Het ontbijt werd geserveerd in een leuke eetzaal, je keek zo over het grote zwembad. Het hotel heeft een leuke entree met een grote patio en een 25 meter bad. We hebben ons met een becak naar het waterpaleis laten brengen. We hebben achteraf maar een deel van het waterpaleis gezien n.l. het gerestaureerde deel met drie baden. Het middelste bad heeft een fontein in de vorm van de kop van een mythische slang (Naga). Dit bad was voor de koninginnen en de concubines en prinsessen. Het kleinste bad was voor de sultan. Die nodigde daar een van zijn vrouwen uit om te komen zwemmen en dergelijke. Het was op zich zelf niet zo ernstig interessant. Daarna gewandeld naar het Keraton. Dit is een meer dan twee eeuwen oud paleiscomplex in het centrum van de stad. Het paleis biedt traditioneel onderdak aan de sultan en zijn familie. Hier worden ook de heilige stukken van de familie bewaard. Het omvat vertrekken voor plechtigheden, meditatiess, verscheidene ontvangstpaviljoens en een podium voor uitvoerende kunsten. We werden rondgeleid door een Indonesische man van 76 die prima Nederlands sprak. Hij doorspekte zijn betoog met allerlei spreuken en gezegdes. Hij wist overal iets over te vertellen en zo begon het keraton een beetje te leven . Zonder zon gids is het allemaal minder interessant. Daarna zijn we langs de vogeltjesmarkt gelopen, richting de hoofdstraat. We zijn er maar niet over heen gelopen, dit met de vogelgriep in de buurt. De hoofdstraat is de Jalan Malioboro, deze straat is ongeveer 2km lang met aan weerszijde van de straat allerlei winkels van juweliers tot T-shirt verkopers en alles wat je daar tussen kan verzinnen. Een waar mekka voor winkelliefhebbers. Tussendoor nog even wezen lunchen. Daarna kwamen we uit op het einde van de straat bij een groot warenhuis.Peter is nog even daar naar de kapper geweest voor 3 euro. Haar wassen, knippen en weer wassen en gel. Toe maar voor dat geld en het zag er pico belo uit en er zat geen haartje meer verkeerd.
Terug naar het hotel want om 18.15 moesten we weer weg voor een buffet en een dansvoorstelling van het Ramayana ballet. Het buffet was in het openluchtmuseum, Purawisata, een prachtige omgeving. Het buffet, een Indonesische rijsttafel, was verschrikkelijk lekker. Het geheel werd omlijst door Javaanse muziek en dans. Daarna begon de voorstelling van het Ramayanaballet. Dit gaat over de Romeo en Juliet van Indonesië. Het verhaal is zon tweeduizend jaar oud. In het kort: Als gevolg van intriges aan het hof worden Rama en zijn mooie vrouw Sita en zijn broer Laksama verbannen naar het bos. Daar lokt de wrede koning Rawana in de gedaante van een gouden hert, Rama en Laksana weg van Sita en ontvoert haar naar zijn eiland Lanka (Sri Lanka) Rama wordt op zijn zoektocht naar Sita geholpen door de apengod Hanuman en de apenkoning Sugriwa. Uiteindelijk wordt Sita bevrijd van de Wrede koning. Sita bewijst haar kuisheid op haar beurt door een vuurproef waarna Rama haar weer als zijn vrouw aanvaardt. Het was een prachtige dans met kleurrijke kostuums en prachtige hoofdrolspelers. De aankleding, gratie en de spierbewegingen van handen, voeten, vingers, tenen en hoofd van de artiesten en de bijzondere vuur effecten maakten het geheel tot een onvergetelijke avond in Yogja. Zoals Yogyakarta genoemd wordt. Na de voorstelling nog op het Internet geweest, toen nog even een biertje gedronken. Er kwam ook nog een bandje bij ons spelen, was leuk en gezellig. Daarna naar het hotel en naar onze kamer. Daar was de temperatuur inmiddels opgelopen tot 28 graden. De airco blies alleen maar warme lucht geloof ik. Enfin, Toch in slaap gevallen morgen zien we wel weer verder.
Na het ontbijt eerst naar de receptie gegaan om even het probleem airco te vertellen. Men zou het verhelpen. Met onze bus naar het op korte afstand gelegen hindoeïstische tempelcomplex Prambanan. Het complex is van ongeveer 856 na Christus. Het werd later weer verlaten en werd verwaarloosd. In 1937 tot 1953 werd het compleet gerestaureerd. De drie grootste tempels staan in een lijn van noord naar zuid. De grootste, de Shiva tempel, 47 meter hoog, wordt geflankeerd door de iets kleinere Vishnu en de Brahma. Tegenover deze tempels staat ook de drie tempeltjes die onderdak gaven aan de voertuigen van de goden. Dus tegenover Shiva de stier Nandi. Tegenover Vishnu de mythische adelaar ook wel zonnevogel genoemd dus Garuda. Tegenover Brahma de gans Hamsa. Er staan ook nog meerdere kleinere tempels.Het was erg mooi maar de tijd die we er voor kregen, anderhalf uur, is eigenlijk te weinig voor een dergelijk prachtig complex. Dat zijn 8 euro wel waard was (maar dan langer). Het krijgt minder aandacht als de Borobudur maar is volgens ons net zo mooi of misschien nog wel mooier. Het is fijntjes en niet zo'n complex geheel als de Borobudur. Daarna nog naar een zilver fabriekje in Kota Gede. Niks bijzonders. Daarna naar een batikfabriek, leuk om te zien hoeveel werk dat is als het met de hand gemaakt wordt. Dit was vlakbij het hotel.We hebben dus niet meer op de groep gewacht en zijn gaan lopen naar het hotel. Even gecontroleerd of de airco gemaakt was, dus niet. Weer naar de receptie en het zou wederom gemaakt worden. In de loop van de middag een taxi genomen en naar de grote Mall gegaan. Wat gewinkeld maar je raak een keertje uitgekeken. Wat we in NL belachelijk vinden hebben we hier gedaan: bij Mac Donald gegeten en het was nog eens lekker ook. Een softijs met chocolade toe. Terug naar het hotel. Airco nog steeds defect. Toen maar andere kamer gevraagd en natuurlijk gekregen. s-avonds ergens gegeten, daarna ook nog een Bintang, dat is een bier merk en toen weer slapen in een heerlijke koele kamer.Dat voelde een heel pak beter aan als de vorige avond in die snikhete kamer
Weinig te melden. Vandaag een lange busreis naar Malang met verschillende stops. De eerste was in Solo. Hier is ook een Keraton net als in Yogya. Rondleiding gehad met een gids. We zijn door het museum heen geloosd en hebben de grote troonzaal gezien . Het dak van deze zaal rust op zuilen die rijkelijk versierd zijn met houtsnijwerk en zijn tevens verguld. Er hangen ook mooie kristalen kroonluchters en er staan marmeren beelden en mooie Chinese blauw met witte vazen. Alles bij elkaar leuk om te zien. De volgende stop was bij een Holland-bakerij, een lunchroomachtige zaak. Een molentje boven op de winkel. De naam Holland zal het bedoeld zijn om toeristen binnen te lokken.Men sprak er geen woord Holland, de prijzen gingen echter wel in die richting. De gebakjes en taartjes waren ook niet echt specifiek Hollands b.v. een tompoes of een moorkop. Tegenwoordig moet je geloof ik Bosschebol zeggen. Al met al mij niet geheel duidelijk waarom hier iedereen stopt. Zal wel iets van een Hollands gevoel zijn in den vreemde.Aan de stickers te zien stoppen hier alle reisorganisaties van Nederland. Ook particuliere stickers op de ramen van Politie, leger brandweer en aanverwante artikelen. Er was er zelfs een van Ome Toon uit Lloret de Mar, Spanje. Ik wist niet dat die goede man nog leefde. Wij waren daar verbaasd over want in 1965, ja het staat er goed 1965, hebben wij daar al een Hollandse kroket gegeten. Onderweg ook nog ergens geluncht. Tegen de avond in ons hotel aangekomen. Ons opgefrist. We zouden savonds in een erg mooi hotel gaan eten. Dit hotel, Tugu Malang, heeft een schitterende collectie Javaans en Chinees antiek en kunst. D eigenaar heeft ook Nederlandse erfstukken daar staan. Heel mooi allemaal. Ook het hotel is heel bijzonder, je kunt er eten in de Romeo en Juliette kamer dus met zn tweetjes of in een andere ruimte met zn vieren of met een hele groep. Je hebt de Mongoolse zaal of de Perzische. Prachtig hotel. We hebben daar met zn alle gegeten, het was er erg goed. Mary is niet meegeweest haar gezondheid is al een paar dagen van slag. Nu was ze ook misselijk en steeds naar de wc. Na thuiskomst even bij gepraat en daarna weer naar bed.
Vandaag niet wakker geworden van de wekker want die hadden we niet gezet maar wel van een groep met motoren die smorgens vertrokken. Na het ontbijt richting het centrum gewandeld. In het centrum wat winkels bekeken, een moskee en een katholieke kerk. We zijn ook nog even naar het hotel Tugu Malang gelopen ik heb het Mary even laten zien. We hebben daar ook maar gelijk geluncht. We wilden ook nog een marktje op maar dat bleek een vogelmarkt te zijn dus daar zijn we gelijk weer af gegaan. We zagen dat de mensen daar Kakkerlakken verkochten vanuit een kist. Deze kakkerlakken werden gekocht als voer voor vogels. De stad doet wel aantrekkelijk aan.Het heeft een echt koloniale sfeer. Het is ook een studentenstad. We hebben daar nog een rugzakje gekocht.Een model wat Peter al jaren liep te zoeken in NL maar niet kon vinden en zie hier in eens wel. We hebben ook nog even een blik geworpen in een oude Hollands koffie huis van vroeger. Er hing een spandoek met de tekst: de Koffie is klaar. We zijn daar niet gaan zitten want we vonden het erg warm en benauwd. Aan het eind van de middag weer op ons gemakje terug gegaan naar het hotel. We hebben s avonds allebei niet gegeten. We hadden last van diarree en hadden totaal geen trek. Wel een koud biertje (is ook 2 boterhammen zegt men). We moesten vroeg naar bed want we zouden om 01.30, ja, je leest het goed, 01.30 weer vertrekken om de zonsopkomst in de caldera (Vallei) Gunung Bromo te zien.
We vertrokken vroeg in de nacht om 0130 met een paar kleine busjes richting Bromo maar gingen eerst naar het panoramische uitzicht punt. Daar zouden we de zon zien opkomen over de caldera. Dat is eigenlijk een zandzee met een doorsnee van zn 10 kilometer, met vier hoge pieken in het centrum van de zandzee. Het uitzicht punt waar we naar toe gaan heet Gunung Penanjakan Het ligt op zn 3000 meter hoogte . Het waren veel haarspeldbochten op die berg om boven te komen. Boven aangekomen kon je uiteraard weer van alles kopen, handschoenen sjaals en mutsjes want de temperatuur was aardig bij het vriespunt gekomen. We kochten bijna allemaal handschoenen en een Bromo muts. Allebei van wol gemaakt. Dat kostte 1 euro p.st. We moesten nog een stukje over een geplaveide weg naar het uitzicht punt lopen. Nog even koffie en een warme gebakken banaan gegeten en toen verder gelopen. We hebben ongeveer een minuut of dertig staan wachten voordat de eerste tekenen zich aanmeldden dat de zon zachtjes op zou komen. Het was er druk met veel binnenlandse toeristen en een handje vol Japanners en ook nog een ander groepje Nederlanders, volgens mij van Fox. Een van die Hollanders, een man, liep in korte broek en T-shirt, die was zeker zomers van huis gegaan. Ik hoorde hem nog tegen iemand zeggen: het moet wel heel erg koud zijn als ik een lange broek aandoe. Nadat de zon op was gekomen hadden we een mooi uitzicht over de zandvlakte en de omringende vulkanen. Op zich vonden wij het niet zo spectaculair maar het hele gedoe er omheen was wel leuk zoals de verkoop van mutsen, handschoenen, warme koffie en thee, de verhuur van dikke jassen, de eindeloze rij van 4x4 jeeps die allemaal naar boven trokken, het wachten op de top en het staren naar het punt waar de zon opkomt. Daarna weer met de hele stoet richting de bromo-vulkaan want iedereen die bij de zonsopgang was ging ook weer naar de vulkaan .Stuk over de weg, dan de zandzee in. We werden afgezet een stukje van de Bromo vandaan.Meteen kwamen er allerlei personen op je af met de vraag of je een paardje wilde huren, een klein, pittig beestje, om je tot de trappen van de Bromo te brengen. Ondanks de stijgende temperatuur, de opspelende diaree en het rondwaaiende stof, hadden wij besloten om het zelf maar te lopen dus hebben we een minuut of 10 door het zand (stof) gebanjerd Het fijne zand komt overal te zitten, volgens mij in je oren en ik weet niet waar nog meer allemaal. Daarna begonnen aan de 250 treden om boven op de krater rand van de Bromo vulkaan te komen. Hier vandaan kijk je de krater in. Dat is een mooi gezicht maar er kwam maar een heel klein rookwolkje uit de krater dat een klein beetje naar zwavel rook. De krater bij het Dieng-plateau rookte en stonk veel meer naar zwavel. Je had wel een prachtig gezicht over de zand zee en op de hoogste vulkaan van Java, de 3776 meter hoge Gunung Semuru. De aanblik van de krater van de vulkaan was wel overweldigend dus alle moeite was niet voor niets geweest.Na deze mooie uitzichten de 250 trappen weer naar beneden. Beneden aangekomen naar de busjes gegaan en nog een stukje door de zandzee geploegd naar de verharde weg. Op de verharde weg hebben we de inhoud van onze ontbijtbox opgegeten. Het leek wel of we al een dag bezig waren maar dat was niet waar.Na een half uur ongeveer waren we weer bij onze bus, nog even koffie gedronken en toen richting Bali gereden. Vlak voor de veerpont naar Bali nog even geluncht. Er was een buffetje besteld en dat smaakte de meesten wel. Zelf alleen maar een beetje soep gegeten omdat ik nog steeds niet in orde ben. Nog steeds de zelfde klachten waaronder diarree. Ook peter heeft er last van. Om ongeveer 15.00 uur met de ferry overgestoken vanuit Gilimanuk naar Bali. Op het hoogste dek van de boot deden jongens nog spelletjes. Als de mensen munten in het water gooiden sprongen zij van boven af de boot het water in en pakten die muntjes keurig op van de bodem of soms hadden ze die al te pakken voordat ze op de bodem lagen. Daarna stopten ze die in hun mond en zwommen weer naar de boot.Na een een leuk uurtje varen waren we in het noorden van Bali. Daarna nog een stuk met de bus, ongeveer twee uur. Het landschap zag er gelijk anders uit als Java. Hier staat bij elk huis een klein altaartje of altaartjes want de mensen zijn hier bijna allemaal Hindoe en er woont hier maar een enkele moslim. Het aanzicht is gelijk anders. Uiteindelijk kwamen we om ongeveer 19.00 uur aan in ons hotel op Lovina beach waar we afscheid namen van de chauffeur en bijrijder. Die gingen weer terug naar Java. Het was inmiddels al weer donker geworden dus hebben we maar in het hotel gegeten. Ik (Mary) heb bijna niks gegeten. Na het eten naar bed want we hebben een zeer lange dag achter de rug.
Op ons gemak opgestaan. We dachten het is nog vroeg maar het bleek dat het al een uur later was omdat ik de wekker niet verzet had op de tijd van Bali. Maar het maakte niets uit want we moesten toch nergens op tijd zijn. Ik ben maar aan de antibiotica gegaan vandaag want het schiet allemaal niet op met mn gezondheid. Heerlijk ontbijt met 2 boterhammen en een eitje, daar na gelijk weer naar het toilet om het weer weg te brengen. We zijn op ons gemak naar het centrum gelopen. Hier en daar even in een winkeltje wezen kijken want alle mensen nodigen je uit omdat er in het totaal geen handel is. Reden: ook hier zijn er weer geen toeristen. Door het gezellige centrum gelopen. We kwamen ook nog een hindoe ceremonie tegen. Daar, onder bij het genot van een biertje, op ons gemak naar gekeken. Het was eigenlijk nog wel een beetje vroeg voor bier maar het was warm en we hadden vandaag een vrije dag en een biertje was eigenlijk het enige wat me nog een beetje smaakte. Het grootste deel van de dag door Lovina geslenterd met hier en daar een bierstop. Ook nog een afspraak gemaakt om morgen ochtend met een bootje naar de dolfijnen tegaan kijken. 5 euro pp. Met koffie en gebakken banaan en we zouden opgehaald worden bij het hotel. s-avonds zijn we gaan eten bij een restaurant waar een bord stond: Balinese dans vanavond. Dat klopte ook.Het was één Balinese dans van een demon. Dus eigenlijk hebben ze ons tuk gehad. Peter heeft lekker gegeten maar ik werd al misselijk van de stank van de vis van een tafeltje achter ons. Maar dat is misschien goed voor de lijn. Daarna terug gewandeld, nog wat gedronken en vermoeid van het slenteren en winkelen naar bed.
Vroeg eruit want om 20 voor zes werden we buiten voor het hotel opgehaald. Martin ging ook mee naar de dolfijnen kijken. Eerst ging hij achter op de brommer naar de boot en daarna wij met zn tweeën achterop de brommer. We gingen een eind het water op en we zagen in de omgeving steeds meer bootjes het water op komen. We hebben ongeveer zon stuks of twintig dolfijnen gezien. Niet van de grote maar af en toe zag je zon grijs, glimmend lijf omhoog komen. Ze zwemmen daar smorgens om een klein soort vis te vangen en te eten. Het was eigenlijk een belachelijke vertoning. Als iemand een dolfijn zag dan zag je ineens alle bootjes die kant op varen. Kwamen de boten te dicht bij dan namen volgens mij de dolfijnen even een hapje lucht en zeiden doei. En je zag die niet meer.Na een uurtje zijn we terug gebracht naar het hotel want het begon flink te waaien op het water. Dan zijn de golven wat hoger en dan zie je de dolfijnen toch niet meer. Het was lang zat ook. We werden afgezet op het strand van het hotel. Op de boot hadden we nog koffie gehad en gebakken banaan als ontbijt. De koffie heb ik maar overboord gekiept en de banaan opgegeten. We zijn in het hotel nog even gaan ontbijten. De rest van de dag hebben we aan het zwembad doorgebracht daar gelegen of aan de bar gehangen in het zwembad. Peter was veel in het water en aan de bar. Normaal genomen is het niet zn watermens maar dit water was ongeveer 28 graden . Dan stapt hij er wel in. Ik heb wat gelezen, gegeten en gedronken en dan steeds weer naar de wc. s avonds was er nog een barbecue in de tuin van het hotel. Het zag er heel lekker uit, alles prima verzorgd. Tafels mooi gedekt, het eten smaakte goed maar niet geweldig. Na het eten werden er ook nog Balinese dansen opgevoerd door een paar meisjes en vrouwen. Was heel leuk om te zien. Dit alles vertelde Peter mij na afloop van de avond want ik zelf was op de kamer gebleven omdat ik nog steeds geen eten kan ruiken. Nog iets over het hotel: dit ligt heel leuk aan het strand, er staan verschillende gebouwen op het terrein. De meesten zijn bungalows en een gebouw met twee verdiepingen.Alles gelegen in een mooie, kleurrijke tuin met veel bloemen. De bloemetjes werden ook op je bed gelegd. De kamer was ruim met een balkon . Daar stonden twee stoeltjes en kon je op je gemak de boel overzien. Het strand is niet zo veel, smal en met donker zand. Er zijn niet veel toeristen. De mensen zijn heel erg vriendelijk.Door het ontbreken van de toeristen struikel je wel over de verkopers van allerlei zaken, maar ja, dat hoort er allemaal bij. Zij blijven vriendelijk en wij ook. En zo was er weer een dag om.
Om een uur of negen vertrokken naar Ubud. De eerste stop was bij een waterval. We moesten veel trapjes af langs allerlei kleine,leuke winkeltjes. Bij de waterval was ook weer een Hindoe tempeltje. De waterval was niet zo spectaculair er zal wel te weinig water toevoer zijn. Toen al die trapjes weer op en langs al die winkeltjes.Nog wat spulletjes gekocht want het was daar erg goedkoop. Daarna nog bij een hindoe tempel complex gestopt en daar even rond gekeken.De tempels zagen er mooi uit. Daarna doorgereden naar Ubud. We hebben niet geluncht onderweg. Ik denk dat onze reisbegeleidster naar haar vriendje moest. Na dat we de tassen op de kamer hadden gezet en het raam open gedaan want het stonk vreselijk naar het riool, zijn we gaan lunchen bij een restaurant Dirty Duck Een mooie eetgelegenheid aan de rand van de sawa. Met een leuke vijver en fontein in het midden.Na het eten door Ubud gelopen en nog even naar het heilige apenbos, Monkey Forest, gegaan. Dat was heel leuk al die apen die daar rondliepen. Je had geen last van ze maar je moest natuurlijk geen tros bananen aan de ingang gekocht hebben want die kwamen ze, de apen dus, even bij je op halen. Niet per banaan, nee ze pakken gewoon de tros van je af. We hebben daar wel gelachen om die kleine dondersteentjes van aapjes. Het bos was ook heel mooi met hele grote bomen en grote luchtwortels Het was er ook heerlijk koel, wat meegenomen was want het was heel erg warm in Ubud. Er stonden ook nog een paar leuke tempeltjes op het terrein. Door het stadje terug gelopen nar het hotel. We hebben nog ergens gegeten al zou ik niet meer weten waar. Daarna naar de kamer, de rioollucht was er een beetje uit maar nog niet helemaal. We hebben besloten om morgen naar Kuta te gaan. Dat is een strand plaats want om morgen weer in Ubud rond te lopen zagen we niet zitten. Ik voelde me niet goed genoeg om een sawa tocht te doen.Ook een fietstochtje zag ik niet zo zitten. Jammer als je niet lekker bent op een vakantie. Maar ja, het is nu eenmaal niet anders.
Na het ontbijt met pannenkoeken(waar in prompt weer misselijk van werd) zijn we met de pendel bus naar Kuta gegaan. Na een rit van 45 minuten via Sanur, een andere kust plaats, kwamen we aan in het centrum van Kuta. Het was wederom niet druk. Weinig toeristen. Bij vertrek in Ubud zaten we met zn zessen in een grote bus. In Sanur gingen er 4 uit dus we kwamen samen aan in Kuta. Voor velen is Kuta het summum van Bali en anderen vinden het te commercieel. We zijn door het centrum naar het strand gelopen waar veel verkopers maar zeer weinig toeristen waren. De branding van Kuta behoort tot de beste van het eiland. Over het strand gelopen. Daar staan wat palmbomen maar er waren wederom weinig toeristen. Bij een barretje wat gaan drinken. Mag de naam barretje niet hebben. Het bestond uit een stoel met daarop koelbox met daar in wat soorten frisdrank en bier, en twee plastic stoelen. Het was wel officieel want de uitbater moet er ook nog voor betalen. Toen we daar zaten kwamen er weer allerlei pedicures, masseurs/masseuses en noem maar op naar ons toe. We hadden alle tijd dus handen en voeten laten manicuren/pedicuren, gelijk een beetje nek en hoofdmassage laten doen en tevens een paar saris gekocht. Had ik niet nodig maar het was meer een vorm van rechtstreekse ontwikkelingshulp. Daarna nog even iets bij Mac Donald, 24 uur open, gegeten en gedronken.Dit is eigenlijk het enige waar ik momenteel trek in heb: frites.Toen het centrum weer in gegaan en een groot warenhuis bezocht, Mata Hari.Bij dit warenhuis zijn de laatste bomaanslagen gepleegd maar er was niets meer van te zien.Toen weer met een pendelbus terug. Onderweg ging het busje stuk. Geen beweging meer in te krijgen. Het was hartstikke druk maar geen probleem hoor.De chauffeur hield een busje wat achterons reed aan, kletst even met de chauffeur en het was geregeld.Wij gingen dat busje in en werden keurig bij het hotel afgezet. s Avonds naar een dansvoorstelling geweest. Was erg spectaculair op het einde . Een persoon schopte een hoop vuur uit elkaar en liep hier doorheen op zijn blote voeten.Aan het einde van die voorstelling had die man wel zwarte voeten maar er was geen blaar te zien.Het vuur vloog wel alle kanten op dus hadden wij haast nog blaren.Daarna nog iets gedronken en terug naar het hotel en naar bed.
Ubud is de culturele hoofdstad van Bali. De stad kent een rijke geschiedenis als het gaat om de Balinese schilderkunst. Daarnaast zijn ook andere kunstvormen goed vertegenwoordigd in het gebied. Rondom Ubud liggen verschillende ambachtsdorpen en in de stad zelf worden vele soorten traditionele dansvoorstellingen gegeven. Op deze pagina vind je uitgebreide informatie over Ubud.
Geschiedenis
Ubud is de culturele hoofdstad van Bali. In voorafgaande eeuwen werd er al bijgedragen aan deze titel getuige de vele megalitische ruines, en de vele andere archeologische vondsten die in het gebied gedaan zijn. In de zestiende eeuw dreigde het machtige hindujavaanse rijk van Majapahit in te storten en won de islam steeds meer terrein op Java. Veel geleerden, kunstenaars, intellectuelen en priesters vestigen zich daarop in de kleine koninkrijkjes in en rondom Ubud. In de vroege achttiende eeuw vestigt een afstammeling van de Gelgelvorstenlijn zich in Timbul, ten zuiden van Ubud. In een poging een koninkrijk te realiseren in de trend van Majapahit liet hij daar een prachtig paleis bouwen waarin hij zich liet omringen door de beste musici, dansers en kunstenaars. Gedurende de achttiende eeuw was de controle over de gebieden rondom Ubud en Gianyar wisselend in handen van de Sukawatidynastie en de Gianyardynastie. In de late negentiende eeuw zou Ubud de zetel worden van feodale vorsten die loyaal waren aan de radja van Gianyar. Terwijl de Nederlandse expansiedrang in Bali voor de meeste vorstenhuizen rampzalige gevolgen had, kon de radja van Gianyar profiteren van een Nederlands bestuur dat tussen 1908 en 1930 verbeteringen bracht in de infrastructuur, onderwijs en gezondheidszorg. Tegen het einde van de jaren dertig schitterde Ubud als toeristenhotspot door de bloei van de rijke kunstvormen. Cokorda Gede Agung Sukawati was de vorst die vanaf de late negentiende de basis zou leggen voor de culturele bloei van Ubud. Door zijn grote interesse in de verschillende kunstvormen zouden vele kunstenaars uit de omringende koninkrijken zich in rijk vestigen. Ubud zou daardoor uitgroeien tot een cultureel centrum waar vele specialisten en kunstenaars verbleven. Niet alleen lokale kunstenaars werden aangetrokken, vanaf de late jaren twintig zouden ook een aantal gerenommeerde buitenlandse kunstenaars zich vestigen in of rondom Ubud. Het toerisme lag echter ook niet stil en uit vrees voor eventuele negatieve invloeden van het toerisme werd in 1936 de Pita Maha opgericht, een kunstenaarsvereniging, om de kwaliteit van de kunst te waarborgen. Het werk van de Pita Maha zou ook na de Tweede Wereldoorlog worden voortgezet. Als in 1965 Bali wordt gebombardeerd tot de nummereen-trekpleister van het Indonesische toerisme vestigen zich ook kunstenaars uit andere delen van de archipel in het gebied rondom Ubud. Begin jaren zeventig blijken het vooral de jonge backpackers te zijn die in Ubud de ideale plek zagen om goede ideeen op te doen en wat van de aziatische mystiek op te doen. Ubud zou anticiperend op deze trend de toeristische accomodaties en diensten volledig gaan aanpassen op deze doelgroep.
Bezienswaardigheden
Ubud is de culturele hoofdstad van Bali. Deze reputatie blijkt wel uit de verschillende kunstmusea die de stad rijk is. Je kunt hier meer te weten komen over de geschiedenis van de Balinese schilderkunst en zo kennis maken met de traditionele en recentere stijlen. En als je kunst niks vind kun je nog altijd het heilige apenbos proberen.
Museum Puri Lukisan
Het Museum Puri Lukisasan ligt in Ubud en is opgericht door Rudolf Bonnet en Cokorda Gde Agung Sukawati. Het museum heeft een collectie van 150 schilderijen en 62 sculpturen. Het is het eerste Museum Voor De Kunsten in Bali. Het Museum Puri Lukisan ligt in Ubud, het culturele centrum van Bali. De Balinese kunstvormen kennen een rijke geschiedenis. In het museum vind je een collectie van een aantal buitengewone Balinese kunstwerken. De werken zijn zorgvuldig geselecteerd om een representatieve verzameling over de ontwikkeling van Bali's kunstvormen te kunnen laten zien. De collectie is uniek in Bali en de historische betekenis van de werken is onschatbaar. De aantrekkelijke gebouwen waarin de permanente collectie en tijdelijke exposities te zien zijn worden omringd door overdadige tuinen en lotusvijvers voor de toeristen.
Museum Neka
Het Museum Neka ligt in Ubud. Dit museum laat de verfijnde kunst zien van de Kamasanstijl van de 16e eeuw tot de moderne schilderijen van de 20e eeuw. De gehele collectie wordt in chronologische volgorde getoond zodat je een goed beeld kunt krijgen van hoe de verfijnde kunst van Bali zich historisch heeft ontwikkeld. Van de kunst van oude tijden tot de invloed van buitenlandse kunst die de Balinese verfijnde kunst hebben verrijkt. Je kunt er werk bekijken van Balinese schilders als I. Gusti Nyoman Lempad en Anak Agung Gde Sobrat maar ook werken van andere Indonesiers als Affandi, en werken van Spies, Smit en Bonnet.
Agung Rai Museum of Art
Het Agung Rai Museum ligt in Pengosekan, een kleine gemeenschap ten zuidoosten van Ubud. In het museum zijn allerlei soorten schilderijen, historische artifacten en andere objecten. Tegelijkertijd wordt ook een presentatiepodium aangeboden om verschillende soorten kunst te presenteren. De collectie schilderijen laten een ontwikkeling van de afgelopen decennia zien. Veel van de fijnere werken zijn echter gemaakt door Balinese artiesten en expatriates. Het museum is een geheel van paviljoenen, tempels, vijvers en tuinen. In het museum is ook een bibliotheek, hotel, restaurant, cafe en koffieshop gevestigd. Het museum staat te midden van zes hectare land waardoor de rijstvelden en greppels rondom het museum een deel worden van het geheel.
Galerijen
Het rijke culturele aanbod van Ubud en de omliggende steden blijkt uit de vele soorten gallerijen die je daar aantreft. Peliatan, Pengosekan, Batuan, en Penestanan beschikken over gallerijen met werk van zowel lokale Balinese kunstenaars bewonderen als ook werk van kunstenaars die uit andere delen van de archipel en het buitenland afkomstig zijn. In Mas en het aangrenzende Tegas vind je voornamelijk veel gallerijen met houtsnijwerk. Logisch aangezien Mas het centrum is van de houtsnijwerkkunst.
Heilige apenbos
Bij Padangtegal ligt het heilige apenbos (Mandala Wisata Wanara Wana). Het bos wordt net als andere apenbossen bevolkt door Balinese makaki-apen. Er leven ongeveer 125 van deze apensoort in het bos. De apen komen redelijk tam over maar zullen bij provocatie niet alleen hun tanden laten zien. Behalve apen bevinden zich in het bos ook drie tempels die stammen uit de veertiende eeuw. De Pura Prajapati, de tempel van de doden. wordt gebruikt voor begravenissen en crematieceremonies. De tempel ligt vlak bij een hindukerkhof dat wordt gebruikt door de bewoners van Padangtegal. De Pura Dalem Agung is de grootste en de belangrijkste van de drie tempels. De derde tempel is een heilige badtempel met een gedeelte voor de goden, een gedeelte voor de discipels van de goden en gedeelte dat dient als badplaats voor de mensen.
Olifantsgrot (buiten Ubud)
Langs de weg vanuit Ubud naar Teges ligt langs de weg de Goa Gajah, de zogenaamde Olifantsgrot. De grot stamt uit ongeveer de tiende eeuw maar is lange tijd uit het zicht gebleven door een dikke laag van vulkanische as en modder. In 1923 werd de grot pas weer ontdekt en grote relief om de grot werd voor een olifantenkop aangezien. De naam is tot op heden gehandhaafd. Via een gang van twaalf meter lang kom je in een ruimte van drieenhalf meter breed, twintig meter lang en net hoog genoeg om te kunnen blijven staan. In een nis staat een beschadigd beeld van de olifantengod Ganesh. Latere uitgravingen onthulden een elfdeeeuws bassin met zeven fontijnen in de vorm van nimfen die de belangrijkste rivieren van India moeten voorstellen. Via een steile afdaling achter het bassin kom je in een andere grot waar twee boeddhabeelden staan. In de grot zijn boeddhistische inscripties en kervingen te vinden terwijl er nooit bewijs is gevonden dat er ooit boeddhisten in Bali hebben gewoond.
Ambachtsdorpen
Als je van Denpasar naar Ubud rijdt kom je langs de weg allerlei ambachtsdorpen tegen. Het waren de radjas die bepaalden welk dorp een bepaald ambacht mocht uitoefenen. De indeling van deze dorpen, die je langs de drukke verkeersweg van Denpasar naar Ubud vindt, is nog altijd dezelfde gebleven. In Batubalan, een druk verkeersknooppunt, worden beelden, friezen en ornamenten gemaakt van paras, een zachte, grijze makkelijk te bewerken steensoort. Ten noorden van Batubalan kun je in het Taman Barung Bali Vogelpark allerlei exotische vogels bekijken en ook de beroemde Komodovaraan. In Sukawati kun je windklokken, poppen, rietwerk en sieraden kopen. In Celuk vind je enkele honderden zilver- en goudsmeden. Er zijn hier een aantal grote gallerijen maar je bent goedkoper uit in de zijstraatjes. Het dorp Batuan is sinds de jaren dertig een kunstenaarscentrum waar een eigen lokale schildersstijl is ontwikkeld. Even richting het oosten vind je de dorpen Belega en Bona waar ze zijn gespecialiseerd in bamboe en vlechtwerk. Bona is tegelijkertijd ook de plaats waar de bekende kecakdans is ontwikkeld. Als je weer verder rechtdoor op de weg naar Ubud gaat kom je uiteindelijk in het dorp Mas terecht dat zeer beroemd is door zijn houtsnijders en maskers.
Winkels en markten
Ubud biedt voldoende mogelijkheden voor de fervente shopper. Je hebt de keus uit vele cadeaushops, kledingzaakjes en antiekwinkeltjes. Aangezien de stad het culturele centrum van Bali is kun je echter ook goed terecht in een van de vele gallerijen waar je in verschillende prijsklasses mooie schilderwerken kan kopen.
Winkels
In Ubud kun je je helemaal uitleven als het om shoppen gaat. Er zijn enorm veel winkels waar je allerlei soorten produkten kan kopen. Daarbij kun je niet alleen kiezen uit moderne produkten of objecten maar kun je ook voor antiek spul gaan. De meeste winkels vind je bij de Jalan Raya, Jalan Hanoman en de apenbosweg. In de vele winkels kun je ondermeer kiezen uit grote collecties batiks uit Bali en Java. Maar ook voor diverse collecties mannen- en vrouwenkleding, westers of Indonesisch kun je hier in Ubud terecht. Voor maatkleding kun je het een en ander laten maken of verstellen bij een kleermaker. Er zijn kleermakers die beschikken over de fijnste ikat, de batiksoort die de Balinezen hebben geperfectioneerd. Er zijn veel winkeltjes waar ze allerlei mooi ontworpen halssnoeren en sieraden verkopen. Cadeaushops waar je de keus hebt uit allerlei decoratieve voorwerpen en keramiek. Voor schilderkunst moet je op Bali zijn, en in Ubud zit je dan helemaal goed. Veel van het aanbod is gericht op de toeristenmarkt en de kwaliteit kan nogal varieren. Als je echt originele schilderwerken zoekt zul je je moeten verdiepen in het aanbod van de verschillende gallerijen. Waar je ook naar op zoek bent, kijk goed rond want de prijzen varieren en afdingen is vaak de norm. Belangrijk bij het afdingen is om altijd beleefd te blijven.
Pasars
Indonesiers kopen al generaties lang hun voedsel op de traditionele markten, de pasars. Bij de pasars worden in principe dezelfde soort produkten verkocht. Je kunt er fruit, goenten, vlees, vis, specerijen, en huishoudelijke artiekelen kopen. Naar de pasar gaan is een dagelijkse activiteit voor Indonesische vrouwen of de huishoudelijke hulp. Aangezien koelsystemen te duur zijn voor de armen en de Indonesiers het groenten en vlees bij voorkeur vers bereiden vereisen de dagelijkse maaltijden dus een dagelijks pasarbezoek. Supermarkten zijn populair onder de midden- en hogere klasse, maar te duur voor de armen. Bij de pasar zijn geen prijskaartjes te zien op de produkten. Het is de bedoeling dat je door te onderhandelen met de verkoper de eindprijs van het produkt bepaald. Belangrijk daarbij is dat je cool blijft, het helpt daarbij als je van tevoren al een beetje weet wat de produkten kosten. Op de belangrijkste kruising in Ubud vind je de meerverdiepige Ubud Markt. Je kunt hier van alles kopen, van paperclips en papayas tot saffron en sarongs. De pasar komt mogelijk niet heel erg hygienisch over en het ontbreken van airconditioning in het meerverdiepige marktgebouw zal snel opvallen. Een bezoek aan de traditionele markt staat echter wel garant voor een culturele ervaring die eigenlijk niet mag missen. Voldoende contant geld meenemen is verstandig aangezien het niet altijd mogelijk is om te pinnen.
Eten en uitgaan
In Ubud heb je een ruime keus uit eetgelegenheden, je kunt er terecht voor zowel de aziatische als de westerse keuken. Op het gebied van uitgaan zul je je voornamelijk kunnen vermaken in sfeervolle tentjes met live-muziek. De stad staat echter ook bekend om de vele traditionele dansvoorstellingen.
Eten
Om te eten kun je in Ubud terecht in honderden tentjes en eetgelegenheden. Er zijn diverse restaurants waarin de internationale keuken ruim is vertegenwoordigd. Voor de traditionele Balinese en Indonesische keuken kun je hier natuurlijk ook terecht. De standaard is hoog en de prijzen zijn redelijk. In veel restaurants is ook veel aandacht geschonken aan de aankleding, zodat je in een ideale omgeving kunt socializen en relaxen. Helaas zijn er bijna geen voedselstalletjes meer doordat de pasar malam (avondmarkt) een aantal jaren geleden is gesloten.
Uitgaan
Ubud staat niet bekend om haar uitbundige nachtleven maar eerder om de traditionele atmosfeer. Je vind hier geen disco's of hippe nachtclubs. Je zult het hier eerder moeten zoeken in de akoestische muziek of traditionele opvoeringen. Er zijn vele tentjes en gelegenheden waar het meer om de sfeer en onderhoudende gesprekken gaat. Er zijn allerlei cafe's en restaurants waar elke avond of wekelijks livemuziek wordt gespeeld. Die muziek kan varieren van blues en funk tot traditionele gamelanmuziek. In een aantal cafe's en barretjes worden er ook recent uitgekomen films vertoond op grote televisies. Kijken is gratis en het aanbod is gevarieerd.
Banjarbuffet
In de verschillende banjars in en rondom Ubud worden om de zoveel tijd buffetten gehouden bij hun dorpsplein. Het doel hiervan is om fondsen te werven voor bv. een restauratie van de tempel, aanschaf van een gamelanorkest of iets anders waar het dorp bij gebaat is. Deze openluchtfeesten zijn de enige gelegenheden waarbij discoachtig vermaak is toegestaan in Ubud. Tot in de vroege uurtjes wordt er gedanst op zeer levendige muziek. Het bekendste buffet wordt gehouden op nieuwjaarsavond in het centrum van Ubud. Andere buffetten worden aangekondigd via grote decoratieve versieringen bij het dorpsplein. Er zijn buffets die nachten echter elkaar voortduren. Buitenlanders zijn zeer welkom.
Balinese dans
Bali staat bekend om de diverse dansen. In Ubud worden de beste dansvoorstellingen gehouden. Veel van de dansgroepen uit Ubud hebben de hele wereld rondgereisd om hun danskunsten te vertonen. In de verschillende hotels worden dansvoorstellingen gehouden maar die kun je eigenlijk alleen beschouwen als een kennismaking. De traditionele dansopvoering wordt namelijk met een ongekende energie uitgevoerd en daar ontbreekt het nogal aan als het om een dansopvoering voor toeristen gaat. Voor het echte werk zul je dus toch een ceremonie bij een tempel moeten bijwonen. De tempelceremonies gaan gepaard met opvoeringen van verschillende soorten Balinese dans en muziek. Je kunt hier eten, drinken, socializen, gokspelletjes doen. Er wordt echter geen alcohol geschonken en je moet je volgens de adatregels kleden. Uitbundig en ongepast gedrag wordt niet getolereerd. Voor meer informatie over deze meer lokale vorm van uitgaan kun je het beste een plaatselijke agenda raadplegen.
Vervoer
In Ubud kun gemakkelijk de stad te voet verkennen. Als je een fiets huurt kun je de stad natuurlijk nog sneller verkennen. In Ubud zijn er bijna ook geen taxi's. De taxi's die je ziet komen uit het zuiden van Bali om in Ubud klanten af te zetten. Zij hopen reizigers terug naar Zuid-Bali te kunnen vervoeren. Mocht je er gebruik van willen maken check dan of ze hun meterteller gebruiken. Als je naar de andere steden in het zuiden van Bali wilt reizen kun je het beste de bus pakken.
Na het ontbijt, met deze keer gifgroene pannenkoeken die wederom geweldig smaakten, met de pendelbus gegaan naar Kuta. Langs Sanur en toen via het vliegveld. Dat zag er hartstikke modern en goed uit.Dit keer reden we dus een andere route want gisteren waren we niet langs het vliegveld gekomen. Wij gaan daar morgen vertrekken voor de terugreis. Ik heb eigenlijk niet zoveel te vertellen, het was eigenlijk een herhaling van de dag van gisteren, daarom ook maar iets over Kuta.Van oorsprong is Kuta een leprozenkolonie en een slavenstation geweest. Het werd daarna bevolkt door boeren, vissers en metaalbewerkers. Men was nog al verbaasd dat de buitenlanders zich op het strand vermaakten maar er viel iets te verdienen dus men ging kamers aanbieden in hun huisjes voor bijna niets. Zo is zon beetje het toerisme op gang gekomen. Hier in Kuta zijn al een paar keer bommen ontploft. De ergste keer was in oktober 2002 waarbij ruim 200 mensen om het leven kwamen, voornamelijk buitenlanders waaronder veel Australiërs. Dit alles veroorzaakt door fanatieke moslims.
Vandaag bij het zelfde barretje gaan zitten, een beetje de oceaan in, een beetje met de bevolking gesproken en verder niks. Peter is ook zomaar het water in gegaan. Het water was dan wel een graad of 28 denk ik want anders gaat hij niet. Verder naar de vliegtuigen zitten kijken die binnen komen op het vliegveld. Dat is een mooi gezicht, je ziet die kisten vanuit de oceaan aankomen en steeds lager gaan. Op een gegeven moment denk je: ze plonsen zo het water in maar dat is niet waar want op dat moment begint de landingsbaan. Heel leuk om dat in de verte te zien. Verder niets bijzonders gedaan en op het eind van de middag terug naar het hotel voor het afscheids- buffet en Balinees dansen. Ik heb alleen maar bouillon genomen want ik ben nog steeds niet in orde. Na het eten en dansen weer naar bed.
Dag 28 en 29 Vlucht Bali - Kuala Lumpur - Amsterdam
Zaterdag 19 november.
Na het ontbijt, wederom met de gifgroene pannenkoeken, nog even de laatste dingetjes gekocht in het kader van het geld opmaken. Daarna nog even geluncht. Eerst op de kaart gekeken naar de prijzen, geld geteld en het personeel even nog wat dollars laten wisselen want we kwamen net wat roepias te kort/ Lekker gegeten.Zelfs ik vond het lekker. De bus in en naar het vliegveld. Zoals eerder omschreven, een mooi vliegveld. Na een korte vlucht met goede bediening geland in Kuala Lumpur. Daar overgestapt en toen de vlucht naar Amsterdam/. Wederom een prima vlucht . Prima eten en drinken, fijn personeel, eigen video scherm en keurig op tijd stonden we in Amsterdam. Het is inmiddels Zondag 20 november geworden. Daar mijn zus gebeld en na 45 minuten stond ze er om ons naar haar huis in Alkmaar te brengen. Daar zijn we s'avonds weer vertrokken naar Zonhoven.
Densapar - Kuala Lumpur 13.50 - 16.50 Kuala Lumpur - Amsterdam 23.45 - 06.25
Dag 27 Ubud 
Dag 28 en 29 Vlucht Bali - Kuala Lumpur - Amsterdam 
