4), klaargemaakt, in een winkeltje water en eten gekocht (want in het park is dat super duur), en dan de bus naar de watervallen genomen... We hebben er een hele dag rondgewandeld en ook hier blijf ik die watervallen ongelooflijk impressionant vinden!!! zeker "la garganta del diablo" Man man man, waar komt dat water vandaan en waar gaat het naartoe!!! sAvonds waren we moe maar voldaan! Zijn weer ergens super lekker gaan eten (en weeer te veel natuurlijk).
En vandaag hebben Masha en ik een rustdag ingepast, terwijl de 2 andere belgen door gegaan zijn. Wij hebben vandaag goed geinformeerd waar we de bus naar Paraguay moeten nemen, hoe het zit met paspoorten en stempels, busticketten, uren,... Daarna zijn we naar het drie landenpunt gegaan. Het punt waar je zowel Braziliê als paraguay kunt zien vanop Argentijnse bodem... Er zitten wel 2 grote rivieren tussen, dus je kan niet teglijkertijd in twee of drie landen staan/liggen/zitten... En nu zitten we al weet ik hoe lang op het internet om alle mailtjes te beantwoorden, op het blog te schrijven, te chatten,... twordt tijd dat we nog eens naar buiten gaan om wat rond te wandelen... Fruit te kopen en te bedenken wat en waar we gaan eten.
En morgen vertrekken we dus naar paraguay!!! Langs mijn familie!!! Heb er super veel zin in! We zijn er in ieder geval heel welkom.
Gegroet en tot de volgende (en dat zel nu wel weer even duren) Gwendolyn PS: Ik heb het kort proberen te houden, maar we maken wel genoeg mee om veel te schrijven.
)
) en jaja, ik heb een rood leren jasje gekregen!!! (en het is op maat gemaakt)! Ik moet zeggen dat het even wennen is, maar wel heel knap. kZal er eens een foto van laten trekken.
Een mega spannende match!!! Donderdag is het de terugmatch. Ik mag weer mee op de bank gaan zitten tussen de speelsters. Is toch wel leuker hoor! kZal laten weten of we winnen. als we winnen spelen we volgende week de halve finale!!!!
Op zich hebben de kleuters aan de uitleg redelijk weinig. Maar het schilderen achteraf was super!!! ER waren 4 van de 6 kleuters aanwezig en ze waren om op te eten! 1 kleuter deed het zelfs beter dan de oudere kinderen... In ´t totaal waren er zo´n 20 kinderen (met ouders), dus het was eigenlijk super gezellig, terwijl ik er op voorhand niet zo veel zin in had.
Al een geluk zijn 2 toeristen met grote rugzakken gemakkelijk te herkennen. 
