Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
We worden allemaal... ja allemaal... niemand uitgezonderd... overladen met tekens van onze overleden dierbaren Niets is hen te dol om onze aandacht te trekken... niets is hen te gek Hun geduld is eindeloos en hun boodschappen hebben een grote gemeenschappelijke deler... LIEFDE Dat is de taal die ze spreken... dat is wat ze ons willen laten voelen
Dus als je je afvraagt of deze boodschap ook voor jou geldt... JA! Het enige wat er tussen jou en de boodschappen staat is het vertrouwen dat je nodig hebt om dwars door de pijn en het verdriet de liefde te kunnen voelen
En weet je? Als je hun liefde en troost durft te voelen dan merk je vanzelf dat je verdriet minder wordt en dat het gemis verandert van frequentie... het gemis wordt dan een dun laagje aan de buitenkant.... met daaronder een helder vertrouwen en weten dat jullie voor altijd en eeuwig verbonden zijn en dat de dood geen permanent afscheid is .
Vriendinnen scheren hoofd kaal voor vriendin met borstkanker
Wow, als dit geen ware vriendschap is… Gerdi McKenna heeft borstkanker en gaat daarom zonder haar door het leven. Als verrassing scheerden familie en vriendinnen allemaal hun hoofd kaal.
Een vriendin zegt:
Als ik denk aan wat Gerdi allemaal moet doorstaan, dan is dit niks.
Brullen
En zo is dat. De stoere vrouwen lieten hun lokken allemaal tegelijk bij de kapper scheren en daarna werden ze opgemaakt voor de fotoshoot. Slik, bij het zien van deze video houden wij het niet droog.
Vertrouwen hebben en jezelf geheel overgeven lopen hand in hand en zijn noodzakelijk om het Goddelijke door je heen te laten stromen. Alleen als je de moed hebt om de controle los te laten en te vertrouwen op het Goddelijke, zullen er magische dingen tot stand komen, mooier dan je je ooit zelf zou kunnen voorstellen, want het gaat je verstand simpelweg te boven.
De schilderijen die ik maak, maak ik niet helemaal in m’n eentje. Elke keer als ik met m’n penseel in m’n handen voor een doek sta, lijkt alles vanzelf te gaan. Er komt een gevoel van kracht over me die door m’n handen heen lijkt te stromen. Het heeft een tijdje geduurd voordat ik dit doorhad, ik begon deze kracht op te merken toen ik langzaamaan steeds meer spiritueel getinte schilderijen en tekeningen begon te maken.
Ik bid veel tijdens het schilderen, het bidden is mijn manier om m’n ‘ik’ kleiner te maken, een stapje terug te nemen als ‘t ware, zodat er ruimte word gemaakt voor iets dat groter is dan ‘ik’, namelijk het Goddelijke. Door een stap terug te nemen en simpelweg het Goddelijke te vragen om door je heen te stromen kom je in een staat terecht die letterlijk Hemels aanvoelt, want zodra jij je-zelf overgeeft en je-zelf overlaat aan God zul je merken dat er Hemelse dingen via jou tot stand komen.
Ik heb door deze manier van werken al veel mooie dingen mogen neerzetten die ieder een eigen verhaal hebben. De eerste keer dat ik bewust werd van de Goddelijke begeleiding tijdens het tekenen was toen mijn opa mij vroeg of ik een portret kon maken van zijn zoon (mijn oom), die op jonge leeftijd was overleden. Mijn opa wilde het portret graag als verjaardagscadeau geven aan mijn oma. Ik keek naar het portret van mijn oom, die ik overigens nooit in levende lijve heb ontmoet, en wist intuïtief dat het portret heel belangrijk zou zijn voor mijn opa & oma.
Ik pakte potlood en papier en zei tegen God (of ‘boven’ of hoe je het ook wilt noemen): ‘ik stel mezelf beschikbaar, maak er maar iets moois van, werk maar door me heen.’ Nadat het portret af was heb ik een aantal keer contact gehad met mijn overleden oom en is hij ook in mijn dromen verschenen om me te vertellen dat hij het echt is in het portret. Op de dag dat ik het portret mocht geven aan mijn oma, voelde ik een intens diep verdriet opkomen bij m’n opa & oma en barsten ze beiden in tranen uit toen ze het portret zagen. Ik geloof dat het portret als ‘trigger’ heeft gediend om een stuk van hun vastzittend verdriet los te maken, iets waar ik heel dankbaar voor ben om te mogen meemaken.
Mezelf overgeven in het volste vertrouwen, is iets wat ik dankzij het schilderen leer. Zoals alles samenloopt in het leven en toeval niet bestaat, loopt ook mijn ontwikkeling in het schilderen samen met mijn persoonlijke ontwikkeling.
Ik leer steeds meer te vertrouwen op God, en belangrijker nog, ik leer steeds weer dat de ideeën van mijn eigen ‘ik’, mijn ‘mind’, simpelweg te beperkt zijn om het Goddelijke te omvatten en dat er veel meer creatieve manieren en oplossingen zijn als je God toestaat om door je heen te werken.
Tamara Patrick
En zo vergaat het mij dus ook al jaren
intens genieten van wat er staat te gebeuren steeds
vandaag staat er weer een groot doek klaar
130 x 90 cm
nieuwsgierig als ik ben
vol verwachting en zo dus ook onderstaande tot stand gekomen
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
