VAARWEL
Zo onverwachts, zo verslagen,
een laatste tocht in je witte wagen.

Een laatste groet zonder woorden
slechts engelen die het hoorden.

Een laatste zoen op je witte kist,
op het grauwe veld, gehuld in mist.

Te jong ging jij uit ons midden,
ik kan alleen voor jouw ziel nog bidden.

Een traan rolt langs mijn wang,
de smaak is zuur en bitter wrang.

Niets is eerlijk in dit leven,
behalve de liefde door jouw ooit gegeven.

Een duif vliegt op, ik zie hem gaan,
en weer daalt langs mijn wang een traan.

Daar gaat je ziel, ik laat je los,
en mijn traan valt op het mos.

Misschien dat door mijn traan,
een bloem hier ooit zal staan.

Geboren uit verdriet
een troost voor wie haar ziet.

Dan kijk ik op en ga ik heen vol lijden,
het is hier dat onze wegen zich scheiden.

Vaarwel mijn vriend, misschien tot ooit,
Slijten zal het, vergeten doe ik je nooit!
jepico