Terwijl Maurits Berger vaststelt dat er geen shariarechtbanken in Nederland bestaan, stel ik van mijn kant vast dat er in Nederland wel degelijk shariarechtspraak plaatsvindt.
Of die rechtspraak in een ruimte gebeurt die de omschrijving shariarechtbank draagt of niet, maakt volgens mij weinig verschil. Het gaat erom dat de islamitische regels voor huwelijk, scheiding, voogdij, ouderlijk gezag, alimentatie en erfrecht volgens de sharia worden toegepast, terwijl die regels niet stroken met de Nederlandse wet. Het duidelijkste voorbeeld hiervan is polygamie. Het was mij al langer bekend dat er in sommige moskeeën huwelijken worden gesloten en ontbonden ook polygame huwelijken.
meer lezen op:
NRC