Gisteren belde ons Dagmar op, volledig over haar toeren en wenend. Of ik haar kwam halen. Dus ik in mijn auto. Al haar spullen had ze in zakken gedaan en stonden op de traphall in het appartementsgebouw waar ze tijdelijk bij haar vriend en zijn ouders was ingetrokken. Binnen een paar maanden gaan Leslie en zij samenwonen, dus het was maar voor een korte tijd. Nu had de moeder van Leslie gezegd dat ze een sleutel van hun (Dagmar en Leslie) appartement verwachtte te krijgen. En Dagmar had daar op geantwoord dat ze dat niet van plan was. Er zouden maar 2 personen zijn met een sleutel en dat was zij en Leslie. Dat blijkt in het verkeerde keelgat geschoten te zijn bij die moeder en ze had dan maar ons Dagmar op staande voet buiten gegooid. Ze was niet langer meer welkom. Toen ik met Dagmar de auto had volgeladen met haar spullen kwam de moeder naar ons toestappen, net of er was niets gebeurd. En toen ik vroeg of het nu inderdaad allemaal om die sleutel ging, antwoordde ze heel lakoniek "ja". Hoe ongeloofelijk dit ook klinkt, ik had het al zien aankomen van de allereerste keer dat ik die moeder had gezien. Zolang alles gaat zoals zij het wil, gaat het prima. Maar gaat niet tegen haar in, want dan wordt je meteen bij het huisvuil gedeponeerd. Ook ik kreeg van de veeg, alhoewel ik er toch niets mee te maken had. Ik hoop nu maar dat ze niet begint te stoken tussen Leslie en Dagmar want dat zou ik heel erg vinden. Die 2 zijn gek op mekaar. Hopelijk komt het appartement waar ze willen intrekken zo rap mogelijk vrij dat ze er in kunnen gaan wonen. En dat ze dan hun eigen leventje kunnen gaan leiden zonder dat moeder zich daar mee gaat bemoeien......