Wie van olieverf overstapt op acrylverf, zal zijn techniek moeten aanpassen om 'olieverfachtige' effecten te verkrijgen. Acrylverf is immers een totaal ander beestje! Deze verf droogt sneller dan Lucky Luke kan schieten, en je zult sneller moeten leren werken dan met olieverf. De voordelen wegen echter ruim op tegenover de nadelen:

• het is gezonder, want je werkt niet meer met giftige oplosmiddelen en mediums
• acryl is een veelzijdig medium: aquarelleren, dekkend werken, in lagen werken, impasto enz.
• in lagen werken (zoals de oude meesters!) gaat door de snelle droogtijd veel gemakkelijker
• de verf blijft fris, hoe vaak je ook overschildert
• fouten kunnen dus veel gemakkelijker worden verbeterd
• je hoeft geen jaar te wachten om het te vernissen zoals bij olieverf!
• je schilderij is zo goed als onverwoestbaar, bestand tegen weer en wind

Wat me nog steeds verbaast, is dat acrylverfschilderijen vaak bont gekleurd en ruw geschilderd zijn. Alsof er twee soorten schilders zijn: de traditionalisten die met olieverf werken, en de experimenteel ingestelde acrylschilders. Traditie <-> modernisme... Ook met acrylverf is het nochtans mogelijk om 'overgangen' te maken (blending). De technieken die ik in het hieronder afgebeelde schilderij heb toegepast zijn aquarelachtige wassingen, werken met transparante lagen en de droge borstel-techniek.

Schilderij in acrylverf van Jules Grandgagnage (1993). 30x24