Na het ontbijt, met deze keer gifgroene pannenkoeken die wederom geweldig smaakten, met de pendelbus gegaan naar Kuta. Langs Sanur en toen via het vliegveld. Dat zag er hartstikke modern en goed uit.Dit keer reden we dus een andere route want gisteren waren we niet langs het vliegveld gekomen. Wij gaan daar morgen vertrekken voor de terugreis. Ik heb eigenlijk niet zoveel te vertellen, het was eigenlijk een herhaling van de dag van gisteren, daarom ook maar iets over Kuta.Van oorsprong is Kuta een leprozenkolonie en een slavenstation geweest. Het werd daarna bevolkt door boeren, vissers en metaalbewerkers. Men was nog al verbaasd dat de buitenlanders zich op het strand vermaakten maar er viel iets te verdienen dus men ging kamers aanbieden in hun huisjes voor bijna niets. Zo is zo’n beetje het toerisme op gang gekomen. Hier in Kuta zijn al een paar keer bommen ontploft. De ergste keer was in oktober 2002 waarbij ruim 200 mensen om het leven kwamen, voornamelijk buitenlanders waaronder veel Australiërs. Dit alles veroorzaakt door fanatieke moslims.

Vandaag bij het zelfde barretje gaan zitten, een beetje de oceaan in, een beetje met de bevolking gesproken en verder niks. Peter is ook zomaar het water in gegaan. Het water was dan wel een graad of 28 denk ik want anders gaat hij niet. Verder naar de vliegtuigen zitten kijken die binnen komen op het vliegveld. Dat is een mooi gezicht, je ziet die kisten vanuit de oceaan aankomen en steeds lager gaan. Op een gegeven moment denk je: ze plonsen zo het water in maar dat is niet waar want op dat moment begint de landingsbaan. Heel leuk om dat in de verte te zien. Verder niets bijzonders gedaan en op het eind van de middag terug naar het hotel voor het afscheids- buffet en Balinees dansen. Ik heb alleen maar bouillon genomen want ik ben nog steeds niet in orde. Na het eten en dansen weer naar bed.

03-02-2006 om 18:12 geschreven door globetrotter

Na het ontbijt met pannenkoeken(waar in prompt weer misselijk van werd) zijn we met de pendel bus naar Kuta gegaan. Na een rit van 45 minuten via Sanur, een andere kust plaats, kwamen we aan in het centrum van Kuta. Het was wederom niet druk. Weinig toeristen. Bij vertrek in Ubud zaten we met z’n zessen in een grote bus. In Sanur gingen er 4 uit dus we kwamen samen aan in Kuta. Voor velen is Kuta het summum van Bali en anderen vinden het te commercieel. We zijn door het centrum naar het strand gelopen waar veel verkopers maar zeer weinig toeristen waren. De branding van Kuta behoort tot de beste van het eiland. Over het strand gelopen. Daar staan wat palmbomen maar er waren wederom weinig toeristen. Bij een barretje wat gaan drinken. Mag de naam barretje niet hebben. Het bestond uit een stoel met daarop koelbox met daar in wat soorten frisdrank en bier, en twee plastic stoelen. Het was wel officieel want de uitbater moet er ook nog voor betalen. Toen we daar zaten kwamen er weer allerlei pedicures, masseurs/masseuses en noem maar op naar ons toe. We hadden alle tijd dus handen en voeten laten manicuren/pedicuren, gelijk een beetje nek en hoofdmassage laten doen en tevens een paar sari’s gekocht. Had ik niet nodig maar het was meer een vorm van rechtstreekse ontwikkelingshulp. Daarna nog even iets bij Mac Donald, 24 uur open, gegeten en gedronken.Dit is eigenlijk het enige waar ik momenteel trek in heb: frites.Toen het centrum weer in gegaan en een groot warenhuis bezocht, Mata Hari.Bij dit warenhuis zijn de laatste bomaanslagen gepleegd maar er was niets meer van te zien.Toen weer met een pendelbus terug. Onderweg ging het busje stuk. Geen beweging meer in te krijgen. Het was hartstikke druk maar geen probleem hoor.De chauffeur hield een busje wat achterons reed aan, kletst even met de chauffeur en het was geregeld.Wij gingen dat busje in en werden keurig bij het hotel afgezet. ’s Avonds naar een dansvoorstelling geweest. Was erg spectaculair op het einde . Een persoon schopte een hoop vuur uit elkaar en liep hier doorheen op zijn blote voeten.Aan het einde van die voorstelling had die man wel zwarte voeten maar er was geen blaar te zien.Het vuur vloog wel alle kanten op dus hadden wij haast nog blaren.Daarna nog iets gedronken en terug naar het hotel en naar bed.

Ubud is de culturele hoofdstad van Bali. De stad kent een rijke geschiedenis als het gaat om de Balinese schilderkunst. Daarnaast zijn ook andere kunstvormen goed vertegenwoordigd in het gebied. Rondom Ubud liggen verschillende ambachtsdorpen en in de stad zelf worden vele soorten traditionele dansvoorstellingen gegeven. Op deze pagina vind je uitgebreide informatie over Ubud.

Geschiedenis

Ubud is de culturele hoofdstad van Bali. In voorafgaande eeuwen werd er al bijgedragen aan deze titel getuige de vele megalitische ruines, en de vele andere archeologische vondsten die in het gebied gedaan zijn. In de zestiende eeuw dreigde het machtige hindujavaanse rijk van Majapahit in te storten en won de islam steeds meer terrein op Java. Veel geleerden, kunstenaars, intellectuelen en priesters vestigen zich daarop in de kleine koninkrijkjes in en rondom Ubud. In de vroege achttiende eeuw vestigt een afstammeling van de Gelgelvorstenlijn zich in Timbul, ten zuiden van Ubud. In een poging een koninkrijk te realiseren in de trend van Majapahit liet hij daar een prachtig paleis bouwen waarin hij zich liet omringen door de beste musici, dansers en kunstenaars. Gedurende de achttiende eeuw was de controle over de gebieden rondom Ubud en Gianyar wisselend in handen van de Sukawatidynastie en de Gianyardynastie. In de late negentiende eeuw zou Ubud de zetel worden van feodale vorsten die loyaal waren aan de radja van Gianyar. Terwijl de Nederlandse expansiedrang in Bali voor de meeste vorstenhuizen rampzalige gevolgen had, kon de radja van Gianyar profiteren van een Nederlands bestuur dat tussen 1908 en 1930 verbeteringen bracht in de infrastructuur, onderwijs en gezondheidszorg. Tegen het einde van de jaren dertig schitterde Ubud als toeristenhotspot door de bloei van de rijke kunstvormen. Cokorda Gede Agung Sukawati was de vorst die vanaf de late negentiende de basis zou leggen voor de culturele bloei van Ubud. Door zijn grote interesse in de verschillende kunstvormen zouden vele kunstenaars uit de omringende koninkrijken zich in rijk vestigen. Ubud zou daardoor uitgroeien tot een cultureel centrum waar vele specialisten en kunstenaars verbleven. Niet alleen lokale kunstenaars werden aangetrokken, vanaf de late jaren twintig zouden ook een aantal gerenommeerde buitenlandse kunstenaars zich vestigen in of rondom Ubud. Het toerisme lag echter ook niet stil en uit vrees voor eventuele negatieve invloeden van het toerisme werd in 1936 de Pita Maha opgericht, een kunstenaarsvereniging, om de kwaliteit van de kunst te waarborgen. Het werk van de Pita Maha zou ook na de Tweede Wereldoorlog worden voortgezet. Als in 1965 Bali wordt gebombardeerd tot de nummereen-trekpleister van het Indonesische toerisme vestigen zich ook kunstenaars uit andere delen van de archipel in het gebied rondom Ubud. Begin jaren zeventig blijken het vooral de jonge backpackers te zijn die in Ubud de ideale plek zagen om goede ideeen op te doen en wat van de aziatische mystiek op te doen. Ubud zou anticiperend op deze trend de toeristische accomodaties en diensten volledig gaan aanpassen op deze doelgroep.

Bezienswaardigheden

Ubud is de culturele hoofdstad van Bali. Deze reputatie blijkt wel uit de verschillende kunstmusea die de stad rijk is. Je kunt hier meer te weten komen over de geschiedenis van de Balinese schilderkunst en zo kennis maken met de traditionele en recentere stijlen. En als je kunst niks vind kun je nog altijd het heilige apenbos proberen.

Museum Puri Lukisan

Het Museum Puri Lukisasan ligt in Ubud en is opgericht door Rudolf Bonnet en Cokorda Gde Agung Sukawati. Het museum heeft een collectie van 150 schilderijen en 62 sculpturen. Het is het eerste Museum Voor De Kunsten in Bali. Het Museum Puri Lukisan ligt in Ubud, het culturele centrum van Bali. De Balinese kunstvormen kennen een rijke geschiedenis. In het museum vind je een collectie van een aantal buitengewone Balinese kunstwerken. De werken zijn zorgvuldig geselecteerd om een representatieve verzameling over de ontwikkeling van Bali's kunstvormen te kunnen laten zien. De collectie is uniek in Bali en de historische betekenis van de werken is onschatbaar. De aantrekkelijke gebouwen waarin de permanente collectie en tijdelijke exposities te zien zijn worden omringd door overdadige tuinen en lotusvijvers voor de toeristen.

Museum Neka

Het Museum Neka ligt in Ubud. Dit museum laat de verfijnde kunst zien van de Kamasanstijl van de 16e eeuw tot de moderne schilderijen van de 20e eeuw. De gehele collectie wordt in chronologische volgorde getoond zodat je een goed beeld kunt krijgen van hoe de verfijnde kunst van Bali zich historisch heeft ontwikkeld. Van de kunst van oude tijden tot de invloed van buitenlandse kunst die de Balinese verfijnde kunst hebben verrijkt. Je kunt er werk bekijken van Balinese schilders als I. Gusti Nyoman Lempad en Anak Agung Gde Sobrat maar ook werken van andere Indonesiers als Affandi, en werken van Spies, Smit en Bonnet.

Agung Rai Museum of Art

Het Agung Rai Museum ligt in Pengosekan, een kleine gemeenschap ten zuidoosten van Ubud. In het museum zijn allerlei soorten schilderijen, historische artifacten en andere objecten. Tegelijkertijd wordt ook een presentatiepodium aangeboden om verschillende soorten kunst te presenteren. De collectie schilderijen laten een ontwikkeling van de afgelopen decennia zien. Veel van de fijnere werken zijn echter gemaakt door Balinese artiesten en expatriates. Het museum is een geheel van paviljoenen, tempels, vijvers en tuinen. In het museum is ook een bibliotheek, hotel, restaurant, cafe en koffieshop gevestigd. Het museum staat te midden van zes hectare land waardoor de rijstvelden en greppels rondom het museum een deel worden van het geheel.

Galerijen

Het rijke culturele aanbod van Ubud en de omliggende steden blijkt uit de vele soorten gallerijen die je daar aantreft. Peliatan, Pengosekan, Batuan, en Penestanan beschikken over gallerijen met werk van zowel lokale Balinese kunstenaars bewonderen als ook werk van kunstenaars die uit andere delen van de archipel en het buitenland afkomstig zijn. In Mas en het aangrenzende Tegas vind je voornamelijk veel gallerijen met houtsnijwerk. Logisch aangezien Mas het centrum is van de houtsnijwerkkunst.  

Heilige apenbos

Bij Padangtegal ligt het heilige apenbos (Mandala Wisata Wanara Wana). Het bos wordt net als andere apenbossen bevolkt door Balinese makaki-apen. Er leven ongeveer 125 van deze apensoort in het bos. De apen komen redelijk tam over maar zullen bij provocatie niet alleen hun tanden laten zien. Behalve apen bevinden zich in het bos ook drie tempels die stammen uit de veertiende eeuw. De Pura Prajapati, de tempel van de doden. wordt gebruikt voor begravenissen en crematieceremonies. De tempel ligt vlak bij een hindukerkhof dat wordt gebruikt door de bewoners van Padangtegal. De Pura Dalem Agung is de grootste en de belangrijkste van de drie tempels. De derde tempel is een heilige badtempel met een gedeelte voor de goden, een gedeelte voor de discipels van de goden en gedeelte dat dient als badplaats voor de mensen.

Olifantsgrot (buiten Ubud)

Langs de weg vanuit Ubud naar Teges ligt langs de weg de Goa Gajah, de zogenaamde Olifantsgrot. De grot stamt uit ongeveer de tiende eeuw maar is lange tijd uit het zicht gebleven door een dikke laag van vulkanische as en modder. In 1923 werd de grot pas weer ontdekt en grote relief om de grot werd voor een olifantenkop aangezien. De naam is tot op heden gehandhaafd. Via een gang van twaalf meter lang kom je in een ruimte van drieenhalf meter breed, twintig meter lang en net hoog genoeg om te kunnen blijven staan. In een nis staat een beschadigd beeld van de olifantengod Ganesh. Latere uitgravingen onthulden een elfdeeeuws bassin met zeven fontijnen in de vorm van nimfen die de belangrijkste rivieren van India moeten voorstellen. Via een steile afdaling achter het bassin kom je in een andere grot waar twee boeddhabeelden staan. In de grot zijn boeddhistische inscripties en kervingen te vinden terwijl er nooit bewijs is gevonden dat er ooit boeddhisten in Bali hebben gewoond.

Ambachtsdorpen

Als je van Denpasar naar Ubud rijdt kom je langs de weg allerlei ambachtsdorpen tegen. Het waren de radjas die bepaalden welk dorp een bepaald ambacht mocht uitoefenen. De indeling van deze dorpen, die je langs de drukke verkeersweg van Denpasar naar Ubud vindt, is nog altijd dezelfde gebleven. In Batubalan, een druk verkeersknooppunt, worden beelden, friezen en ornamenten gemaakt van paras, een zachte, grijze makkelijk te bewerken steensoort. Ten noorden van Batubalan kun je in het Taman Barung Bali Vogelpark allerlei exotische vogels bekijken en ook de beroemde Komodovaraan. In Sukawati kun je windklokken, poppen, rietwerk en sieraden kopen. In Celuk vind je enkele honderden zilver- en goudsmeden. Er zijn hier een aantal grote gallerijen maar je bent goedkoper uit in de zijstraatjes. Het dorp Batuan is sinds de jaren dertig een kunstenaarscentrum waar een eigen lokale schildersstijl is ontwikkeld. Even richting het oosten vind je de dorpen Belega en Bona waar ze zijn gespecialiseerd in bamboe en vlechtwerk. Bona is tegelijkertijd ook de plaats waar de bekende kecakdans is ontwikkeld. Als je weer verder rechtdoor op de weg naar Ubud gaat kom je uiteindelijk in het dorp Mas terecht dat zeer beroemd is door zijn houtsnijders en maskers.

Winkels en markten

Ubud biedt voldoende mogelijkheden voor de fervente shopper. Je hebt de keus uit vele cadeaushops, kledingzaakjes en antiekwinkeltjes. Aangezien de stad het culturele centrum van Bali is kun je echter ook goed terecht in een van de vele gallerijen waar je in verschillende prijsklasses mooie schilderwerken kan kopen.

Winkels

In Ubud kun je je helemaal uitleven als het om shoppen gaat. Er zijn enorm veel winkels waar je allerlei soorten produkten kan kopen. Daarbij kun je niet alleen kiezen uit moderne produkten of objecten maar kun je ook voor antiek spul gaan. De meeste winkels vind je bij de Jalan Raya, Jalan Hanoman en de apenbosweg. In de vele winkels kun je ondermeer kiezen uit grote collecties batiks uit Bali en Java. Maar ook voor diverse collecties mannen- en vrouwenkleding, westers of Indonesisch kun je hier in Ubud terecht. Voor maatkleding kun je het een en ander laten maken of verstellen bij een kleermaker. Er zijn kleermakers die beschikken over de fijnste ikat, de batiksoort die de Balinezen hebben geperfectioneerd. Er zijn veel winkeltjes waar ze allerlei mooi ontworpen halssnoeren en sieraden verkopen. Cadeaushops waar je de keus hebt uit allerlei decoratieve voorwerpen en keramiek. Voor schilderkunst moet je op Bali zijn, en in Ubud zit je dan helemaal goed. Veel van het aanbod is gericht op de toeristenmarkt en de kwaliteit kan nogal varieren. Als je echt originele schilderwerken zoekt zul je je moeten verdiepen in het aanbod van de verschillende gallerijen. Waar je ook naar op zoek bent, kijk goed rond want de prijzen varieren en afdingen is vaak de norm. Belangrijk bij het afdingen is om altijd beleefd te blijven.   

Pasars

Indonesiers kopen al generaties lang hun voedsel op de traditionele markten, de pasars. Bij de pasars worden in principe dezelfde soort produkten verkocht. Je kunt er fruit, goenten, vlees, vis, specerijen, en huishoudelijke artiekelen kopen. Naar de pasar gaan is een dagelijkse activiteit voor Indonesische vrouwen of de huishoudelijke hulp. Aangezien koelsystemen te duur zijn voor de armen en de Indonesiers het groenten en vlees bij voorkeur vers bereiden vereisen de dagelijkse maaltijden dus een dagelijks pasarbezoek. Supermarkten zijn populair onder de midden- en hogere klasse, maar te duur voor de armen. Bij de pasar zijn geen prijskaartjes te zien op de produkten. Het is de bedoeling dat je door te onderhandelen met de verkoper de eindprijs van het produkt bepaald. Belangrijk daarbij is dat je cool blijft, het helpt daarbij als je van tevoren al een beetje weet wat de produkten kosten. Op de belangrijkste kruising in Ubud vind je de meerverdiepige Ubud Markt. Je kunt hier van alles kopen, van paperclips en papayas tot saffron en sarongs. De pasar komt mogelijk niet heel erg hygienisch over en het ontbreken van airconditioning in het meerverdiepige marktgebouw zal snel opvallen. Een bezoek aan de traditionele markt staat echter wel garant voor een culturele ervaring die eigenlijk niet mag missen. Voldoende contant geld meenemen is verstandig aangezien het niet altijd mogelijk is om te pinnen.

Eten en uitgaan

In Ubud heb je een ruime keus uit eetgelegenheden, je kunt er terecht voor zowel de aziatische als de westerse keuken. Op het gebied van uitgaan zul je je voornamelijk kunnen vermaken in sfeervolle tentjes met live-muziek. De stad staat echter ook bekend om de vele traditionele dansvoorstellingen. 

Eten

Om te eten kun je in Ubud terecht in honderden tentjes en eetgelegenheden. Er zijn diverse restaurants waarin de internationale keuken ruim is vertegenwoordigd. Voor de traditionele Balinese en Indonesische keuken kun je hier natuurlijk ook terecht. De standaard is hoog en de prijzen zijn redelijk. In veel restaurants is ook veel aandacht geschonken aan de aankleding, zodat je in een ideale omgeving kunt socializen en relaxen. Helaas zijn er bijna geen voedselstalletjes meer doordat de pasar malam (avondmarkt) een aantal jaren geleden is gesloten.

Uitgaan

Ubud staat niet bekend om haar uitbundige nachtleven maar eerder om de traditionele atmosfeer. Je vind hier geen disco's of hippe nachtclubs. Je zult het hier eerder moeten zoeken in de akoestische muziek of traditionele opvoeringen. Er zijn vele tentjes en gelegenheden waar het meer om de sfeer en onderhoudende gesprekken gaat. Er zijn allerlei cafe's en restaurants waar elke avond of wekelijks livemuziek wordt gespeeld. Die muziek kan varieren van blues en funk tot traditionele gamelanmuziek. In een aantal cafe's en barretjes worden er ook recent uitgekomen films vertoond op grote televisies. Kijken is gratis en het aanbod is gevarieerd.

Banjarbuffet

In de verschillende banjars in en rondom Ubud worden om de zoveel tijd buffetten gehouden bij hun dorpsplein. Het doel hiervan is om fondsen te werven voor bv. een restauratie van de tempel, aanschaf van een gamelanorkest of iets anders waar het dorp bij gebaat is. Deze openluchtfeesten zijn de enige gelegenheden waarbij discoachtig vermaak is toegestaan in Ubud. Tot in de vroege uurtjes wordt er gedanst op zeer levendige muziek. Het bekendste buffet wordt gehouden op nieuwjaarsavond in het centrum van Ubud. Andere buffetten worden aangekondigd via grote decoratieve versieringen bij het dorpsplein. Er zijn buffets die nachten echter elkaar voortduren. Buitenlanders zijn zeer welkom.

Balinese dans

Bali staat bekend om de diverse dansen. In Ubud worden de beste dansvoorstellingen gehouden. Veel van de dansgroepen uit Ubud hebben de hele wereld rondgereisd om hun danskunsten te vertonen. In de verschillende hotels worden dansvoorstellingen gehouden maar die kun je eigenlijk alleen beschouwen als een kennismaking. De traditionele dansopvoering wordt namelijk met een ongekende energie uitgevoerd en daar ontbreekt het nogal aan als het om een dansopvoering voor toeristen gaat. Voor het echte werk zul je dus toch een ceremonie bij een tempel moeten bijwonen. De tempelceremonies gaan gepaard met opvoeringen van verschillende soorten Balinese dans en muziek. Je kunt hier eten, drinken, socializen, gokspelletjes doen. Er wordt echter geen alcohol geschonken en je moet je volgens de adatregels kleden. Uitbundig en ongepast gedrag wordt niet getolereerd. Voor meer informatie over deze meer lokale vorm van uitgaan kun je het beste een plaatselijke agenda raadplegen.

Vervoer

In Ubud kun gemakkelijk de stad te voet verkennen. Als je een fiets huurt kun je de stad natuurlijk nog sneller verkennen. In Ubud zijn er bijna ook geen taxi's. De taxi's die je ziet komen uit het zuiden van Bali om in Ubud klanten af te zetten. Zij hopen reizigers terug naar Zuid-Bali te kunnen vervoeren. Mocht je er gebruik van willen maken check dan of ze hun meterteller gebruiken. Als je naar de andere steden in het zuiden van Bali wilt reizen kun je het beste de bus pakken.

03-02-2006 om 18:11 geschreven door globetrotter

Dag 25 Lovina - Ubud

Om een uur of negen vertrokken naar Ubud. De eerste stop was bij een waterval. We moesten veel trapjes af langs allerlei kleine,leuke winkeltjes. Bij de waterval was ook weer een Hindoe tempeltje. De waterval was niet zo spectaculair er zal wel te weinig water toevoer zijn. Toen al die trapjes weer op en langs al die winkeltjes.Nog wat spulletjes gekocht want het was daar erg goedkoop. Daarna nog bij een hindoe tempel complex gestopt en daar even rond gekeken.De tempels zagen er mooi uit. Daarna doorgereden naar Ubud. We hebben niet geluncht onderweg. Ik denk dat onze reisbegeleidster naar haar vriendje moest. Na dat we de tassen op de kamer hadden gezet en het raam open gedaan want het stonk vreselijk naar het riool, zijn we gaan lunchen bij een restaurant Dirty Duck Een mooie eetgelegenheid aan de rand van de sawa. Met een leuke vijver en fontein in het midden.Na het eten door Ubud gelopen en nog even naar het heilige apenbos, Monkey Forest, gegaan. Dat was heel leuk al die apen die daar rondliepen. Je had geen last van ze maar je moest natuurlijk geen tros bananen aan de ingang gekocht hebben want die kwamen ze, de apen dus, even bij je op halen. Niet per banaan, nee ze pakken gewoon de tros van je af. We hebben daar wel gelachen om die kleine dondersteentjes van aapjes. Het bos was ook heel mooi met hele grote bomen en grote luchtwortels Het was er ook heerlijk koel, wat meegenomen was want het was heel erg warm in Ubud. Er stonden ook nog een paar leuke tempeltjes op het terrein. Door het stadje terug gelopen nar het hotel. We hebben nog ergens gegeten al zou ik niet meer weten waar. Daarna naar de kamer, de rioollucht was er een beetje uit maar nog niet helemaal. We hebben besloten om morgen naar Kuta te gaan. Dat is een strand plaats want om morgen weer in Ubud rond te lopen zagen we niet zitten. Ik voelde me niet goed genoeg om een sawa tocht te doen.Ook een fietstochtje zag ik niet zo zitten. Jammer als je niet lekker bent op een vakantie. Maar ja, het is nu eenmaal niet anders.

03-02-2006 om 18:10 geschreven door globetrotter

Dag 24 Lovina

Vroeg eruit want om 20 voor zes werden we buiten voor het hotel opgehaald. Martin ging ook mee naar de dolfijnen kijken. Eerst ging hij achter op de brommer naar de boot en daarna wij met z’n tweeën achterop de brommer. We gingen een eind het water op en we zagen in de omgeving steeds meer bootjes het water op komen. We hebben ongeveer zo’n stuks of twintig dolfijnen gezien. Niet van de grote maar af en toe zag je zo’n grijs, glimmend lijf omhoog komen. Ze zwemmen daar s’morgens om een klein soort vis te vangen en te eten. Het was eigenlijk een belachelijke vertoning. Als iemand een dolfijn zag dan zag je ineens alle bootjes die kant op varen. Kwamen de boten te dicht bij dan namen volgens mij de dolfijnen even een hapje lucht en zeiden doei. En je zag die niet meer.Na een uurtje zijn we terug gebracht naar het hotel want het begon flink te waaien op het water. Dan zijn de golven wat hoger en dan zie je de dolfijnen toch niet meer. Het was lang zat ook. We werden afgezet op het strand van het hotel. Op de boot hadden we nog koffie gehad en gebakken banaan als ontbijt. De koffie heb ik maar overboord gekiept en de banaan opgegeten. We zijn in het hotel nog even gaan ontbijten. De rest van de dag hebben we aan het zwembad doorgebracht daar gelegen of aan de bar gehangen in het zwembad. Peter was veel in het water en aan de bar. Normaal genomen is het niet z’n watermens maar dit water was ongeveer 28 graden . Dan stapt hij er wel in. Ik heb wat gelezen, gegeten en gedronken en dan steeds weer naar de wc. ’s avonds was er nog een barbecue in de tuin van het hotel. Het zag er heel lekker uit, alles prima verzorgd. Tafels mooi gedekt, het eten smaakte goed maar niet geweldig. Na het eten werden er ook nog Balinese dansen opgevoerd door een paar meisjes en vrouwen. Was heel leuk om te zien. Dit alles vertelde Peter mij na afloop van de avond want ik zelf was op de kamer gebleven omdat ik nog steeds geen eten kan ruiken. Nog iets over het hotel: dit ligt heel leuk aan het strand, er staan verschillende gebouwen op het terrein. De meesten zijn bungalows en een gebouw met twee verdiepingen.Alles gelegen in een mooie, kleurrijke tuin met veel bloemen. De bloemetjes werden ook op je bed gelegd. De kamer was ruim met een balkon . Daar stonden twee stoeltjes en kon je op je gemak de boel overzien. Het strand is niet zo veel, smal en met donker zand. Er zijn niet veel toeristen. De mensen zijn heel erg vriendelijk.Door het ontbreken van de toeristen struikel je wel over de verkopers van allerlei zaken, maar ja, dat hoort er allemaal bij. Zij blijven vriendelijk en wij ook. En zo was er weer een dag om.

03-02-2006 om 18:07 geschreven door globetrotter

Bali

03-02-2006 om 18:06 geschreven door globetrotter

Dag 22 Malang

03-02-2006 om 17:56 geschreven door globetrotter

03-02-2006 om 17:43 geschreven door globetrotter

Dag 20 Yogyakarta - Solo - Malang

Weinig te melden. Vandaag een lange busreis naar Malang met verschillende stops. De eerste was in Solo. Hier is ook een Keraton net als in Yogya. Rondleiding gehad met een gids. We zijn door het museum heen geloosd en hebben de grote troonzaal gezien . Het dak van deze zaal rust op zuilen die rijkelijk versierd zijn met houtsnijwerk en zijn tevens verguld. Er hangen ook mooie kristalen kroonluchters en er staan marmeren beelden en mooie Chinese blauw met witte vazen. Alles bij elkaar leuk om te zien. De volgende stop was bij een Holland-bakerij, een lunchroomachtige zaak. Een molentje boven op de winkel. De naam Holland zal het bedoeld zijn om toeristen binnen te lokken.Men sprak er geen woord Holland, de prijzen gingen echter wel in die richting. De gebakjes en taartjes waren ook niet echt specifiek Hollands b.v. een tompoes of een moorkop. Tegenwoordig moet je geloof ik Bosschebol zeggen. Al met al mij niet geheel duidelijk waarom hier iedereen stopt. Zal wel iets van een Hollands gevoel zijn in den vreemde.Aan de stickers te zien stoppen hier alle reisorganisaties van Nederland. Ook particuliere stickers op de ramen van Politie, leger brandweer en aanverwante artikelen. Er was er zelfs een van Ome Toon uit Lloret de Mar, Spanje. Ik wist niet dat die goede man nog leefde. Wij waren daar verbaasd over want in 1965, ja het staat er goed 1965, hebben wij daar al een Hollandse kroket gegeten. Onderweg ook nog ergens geluncht. Tegen de avond in ons hotel aangekomen. Ons opgefrist. We zouden s’avonds in een erg mooi hotel gaan eten. Dit hotel, Tugu Malang, heeft een schitterende collectie Javaans en Chinees antiek en kunst. D eigenaar heeft ook Nederlandse erfstukken daar staan. Heel mooi allemaal. Ook het hotel is heel bijzonder, je kunt er eten in de Romeo en Juliette kamer dus met z’n tweetjes of in een andere ruimte met z’n vieren of met een hele groep. Je hebt de Mongoolse zaal of de Perzische. Prachtig hotel. We hebben daar met z’n alle gegeten, het was er erg goed. Mary is niet meegeweest haar gezondheid is al een paar dagen van slag. Nu was ze ook misselijk en steeds naar de wc. Na thuiskomst even bij gepraat en daarna weer naar bed.

03-02-2006 om 17:31 geschreven door globetrotter

Dag 19 Yogyakarta

03-02-2006 om 17:30 geschreven door globetrotter

03-02-2006 om 17:29 geschreven door globetrotter

Na het ontbijt in twee busjes naar het Dieng plateau gereden om de hindoe-tempels te bekijken. Onderweg mooie vergezichten gezien met berghellingen waar van alles groeide zoals aardappelen bloemkolen en andere soorten kolen en groente’s. Deze Hindoe tempels zijn de oudsten van Midden-Java, zijn van eind 7^de eeuw. Het waren meer ruines dan nog echte tempels. We bezochten er ook nog een vulkaantje dat borrelde en stonk dat het een lieve lust was. Zwaveldampen. De omgeving van die vulkaan was erg mooi, het leek een beetje op een maanlandschap maar dan gekleurd. Daarna nog naar het Telaga Warna (het gekleurde meer) Hier moesten fluorescerende kleuren zijn, veroorzaakt door de zwaveldampen. Wij hebben die fluorescerende kleuren niet gezien maar het was een leuk meer met een kleine wandelingroute er om heen. Op andere dagen is het misschien wel erg mooi. Daarna geluncht en weer de grote bus in door naar de Borobudur. We kwamen de parkeerplaats op rijden van de Borobudur en daar zagen we al dat we vandaag daar niet alleen zouden lopen. Je stapte de bus uit en je stond midden in de kermis. Allerlei verkopers die je iets wilde verkopen en als je niet geïnteresseerd was riepen ze al maybe later. Maar ze waren niet vervelend. De eerst indruk was een groot kolossaal indrukwekend bouwwerk. Want het is geen gebouw of berg maar eigenlijk een opgestapelde boedistische school. Eerbiediger gezegd: een Tempel. Deze enorme Stoepa is volgens de kenners het grootste boeddhistische monument op deze aard kloot. Gebouwd tussen 788 en 856 . Na zo’n honderd jaar is men door een of andere reden daar weg getrokken. Men denkt dat de uitbarsting van de in de buurt gelegen vulkaan Merapi daar mee te maken heeft. Dus dat de Borobudur jaren lang onder het vulkanische stof heeft gelegen. Maar goed, omstreeks 1900 werd de Borobudur gerestaureerd door de Nederlandse regering. Dit onderleiding van Dr. Theodoor van Erp. Maar dit was toch niet optimaal. Men ontdekte ook dat de fundering van de Borobudur niet goed was en dat het na verloop van tijd toch gevaar zou lopen. Men heeft toen Unesco verzocht een reddingsoperatie in te zetten. In 1973 is dat gelukt en werd er financiële hulp toegezegd. Een team van 700 deskundigen heeft de hele Borobudur afgebroken, schoongemaakt, behandeld en alles weer op z’n plaats gelegd. En gelijk een nieuwe fundering gemaakt voor deze Stoepa. Als ik goed geteld heb zijn er z’n 1.300.232 stenen blokken gebruikt. De kosten waren zo’n beetje 25 miljoen Amerikaanse dollars. Maar goed, ik mocht daar nu naar kijken en was verbaasd. Als je naar boven gaat moet je eigenlijk van terras naar terras lopen met de wijzers van de klok mee. Dan is het een lang verhaal tot dat je in het Nirvana bent. Dit is me allemaal uitgelegd . Het is een mooi kolossaal geheel met veel boeddha beelden en allerlei wereldse afbeeldingen in de onderste lagen. Kom je hoger dan laat je het aardse steeds meer los totdat je in het Nirvana bent en daar bestaan ook nog drie lagen in volgens de leer van Boeddha. We zijn zo gelopen zo als het moest en zijn uiteindelijk helemaal boven aangekomen. Er was zoveel te zien dat je de helft al weer vergeten bent als je de top bereikt heb. Boven had je een mooi uitzicht over de omgeving. De zon begon al iets te zakken en dat gaf ook weer een mooi effect. Na al dit moois doorgereden naar Yogyakarta waar we om ongeveer 19.00 aankwamen. Na ons wat verfrist te hebben zijn we gaan eten bij TANTE LIEN. Dat is een Indonesische dame die op een of andere manier contacten heeft of heeft gehad met Nederland. Er hingen ook kranten in het restaurantje met wat artikelen over deze vrouw. Ze heeft een klein restaurantje met 1 pan denk ik. We kregen het eten een voor een maar het was wel gloeiend heet. Na het eten nog even ergens een biertje gedronken en toen maar weer een paar uur gaan slapen.

03-02-2006 om 17:28 geschreven door globetrotter

We waren weer vroeg wakker. De kinderen waren alweer in het zwembad om half zes.Ditmaal was niet zo erg want we gingen toch vroeg weg. Vandaag weer een busdag. Ongeveer de helft van de groep ging eerst een paar uur met een boot. Je kon kiezen. Het traject per boot of per bus afleggen. Tegen lunch tijd hebben we hun opgewacht. We hebben daar bij die aanleg steiger we gelijk geluncht. De lunch hadden we in lunchboxen mee genomen. Die waren gemaakt door die Zwitserse mevrouw van restaurant relax uit Pangadaran. Smaakte lekker. Sommigen hadden bruin brood met KAAS daar midden in Indonesië. In de middag begon het te regenen maar we zaten gelukkig hoog en droog in de bus. Om ongeveer 16.45u kwamen we aan in ons overnachtings hotel in Wonosobo . Het regende nog steeds. De chauffeur vond dat zielig voor ons en reed de bus achteruit de parkeergarage van het hotel in. Want dan bleven we droog. Alleen stond er achter in de garage een flinke stenen pilaar en ondanks het feit dat er een stuk of vijf mannetjes aanwijzingen gaven, tikte de bus de paal aan en hadden we ook in deze bus een mooie deuk. Tevens ging de achterdeur niet meer open . Zonde . ‘s Avonds met de meeste van de groep gegeten bij een Chinees restaurant "ASIA” Prima gegeten, behalve de Vietnamese spring- rolls waren niet zo geweldig. Dat moeten ze nog leren. Daarna nog een biertje en slapen Want we gaan morgen weer vroeg op pad

03-02-2006 om 17:26 geschreven door globetrotter

Dag 15 Omgeving van Pangandaran

Vandaag gaan we een becaktourtje(spreek uit:bedjak) maken. Was heel grappig en gezellig. Iedereen in z’n eigen becak met mannetje. Eerst zijn we naar de plaatselijke markt gegaan. Zo’n markt die er in ieder dorp wel is. Daarna naar een kampong gereden. Daar hebben we wat rondgelopen en gereden en gekeken hoe men bruine suiker maakte, hoe men de buitenste schaal van de kokosnoot afhaalde, hoe men de wajang poppen maakte ook hoe men Tahu maakte en nog meer van dit soort dingetjes. Erg gezellig. Ook de jeugd zwaaide en als we in de becak zaten deden we highfive’s als ze hun schone hand opstaken, dus hun rechter want de linker is de vuile hand waar men z’n achterwerk mee afveegt. Dus even opletten. Daarna met z’n allen in de bus naar een ander strand om te gaan lunchen op het strand. Men had even vergeten dat iedereen vrij is ivm met: juist, weer de R. Dus was het hartstikke druk en hebben we geluncht in het restaurant dat vlakbij het strand was en ondertussen reden de brommertjes hier ook weer af en aan. Zal wel een soort afwijking van de mensen van hier zijn. Na de lunch naar Green Canyon. Dat moest eindigen in een grot. Dit moest in een bootje want de rivier stroomt hierdoor heen. Het was hier ook weer druk, dus veel bootjes (eigenlijk veel te veel )op het water, net de wild waterbaan in sixflags maar dan zonder wild water. Door de Green Canyon gevaren. Het was groen en had een steile wand van een paar meter hoog. Het was een canyon maar niet echt spectaculair..Had veel steiler en hoger verwacht. Je leest er over in de boeken en hebt dan bepaalde verwachtingen. Eigenlijk net zo iets als de Ngarai canyon bij Bukittingi. We dachten dat we een echte kloof of grot in zouden varen(zo leek het omschreven te staan) maar dat viel iets tegen. Het was wel een stukje grot waar al die bootjes aan het eind moesten draaien want daar kan je niet verder omdat daar een waterval naar beneden kwam. Eerlijk gezegd vonden we er niet zo veel aan. Daarna weer de bus in en terug naar het Hotel. Ik vond het vandaag niet zo erg opwindend. ’s Avonds weer lekker gegeten bij Ali B(each) Daar na weer wat drinken en naar bed.

03-02-2006 om 17:25 geschreven door globetrotter

We hoefden eens niet vroeg op dus wakker om 06.30 uur omdat de plaatselijke toeristen (kinderen) al in het zwembad lagen en schreeuwden. Toch nog wat blijven liggen. We hadden vandaag ook weer een jungle tocht kunnen doen daar hadden we geen zin in want we hebben er al verschillende gedaan. Na het ontbijt maar even gaan internetten. Ook ditmaal was het weer geen succes. Alles gaat zo verschrikkelijk langzaam. Telefoonlijn en klein geheugen in de Pc. Daarna over het strand gaan wandelen. Vreselijk druk en behoorlijk warm. Ook hier net als in Puri, India, ging men met kleren en al de zee in. Jong en oud, hoofddoekje of niet, schitterend om te zien. Iedereen had veel plezier.Dat gekleed het strand op gaan en de zee in heeft veel voordelen: je verbrandt niet en als je nat bent blijf je lang koel in de hitte. De kleren worden van het zeewater misschien ook nog wel schoon. Je hebt ook geen ergernis als je broekspijpen of iets anders nat wordt van een grote, onverwachte golf.Er was een woeste branding. Als je die zee zo zag moest je wel terugdenken aan kerst 2004 en hoe iedereen toen werd weggevaagd. Het was wel niet hier maar je denkt er toch aan. Bij Relax, dat is een restaurant van een Zwitserse mevrouw, geluncht. Een lekkere kom met fruit met yoghurt en een vruchten sapje erbij Toen weer over het strand teruggewandeld. Het is nog steeds vreselijk druk op de weg, beide kanten op. Het schijnt hier normaal, dus niet in vakantie periode’s, heel erg rustig te zijn. Nou, dan is er helemaal niets te doen c.q. te zien. Je kunt nu nog naar al die mensen en bedrijvigheid kijken. Dus naar de mensen op het strand en de mensen die tussen de palm bomen zitten te eten of liggen te slapen of weet ik veel wat ze allemaal aan het doen zijn. Iedereen gooit ook de rotzooi van zich af dus als ze allemaal weg zijn dan zal het wel weer een zooitje wezen.Volgens ons zou je het wel met 1 dag hier bekeken hebben (als het dus rustig is). Ons inziens hadden we beter een dag langer in Bandung kunnen blijven.

03-02-2006 om 17:22 geschreven door globetrotter

Dag 13 Bandung - Pangandaran

De rit naar Pangandaran over het platteland, palmbossen en sawa’s noden uit tot veel fotostops. Het is weer een lange busreis geworden. Er waren weer ellenlange file’s. Een zomerdag richting Scheveningen is er niks bij. Erg veel motoren met gezinnetjes erop. Pa – Moe+ 2kindjes of drie.Het is maar te hopen dat papa goed uitkijkt en goed stuurt want anders is gelijk het hele gezin wijlen. Dit file rijden heeft geduurd tot een uur of twee. Daarna ging het beter. Rond 1800 uur kwamen we aan in het hotel in Pangandaran.Dit is een strand- bestemming aan de Indische oceaan. Hotel met zwembad(je). Nog even gezwommen. Het hotel bestond uit verschillende gebouwen die globaal gegroepeerd waren rond het zwembad. Wij zaten op de eerste etage. De kamer was wel aardig, de badkamer ging ook wel, een beetje gedateerd want er was niet eens een spoelbak op de w.c.Dit spoelen moest dus gebeuren met een emmer en een bakje water. De wastafel bevond zich in de kamer, naast de badkamer. De airco deed het gelukkig prima en we hadden een soort terrasje voor de kamer met twee stoeltjes. Thermoskan met warm water en koffie en thee in zakjes. We zijn rond 19.30 uur gaan eten bij Ali B(each) hotel/restaurant. Leuke zaak, eigenaar een Indonesische homo, erg aardig en gezellig. Er liep ook nog een oude Duitser rond van Een jaar of pakweg 62. Woonde al 10 jaar hier en getrouwd met een Indonesische. Aardige kerel. Heerlijk gegeten, verse garnalen met knoflooksaus, lekkere oma frieten dus door de kok zelf gemaakt, biertje er bij, ananas toe, kortom een heerlijke maaltijd,15 euro met een paar biertjes erbij. Wat willen we nu nog meer. Terug naar het hotel, even de masseuse erbij voor een massage, nog wat drinken en je leeft als god in Frankrijk o nee als in Indonesië. Het was wel erg druk in het plaatsje ivm: je raadt het al: de vakantieperiode na Ramadan. Er reden brommertjes af en aan. Deze maakten een vreselijke een rot herrie doordat ze iets aan de uitlaat hebben gedaan..We vroegen ons af waar ze allemaal naar toe gingen. Het waren niet alleen brommers maar ook auto’s,de laadruimte volgepropt.Later kwamen we er achter dat ze rondjes reden. Dit ging 24uur door, 3 dagen lang.Voor hun blijkbaar de manier om de vakantie door te brengen.Het is natuurlijk wel lekker koel (niet cool maar in de zin van niet warm) om zo lekker op je brommertje, in je airco-auto of achterop de vrachtwagen de dag en een gedeelte van de nacht door te brengen. De temperatuur was daar geweldig, ongeveer 27 graden om een uurtje of acht s- ávonds.Ook op de kamer hoorde je deze herrie. Toch in slaap gevallen na al deze geweldige indrukken.

03-02-2006 om 17:19 geschreven door globetrotter

Dag 12 Jakarta – Bogor – Bandung

Vandaag staat de busreis naar Bandung op het programma. We gaan via het koele Bogor. (ofwel Buitenzorg). Dit ligt ongeveer op 200 meter. Op zo’n uurtje rijden via de snelle Jagorawi-tolweg. Voorheen was het een geliefd weekend- en vakantieoord voor de Nederlanders en de Britten, nu trekken de rijkere inwoners van Jakarta er graag naartoe. In Bogor legde kolonel Raffles tijdens de Britse bezetting een schitterende botanische tuin aan met meer dan 15000 soorten planten en bomen uit bijna de hele wereld. Waaronder meer dan 400 verschillende palmen. We hebben deze mooie tuin bezocht. I.v.m met de vakantie na de ramadan was er geen gids te zien om enige uitleg te geven. Dat was wel spijtig. In deze tuin ligt ook het stijlvolle witte landhuis ”Istana Bogor”, dit is in 1856 gebouwd als officiële residentie voor de gouverneur-generaal Van Nederlands-Indië. Ook de beroemde orchideeën kas die in deze tuin aanwezig is met ongeveer 5000 verschillende soorten ging pas later open door voornoemde reden. Daarna naar de hoge Puncak-pas, 1500 meter, met zijn uitzicht over uitgestrekte theeplantages. Daar hebben we gegeten, in een groot restaurant, bar slecht eten en bediening en nog duur ook. Het smaakte naar niks en was nog koud ook. Zal wel gekomen zijn door de vakantie drukte ivm met: juist, weer de Ramadan. Vanaf vanmorgen is het op de weg overal gigantisch druk met auto’s en brommers/motoren. We hebben bijna de hele dag file gereden. Al dat verkeer moest zich persen door de Puncak-pas, een normale twee baansweg. Ik vraag me af hoe ze dat over 10 jaar zullen doen. Maar goed, om 1900 uur bereikten wij het hotel in Bandung. Dus er was geen tijd om Bandung te bezoeken en het was natuurlijk al donker. . Dat was wel jammer want de stad was voor de tweede wereldoorlog een typisch Nederland bestuurs- en universiteitsstadje. En het stond bekend als “Het Parijs van Java” dit ivm met de brede en schaduwrijke boulevards met stijlvolle huizen Tegenwoordig in de volksmond Kota Kembang genoemd, “Stad van Bloemen”. We zijn bij een Chinees restaurant gaan eten, het was heerlijk, wel iets duurder als wat we gewend waren maar het was het wel waard. Bij elkaar 16 euro. Voor hier niet veel, voor daar wel veel. We kregen vooraf rauwkost met pittige saus en een bordje pinda’s. Daarna heerlijke bami met veel vlees en garnalen, sweet en sour chicken en tjap tjoy speciaal. Dit laatste bestond alleen uit vis maar dan een grote schaal vol, allerlei soorten. Een heerlijk toetje met fruit in kokosmelk en ze kwamen steeds maar je glas vol gieten met thee als het bijna leeg was. Bij het weggaan liepen we nog langs een grote verjaardagstaart. We kregen nog een stuk aangeboden van de Chinese jarige. Was ook weer zalig en toen zaten we echt vol. Ze zongen ook nog verschillende verjaardagsliederen waaronder lang zal hij leven.Echt in het Nederlands. Dat klinkt toch wel vreemd daar in Indonesië, door Indonesiërs gezongen van Chinese afkomst. Terug gelopen naar het hotel, een bad genomen en naar bed want we moeten straks weer om 05.45u op.

03-02-2006 om 17:12 geschreven door globetrotter

Dag 11. Jakarta

Vandaag een dagje Jakarta gedaan zonder de groep. We zijn met Annemarie & Andy gegaan en hebben ons met een taxi naar de oude haven, Sunda Kelapa, laten brengen. Hier in de haven is de geschiedenis van deze stad begonnen Dit was erg leuk met al die zeilschepen ( Boeginese schoeners) die daar “geparkeerd “lagen. Een van ’s Werelds laatste vloot van zeilende vrachtschepen die nog met mankracht geladen en gelost wordt. Deze kade, waar de schepen aanliggen is ongeveer 2km lang. Het gebied van de oude haven Sunda Kelapa heeft een rijke historie. Er staat een 19^e-eeuwse Nederlandse uitkijktoren. Zag er een beetje krakkemikkig uit . Er kwam nog iemand vragen of we naar boven wilden maar dat hebben we maar niet gedaan. Er staat daar ook nog een twee verdiepingen tellend pakhuis uit de tijd van het VOC (1652) Het werd gebruikt voor opslag van koffie, thee enz. Het is nu een museum. We liepen daar ook nog even over de Pasar Ikan (vismarkt) We kwamen heel toevallig een klein straatje tegen wat deel uit maakte van een kampong. Aan heel smerig water stonden heel armmoedige huisjes. Ook in de smalle steegjes was het heel armoedig met veel rotzooi. Op de achtergrond zag je twee grote torenflats staan. Ook twee verschillende werelden. Het was heel interessant om te zien. De mensen waren allemaal erg vriendelijk. Gelopen naar de wijk Kota, deze herinnert nog aan het oude Batavia. Talloze gebouwen herinneren aan het Nederlands verleden en zijn of worden weer in hun oude glorie hersteld. Het uit 1710 stammende stadhuis dat als museum is ingericht, met voor de deur één vierkante meter originele klinkers weggehaald van voor het paleis op de dam. Het wajangpoppenmuseum dat gevestigd is in een soort Amsterdams grachten pandje. Het was gesloten ivm het suikerfeest. Er waren veel openbare gebouwen gesloten ivm met dit feest. We zagen er ook nog een oer-Hollandse ijzeren ophaalbrug. Je kon er niet meer overheen. Het was meer een soort museum stuk dat buiten stond. Het trendy restaurant Café Batavia was door de festiviteiten ook gesloten. We zijn hierna gelopen naar de Chinese wijk Glodok. Hier zie je, in tegenstelling tot andere Chinese wijken in andere landen, heel weinig Chinese tekens . Het gebruik van deze tekens werd verboden na de bloedige staatsgreep in 1965. De tekens mochten wel blijven zitten op de twee Chinese tempels in dit wijk. Deze wijk was ook heel leuk met veel steegjes en veel eettentjes. Na het bezoek aan de Chinese tempel, met veel kaarsjes, olielampjes en wierrook dat allemaal op je keel en ogen sloeg, hadden we het oude Nederlandse historische deel van de stad wel gezien.Taxi terug genomen naar het hotel. Daar de rugzak met bepakking achtergelaten, videorecorder, handreisboek, plattegrond, flesje water enz. Want we gaan nu het Jakarta anno 2005 bekijken. Met de taxi 30 minuten naar Blok “M”gegaan. Hier doet de middenklasse van Jakarta haar inkopen. Deze wijk is een wirwar van stalletjes, honderden winkels en 7 moderne winkelcentra waaronder Blok M, Plaza en Blok M Mall. Daar in het warenhuis gelopen. Gigantisch groot, in de kelder allerlei kleine eetgelegenheden van Mc Donald, KFC, tot pizza hut maar ook Japans, Koreaans, noem het maar op. We hebben daar toen we aankwamen en weggingen bij de Japanner gegeten. Bij twee verschillende . Het was heerlijk en goedkoop. Voor zeven euro hebben we samen gegeten. Verder was er op iedere verdieping veel van alles, veel schoenen, alle soorten maten en merken, ook veel sportkleding. Nog op de sportafdeling mijn bloeddruk laten meten,168/95 met hartslag 117. Veel te hoog allemaal. Bij Peter was alles in orde. Daarna nog 15 minuten in een massagestoel gezeten. Deze masseerde echt je hele rug, schouders, benen en nek. Echt heerlijk Daarna nog op een voetenmassage geval gezeten die elektronische impulsen door je benen stuurde. Voelde niet echt lekker aan maar toen we weg liepen merkte je wel dat het geholpen had. Daarna was het weer etenstijd. Het was inmiddels gigantisch druk geworden. Het is einde ramadan en iedereen heeft zo beetje vrij. Het warenhuis is morgen en overmorgen ook gesloten en de banken gaan gewoon 10 dagen dicht. Kan je je niet voostellen. Ben benieuwd voor welke gesloten deuren we morgen komen te staan. We gaan maar weer slapen want morgen loopt de wekker weer af om zes uur.

Resumé: Jakarta is een bruisende, moderne miljoenenstad. Met de taxi is alles makkelijk bereikbaar. Ons hotel lag centraal, in de buurt van de Monas, waar o.a. ook het Presidentieel Paleis, de overweldigend grote Istiqlal-moskee en het Indonesisch Nationaal Museum lagen. Jakarta heeft diverse musea, die het verleden tot leven brengen, maar ook ultramoderne winkelcentra.

03-02-2006 om 17:09 geschreven door globetrotter

Dag 10 Bukittinggi – Padang, vlucht Jakarta

Vroeg ontbijt en vertrek vanuit Bukittinggi richting vliegveld van Pedang. Om 10.30uur de vlucht naar Jakarta. Die duurde ongeveer anderhalf uur. De vlucht is voorspoedig verlopen, de afhandeling op het vliegveld Jakarta ging ook vlot dus we waren om ongeveer 13.45u in het hotel. Mooi hotel, ruime kamer en airco en minibar. Daarna gelijk met een taxi richting ”Monas”. Dit is het Nationale Monument, een 137 meter hoge marmeren obelisk midden op het Medan Merdeka (Vrijheidsplein). Het monument wordt bekroond door een uitzichtplatform en een 14 meter hoge bronzen vlam in een omhulsel van z’n 30 kilo goud. Het monument is gemaakt in opdracht van Soekarno en was gereed in 1961. Men noemt het ook wel spottend “De laatste erectie van Soekarno” Ik vind het niet echt mooi. Met de lift naar boven naar het panoramapunt. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht over Jakarta, wel een beetje smog te zien. Daarna in de kelder van het monument nog een aantal diorama’s van historische taferelen bekeken.. Daarna naar de indrukwekkende, witmarmeren Mesjid Istiqal (moskee). Groot en indrukwekkend vierkant met galerijen, vijf verdiepingen maar niet echt mooi. Deze moskee is de grootste in Zuidoost –Azië zegt men. Na onze schoenen uit gedaan te hebben werden we rond geleid in de moskee. Er lagen, zaten en hingen al aardig wat mensen te wachten op het sein om te mogen gaan eten. Volgens ons mannetje die met ons mee liep zou het in de avond stampvol worden. Want er werd ook eten uitgedeeld uit de gaarkeuken, dit ook allemaal ivm de ramadan. Daarna doorgelopen naar de vlakbij liggende neogotische Katholieke Kathedraal uit 1901 met vreemde opengewerkte torens. Ik had net zo’n idee of die er later opgezet waren. Het leken oosterse torens op een soort Notre Dame. De inrichting was erg eenvoudig. Toen verder gelopen naar het zogenaamde backpackersstraatje waarin het saté huis moest zijn.Bij dit restaurant kun je, volgens evelien, de lekkerste saté van Jakarta eten. Eerst door een ander straatje gelopen waar erg veel eetstalletjes waren. Hier was het ook erg druk met klanten want het sein: je mag gaan eten, was net geweest. (ramadan) Uiteindelijk beland in het Satéhouse. Daar zaten Andy & Annemarie + Cromo & Annita. Het eten (saté en mie/nasi) was erg lekker. De zaak zelf was niet echt gezellig. Een beetje steriel en simpel, wel groot.Neonverlichting, erg koud, letterlijk en figuurlijk want de airco stond heel laag. Veel rijke Indische mensen, met kinderen, van Chinese afkomst Deze groep heeft het meeste geld en invloed in Indonesië. Zo’n 10% van de bevolking, maar met 80% van de economie in handen. Sommige van deze kinderen waren al net zo vervelend als in Nederland.En ook al aan de dikke kant. A en A en A en C gingen teruglopen naar het hotel maar wij hadden al genoeg gelopen en waren moe. Hebben een taxi gepakt en voor een ritje van 10 minuten de prijs van 80 eurocent betaald. In een mooie auto met airco. Het was erg druk op weg naar het hotel want iedereen ging de straat op om het einde van de ramadan te vieren. Waren we een uur later weggegaan dan hadden we niet meer door het verkeer heen gekomen, denk ik.Was ook misschien wel een leuke ervaring geweest. Hadden we nog wat m meegekregen van het suikerfeest. Nu hebben we er in Jakarta eigenlijk weinig van gemerkt. Nog wat opgeruimd en toen nog wat gedronken en daarna slapen. Het was weer een interessante dag met veel indrukken.

03-02-2006 om 17:07 geschreven door globetrotter

Dag 9 Omgeving Bukittingi

Vannacht veel last gehad van de muziek en de toespraken die vanaf een uur of drie via de luidspeakers van de moskee de lucht werden ingestuurd. Maar ja ieder zijn meug. Vandaag gaan we een excursie maken naar onder andere het gereconstrueerde koninklijk paleis.We reden door de hooglanden bij Bukittingi. Dit behoort tot de landschappelijk mooiste gebieden van Sumatra. Op de vruchtbare grond wordt een grote verscheidenheid aan fruit en groente verbouwd en de grond is ook nog geschikt voor natte rijstbouw. Wee hebben weer diverse planten bekeken zoals kaneel, kruidnagel, doerian, koffie en cacao. Bij een koffiefabriekje koffie gedronken. De fabriek zelf was gesloten ivm met ramadan. De vroegere residentie van de Minangkabau-koninginnen was erg mooi met prachtig bewerkte en met felle kleuren beschilderde houten panelen. We hebben daar nog foto’s gemaakt in de originele klederdracht. Na deze mooie tocht waren we in de middag weer terug bij het hotel. We zijn naar een internetcafé gegaan . Ging niet echt vlot. Na 90 minuten drie berichtjes gelezen en er eentje getypt, zijn er maar mee gestopt. We zijn toen maar uit armoede bij Novo hotel een biertje gaan drinken wat voor daar schandalig duur was, 24000 rp voor een glaasje. Maar ja we hadden geen keus want in de rest van Bukittingi kon je niets te drinken of te eten krijgen. Dit alles door de ramadan. Hier wordt trouwens nergens in de reisgidsen voor gewaarschuwd dat je dit tegen kan komen tijdens de ramadan in sommige landen.Het is eigenlijk best wel irritant als je onderhand gedwongen wordt om ook te vasten. Wij hebben daar in Egypte tijdens de ramadan overigens geen last van gehad

03-02-2006 om 16:15 geschreven door globetrotter

Dag 8 Bukittin

Na een prima ontbijtje zijn we om 08.45uur vertrokken voor de tocht door de Ngarai canyon . Dit is behoorlijk spectaculair geworden. Eerst afdalingen naar de canyon, daarna een keer of zeven de rivier overgestoken. Toen weer omhoog geklommen langs een zeer smal, glibberig pad en ditmaal zonder hulpjes. Voorop liep een gids om de takken weg te hakken die in de weg hingen. We zagen ook prachtige orchideeën en andere bloemen. Na een zware klim aangekomen bij het huis van de gids, daar zouden we soep gaan eten. Maar natuurlijk hadden ze daar ook handel we hebben het zilverwerk winkeltje bekeken . Ringetje en armband gekocht en voor yvon een armband. gekocht. Ook een klompje zilver gekocht. Voor de souvenirkast. Daarna nog even een paar zilverwinkeltjes bekeken want we zijn hier in het zilverstadje Kota Gadang. Daarna weer afgedaald door de bamboe jungle. Leuk om die gigantische bomen te zien. Daarna een lange wandeling over de dijkjes van de sawa’s. Rijst in alle soorten, pas gepland tot rijp die geoogst moest worden. Daar ben ik ook nog even uitgeleden en op m’n buik in de modder gevallen. Alleen m’n knie deed een beetje pijn.Gelukkig viel ik voorover en daar lagen wat plankjes dus ik was niet zo ernstig vies. Na de tocht met een busje terug naar het hotel snel gedoucht en naar het centrum gelopen. Het was erg druk in het centrum. Ik denk dat men cadeau’s aan het kopen was voor het suikerfeest. Het loopt n.l. tegen het eind van de Ramadan. Er rijden hier ook erg veel, wat groen links van Amsterdam en Nijmegen, aso-bakken noemt. Schitterende auto’s, die zie je bij ons nog niet eens. Bij Kentucky Fried Chicken (KFC) wilden we een frietje eten. We konden het wel kopen maar mochten het niet binnen opeten dit ivm de ramadan Beetje hypocriet. Wel verkopen maar verbieden het daar op te eten. Nog even de grote klokkentoren bekeken waarvan de wijzerplaat een verkeerde Romeinse 4 heeft, n.l. llll ipv lV. Dit is trouwens door de Hollanders gedaan in de periode dat men daar de baas was. Terug naar het hotel om via daar met de gids naar het panoramapunt te gaan om naar de vliegende honden te kijken. Deze komen in de avond naar de fruitplantage’s toe om daar te eten. Ze hebben toch een vleugel wijdte van ongeveer 90 centimeter, dus behoorlijk groot. Daarna naar het huis van de gids om daar te eten. Het was een supermaaltijd. Zo’n 21 verschillende gerechten, bereid door zijn vrouw en familie. We zaten op de grond en dat was niet makkelijk want we waren helemaal stijf van het klimmen van die ochtend in de jungle. Na het eten zijn we gegaan naar het Minangkabau dansen. Het duurde 1½ uur. We hadden zoiets: Hoe houden we dit vol maar het was erg mooi. Een show vol vaart, schitterende kledij, leuke dansen, kortom, de tijd was zo om, geen moment hebben we ons verveeld. Na het dansen terug naar het hotel en slapen.

03-02-2006 om 16:12 geschreven door globetrotter