Het oude vestingwerk de Ommerschans werd in het begin van de 19de eeuw omgebouwd tot bedelaarskolonie. In 1820 werden de poorten van deze dwang of strafkolonie geopend. Opgepakte bedelaars, gestraften uit de vrije kolonies en ook ongehuwde meisjes, die zwanger waren werden hier ondergebracht voor een heropvoeding. In de Ommerschans gold het motto loon naar werken. De kolonisten moesten vanaf 16 jaar per week minstens 30 stuivers verdienen. 20 stuivers werden ingehouden voor middagmaal, kleding en huisvesting. De rest werd uitbetaald in koloniegeld, bonnen met een waarde van 10 cent, waarmee uitsluitend in de koloniewinkel betaald kon worden. Door het gebruik van koloniegeld, in feite een vorm van gedwongen winkelnering, werd enerzijds de eigen nering bevorderd en anderzijds probeerde men hiermee te voorkomen dat de kolonisten zich buiten de kolonie van sterke drank konden voorzien. Toch nam niet iedereen deze regels even nauw. Bij sommige corrupte zaalopzieners konden de kolonisten hun koloniegeld, waarschijnlijk tegen een slechte koers inwisselen tegen zilvergeld. Daarmee konden zij zich in Balkbrug bezatten. Op een kaart uit 1877 wordt het Dronkemanslaantje voor het eerst genoemd. Langs deze afgelegen weg trachtten beschonken kolonisten ongezien van de cafés aan Sluis V en Balkbrug terug te komen naar de kolonie, beducht voor represailles.
Route
Het Dronkemanslaantje begint op het eind van de Boslaan; vanaf het kruispunt met stoplichten vanaf de Ommerweg de eerste afslag rechts (bord doodlopende weg). Aan de Boslaan 92 staat het voormalig limiethuisje, een wit huisje dat op een tolhuis lijkt. Voorheen werden de landerijen van het Landgoed van Weldadigheid vanuit een vijftiental van deze huisjes bewaakt. Het weggetje links voorbij het huisje, geflankeerd door hoge eiken en beuken, is het Dronkemanslaantje. Dit loopt naar de voormalige bedelaarskolonie, tegenwoordig rijksinrichting Veldzicht, gevestigd aan de Ommerweg 67. Aan de oude weg naar Ommen ligt de gracht van de Ommerschans, een overblijfsel van een vestingwerk uit de tachtigjarige oorlog.
Op het kerkhof van IJhorst spookt het. s Winters kan men daar een man zonder hoofd tegen komen. Het is de smid van IJhorst. De Duivel heeft hem vlak voor zijn smidse de hals afgesneden, omdat hij God op een verschrikkelijke manier had beledigd. Toen de buren hem zijn doodshemd wilden aantrekken, wezen zij vol ontzetting op de vurige striem in zijn hals. Het was net alsof iemand een mes door zijn hals had getrokken en daar een bloedig spoor had achtergelaten. Nadat de grafdelvers met veel moeite een graf in de bevroren grond hadden gegraven, sprak de dominee de volgende woorden: Aldus zegt de Heere: mij is de wraak. De ziel van de smid kan geen rust vinden en daarom spookt hij rond bij het kerkhof. Sommigen zien hem met het hoofd onder de arm, anderen zien hem met een vurige band om de hals.
Route
Het kerkhof met vrijstaande klokkenstoel ligt bij de Nederlands Hervormde kerk (1823), Kerkweg 10 in IJhorst. Tussen de kerk en de klokkenstoel zijn nog graven van de familie van het geslacht van de baron Vos van Steenwijk.
De huiselijke ooievaar. In 1974 verdween de ooievaar als broedvogel langs de Reest. Maar dankzij de buitenstations , waar de ooievaars werden gefokt , weer geintroduseerd. Het ideale broedgebied voor de ooievaar is een volop vochtig grasland in de buurt van het nest. Hier zullen veel prooidieren zoals muizen en kikkers zich ophouden. De vismarkt op het rode torenplein in de negentiende eeuw kende een ooievaar die ook s"winters overbleef en een lieveling van de visvrouwen was. Hij was geboren in Frankhuis en was zeer gehecht aan deze plek. Hoe koud het ook was, toch bracht hij dagelijks een bezoek aan deze plek. Bij terug komst tikte hij met zijn snavel tegen de ruiten van zijn verzorger. Waar hij dan zijn vismaal kreeg. Dan stapte hij naar zijn met hooi gevulde hok , die hij deelde met de hond des huizes.
In Koekange leefde een man. die een keuterijtje had. een klein boerenbedrijfje. Hij kon zichzelf en zijn gezin er mee in leven houden naaar meer ook niet. Het was armoe troef. De tijden werden nog slechter, de oude koe werd mager en gaf geen melk meer en de geiten maar heel weinig. En toen zijn vrouw de man verweet dat ze wel gek moest zijn geweest dat ze ooit met zo'n mislukkeling getrouwd was, liep deze met een dolle kop de deur uit, greep een stuk touw uit de hooischuur om vervolgens naar een dennenboom te lopen met de bedoeling zich op te knopen. Juist toen hij het touw over een tak gegooid had, stond er een man voor hem, die hij nooit eerder gezien had, een zwerver zo het leek.
'Wat nu?' vroeg de man, die wat mank liep. `Ik kan niet meer', zei de boer. Alles loopt mij tegen, er was haast geen gras dit jaar, dus ook geen hooi, 't koren is verrot door de regen en nu mijn vrouw de kop ook nog verkeerd staat wordt mij alles te veel .. `Dit moet je niet doen', zei de zwerver. 'Wat je vrouw betreft, daar kan ik niets aan veranderen maar verder wil ik je wel helpen bij het werk. Ik heb verder toch niets te doen. Ik kan je er immers niet voor betalen', zei de boer, en wat het eten betreft, dat is alleen maar aardappelen met geitenmelk.' Dat maakt mij niets uit', zei de zwerver, `alleen stel ik deze voorwaarde: als je helemaal geen werk meer voor mij hebt, moet je doen wat ik je zeg.'
Akkoord', lachte de boer en hij gaf de man opdracht het oude boerderijtje wat op te knappen. 'Anders waait ons de komende herfst het dak boven 't hoofd weg.' Heel verwonderd zag hij hoe de kerel aan het werk ging drie dagen later was het karwei klaar. Nu moet je de achterste akker maar gaan ploegen en daarna de grond gaan eggen. Alleen heb ik geen paard en de koe kan dit werk ook niet meer doen want ze moet al gauw kalven!' Twee dagen later was alles gedaan zoals de boer gevraagd had.
`Wat nu?' vroeg de zwerver. 'Stobben (boomstronken) rooien uit dat stukje grond zodat ik daar volgend jaar iets op kan verbouwen.' Ook dat werk was in twee dagen klaar.
Toen begreep de boer dat hier iets niet in de haak was. Hij keek eens naar de voeten van de zwerver en begon te zweten door dat wat hij zag: bokkepoten! Wat heb je nog meer voor mij te doen?', vroeg de zwerver na het middagmaal. `Leg om het huis en naar de weg een straat van flinten (keistenen), die allemaal even groot zijn.' De man ging keien zoeken en het duurde niet lang voor het hele pad klaar was.
De boer zei niets maar ging met lood in zijn klompen naar huis. Zijn gezicht was zo wit als een gekalkte muur. Dat zag zijn vrouw en ze vroeg hem wat er met hem aan de hand was. Tenslotte biechtte hij alles op ook al schaamde hij zich diep. Maar zijn vrouw lachte en kwaad zei de man: `Wil je zo graag van me af?'`Nee', zei ze en fluisterde hem wat in het oor.
De volgende morgen kwam de Duvel (want dat was de zwerver) weer bij de boer. `Is er nog werk voor mij?' `Welzeker' was het antwoord. `Het touw van de putemmer is kapot. Draai nu uit zand een touw in elkaar dat zo lang meegaat dat mijn kleinkinderen het nog kunnen gebruiken.' `Jij grote ezel', schold de Duvel. `Dat heeft iemand anders, die snuggerder is dan jij, verzonnen.' En hij stampte met zijn linkervoet op de grond, zo hard, dat er een diepe kuil ontstond, vlak naast de put bij de boerderij. En hoe ze later ook probeerden de kuil dicht te gooien, het lukte niet. En hij is er nog altijd: de Duvelskoele. Er ligt alleen geen ijzeren rooster bij, zoals dat het geval is bij sommige kerken, zoals die van Havelte en Borger. Deze roosters dienden vroeger om de varkens te beletten op het kerkhof rond de kerk te komen maar het volksgeloof wou dat ze dienden om de Duvel met zijn bokkepoten te beletten daar te verschijnen.
J. Poortman
Route
De Duvelskoele bij Koekange valt niet meer exact te lokaliseren, daarvoor is de sage te oud. In de omgeving van het Koekanger veld, ergens bij een afgelegen boerderijtje, moet de Duvelskoele, zonder dat haar eigenaren het weten, nog zijn.
Dit is onze Miekie. Voor twee jaar terug , het was een koude winteravond . Het vroor twaalf graden toen mijn man haar vond, met veel geduld van zijn kant heeft Hij haar toch tam gemaakt . Iedere avond ging Hij weer naar buiten, haar wat te eten en drinken brengen. iedere avond ging ze weer een stukje verder met hem mee , tot ze in de schuur zat. Nu slaapt ze bij ons op bed.
Waar Wij wonen is het erg bosrijk , waar allerlei verhalen zijn ontstaan in de loop der jaren.
De rivier de Reest stroomt door Overijsel en Drente .
Vlak bij ons is een bruggetje , als je voor het bruggetje staat sta je in Overijsel en loop je er over sta je in Drente .
Dat is altijd voor mij een leuke ervaring.
Rondom de rivier de Reest dus op de grens van Drente en Overijsel, ligt een prachtig gebied.
Een voor Nederland uniek beekdal.
Het begint bij de Reest zelf, ook wel "de Grootvorstin van Drentse's stromen"genoemd.
De 35 km lange grensrivier is de meest gave,nog meanderende hoogveenrivier van Nederland.
Het Reestal is verder een groeiplaats voor zeldzame moerasplanten.
Het Reestgebied kende tot aan de middeleeuwen nauwelijks bewoners.
Het was toen een uitgestrekt veengebied met hier en daar moerasbossen.
Later werd de grond ontgonnen door boeren en monniken.
Zo ontstond een landschap met verspreid liggende boederijen, het zogenaamde hoevenlandschap.
Dit oeroude Reestdal bevat diverse geheimzinnige plekken die het decor vormen voor spannende plekken en verhalen over heksen, spookhazen, witte wieven of moordende en plunderende vagebonden.
Dus als je er misschien eens gaat wandelen en goed oplet zie je misschien wel een wit wief of een verdwaalde spook tussen de bomen.
De kalkovens. Omstreeks 1820 nam de Baron van Dedem het initiatief om aan een dwarswijk van het kanaal de Dedemsvaart enkele kalkovens te bouwen. Schippers vervoerden turf [ brandstof] naar het westen van ons land; op de terugreis namen ze schelpen mee vanuit de waddenzee. Deze schelpen werden met turf verbrand tot kalk. Kalk werd gebruikt in de bouw bij de bereiding van metselspecie en ter verbetering van de te zure dalgrond De ovens zijn gebruikt tot de jaren '60 van de twintigste eeuw. door grondige restauratie werden de ovens in de oude staat herstelt. En te bezichtigen voor het publiek. Het turfschip, met de naam" avontuur " is een schip van het type steilsteven. Het schip heeft een laadvermogen van 65 ton is 24,5 meter lang en 4,5 m breed. in het ruim is een expositie ingericht die allerlei facetten laat zien uit die tijd. Alles is in beeld gebracht.
Heerlijke wandeling gisteren gemaakt . Het heeft het weekend gesneeuwd , een dik pak was er gevallen. Gisteren dooide het alweer , daarom noemde ik het wandeling in de sneeuw of in de dooi. We wonen aan een bos en men kan daar heerlijk wandelen , wat ik dan ook vaak doe . Bijna iedere middag ga ik daar met de honden naar toe. Wil jullie wat foto's laten zien.
20-11-2005 Mijn man is jarig. Is 67 jaar geworden , vandaag dus feest. Nu laat dat feest er maar af , vroeger toen was het feest bij ons, nu is alles veranderd . Zijn allerlei ziektes doorgelopen en dan veranderd er veel. Nu zeggen we ieder jaar tegen elkaar , laten we blij zijn dat we het weer mee mogen maken. Gefeliciteerd lieverd.
Ben nog steeds bezig met mijn bloq. Het wil allemaal nog niet zo. Wil eerst wat over mezelf vertellen. Mijn hobby's zijn dieren , we [mijn man en ik] hebben twee honden. Een rotweiler en een Jack Russel , die al veertien jaar is . Zij heeft een gaatje in haar hartklepje en is soms erg ziek . Maar ze doet nog steeds mee en we willen haar niet graag missen.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Hallo heet Harmien , is een Groningse naam. Mijn ouders zijn geboren in Groningen. Ben zelf geboren in overijsel [holland] Ben 65 jaar , mijn hobby's zijn dieren , bloemen .
Het oude vestingwerk de Ommerschans werd in het begin van de 19de eeuw omgebouwd tot bedelaarskolonie. In 1820 werden de poorten van deze dwang of strafkolonie geopend. Opgepakte bedelaars, gestraften uit de vrije kolonies en ook ongehuwde meisjes, die zwanger waren werden hier ondergebracht voor een heropvoeding. In de Ommerschans gold het motto loon naar werken. De kolonisten moesten vanaf 16 jaar per week minstens 30 stuivers verdienen. 20 stuivers werden ingehouden voor middagmaal, kleding en huisvesting. De rest werd uitbetaald in koloniegeld, bonnen met een waarde van 10 cent, waarmee uitsluitend in de koloniewinkel betaald kon worden. Door het gebruik van koloniegeld, in feite een vorm van gedwongen winkelnering, werd enerzijds de eigen nering bevorderd en anderzijds probeerde men hiermee te voorkomen dat de kolonisten zich buiten de kolonie van sterke drank konden voorzien. Toch nam niet iedereen deze regels even nauw. Bij sommige corrupte zaalopzieners konden de kolonisten hun koloniegeld, waarschijnlijk tegen een slechte koers inwisselen tegen zilvergeld. Daarmee konden zij zich in Balkbrug bezatten. Op een kaart uit 1877 wordt het Dronkemanslaantje voor het eerst genoemd. Langs deze afgelegen weg trachtten beschonken kolonisten ongezien van de cafés aan Sluis V en Balkbrug terug te komen naar de kolonie, beducht voor represailles. 
Op het kerkhof van IJhorst spookt het. s Winters kan men daar een man zonder hoofd tegen komen. Het is de smid van IJhorst. De Duivel heeft hem vlak voor zijn smidse de hals afgesneden, omdat hij God op een verschrikkelijke manier had beledigd.
In Koekange leefde een man. die een keuterijtje had. een klein boerenbedrijfje. Hij kon zichzelf en zijn gezin er mee in leven houden naaar meer ook niet. Het was armoe troef. De tijden werden nog slechter, de oude koe werd mager en gaf geen melk meer en de geiten maar heel weinig. En toen zijn vrouw de man verweet dat ze wel gek moest zijn geweest dat ze ooit met zo'n mislukkeling getrouwd was, liep deze met een dolle kop de deur uit, greep een stuk touw uit de hooischuur om vervolgens naar een dennenboom te lopen met de bedoeling zich op te knopen. Juist toen hij het touw over een tak gegooid had, stond er een man voor hem, die hij nooit eerder gezien had, een zwerver zo het leek. 
De kalkovens.
