Gedichten en schilderijen van Jules Grandgagnage Welkom, bezoeker! Het woord 'schilderen'geef ik hier de ruimere betekenis van in woorden en beelden voorstellen op de wijze van een dichter of schilder. In een beeldgedicht vallen die twee zelfs samen! De nadruk valt hier op eigen werk, met commentaar over werkwijze en materialen waar ik gebruik van maak.
20-01-2019
Olieverfschilderij Waterketeltje met appels
20-01-2019 om 10:11
geschreven door Jules Grandgagnage
Kan humor je leven verlengen? Jules Grandgagnage is daarvan overtuigd. Met nietsontziende zelfspot laat hij zijn alter ego de meest bizarre avonturen beleven. Op een prettig gestoorde wijze vertelt de schrijver over relaties en vreemde ontmoetingen.
Een van mijn vroegste olieverfschilderijen, eind jaren 80, een stilleven met bloemen. Olieverf op doek, weet niet meer precies welk formaat, mogelijk 50x60. Ik schilderde toen met Blockx olieverf, die je nu praktisch niet meer vindt. Onderschildering met verdunde olieverf (terpentine) enz. Als autodidact haalde ik mijn kennis van materialen en technieken uit Xavier de Langlais' onovertroffen handboek met beschrijving van de technieken van oude meesters als Jan Van Eyck. Ik maakte toen ook nog mijn eigen mediums met hars, standolie en dergelijke. Nu ik grotendeels ben overgeschakeld op werken met acrylverf hoef ik me van dat technische aspect veel minder aan te trekken.
24-09-2017 om 16:20
geschreven door Jules Grandgagnage
Mijn recentste poging om met acrylverf een 'klassiek stilleven' te schilderen, waarbij dus gestreefd wordt naar een olieverfachtig effect.
Acrylverf op papier 32x41 - Jules Grandgagnage 2017
Wie in acrylverf werkt, denkt misschien niet meteen aan 'klassieke stillevens'. Het is nochtans mogelijk om een 'olieverf-achtig' effect te bereiken met acrylverf.
Mijn werkwijze: eerst de ondergrond en de eerste lagen schilderen met gewone, sneldrogende acrylverf van Winsor&Newton of Rembrandt van Talens. daarna afwerken met trager drogende acrylverf van het merk Golden Open Acrylics.
Technieken: gelaagd schilderen (gaat veel sneller dan met olieverf!), droge borsteltechniek. Penselen: meestal kunsthaar voor acryl, soms varkenshaar voor ruwere verfpartij, marter- of ossenharen penselen voor transparante lagen.
22-09-2017 om 16:23
geschreven door Jules Grandgagnage
Een beeldgedicht als ode aan de Citroën DS. Ik heb twee van die vliegende tapijten gehad. Nukkige auto's met een hoek af, heel bijzonder, en een met niets te vergelijken rij-ervaring...
21-09-2017 om 10:53
geschreven door Jules Grandgagnage
Een nogal deprimerend gedicht, maar het geeft wel raak weer wat ik op een bepaald ogenblik in mijn leven - tijdens een "donkere nacht van de ziel" voelde.
Op Wikipedia schreef ik er toen ook een artikel over. Kijk ook naar de illustratie, een schilderij van Van Gogh:
Donkere nacht van de ziel
Donkere nacht van de ziel is een metafoor die de spirituele ervaring beschrijft van iemand die een fase in zijn leven doormaakt waarin hij zich door iedereen verlaten voelt, zonder hoop op een betere toekomst. Deze aan depressie verwante gevoelens ervaart de persoon als een crisis van geestelijke identiteit. Verschillende spirituele tradities zoals de christelijke mystiek verwijzen naar deze ingrijpende en louterende ervaring.
Zo beschreef Johannes van het Kruis, een karmeliet, in een gedicht de reis van de ziel vanuit zijn lichamelijke thuis naar een vereniging met God. Deze reis is bijzonder zwaar want het betekent een onthechting van de wereld om zich "met het licht van de schepper te kunnen verenigen." In zijn werken maakt Johannes onderscheid tussen twee donkere nachten: de nacht van de zuivering van de zintuigen en de nacht van de zuivering van de geest.
De Zwitserse psycholoog en psychiater Carl Gustav Jung zag parallellen met een van de fases van het 'grote Werk' die de alchemisten beschreven: het nigredo, waarbij de materie eerst gezuiverd moet worden door te vergaan. Het doel is echter het zuivere, alchemistische goud te maken met behulp van de Steen der wijzen. Metaforisch 'gelezen' betekent dit volgens Jung dat de alchemist trachtte zichzelf te transformeren tot een zuivere ziel. Dat gaf ook een zin aan alle beproevingen die de alchemist moest ondergaan.
In zijn algemeenheid betekent deze metafoor dat iemands spirituele groei onvermijdelijk gepaard gaat met lijden: no pain, no gain, maar dan met betrekking tot de geest. Een mens die dergelijke existentiële ervaringen heeft ondergaan komt er gezuiverd uit, als een ander mens.
19-09-2017 om 00:00
geschreven door Jules Grandgagnage
Van Paul Verlaine vertaalde ik twee gedichten in het Nederlands:
In "Chanson d’Automne" weerspiegelt de herfst door de afbraak en het sterven in de natuur de toestand van melancholie die de dichter in zijn greep heeft. Het is dus zowel een beschrijving van de natuur als van de ziel van de dichter. Hij mijmert over het verleden en wat hij verloren heeft. Die herinneringen betekenen voor hem ook een vlucht uit de tijd. In de laatste regels van het gedicht legt hij er zich bij neer dat hij niet meer is dan een dood blad dat meegevoerd wordt met de wind. Hij voelt zich een speelbal van het lot in een hem vijandig gezinde wereld.
In "Il pleure dans mon coeur" wordt de dichter overvallen door melancholie en verveling en weet er geen raad mee. Zijn verdriet heeft immers geen bekende oorzaak. Terwijl hij het landschap (de beregende stad) beschrijft, beschrijft hij tegelijkertijd de toestand van zijn ziel.
Herfstlied
(vertaling: Jules Grandgagnage)
De lange snikken
Van de violen
Van de herfst
Verwonden mijn hart
In lome
Monotonie.
Benauwd
En doodsbleek, als
De klokken luiden
Herinner Ik me
Dagen van weleer
En ik ween
En ik ga weg
Waar kwade wind
Me heenvoert
Van hier naar daar
Net zoals
Een dood blad
Het huilt in mijn hart
(vertaling: Jules Grandgagnage)
Het huilt in mijn hart
Als de regen op de stad
Wat is dit lome wee
Dat op mijn hart zo weegt?
O regen met je zachte ritme
Op de daken en de wegen
Verruk mijn hart
En troost me met je lied
Vanwaar dit verdriet
in dit moedeloze hart
Vanwaar dit verraad
En die rouw zonder reden?
Dit is de ergste pijn:
Niet te weten waarom
Zonder liefde en haat
Dit hart zo lijden kan
Chanson d’Automne
(Paul Verlaine)
Les sanglots longs
Des violons
De l’automne
Blessent mon cœur
D’une langueur
Monotone.
Tout suffocant
Et blême, quand
Sonne l'heure,
Je me souviens
Des jours anciens
Et je pleure
Et je m'en vais
Au vent mauvais
Qui m'emporte
Deçà, delà,
Pareil à la
Feuille morte.
Il pleure dans mon coeur
(Paul Verlaine)
Il pleure dans mon coeur
Comme il pleut sur la ville;
Quelle est cette langueur
Qui pénètre mon coeur ?
Ô bruit doux de la pluie
Par terre et sur les toits !
Pour un coeur qui s'ennuie,
Ô le chant de la pluie !
Il pleure sans raison
Dans ce coeur qui s'écoeure.
Quoi ! nulle trahison ?...
Ce deuil est sans raison.
C'est bien la pire peine
De ne savoir pourquoi
Sans amour et sans haine
Mon coeur a tant de peine !
17-09-2017 om 00:00
geschreven door Jules Grandgagnage
Tot enkele jaren geleden schilderde ik met 'gewone' olieverf. Het nadeel is dat je dan met giftige oplosmiddelen bezig bent (terpentine bv.) en gezond kan dat niet zijn. Toen ik een allergische reactie kreeg aan mijn longen en voor een tijdje als een kortademig oud ventje rondstrompelde ben ik wat voorzichtiger geworden.
Cobra is een wateroplosbare olieverf. Dat betekent niet dat er water bij het pigment in de tubes zit. De pigmenten zijn net zo krachtig als bij traditionele olieverf, en dankzij een clevere emulsie kan de olieverf water opnemen (iets wat olie normaal gezien niet kan!)
Dit schilderij was mijn eerste experiment met Cobra:
Stilleven - olieverf op doek (Cobra) 50x60, Jules Grandgagnage
Het voordeel van wateroplosbare olieverf tegenover acrylverf (die ik ook graag gebruik), is dat ze veel trager droogt, waardoor je meer tijd hebt om aan je schilderij te werken. Nadelen zijn er ook: als je wat dikkere verfmassa's oplegt, dan duurt het maanden voor het echt droog is: het blijft 'kleverig' aanvoelen. Wat ik ook heb ervaren, is dat deze verf toch niet zo 'smeuïg' uitsmeert als gewone olieverf.
Tip voor wie ermee aan de slag wil: pas op met water als medium om de verf mee te verdunnen, vooral als eerste laag. Gebruik liever speciaal ontwikkeld medium voor wateroplosbare olieverf. Je zult overigens merken dat de verf bij een teveel aan water begint te 'breken'. Een vuistregel is om niet meer dan 20 procent water bij te mengen. Liefst minder. En vergeet niet om, net als bij traditionele olieverf, na een jaar een beschermend vernis aan te brengen. Niet eerder! Olieverf 'droogt' immers niet echt, oxideert slechts, en ook al voelt ze droog aan, toch moet je een jaar wachten vooraleer er een slotvernis over aan te brengen.
12-09-2017 om 00:00
geschreven door Jules Grandgagnage
To be, or not to be (vertaling van Jules Grandgagnage)
De versregel "To be, or not to be (that is the question)" komt uit William Shakespeares Hamlet (Act III, Scene I), geschreven omstreeks 1600. Het is een van de meest aangehaalde citaten uit de hele wereldliteratuur en ook het bekendste fragment uit de monoloog van Hamlet.
Na een onbezorgde jeugd wankelt het wereldbeeld van de jonge Hamlet: zijn vader wordt vermoord, hij komt te weten dat zijn oom Claudius, die zich de troon heeft toegeëigend, de moordenaar is. Bovendien trouwt zijn moeder kort na de dood van zijn vader met Claudius. De geest van zijn vader verschijnt aan hem en vertelt hem alles, ook over zijn eigen slechtheid. Hamlet wil eigenlijk vluchten uit deze slechte wereld en overweegt zelfmoord:
Monoloog van Hamlet uit Act III, scene I
- Vertaling: Jules Grandgagnage -
Te zijn of niet te zijn, dat is de kwestie: of het nobeler is om te lijden onder alles wat het wrede Lot je toeslingert of om de wapens op te nemen tegen een zee van zorgen en er al vechtend een einde aan te maken? Te sterven, te slapen, niets meer; en in die slaap rust vinden voor alle hartzeer en de duizend pijnen die je lichaam je bezorgen, dat zou een einde zijn om jezelf toe te wensen. Te sterven; te slapen: misschien wel dromen: Ach nee, daar wringt het 'm: want welke dromen komen in die dodenslaap, als we de aardse zorgen hebben afgeworpen, Het doet ons weifelen: dit is de overweging die leidt tot de ellende van zo'n lang leven, Want wie zou de gesel en de hoon van de tijd verdragen, het onrecht van de onderdrukker, de arrogantie van de rijke, de pijnen van een onbeantwoorde liefde, de dwalingen van het recht, de onbeschoftheid van een ambtenaar, en de verachting waarmee onbenullen je geduldige werk belonen, wanneer je rust kan vinden met een simpele dolkstoot? Wie zou dit alles verdragen, zweten en kreunen onder een ellendig bestaan als niet de dreiging van wat achter de dood komt er was, het onontdekte land waar geen reiziger uit weerkeert verwart ons en maakt ons zwak, zodat we liever de lasten dragen die we kennen dan het onbekende tegemoet te gaan. Zo verlamt het geweten ons tot lafaards, en zo wordt gezonde daadkracht verziekt door bleek gepieker en lopen grootse ondernemingen op niets uit. Stil nu, daar is mooie Ophelia! Nymf, laat mijn zonden in je gebeden herinnerd worden.
Oorspronkelijke tekst van Shakespeare
To be or not to be, that is the question; Whether 'tis nobler in the mind to suffer The slings and arrows of outrageous fortune, Or to take arms against a sea of troubles, And by opposing, end them. To die, to sleep; No more; and by a sleep to say we end The heart-ache and the thousand natural shocks That flesh is heir to — 'tis a consummation Devoutly to be wish'd. To die, to sleep; To sleep, perchance to dream. Ay, there's the rub, For in that sleep of death what dreams may come, When we have shuffled off this mortal coil, Must give us pause. There's the respect That makes calamity of so long life, For who would bear the whips and scorns of time, Th'oppressor's wrong, the proud man's contumely, The pangs of despised love, the law's delay, The insolence of office, and the spurns That patient merit of th'unworthy takes, When he himself might his quietus make With a bare bodkin? who would fardels bear, To grunt and sweat under a weary life, But that the dread of something after death, The undiscovered country from whose bourn No traveller returns, puzzles the will, And makes us rather bear those ills we have Than fly to others that we know not of? Thus conscience does make cowards of us all, And thus the native hue of resolution Is sicklied o'er with the pale cast of thought, And enterprises of great pitch and moment With this regard their currents turn awry, And lose the name of action. Soft you now! The fair Ophelia! Nymph, in thy orisons be all my sins remember'd.
11-09-2017 om 15:46
geschreven door Jules Grandgagnage
Shakespeares Sonnet 116 ("Let me not to the marriage of true minds Admit impediments. Love is not love Which alters when it alteration finds...") is zo bekend omdat het vaak bij huwelijken wordt voorgedragen. Eigenlijk gaat het in het gedicht niet om een gewoon huwelijk, maar om een verbond van twee gelijkgestemde zielen, van wie de liefde zo sterk is dat zij alles overwint. Ik heb er een vertaling van gemaakt:
11-09-2017 om 00:00
geschreven door Jules Grandgagnage
In je cocon als onberoerd van vele vragen slaapdronken wiegend in de armen van de dood nog mooi steeds met je haren zacht om je wasbleke gelaat verglijd je langzaam in zijn koele schoot
Versluierd in je ogen die me eens zoveel bewaarden rust je nu verstild in je gebaren Alsof nooit je lichaam me had toebehoord verlaat je me berustend, zonder zelfs een laatste woord
De bruidegom die je nu draagt behaagt je meer, want in je glimlach ligt verlangen naar zijn koele hand Treur niet meer, fluistert je lach, ik ben niet dit albasten kleed ik ben de vlinder in het verre land
Aan 't raam fladdert er een witte vlinder Ik volg hem in zijn vlucht tot aan de zon hij klimt tot in het felste licht waar hij een schaduw wordt Als ik mijn ogen sluit zie ik hem nog Ik glimlach, want ik heb de witte vlinder lief
Jules Grandgagnage
11-09-2017 om 00:00
geschreven door Jules Grandgagnage
Categorie:beeldgedicht Tags:Gedicht, liliane van runckelen
Jean-Jacques (Jack) Sels(Berchem, 29 januari 1922 - Antwerpen, 21 maart 1970) was een Belgisch jazzmuzikant, arrangeur en componist die in de Belgische jazzgeschiedenis beschouwd wordt als een van de grootste naoorlogse jazzsaxofonisten.
Sels speelde onder meer met Dizzy Gillespie, Lester Young, Lou Bennett en Kenny Clarke, maar door zijn keuze om in Antwerpen te blijven is hij nooit echt internationaal doorgebroken, al werd hij steeds door jazzkenners en andere grote muzikanten hooglijk gewaardeerd.
10-09-2017 om 00:00
geschreven door Jules Grandgagnage
Schilderij in acrylverf van Julien Grandgagnage (1993). 30x24
Wie van olieverf overstapt op acrylverf, zal zijn techniek moeten aanpassen om 'olieverfachtige' effecten te verkrijgen. Acrylverf is immers een totaal ander beestje! Deze verf droogt sneller dan Lucky Luke kan schieten, en je zult sneller moeten leren werken dan met olieverf. De voordelen wegen echter ruim op tegenover de nadelen:
het is gezonder, want je werkt niet meer met giftige oplosmiddelen en mediums
acryl is een veelzijdig medium: aquarelleren, dekkend werken, in lagen werken, impasto enz.
in lagen werken (zoals de oude meesters!) gaat door de snelle droogtijd veel gemakkelijker
de verf blijft fris, hoe vaak je ook overschildert
fouten kunnen dus veel gemakkelijker worden verbeterd
je hoeft geen jaar te wachten om het te vernissen zoals bij olieverf!
je schilderij is zo goed als onverwoestbaar, bestand tegen weer en wind
Wat me nog steeds verbaast, is dat acrylverfschilderijen vaak bont gekleurd en ruw geschilderd zijn. Alsof er twee soorten schilders zijn: de traditionalisten die met olieverf werken, en de experimenteel ingestelde acrylschilders. Traditie <-> modernisme... Ook met acrylverf is het nochtans mogelijk om 'overgangen' te maken (blending). De technieken die ik in het hieronder afgebeelde schilderij heb toegepast zijn aquarelachtige wassingen, werken met transparante lagen en de droge borstel-techniek.
Schilderij in acrylverf van Jules Grandgagnage (1993). 30x24
10-09-2017 om 00:00
geschreven door Jules Grandgagnage
Ik ben Jules Grandgagnage
Ik ben een man en woon in Jeuk (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 12/02/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schilderen, saxofoon, elektrische gitaar, schrijven.