Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Vriendinnen scheren hoofd kaal voor vriendin met borstkanker
Wow, als dit geen ware vriendschap is… Gerdi McKenna heeft borstkanker en gaat daarom zonder haar door het leven. Als verrassing scheerden familie en vriendinnen allemaal hun hoofd kaal.
Een vriendin zegt:
Als ik denk aan wat Gerdi allemaal moet doorstaan, dan is dit niks.
Brullen
En zo is dat. De stoere vrouwen lieten hun lokken allemaal tegelijk bij de kapper scheren en daarna werden ze opgemaakt voor de fotoshoot. Slik, bij het zien van deze video houden wij het niet droog.
Vertrouwen hebben en jezelf geheel overgeven lopen hand in hand en zijn noodzakelijk om het Goddelijke door je heen te laten stromen. Alleen als je de moed hebt om de controle los te laten en te vertrouwen op het Goddelijke, zullen er magische dingen tot stand komen, mooier dan je je ooit zelf zou kunnen voorstellen, want het gaat je verstand simpelweg te boven.
De schilderijen die ik maak, maak ik niet helemaal in m’n eentje. Elke keer als ik met m’n penseel in m’n handen voor een doek sta, lijkt alles vanzelf te gaan. Er komt een gevoel van kracht over me die door m’n handen heen lijkt te stromen. Het heeft een tijdje geduurd voordat ik dit doorhad, ik begon deze kracht op te merken toen ik langzaamaan steeds meer spiritueel getinte schilderijen en tekeningen begon te maken.
Ik bid veel tijdens het schilderen, het bidden is mijn manier om m’n ‘ik’ kleiner te maken, een stapje terug te nemen als ‘t ware, zodat er ruimte word gemaakt voor iets dat groter is dan ‘ik’, namelijk het Goddelijke. Door een stap terug te nemen en simpelweg het Goddelijke te vragen om door je heen te stromen kom je in een staat terecht die letterlijk Hemels aanvoelt, want zodra jij je-zelf overgeeft en je-zelf overlaat aan God zul je merken dat er Hemelse dingen via jou tot stand komen.
Ik heb door deze manier van werken al veel mooie dingen mogen neerzetten die ieder een eigen verhaal hebben. De eerste keer dat ik bewust werd van de Goddelijke begeleiding tijdens het tekenen was toen mijn opa mij vroeg of ik een portret kon maken van zijn zoon (mijn oom), die op jonge leeftijd was overleden. Mijn opa wilde het portret graag als verjaardagscadeau geven aan mijn oma. Ik keek naar het portret van mijn oom, die ik overigens nooit in levende lijve heb ontmoet, en wist intuïtief dat het portret heel belangrijk zou zijn voor mijn opa & oma.
Ik pakte potlood en papier en zei tegen God (of ‘boven’ of hoe je het ook wilt noemen): ‘ik stel mezelf beschikbaar, maak er maar iets moois van, werk maar door me heen.’ Nadat het portret af was heb ik een aantal keer contact gehad met mijn overleden oom en is hij ook in mijn dromen verschenen om me te vertellen dat hij het echt is in het portret. Op de dag dat ik het portret mocht geven aan mijn oma, voelde ik een intens diep verdriet opkomen bij m’n opa & oma en barsten ze beiden in tranen uit toen ze het portret zagen. Ik geloof dat het portret als ‘trigger’ heeft gediend om een stuk van hun vastzittend verdriet los te maken, iets waar ik heel dankbaar voor ben om te mogen meemaken.
Mezelf overgeven in het volste vertrouwen, is iets wat ik dankzij het schilderen leer. Zoals alles samenloopt in het leven en toeval niet bestaat, loopt ook mijn ontwikkeling in het schilderen samen met mijn persoonlijke ontwikkeling.
Ik leer steeds meer te vertrouwen op God, en belangrijker nog, ik leer steeds weer dat de ideeën van mijn eigen ‘ik’, mijn ‘mind’, simpelweg te beperkt zijn om het Goddelijke te omvatten en dat er veel meer creatieve manieren en oplossingen zijn als je God toestaat om door je heen te werken.
Tamara Patrick
En zo vergaat het mij dus ook al jaren
intens genieten van wat er staat te gebeuren steeds
vandaag staat er weer een groot doek klaar
130 x 90 cm
nieuwsgierig als ik ben
vol verwachting en zo dus ook onderstaande tot stand gekomen
Ze had zich diep in zichzelf teruggetrokken. De namen van haar kinderen wist ze niet meer en tegen haar man zei ze beleefd:'Dag meneer.'
Ja, ver weg was ze, alsof ze alleen nog maar door een heel dun draadje met het aardse leven was verbonden. Haar ogen waren leeg. Als je daarin keek, kon je haar er niet meer vinden.
Vanaf haar vroegste jeugd waren er heftige beproevingen op haar weg gekomen. Ze had er nooit over willen praten, alsof ze het niet verdragen kon om die oude beproevingen met woorden weer tot leven te wekken. Zelfs haar kinderen kenden haar diepste geheimen niet.
Soms leek het, alsof ze zich bewust had teruggetrokken in zichzelf om daar de veiligheid en geborgenheid te zoeken die ze op aarde maar niet vinden kon.
Met een zekere regelmaat begonnen haar vingers onrustig te plukken en te trekken aan de knopen van haar vest, alsof ze zichzelf losmaken en bevrijden wilde.
Als je innerlijk contact maakte met haar hoger wezen, vertelde haar hoger zelf wat ze nu deed: die oude pijn in stilte herbeleven om het los te kunnen laten voordat ze sterven zou. Ze wilde straks zo graag vrij en onbelemmerd de geestelijke wereld binnengaan. Daarom moest ze zich nu, in het verborgene, bewust worden van wat die donkere ervaringen haar nu eigenlijk geleerd en aan geestelijke winst hadden meegegeven.
Ze wist dat ze dat alleen maar in een sfeer van volkomen veiligheid kon ontdekken en het was daarom dat ze zich tot in die andere wereld, waar niemand haar kon volgen, had teruggetrokken.
Maar wat was ze al die mensen dankbaar die haar een knuffel gaven en die haar met respect de tijd schonken om haar stille werk te volbrengen, ook al begrepen ze niet, waarom deze tijd nu eigenlijk zo belangrijk was voor haar en waarom haar ziekte niet alleen maar afbraak was, maar haar ook iets gaf.
Zo gebeurde het dat ze later, toen ze, gedragen door de engelen, de aarde voorgoed verlaten had, als een rijk en geheeld mens thuis kwam.
Liefde is vertrouwen en hopen, zelfs in het diepste donker. Liefde is de andere vrijlaten En zichzelf laten zijn.
Liefde is loslaten en pijn, Wanneer het voor de ander Beter is een eigen weg te gaan.
Liefde is doen wat goed is voor de ander. Liefde is kijken met verwondering. Want liefde ziet het goede En niet het kwade in de ander.
Zij ziet in ieder mens een kind van God. Liefde heeft een eindeloos geduld, want zij weet dat de zachte krachten het zullen winnen op aarde. Zij verliest nooit de hoop.
Liefde is God. Want uit God werd zij geboren En tot God brengt zij alles wat leeft. Wie de liefde leeft, leeft God.
~Hans Stolp
De zeven stappen die ons tot een ingewijde omvormen. Wie voor het leven kiest als een weg van geestelijke groei, zal een geleidelijke ontwikkeling ervaren die haar of hem allereerst leert kijken
tot voorbij de buitenkant. Al doende groeit er een zekere gevoeligheid voor
wat de geestelijke wereld ons wil toevertrouwen. Daardoor beginnen we ons onze roeping en onze opdracht in het leven bewust te worden. Op de weg van geestelijke groei komen we echter ook onszelf tegen en worden we ons bewust van onze schaduwkanten.
Maar wie de moed heeft door de schaduw heen te gaan, ontdekt wie we eigenlijk zijn: mensen die het hoger zelf in zich dragen dat door Christus zelf tot leven wordt gewekt. Hoe meer we ons aan dit proces durven en willen toevertrouwen, hoe doorzichtiger de sluier wordt: we worden geestelijk ziende, horende en wetende: een ingewijde in de geheimen van deze tijd.
De zeven grote thema’s van het leven zijn: 1 Leren kijken voorbij de buitenkant. 2 Gevoelig worden voor de leiding die wij vanuit de geestelijke wereld ontvangen 3 Beseffen dat je geroepen wordt of bent 4 De vele levenslessen 5 De weg van het ego naar het hoger zelf 6 De ontmoeting met de kleine wachter op de drempel 7 De ontmoeting met de grote wachter op de drempel
De zesde stap: 'Christus begint door ons heen te spreken'
"God op aarde" Hoe meer mijn ego tot rust komt en hoe meer ik van mijn woede, wrok en verdriet bevrijd raak, hoe meer mijn ego tot transparante omhulling van U, de Christus in mij, wordt.
Ik voel: hoe meer U groeit in mij, hoe meer mijn woorden aan zeggingskracht winnen. Spreek en klink door mij heen, laat Uw liefde door mij heen stralen mogen en zegenend mogen inwerken op alles wat leeft.
Maak mij zo tot Uw stem, Uw woord, Uw licht, Uw vrede. Maak mij tot Uw kanaal op aarde.
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
