Voor de maand Juli was er heel even geen beestje , wegens op reis , maar nu maken we het terug goed met het beestje van de maand Augustus !
Perfect voor de tijd van het jaar , het Oranje Zandoogje . Deze dagvlinder komt uit de familie van de zandoogjes , zijn bekende neefjes zijn het Bont Zandoogje en ook wat vroeger op het voorjaar het Bruin Zandoogje . Maar vanaf Juli /Augustus , zie je heel veel Oranje Zandoogjes .
Langs velden die afgezet zijn met struiken , in tuinen en in allerhande natuur waar er ook wilde bloemen staan , kan je ze zien . Om het verschil te weten tussen Bruine en Oranje ,moet je op de vleugels naar het "oog" kijken . Bij een Bruin zal je één wit stipje zien , een Oranje heeft er zo goed als altijd twee .
Ondanks het heel slechte vlinderjaar , kan je ze nu zowat overal zien . Ga maar eens dichter kijken als je een vlinder ziet en hoop op een Oranje Zandoogje ...
Deze morgen heel vroeg naar hier gereden en begonnen aan een wandeling rond het gebied . Ik sta verbaasd dat er in deze streek ook wijnbouw is , de meeste huizen hier rond dit gebied hebben druiven staan .
Ook de kleine beestjes worden vandaag niet vergeten , deze mooie schorpioenvlieg liet zich mooi zien . Ik vind dat prachtige beestjes .
Ik zit hier wel te watertanden als ik naar de huizen in de buurt kijk , dit is een droomgebied om te wonen .
Dit moet wel plezant zijn , de ganse dag natuur van op uw terras en s'avonds een glaasje wijn van je eigen druiven .
De vijvers van het gebied zorgen er ook voor dat hier nogal wat libellen zitten en heel erg raar , meer nachtvlinders dan gewone dagvlinders . Er zijn dit jaar blijkbaar veel meer algen dan andere jaren . Geen idee waaraan dat ligt .
En dan mijn tweede orgelpuntje van dt reservaat , op diezelfde dode boom waar gisteren de Wielewaal zat , zie ik nu een kleinere vogel zitten die het haar op mijn armen doet omhoog komen . Die houding , die vorm en die kleur , snel enkele foto's nemen en proberen dichter te geraken . En ja hoor , nog een nieuwe waarneming : dit is mijn allereerste Draaihals !
Voor jullie is het misschien maar een raar bruin klein vogeltje , voor mij een onverwachte sensatie , mijn trip is nu helemaal geslaagd . Maar toch nog eens aan de andere kant gaan kijken , je weet maar nooit ...
Pas laat in de namiddag te voet terug naar de parking , in de verte staat de mooie kerk van Garsstadt .
Aan de parking zaten nog Geelgorzen , Ringmussen , grauwe klauwieren en zelfs een prachtige Wespendief . Hij was gekomen om mij uit te zwaaien .
Morgen naar huis en dan een beetje bekomen , uitrusten en terug beginnen plannen voor een volgend tripje . Hopelijk hebben jullie genoten , ik alvast wel !
Na een rit van een goed uur , ben ik eerst naar het reservaat gekomen om hier toch eens te piepen nog voor ik mijn hotel ga zoeken . Redelijk gemakkelijk de parking gevonden en hier zat een Grauwe Klauwier mij op te wachten om mij de wegwijzer te tonen naar het reservaat .
Dit kleine reservaat is in heel Duitsland bekend , het is namelijk de eerste plaats waar er Dwergaalscholvers broeden . Een grote vijver in het centrum van het gebied is the place to be . Er staat hier een uitkijktoren van waaruit je alles kan zien .
Vanuit die toren zag ik in de rietkraag , deze Woudaap zitten . Altijd plezant om te zien en er zitten er hier heel wat . Ik zag er vandaag drie .
De ster van de show kwam even kijken welke rare kerel daar stond op die toren , dit is mijn allereerste Dwergaalscholver . Hij was aan het vissen en hield mij wel goed in de gaten .
Morgen ga ik hier eens de volledige toer doen rond het gebied , vandaag beperk ik mij tot de toren . Ik sta hier mooi uit de zon en ik ben bijna onzichtbaar voor de vogels .
Onderaan de toren komt deze Kleine Karekiet zich tonen in het riet . Hij is naarstig op zoek naar kleine beestjes in de rietkraag , vogels moeten ook eten .
Aan de andere kant van de toren is een soort moeras , hier zitten de Woudaapjes en ik hoor ook regelmatig een Waterral krijsen . In de bomen daarrond zat zelfs een Zomertortel , dat is ook al een tijd geleden .
Ik had hem al enkele keren gehoord , maar nog nooit kunnen op de foto zetten . Ook nu vloog er een mooi mannetje voorbij , maar even verder zat er in een dode boom een vrouwtje Wielewaal . Mijn eerste foto !
Vlak langs de rand van het reservaat is er nog een bosrijk gebied , maar blijkbaar mocht men daar wel bouwen . Dat is leven in de natuur met uitzicht op het reservaat .
Nu gaan inchecken in mijn hotel en morgenvroeg ben ik hier terug voor mijn laatste dag in Duitsland . Groeten , Johan
Vandaag worden de spieren nog eens op de proef gesteld . De wandeling van de Hoge Rohm is bijna nooit vlak en altijd onverhard . Gelukkig is het hier nog geen weken goed weer , de bloemen zijn dus nog niet uitgebloeid .
Al na een goeie kilometer zie ik mijn eerste Kleine Vos , toch ook weeral een tijdje geleden .
Voorlopig blijft het droog , maar in de lucht is er af en toe drama te zien .
Hier en daar is er al gemaaid en daar hoor en zie ik regelmatig Veldleeuwerikken . Roofvogels zie je ook overal op zoek naar muizen .
Na 4 km kom ik aan op een rustpunt aan een vijver . Normaal gaat de wandeling hier nog 11 km verder , maar daar ga ik mij niet aan wagen .
Aan die vijver vond ik ook deze Vuurjuffer , waarschijnlijk een vrouwtje , ze was mij aan het volgen ...
Die Duitsers maken heel speciale wegwijzers , heel mooi , maar dat zal veel tijd en geld gekost hebben . Nog een goeie 2 kilometer afdalen en ik ben terug op de parking .
Juist op tijd terug aan de auto geraakt , mijn benen zijn in rubber veranderd . Ik sta een beetje " slap te pote" . Even stoppen in het centrum van Wustensachsen .
Niet ver van mijn terrasje zat deze Zwarte Roodstaart , het leek wel of hij zijn staart gebruikte om mooi recht te zitten .
Deze streek is heel mooi om in te wandelen en dat zie je in het weekend , heel veel Duitsers genieten hier van de natuur . Morgen rij ik 70 km naar het zuiden , daar ga ik mijn laatste 2 dagen doorbrengen in een natuurreservaat .
Vandaag vroeg vertrokken na een koffie met de eigenaar van mijn pension , hij was er speciaal voor opgestaan . Vriendelijke mensen die Tsjechen . Dwars door Oost- Duitsland gereden tot in Erfurt . Hier moet ik richting Wurzburg nemen . Het landschap is erg typisch voor dit deel van Duitsland , veel natuur met Bos en open landschappen .
Na een tijdje op die autoweg , neem ik de afslag naar het natuurpark hoge Rhon . Een Buizerd komt eens kijken naar die rare snuiter .
Voor ik mijn hotel ga zoeken , doe ik eerst een wandeling in het gebied . Ik verbaas mij over de vele wandelaars en dan pas valt mijn euro , het is weekend .
Er is hier een mooie lange wandeling die rond het gebied loopt , jammer genoeg ééntje voor jonge fitte mensen , in geen honderd jaar raak ik daar rond . Dus ga ik vandaag noordelijk van de parking wandelen . De kleine beestjes laten me zien dat het voor hen nog altijd lente is . Een nieuwe waarneming in copula : BruinrodeLeliehaantjes .
Aangezien ik maar enkele uurtjes heb , blijf ik aan de noordelijke kant . Het weer doet een beetje moeilijk , eerst koel en bewolkt , vest aan , dan terug zonnig , vest af en op het einde motregen ...
Aan deze kant zag ik al enkele mooie beestjes , Rode Wouwen hangen boven de gemaaide velden , Buizerd vliegt overal en ik zag ook enkele Grote Lijsters . En als ik bijna terug ben aan de parking , dit mannetje Goudvink .
Op de weg naar mijn hotel , nog eventjes gestopt aan een mooi gebied , het lijkt er op dat het weer aan het omslaan is . Hopelijk blijft het morgen droog , dan ga ik een groot stuk van die wandeling doen naar het Zuiden .
Rond mijn hotel is er ook overal natuur , er zat zelfs een Keizersmantel . De mevrouw aan de receptie was gekleed in traditionele Beierse kledij en heel het hotel ademt die sfeer .
Vanavond eens de specialiteit proberen , forel op verschillende manieren . Ze kweken ze hier zelf . En dan vroeg slapen , morgen zal een zware dag zijn . Groeten , Johan
Vandaag ben ik ,voor mijn laatste dag , nog meer opgeschoven richting Decin . Ik zit daar ergens boven , meer naar de rivier de Labe toe . Hier wat verder is dan weer het gebied dat het Saksische Zwitserland heet . Maar ook hier : veel bos .
Tijdens mijn wandeling stoot ik ook nu weer op enkele rare beestjes , deze soort moet volgens mij bij de Veldsprinkhanen zitten , maar de juiste soort weet ik niet . Een raar beest is het wel en ook heel moeilijk te zien zitten .
Hoe meer ik richting de grens opschuif , hoe meer open velden . Als ik zo een grasland zie , ga ik altijd eens stoppen . Hier is van alles te zien . En voor ik het vergeet , die rivier de Labe , die wordt juist over de grens gewoon De Elbe .
Na vijf minuten had ik een vlinder gezien die ik niet met zekerheid kan thuisbrengen , wat is dat vandaag met mij ? Ik denk toch dat het een Woudparelmoervlinder is , maar zeker ben ik niet . Ik ga wat minder Tsjechisch bier moeten drinken en wat meer water denk ik ...
Ook hier loopt er weer zo een beek door het landschap met van dat donker water dat wel heel proper is , Bronlibellen waren aan het jagen , dus proper water !
Op een steen in diezelfde beek zat er zelfs een Bosbeekjuffer , overal was er gefladder en gezoem . Veel leven dus rond deze beek .
Even verder kwam ik in een dorp waar een pientere jonge dame een klein barakje naast het kerkplein , had ingericht als verkooppunt voor ijsjes . Aangezien ik het nogal heb voor pientere jonge dames , heb ik er eentje gekocht . Nog een wandeling door het park en een foto van de mooie kerk en ik was terug weg .
In datzelfde park zag ik ook nog deze Putter , het zou mijn laatste vogelfoto worden op Tsjechisch grondgebied .
Tijdens de rit naar mijn pension nog eens een poging gedaan om de toekomst van Europa te fotograferen . Een jonge bos aanplant kan heel mooi zijn en zonder voldoende bomen , geen Europa . Iedere boom maakt zuurstof voor ongeveer 20 mensen . Hopelijk blijven we daar aan denken .
Nu nog een laatste avondmaal ( zonder apostelen ) en een Tsjechische pint en dan morgenvroeg richting Duitsland .
Vandaag ben ik eens naar een andere kant gereden , de streek ziet er hier eigenlijk hetzelfde uit als de vorige dagen . Wel is hier meer water . Maar eerst moet ik een kleine wandeling door het bos maken .
Zelfs al ben ik zo vroeg , er zijn hier al mensen . Sommigen om te vissen , maar de meesten zijn hier om te zwemmen . Vroeg in de morgen , in dit koude water , het zijn geen gewone die Tsjechen .
Dat het water hier proper is ,kan je altijd zien aan het aantal Libellen . Hier zag ik een soort die heel moeilijk op de foto te zetten is . Ze zitten nooit stil en jagen voortdurend boven het water . Nog maar mijn tweede Metaalglanslibel .
De helft van de vijver was volgegroeid met een soort gras , het leek een groene plek , maar dat groeide gewoon op het water .
Even later nog een boswandeling gedaan in deze streek en ik hoorde regelmatig het geluid van kettingzagen . Ik zag hier ook al veel sparren die aangetast waren door ziekte en er maar doods bijstonden . Het zou ook hier de Letterzetter kunnen zijn die een ravage aanricht .
De dode bomen worden er zoveel mogelijk uit gehaald omdat het beestje zich dan minder goed kan verspreiden . Met een simpele affiche laat men iedereen weten dat wandelen op eigen risico is .
En dan plots een heel laag gegrom en gekras en boven mijn hoofd verscheen de grootste kraaiachtige , een Raaf is altijd mooi om te zien . Ik ben ook redelijk zot van hun lage gekras . Jammer dat die in Oost en West-Vlaanderen niet te zien is .
Gelukkig zie ik ook hier regelmatig nieuwe aanplant , de mensen hebben hier blijkbaar door dat het bos levensbelangrijk is en op de juiste manier beheerd is het ook een levenslange bron van inkomsten .
Doordat er hier van die grote open plekken zijn in het bos , zag ik hier een koppel vogels die hier normaal niet thuishoren , blijkbaar vinden ze hier toch genoeg voedsel . Het mannetje zat mij te bekijken , de Grauwe Klauwier .
Morgen is mijn laatste dag in Tsjechie , dan ga ik richting de Labe .
Gelukkig heb ik geen touwen nodig om deze gigantische rots op te klimmen , er is geen lift , maar een trap . Voor zover ik kan zien een vijftigtal treden . Dat zou nog moeten lukken op het gemak .
Maar na een tiental minuten zwoegen kom ik op een plat stuk en zie ik dat ik amper halfweg ben . Dus eerst eens rond de hoek gaan kijken .
Mijn inspanningen werden wel al een beetje beloond , op deze platteau zag ik een nieuwe waarneming . Deze Purpermot was geschrokken dat er zo vroeg al iemand was om haar te storen .
Toen ik achter de bocht naar omhoog keek dacht ik heel even dat ik de echte Stairway to heaven had gevonden ! Na nog een kwartier zwoegen , bleek het eerder om the Highway to Hell te gaan . Ongelijke rotstrappen , in het duister , sommige wel 40 cm hoog .
Gelukkig was het uitzicht wel mooi en ik was er helemaal alleen . Het dorpje waar ik een uur geleden nog stond , leek nu plots heel klein . Jonsdorf uit de hoogte .
Naar de kant van Tsjechie was het vooral bos en rotsen . Als je zo hoog staat valt het des te meer op hoe veel bos er hier is en hoe weinig verstoring . De Duitse kant is al veel meer natuur kwijt .
Na een kwartiertje genieten en een half uur naar beneden strompelen , zeggen mijn enkels mij dat het genoeg is geweest . Ik heb een zitplaats nodig en besluit om terug te keren naar mijn pension . Wat verder zat deze mooie Keizersmantel op een open blek in het bos .
Nu gewoon nog een uurtje de beste wegwijzer in deze streek volgen , als ik dit beekje volg door het bos , komt het uiteindelijk langs mijn slaapplaats voorbij . Omdat ik er ook zeker van ben dat water niet omhoog kan lopen , ga ik dus niet meer moeten klimmen ...
Een uur later zat ik op het terras met een Tsjechische pint , een lokaal bier dat gschonken werd in halve liters en een percentage heeft van 11 procent . Jawadde dadde !
Van uit mijn pension , is er een wandelweg door de bossen , naar het kuuroord Jonsdorf in Duitsland . Daar ga ik vandaag eens gaan kijken . Het bos lag er prachtig bij en het was nog heel rustig . Normale mensen gaan daar blijkbaar niet wandelen om 8 uur s'morgens .
Na een uurtje stappen , begon het pad lichtjes bergop te gaan , ik moest over een heuvelrug om daar te geraken . Maar zelden heb ik zo een mooi bos gezien , hier en daar begonnen er ook grote rotsblokken te liggen . Dit is nog altijd het Zittauer gebergte .
Toen ik bijna in Jonsdorf was , zag ik op een open plek , deze mooie verschijning : een heel erg mooie Zwarte Roodstaart die mooi poseerde .
Jonsdorf was vooral een heel toeristisch dorpje met veel horeca en mooie huizen , het was duidelijk dat dit grondgebied Duitsland was . Het bad zelf was een beetje om mee te lachen . Een buis die uit de grond komt en in het bad loopt zorgt voor de aanvoer van het water uit de Zwartwaterbron . Deze zou helend werken en er staat zelfs een bord bij hoe lang je er mag over doen om door dit bad te stappen . In mijn geval , 20 a 30 seconden . Zouden er echt nog mensen zijn die daar intrappen ?
Nu ging het verder door het bos en redelijk serieus bergop , ik kwam ook steeds meer stenen tegen . Er stond een bord dat mij naar de hoogste uitkijkplek zou brengen , dat werd dus klimmen .
In een dode boom iets verder zag ik al mijn tweede Europese Hoornaar , blijkbaar zijn deze beestjes zot van dode holle bomen om hun nest in te maken . Als jullie zo eentje zien , afblijven ! Dit is geen exoot en zeker geen Aziatische .
De eerste mensen die ik tegen kwam waren een jong koppel met een plastieken helm op hun hoofd . Ik dacht even dat het mountain bikers waren die hun fiets vergeten waren , maar het bleken andere waaghalzen te zijn . Zij deden aan Boulderen . Ze probeerden zonder touwen op die grote stenen te klauteren .
Ik vond ze vooral goed gek en even later zag ik een beestje die op een andere manier op die stenen geraakte , hij sprong !
En plots stond ik aan de rand van de bergkam waar ik op moest . Ik moest en zou mijzelf bewijzen dat er toch nog een beetje leven in mij zit . Dom , dom , dom ...
Eerst even op adem komen voor ik hier aan begin , straks meer .
Juli is hooimaand , ook in dit land . De rollen liggen overal klaar om opgehaald te worden . Hier is dat gras dat bijna een meter hoog stond met heel veel kruiden en wilde bloemen . De koeien gaan zot worden !
Als je zelf stil bent , kan je op die velden soms al eens een vogel zien die aan het zoeken is naar wat eten . In dit geval een Ooievaar .
De paden die door het bos lopen zijn heel verschillend , sommige zijn nogal moeilijk te bewandelen en het is hier nooit vlak . Gelukkig is er schaduw als je een bospad hebt dat enkel door voetgangers wordt gebruikt .
Heel regelmatig zijn het onverharde grindwegen die door de bossen lopen , hier kan je regelmatig Mountain bikers tegenkomen . Of zelfs af en toe een vrachtwagen die boomstammen komt laden .
Doordat er in dit gebergte een aantal bronnen zijn , is er geen tekort aan water . Dat is dan weer goed om libellen te zien . Dit is een Gewone Bronlibel en ik had die hier niet verwacht .
Het voordeel van die grindwegen is dat je veel minder je voeten omslaat , het nadeel is dan weer dat je bijna geen schaduw hebt . Een mens is nooit content !
Soms duikt er plots een groot grasveld op langs de zijkant van het bos , dit veld was nog niet gemaaid en stond vol bloemen en kruiden . Beestjes genoeg te vinden dus .
Een hoog gepiep deed mij opkijken en na even zoeken had ik hem gevonden , deze Boompieper was redelijk op zijn gemak en bleef mooi zitten .
Zelfs afgezaagde bomen hebben hun nut in de natuur , niet alleen omdat het soms sculpturen lijken , maar bij deze hebben de schimmels er heel wat eten aan . Hun vruchtlichamen die we aan de buitenkant zien als paddenstoelen of zwammen , dienen enkel om de sporen van die schimmels te verspreiden . En natuurlijk bij sommigen zijn ze voedsel voor de dieren en mensen .
Blijkbaar is er hier ergens een bezienswaardigheid in het bos op de berg . Dat ga ik morgen eens gaan bekijken .
Vandaag ga ik met de auto op verkenning en steek ik het gebergte over , richting Duitsland en Polen . Er zijn hier niet enkel veel bossen , maar ook wel wat open graslanden . Dus ook vlinders .
De meest voorkomende vlinder hier is het Koevinkje , bij ons zijn die bijna niet te zien en moet je al naar de Ardennen of naar Limburg .
Vlak op de grens van Duitsland en Polen kom ik aan een gigantische put in de grond . Vijf kilometer lang , twee kilometer breed en meer dan honderd meter diep. Een ongelooflijke aanslag op de natuur , mijn eerste Bruinkoolmijn van dichtbij . Op de achtergrond electriciteitscentrales die gestookt worden met deze heel erg vervuilende brol.
Ik sta op grondgebied Polen en de mensen moeten hier dagelijks uitkijken op dit gigantische lidteken . Dit is zowat de meest vervuilende manier om het licht te laten branden en als ik dit zie , zit ik liever in het donker ....
In de graskant aan de overkant zie ik zowaar een Dambordje zitten , de natuur sputtert nog een beetje tegen .
Ik ben ondertussen 5 kilometer verder in Polen gereden en nog steeds zie ik in de verte die grote put . Wat ook opvalt is het vele zwerfvuil langs de wegen in de grachten .
De huizen in de dorpjes hier hebben wel een grondige opknapbeurt nodig , zo vlak bij de grens van het rijke Duitsland en hier is het toch zo afgeleefd . Ze hebben hier ook de mentaliteit van bij ons 50 jaar geleden . Als we iets niet meer nodig hebben of het is kapot , gooien we het gewoon in de gracht . Containerparken heb ik hier nog niet gezien . ( er zijn bij ons natuurlijk nog altijd idioten die hun vuil langs de straat achterlaten )
Hier en daar zie je een nieuw rond punt of een nieuwe asfaltweg en sommige dorpen zien er al wat beter uit . Bij die vernieuwingen staat meestal een bord van Europa , veel van het geld komt uit Europese fondsen .
Maar over het algemeen is Polen voor mij een afknapper , waarschijnlijk zit ik hier niet in de juiste streek , maar toch . Vanaf morgen blijf ik in Tsjechie . Vandaag had ik bij mijn terugkeer , aan het begin van het dorp nog een nieuwe waarneming : een Paarse Parelmoervlinder . Mijn collectie parelmoervlinders is al redelijk aan het uitbreiden .
Ik zit reeds in Tsjechie en als ik dit baantje volg , zou ik normaal op mijn bestemming moeten geraken . Toch een beetje spannend aangezien ik de taal niet spreek .
Voor de volgende zes dagen zal dit mijn dorp zijn , Dolni Svetla een gehucht van twintig huizen waarvan er minstens 5 één of andere horeca activiteit doen . Ik zit in een "pension" waar er ook een terrasje bij is en een klein restaurant . Een echtpaar doet de ganse boel draaien en hebben geen personeel , hard werk .
Al vanaf het eerste uur , mijn omgeving onderzocht en op de grasvlakte naast het bos had ik al prijs , een eerste nieuwe waarneming en een hele mooie . Deze vlinder kreeg de mooie naam Morgenrood .( het was nochtans al namiddag)
Van hieruit ga ik de volgende dagen wandelen en ook verplaatsingen maken met de auto om dan elders te gaan stappen . Ik zit in Tsjechie , 8 km stappen van de grens met Duitsland en 15 minuten rijden van de grens met Polen . Toppie !
Het gebergte waar ik zit heet eigenlijk het Zittauer gebergte , Zittau ligt aan de overkant in Duitsland . Daar zie je heel wat meer welvaart in wat vroeger stadjes waren in het Oostblok .
Een tweede boswandeling in de streek leverde weeral iets op . Er zitten hier wel weinig vogels , maar andere dieren zijn er genoeg . Deze libel vond ik op een plek waar ze een houten afzetting maakten om de jonge boompjes te beschermen. Er stroomde een klein beekje door het bos en dat was voldoende om hier een paar Beekoeverlibellen te vinden . Ook dat is een nieuwe waarneming .
Op enkele kilometer van mijn dorp was er een jeugdkamp , in Tsjechie ziet dat er dan zo uit . Dit moet wel heel avontuurlijk zijn voor die kleine gasten en ze zijn hier goed opgevoed , iedere keer als ik er een paar tegenkwam wensten ze me een goeie dag : Biedem ! Mijn eerste woord in het Tsjechisch . Het zou natuurlijk ook iets anders kunnen betekenen , oude man bijvoorbeeld .....
Voor kunst moet je niet altijd in een museum zijn , ook de natuur kan daar voor zorgen . Deze prachtige sculptuur werd niet door mensen gemaakt ...
Wetenschappers zijn ook maar mensen en sommigen onder hen drinken te veel . Hoe moet ik anders verklaren hoe mijn volgende nieuwe waarneming aan zijn naam kwam ? Waarschijnlijk met enkele biologen samen op stap , regelmatig iets drinken en dan een nieuwe Vliegensoort spotten . En hoe gaan we deze noemen jongens ?
Nu gaan jullie denken dat ik weer met jullie voeten aan het spelen ben , maar dit is geen grap . Iemand heeft deze vliegensoort een naam gegeven en wel : Hottentottenvilla . Jullie geloven mij niet ? Zoek het maar eens op .
We zijn weeral op weg , na een paar weekjes thuis uitrusten , had ik weeral een goestingske om een reisje te maken . De Juli trip zal iets langer zijn dan de vorige.
Deze gigantische hoop is van kilometers te zien en bepaald het uitzicht rond het Duitse stadje Obersuhl . Hier ben ik momenteel een natuurgebied aan het bezoeken en ga ik twee dagen wandelen en dieren kijken .
Dit gebied is een broedplaats voor Ooievaar , het duurde dan ook niet lang voor ik er eentje zag .
Er is een wandelpad rond het gebied dat soms een verharde weg is en even verder moet je door een bos . Het totale pad is 6,4 km lang . Juist gepast voor een ouwe mens zoals ik ...
De plaatselijke natuurvereniging houd hier alles goed in de gaten en heeft ook een eigen weerstation om de verandering van het klimaat te helpen meten .
Grauwe Klauwieren zitten graag op borden , het lijkt wel of hij lijkt te zeggen , dit is mijn gebied ! Overal staan deze borden , je kan dus het gebied zelf niet in .
De boeren hebben op de velden rond het gebied voornamelijk tarwe gezaaid , de wandeling loopt er ook rond en je ziet er vele vlinders en insecten .
In de namiddag van dag één was het reeds goed warm aan het worden , gelukkig loopt het pad ook door het bos . Verkoeling verzekerd .
De begrazing van het gebied gebeurd hier met twee verschillende soorten , er zijn een kleine kudde Schotse Highlanders en er is een kudde die ik het best kan omschrijven als Waterbuffels . Ik weet niet welk ras dit is , maar ik waande mij heel even in India .
Ziezo de eerste dag zit er op en de reis is goed begonnen , nu nog een hapje en een drankje en hopelijk een goed bed .
Weeral vroeg op wandel tussen het hoge riet , op pad naar de toren .
Het uitzicht op de kreken en meren is fantastisch , zeker met dit weer !
Hij staat er niet echt goed op , maar hij vloog uit het riet en bleef laag op een afstand van een goeie honderd meter . De Roerdomp .
Waar je ook staat op de toren , in vier richtingen is het heel mooi .
In de winter lopen hier tienduizenden ganzen te grazen , nu is het een moeras .
Een Akkerdisteldansvlieg van heel dichtbij en dan zie je pas dat ze iets te pakken heeft . Waarschijnlijk een verse juffer voor ontbijt .
Ook vandaag kwam er een oud schip voorbij op het Markermeer , dit was nog groter en mooier dan het eerste . Dit lijkt hier echt een hotspot te zijn .
Maar niet iedereen heeft zo een groot bootje , de gemiddelde Nederlander doet het met een iets kleiner model . Op hun pensioen , lekker gaan zeilen op het meer ...
Een pracht van een vogeltje dat ook bij ons soms te zien is , zat hier te luid te zingen . Dit mannetje Blauwborst ziet er stralend uit .
Nu nog een hapje en een drankje en mijn dag was weer goed .
De wandelpaden naar de kijkhutten zijn op zich al de moeite , regelmatig ruist er wat door het struikgewas ...
Aan de kant van Almere is dit kleine deeltje bos , verder is het meestal vlakte voor de grazers . Aan de tip van de andere kant in Lelystad is er dan weer een groot bos .
Het gebied ligt tussen de autostrade Almere/Lelystad en aan de andere kant het Markermeer , zelfs de treinsporen werden in een omweg aangelegd voor dit gebied , het zogenaamde " badkuiptracé".
Dit jonge Edelhert vrouwtje , was even haar kudde kwijt en stond tussen honderden Grauwe ganzen .
Nostalgie is de Nederlanders niet vreemd , regelmatig zie ik op het markermeer een zeldzame oude schuit . Deze was wel heel mooi .
Aan de kijkhut Schollevaar , heb je een goede kans op Zeearend , maar soms ook niet . Het uitzicht is wel altijd prachtig .
De Konik wilde paarden die in het gebied leven , mogen overal lopen , ook waar de mensen komen . Als ze met veulens zitten kijk je best eens of er geen hengst tussen staat . Dat was nu niet het geval , blijf wel altijd twintig meter afstand houden , dit zijn wilde paarden .
Er is sinds vorig jaar een nieuwe uitkijktoren , wel een eindje lopen , maar het uitzicht is heel mooi .
Naast Konik paarden en Edelherten , zijn Heck runderen de derde soort grazers die hier het gebied moeten openhouden . Zij mogen ook overal komen ( niemand kan ze tegenhouden) , maar ze zijn op de monitor . Als zij in het gebiedje komen waar mensen in mogen , gaat het gebied metteen dicht . Deze stieren zijn echt gevaarlijk en de Heck runderen komen het dichtst in de buurt van het oerrund in Europa . Deze stond nog in een stuk met water rond en ik op de toren .
Vandaag was het weeral heel heet en ik heb grote dorst , snel naar mijn hotel .
