21-10-2005 om 12:42 geschreven door jepico

jepico

21-10-2005 om 11:38 geschreven door jepico

21-10-2005 om 07:57 geschreven door jepico

 jepico

20-10-2005 om 13:45 geschreven door jepico

20-10-2005 om 13:41 geschreven door jepico

20-10-2005 om 08:23 geschreven door jepico

19-10-2005 om 13:25 geschreven door jepico

17-10-2005 om 06:56 geschreven door jepico

16-10-2005 om 06:57 geschreven door jepico

 

14-10-2005 om 13:05 geschreven door jepico

14-10-2005 om 10:46 geschreven door jepico

13-10-2005 om 09:03 geschreven door jepico

Een anemoonvissoort die algemeen voorkomt op de Malediven Hoe hij immuun kan zijn voor de netelwerking van de anemoon, is al jaren een bron van onderzoek voor vele onderwaterbiologen. Onderzoeken wijzen erop dat de vis zelf een stof aanmaakt, waarmee zijn huid is bedekt, die de anemoon er toe brengen zijn netelcellen niet af te schieten. Het biedt de anemoon op zijn beurt ook weer voordelen; de anemoonvis zorgt ervoor dat er geen rest afval tussen de tentakels van de anemoon achter blijven. Bovendien legt de anemoonvis een grote agressiviteit aan de dag als andere vissen het wagen om in de nabijheid van de anemoon komen.

Twee Rode Zee anemoonvissen binnen het bereik van hun anemoon. Anemoonvissen hebben over het algemeen een specifieke anemoonsoort waarmee ze in symbiose kunnen samenleven. Er zijn ook anemoonvissoorten bekend die voor meerdere soorten anemonen ongevoelig zijn. Een voorbeeld hiervan is de "clarks anemoonvis" die op zeker 10 verschillende soorten

11-10-2005 om 09:15 geschreven door jepico

09-10-2005 om 09:15 geschreven door jepico

07-10-2005 om 14:36 geschreven door jepico

06-10-2005 om 09:14 geschreven door jepico

05-10-2005 om 06:46 geschreven door jepico

                              
                             Een verhaal uit Rusland.

Aan de oever van een brede Russische rivier lag een grrot dorp. Groene weiden en weelderige akkers met vette, zwarte aarde strekten zich uit tot aan de horizon. Het was goed wonen in dit rijke dorp en in ieder huis hield men wel een pot vol blinkende munten verborgen.
Maar de rijkste van allen was de molenaar. Hij bezat een mooie molen en een nog mooiere dochter!
Iedere boerenzoon in de wijde omtrek was verliefd geweest op de schone Wassilisa en had gedroomd van haar gouden vlechten en haar ogen, zo blauw als korenbloemen. Maar de rijke molenaar was trots en vond niemand goed genoeg voor zijn dochter. Hij wist echter niet dat het meisje haar hart had weggeschonken. Aan wie? Wel, aan de mooiste jongen van het dorp.
Hij was de dorpsherder, een wees zonder huis of geld, maar met ogen die straalden als sterren en een glimlach, warmer dan een zonnestraal. Och, hij zou ieder meisje kunnen krijgen, als hij maar wat geld bezat. En sommigen zouden hem zelfs zonder dat geld hebben getrouwd. Maar hij had alleen aandacht voor het molenaarsdochtertje en zij voor hem. Elke avond ontmoetten zij elkaar op de oever van de rivier, waar het bos zijn hoge bomen in het heldere water spiegelde. Maar zij zagen de toekomst donker in, want nooit zou Wallisilisa kunnen trouwen zonder de ouderlijke zegen. En voordat die gegeven werd, zou er wel een wonder moeten gebeuren, dachten ze. Ontelbare kaarsen hadden zij ontstoken voor de strenge ogen van de iconen in de dorpskerk, maar zonder resultaat.
Zoals alle Russen hielden de bewoners van dit rijke dorp veel van feestvieren. En van de oude gebruiken, die zij nog van hun voorouders kenden. Zo was het de gewoonte op de avond van de 24é juni, Sint Jan, allen samen op de weide buiten het dorp Sint Jansvuren te ontsteken. De ouderen namen lekkers en kwas mee ( een zoetzure drank van gegist brood). De meisjes droegen zelfgevlochten bloemenkransjes en de jongens hun rode zondagse hemden. En natuurlijk hadden ze hun balalaika's en trekharmonica's. Knetterend joegen de vlammen van de vreugdevuren omhoog en de hele weide was vervuld van dansmuziek, liedjes, gejuich en gelach.
Aan één kant stroomde de rivier en de meisjes wierpen tersluiks hun bloemenkransje in het water. Want als dat vlug door de stroom werd meegenomen, zou er spoedig bruiloft zijn. Maar bleef het ergens steken of, wat nog erger was, als het zonk..!
Onvermoeid dansten de meisjes en de jongens hun rondedans om de vuren en verliefde paartes sprongen hand in hand, met ware heldenmoed, over de vlammen. Maar eindelijk werden ze toch vermoeid en streken neer bij de oude blinde bedelaar. Onverwacht was hij op het feest verschenen en niemand wist waar vandaan. Een zwerver kent vaak wonderlijke verhalen. En in de ban van het geheimzinnige zomerfeest drongen ze om hem heen. Toe oudje, vertel ons een sprookje!
De oude hief zijn gezicht naar de donkere hemel, waar de eerste sterren verschenen waren en zei: nee, vanavond vertel ik jullie geen sprookje, maar iets wat werkelijk gebeurd is.

Luister maar:
Vandaag is het Sint Jansdag en oude, wijze mensen beweren dat er dan in de nacht iets wonderlijks gebeurt. In het dichste gedeelte van de wouden, daar waar de reuzenvarens groeien, bloeit in deze nacht 3 maal de Vuurbloem. Hij verspreidt een licht dat zelfs door de aarde heen dringt ! Ergens ligt, onder de wortels van de varens, een schat verborgen. Goud, zilver en fonkelende edelstenen, zo groot als nooit een mens bezeten heeft. In het licht van de Vuurbloem wordt de schat zichtbaar en de dappere die de bloem durft te plukken, zal de schat kunnen bemachtigen en voor zijn hele verdere leven rijk zijn.
De oude bedelaar zweeg en staarde met zijn oude ogen stil voor zich uit. Ook de mensen en kinderen die om hem heen zaten zwegen. Plotseling lachte iemand. Het was de gierige molenaar. Scherp klonk zijn stem in de gewijde stilte: zo jongens, dat is een mooie kans voor de dappersten onder jullie. Ik weet dat velen dromen van een huwelijk met mijn dochter. Welnu, wie met deze schat bij mij komt, wordt mijn schoonzoon!

Twee jonge mannen sprongen op. Een rijke boerenzoon, brutaal en ijdel, wiens huwelijksaanzoek door Wassilisa herhaaldelijk was afgeslagen, en Iwan, de jonge, blonde herder.
Ik ga die schat halen, riep de boerenzoon overmoedig. God noch duivel kan mij weerhouden! Iwan zweeg, maar keek alleen naar het blonde gezicht van zijn meisje. De zwerver schudde zijn grijze hoofd en mompelde: God zij met ons. Hij sloeg een kruis en velen deden hem na. Maar niet de rijke boerenzoon. Het was bekent dat hij zondags liever in de kroeg zat dan in de kerk.
De nacht viel. De vuren waren bijna uitgebrand en langzaam gingen de mensen naar huis. Hun liederen en de muziek van de harmonica klonken nog lang over de weide...Tenslotte waren er alleen de 2 jongens en, verscholen achter een dikke eik, Wassilisa.
De boerenzoon keek de herder honend aan en siste: brutale vlegel, durft gij naar mijn bruid te kijken? Mijn knechten ranselen je nog eens dood!
Met grote stappen liep hij naar de rivier. Hij zou de schat halen en de trotse Wassilisa tot de zijne maken. Als die ouwe maar de waarheid had gesproken.

Op de weide stonden nu alleen nog de herder en het meisje. Wassilisa omhelsde hem en smeekte hem dringend niet naar het donkere bos te gaan. Op de een of andere wijze zou God hen wel helpen. Maar hij schudde lachend zijn hoofd. Dit was immers een prachtige kans om haar te veroveren! Bid voor mij, liefje, dan zal God mij beschermen.
Ondertussen was het volslagen donker geworden. De dunne maansikkel was achter zwarte wolken verdwenen en een krachtige wind joeg de smeulende as van het Sint Jansvuur over de weide. De jongen bracht zijn meisje naar de grote molen en vroeg haar nog een keer; bid voor mij! Daarna sprong hij in zijn boot en roeide naar de overkant van de rivier. De storm bedaarde even plotseling als hij was opgestoken en het meisje tuurde hem na in het zwakke maanlicht tot hij aan land stapte. Toen liep ze snel naar haar kamertje en knielde neer voor haar eigen kleine Mariabeeldje. In de geurige olie brandde dag en nacht de pit en verspreidde door het glaasje een zachtroze licht. Dit glaasje hing aan een gouden kettinkje voor het gezicht van de icoon en de rustige ogen in het strenge gezicht van de heilige keken stil neer op het biddende meisje.

Intussen was de boerenzoon de rivier overgestoken en het bos ingegaan. Het was heel stil tussen de hoge bomen en het dichte struikgewas. Alleen een flauwe lichtschijn van de nieuwe maan op de rottende bladeren en soms klonk geritsel tussen het gras. Dan greep de boerenzoon vlug naar zijn mes in zijn gordel. Maar hij zag niets en liep weer verder. Op een open plek dansten honderden vuurvliegjes. Ze kropen in zijn kleren en over zijn haar...rot beesten! Geërgerd probeerde hij ze af te schudden, maar het lukte niet. Vloekend sloeg hij er op los en ineens vlogen ze allemaal weg. Het werd nog donkerder en nog stiller in het bos. Een uil riep driemaal...

De boerenzoon was nu diep in de wildernis doorgedrongen en hij zag het moeras waar de grote varens groeiden. Weer schreeuwde de uil en het werd hem bang te moede. Een licht flitste achter de bomen, donkere schaduwen gleden boven zijn hoofd. Maar het bleef griezelig stil. Een benauwde, vochtige warmte steeg uit het moeras.
Hier moet ik wachten, mompelde de jongen. Hij was bang en tegelijkertijd ergerde hem die onbegrijpelijke angst.
Ouwewijvenpraat van die zwerver, gromde hij en ging in het gras zitten. Doch haastig sprong hij op toen een dikke groene slang langs hem heen gleed. Verbijsterd staarde hij naar de vreselijke rode ogen en de horens op haar platte kop. Zij verdween, maar nu lichtten weer andere ogen op, vlammend groen en fel geel...Hij was omringd door onzichtbare wezens en durfde zich niet te verroeren. Het zweet brak hem uit. Ergens in de verte gierde de wind, maar in het bos was het doodstil. Plotseling kraaide een haan. Een licht verscheen in het hart van een reuzenvaren en groeide en vormde een kelk. De Vuurbloem, een bloem van vlammende tongen!

Als betoverd stond de jongen te kijken. Het is toch waar, fluisterde hij bevreemd. Hij waagde een stap naar de planten en op hetzelfde ogenblik schoot een brullende windstoot door het donkere bos, bomen vielen krakend om, afgerukte takken sloegen om zijn oren en vanachter de struiken kropen roetzwarte duivels naar hem toe. Ze huilden als hongerige wolven en hun afschuwelijke rode tongen spuwden...Donderslagen rolden over het kreunende bos en groene vleermuizen zwaaiden uit de bomen en grepen naar het haar van de boerenzoon. Een gemene kromme heks viel, op haar bezem, als een zwarte kat op zijn schouders en ranselde hem met een zweep van slangen.
Half gek van angst probeerde de eens zo overmoedige jongen te bidden, of alleen maar het kruisteken te maken. Maar zijn hand balde zich tot een vuist en over zijn lippen kwamen alleen vloeken..Wanhopig probeerde hij zich een weg te banen naar de schitterende bloem. Het lukte, maar telkens ontweek de brandende kelk hem. Hij vervloekte God en alle heiligen en stortte zich boven op de bloem. Zijn voeten gleden uit en als een bezetene trapte hij van zich af. Zo viel hij in het moeras. Op hetzelfde ogenblik verdwenen de geesten en ook de Vuurbloem. Het werd heel stil. Het licht van de dunne maansikkel brak tussen de zwarte wolken door en gleed sidderend over een mensenhand, die nog eenmaal krampachtig in de lucht greep....

Na enige tijd klonken er stappen. Het was de jonge herder. Nadat hij de rivier had overgestoken was hij het bos ingegaan. Rustig liep hij voort onder de hoge bomen. Deze streek kende hij goed, omdat hij er dikwijls verdwaald vee had gezocht. Roerloos rezen de stammen naast hem op. Toen hij op de open plek kwam, dansten honderden vuurvliegjes hun zomerdans. Ze vlogen om zijn hoofd en streken neer in zijn haar. Oh! wat mooi, mompelde de jongen en nam er voorzichtig een in zijn hand. Jij schepseltje God, zei hij zacht tegen het glinsterende beestje,jij bent zelf een vuurtje, wijs mij eens de weg naar de wonderbare Vuurbloem. En zie, de insecten vormden een lange rij en vlogen als een lichtend snoer voor hem uit. Dat is een goed teken, dacht hij blij en volgde welgemoed. Zo kwam hij aan de oever van het moeras, dat omgeven was door het dichste woud dat hij ooit gezien had. Hij keek op in het bleke maanlicht en hoorde plots een haan kraaien. Op het zelfde ogenblik gegon er in de grootste der varens iets te gloeien. En langzaam opende zich een lichtende kelk: de Vuurbloem.
Ontzag en bewondering vervulden de jongen. Hij keek en keek...tot hij het gevoel had opgenomen te zijn in de gouden glans. Maar dan herinnerde hij zich de schat en deed een aarzelende stap naar de bloem. Een ratelende donderslag deed hem verschrikt terug springen. Bliksemflitsen doorkliefden de duistere lucht. De storm stortte zich razend op de hoge stammen en grote takken vlogen om het hoofd van de angstige bevende jongen. Ontzet keek hij om zich heen en zag van alle kanten afschuwelijke gestalten op zich afkomen. Roetzwarte duivels met vuurrode tongen en staarten als slangen. Wanstaltige beesten, half varken, half dwerg. Dunne slijmerige armen doken op uit het moeras en grepen hem vast. Heksen in de bomen huilden als wolven en krijsten: Die bloem is van ons, van ons, van ons! De jongen voelde zich onweerstaanbaar naar het moeras trekken en in een laatste kracgtinspanning hief hij zijn armen naar de hemel en riep in vertwijfeling: O grote God, sta me bij! En ver van hem, geknield voor de heilige icoon, dad Wassilisa; lieve God, sta hem bij. 

Als bij toverslag bedaarde de storm en verdwenen de duivelse gestalten. De verraderlijke armen weken van het lichaam van de herder en bevrijd richtte hij zich op. En daar fonkelde de Vuurbloem en overstraalde de hele omgeving met haar gouden licht. Aandachtig maakte Iwan het teken van het heilig kruis en plukte de wonderbare bloem. Het geruis in de bomen klonk als verre muziek. Het was alsof zijn ogen en oren voor het eerst geopend werden. Zijn blik drong diep in de aarde en deze openbaarde hem haar geheimen. Hij hoorde het gras groeien en begreep de taal van de vogels. Johannes, fluisterde hij, de Sint Jansvuren hebben gebrand, dit is de nacht van Johannes. Toen zag hij onder de grootste varen een fonkelende schat begraven liggen. Hij greep de meegebrachte spade, opende de aarde en trok de grote pot te voorschijn, die gevuld was met goud, zilver en glinsterende edelstenen.

De bloem in zijn handen was als een kaars gedoofd, maar de jongen had het gevoel of aller warmte en licht naar zijn hart waren gevloeid. Hij nam de schat in zijn armen en liep naar huis. De eerste zonnestralen begeleidden hem en hoog in de lucht jubelden de leeuweriken.

Nooit heeft men in het rijke dorp zo vrolijk feestgevierd als op de trouwdag van de blonde herdersjongen en het molenaarsdochtertje Wassilisa.

TOELICHTING: Sint-Jansfeest. Mid-zomerfeest.    Feest dat met name in Orthodoxe (katholieke) landen een zeer oude traditie kent, die teruggaat naar nog veel oudere zonnewende feesten en rituelen. Met Sint Jan was het voor vrouwen mogelijk een vrijer te vinden. In de 17é eeuw was het gebruikelijk bloemen aan de huizen te hangen of boven de straat en 's avonds feest te vieren met elkaar. Jon,gens en meisjes trokken gearmd door het dorp of de buurt. Volgens een ooggetuige uit 1606 werd er gedanst en zong men 'ijdelicke liedekens'. Wist de vrouw een man te strikken dan werd deze 'mijn Sint Jan' genoemd. Bredero dichtte over dit feest en liet Bouwen Langh-lijf vertellen over zijn ontmoeting met Sinnelijcke Nel van Gooswegen:
So haest als zij mijn sach, so stong ick huer wel an.
Want zij riep, int volle seltscip: dit is mijn eyghen Sint Jan.

In Nederland wordt het Jansvuur nog ontstoken in verschillende dorpen. Met name op vrije scholen neemt het Jansfeest een belangrijke plaats in bij het stilstaan bij de jaarcyclus. De kinderen dragen dan een krans van gras met daarin bloemen gestoken. Bij sommige scholen wordt ook een vuur ontstoken waar de kinderen uit de hoogste klassen overheen springen. Rond het feest worden ook allerlei spannende uitdagende (enge) activiteiten georganiseerd, waarbij van de kinderen enige moed wordt verwacht.
Vn Sint Jan wordt, net als bij Maria, de geboortdag herdacht en niet het sterven. Sint Jan wordt dan ook gezien als het begin van een nieuwe periode in het jaar. Ook de natuur verandert. " Met Sint Jan draait het blad zich om" is het gezegde. Sint Jan markeert een overgangsperiode.

voor u gelezen en bewerkt: jepico

04-10-2005 om 16:03 geschreven door jepico

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
SeniorenNet-team

04-10-2005 om 08:51 geschreven door