Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
Ik wens je sterrenlicht in je ziel, de hemel in je hart, en wonderen in je leven tijdens deze wonderlijke tijden
04-09-2015
Net terug van ziekenhuis Rijnstate, revalidatie zit er voor mij nog niet in...t was te heavy allemaal. Eerst de volgende maand Nieuwegein weer door en dan verder zien. Voor nu, af en toe de tuin op en neer lopen. Mij heerlijk laten rijden door de regiotaxi, wat een luxe zeg en nog gezellig ook, zomaar van deur tot deur en dat terwijl ik er eerst ff over zat te mopperen dat ik mijn eigen malle karretje niet mag gebruiken Vrolijk dus weer verder hupsen en vertrouwen dat met geduld alles wel weer goed zal komen, toppie.
Politie waarschuwt voor oplichting via 0088-nummer
De politie waarschuwt voor oplichters die op een slinkse wijze mensen veel geld afhandig proberen te maken. Word je namelijk gebeld door een nummer dat begint met 0088 of +88 en wordt er direct opgehangen? Bel dan niet terug! Dit kan je flink wat geld kosten. De politie waarschuwt hiervoor op sociaal media. De oplichters bellen mensen in de hoop dat ze terugbellen, naar wat later blijkt een duur betaalnummer te zijn. Slachtoffers worden hierdoor met hoge kosten geconfronteerd.
Het kan ook voorkomen dat andere nummers worden gebruikt voor oplichting. Deze telefoontjes komen van oplichters die via een auto-dialer duizenden telefoontjes naar willekeurige mobiele nummers plegen. De telefoon gaat één keer over en daarna wordt de verbinding verbroken. De oplichters hopen dat u terugbelt. Dan belt u namelijk via een duur (internationaal) servicenummer. Ze proberen u lang aan de telefoon te houden of u hoort het geluid van een telefoon die overgaat. In werkelijkheid is dat een bandopname op een antwoordapparaat.
Bel met de politie op 0900-8844 of ga naar het politiebureau.
Naast alle liefde in de wereld weten we dat het kwaad ook enorm zijn best blijft doen, wees dus waakzaam en laat het niet toe
Wat kunnen wij doen aan de ellende in de wereld vanuit onze luie stoel? Roept het schuldgevoel op als we zien dat mensen wanhopig Duitsland proberen in te komen, kinderen verdrinken, dagenlang lopen om ergens veilig aan te komen? Wat kunnen wij doen behalve geld storten op goededoelenacties waar niets aan de strijkstok blijft hangen? Wat kunnen we doen om niet mee te gaan in de depressie van de tijd? Iemand zei ooit: 'je kunt er aan onder doorgaan of je kunt een licht voor de wereld zijn'. Dat is een keuze die we kunnen maken. Huilen voor de tv prima... maar als we er zelf down van worden dan geven we de wereld meer downheid dan er al is. Er zijn lichten nodig...
hoe doen we dat in de praktijk? In het echte leven? Om me heen zie ik mensen die met lege ogen rondlopen, die zich druk maken om van alles, die slapeloze nachten hebben en die zichzelf ouder zien worden en daaronder lijden. Daar kan ik, als ze er voor open staan iets aan doen. We kunnen stukjes schrijven die mensen inspireren, plaatjes met wijze spreuken de wereld insturen (zoals de meesten van jullie ook doen, naar de buurvrouw lachen en iets voor haar doen, we kunnen onze lach de wereld insturen zoals Tiger Singleton (google 'm maar als je wilt), we kunnen iemand troosten, we kunnen zorgen dat we zelf geïnspireerd blijven door het lezen van boeken, zien van filmpjes van Wayne Dyer, Eckhart Tolle en vele anderen en besluiten nemen. Van onszelf houden betekent ook dat we keuzes maken waar we blij van worden, waardoor we ons bevrijd voelen, waardoor we ons leven kunnen leven zoals wij het belangrijk vinden. Niet uit egoïsme, al zal niet iedereen ons dat in dank afnemen, maar omdat het ons leven is waarmee we mogen doen wat we willen en als we ons eigen leven kunnen we ook meer voor anderen betekenen. We kunnen er voor kiezen de wereld mooier te maken. Misschien kunnen we niet dat kind redden maar wie weet wat onze acties voor gevolgen hebben. Denk aan de film Pay it Forward. Je hebt soms geen idee wat een glimlach voor gevolg heeft. Of iemand zien die door niemand gezien wordt... echt zien! Toen ooit iemand mijn schoteltje op mijn kopje koffie zette om het niet koud te laten worden in mijn eenzame tijd voelde ik me zo blij en warm worden dat ik het nooit ben vergeten en het moet zo'n 35 jaar geleden zijn. Het kindje op het strand is dood... zijn lichaam. Hijzelf is opgevangen aan 'de andere kant'. Dat is een fijn idee. De 'wereld' weet het niet en ik hoop dat zijn vader die nog leeft het wel weet. De pijn zal er voor hem niet minder om zijn. Ik hoop dat er mensen zijn hem opvangen en troosten. Wij kunnen hem licht sturen. Laten we ons bewustzijn wat we wel kunt doen, dan blijft de energie stromen. en daar sluit ik mij dus bij aan...laten we liefde zijn voor wie t nodig heeft
Zo dikwijls vroeg ik: 'Waarom, mijn God?' Maar nooit kreeg ik een antwoord. Tot ik op een dag ontdekte dat al mijn levenservaringen en dan met name ook de donkere ervaringen, even zovele lessen inhielden. Toen richtte ik mij op wat die levenslessen mij dan wel aan geestelijke winst hadden gebracht. En toen ik die winst begon te ontdekken, veranderde mijn 'Waarom?' In 'Daarom' dus, mijn God!'
Met onze laatste hoop van zegen verlaten wij het vaste land... Mijn kleine angstige hand.. In die van mijn vader vast geklampt..
Papa zegt me steeds, dat ik niet bang moet zijn.. Nog maar een heel klein stukje.. Daar, daar is het leven fijn.
De golven doen ons zweven.. Grappig.. Of toch niet.. In mama's ogen zie ik tranen.. "Daar is het fijn" Waarom verdriet??
Papa's armen slaan om mij heen.. "Lieve heer, sta ons bij" Het duurde maar heel even en ineens was het voorbij..
"Daar" bleek toch wel ver.. En de zee laat zich niet temmen.. Niet langer mijn vaders armen.. Maar de golven die mij beklemmen..
Onder de duisternis van de golven ben ik bang en alleen.., nog even had ik hoop.. Tot iedereen verdween..
Onder water ontmoet ik een engel.. Hij lacht en neemt mij mee.. Bij hem is het warm.. En valt de afstand naar "daar" wel mee..
Ik draai mij even om.. Ik zie mijzelf liggen op een strand.. Ondanks mijn lieve engel.. Mis ik mijn vaders warme hand..
Hij beloofde ons een leven zonder pijn.. zonder angst.. Iets wat elk mens voor zijn dierbaren verlangt.. Ik had het zo gehoopt.. Iedereen hand in hand... Nooit had ik het vermoeden.. Dit blijkt ons beloofde land..
We waren net bij de tandarts en Senne wist dat ze een cadeautje mocht uitzoeken als goed haar tanden had gepoetst. Toen zei ze: 'ik hoef straks geen cadeautje hoor mam, ik heb al zoveel speelgoed. Maar ik kies dan iets uit voor een kindje dat helemaal geen speelgoed heeft en als ik groter ben ga ik het brengen!'
En ik heb haar ook uitgelegd dat een cadeautje ook een lach kan zijn of iets liefs zeggen tegen iemand. En dat dat vaak nog een mooier cadeau is dan speelgoed. Toen zei ze: 'Toen we oma gingen verrassen in het ziekenhuis, was dat ook een cadeau! '. Slimmerd hè?
Verleden-heden-toekomst zijn naadloos met elkaar verbonden.
Ook al kun je situaties in je verleden niet veranderen je kan wel je visie op het verleden veranderen. Wanneer jij in staat bent om te zien wat je hebt geleerd, wat het je heeft gebracht inplaats van wat het je heeft gekost, gebeurd er iets wonderlijks.... Je verandert het heden en de toekomst.
Daarom is het zo belangrijk om nog eens terug te kijken en een ander verhaal te gaan vertellen, om te verschuiven van wat je is aangedaan naar wat je zichtbaar is gemaakt. Je verandert zo de trilling van je verleden en daarmee de trilling van het heden en de toekomst.
Iedere keer wanneer jij je rot voelt over iets wat in het verleden is gebeurd, heb je de kans om je gevoel erover te veranderen. Wanneer je je gevoel verandert, verander je je ervaring in je heden en je toekomst.
Wij creëren onze eigen werkelijkheid door de bril waarmee we naar het leven kijken, en we hebben vele brillen om uit te kiezen. Waar veel mensen zich niet bewust van zijn is dat ze in het verleden een bril hebben opgezet die ook het heden kleurt en daarmee de toekomst.
Durf eens terug te gaan en zie jezelf een andere bril op zetten, durf je bewust te worden van de gedachten die je toen had en welke je zou kunnen vervangen door andere, meer ondersteunende helpende gedachten. (Wat je toen dacht denk je nu nog steeds.)
Spijt, schuld, onmacht komen voort uit de gedachten die je denkt. En brengen je in een gevangenis van gevoelens waar je, zo lang je ze blijft denken, niet uit gaat komen. Ga terug en kijk nog eens opnieuw, gun jezelf het beste, sluit het voor eens en altijd af met je best mogelijke gevoel, de meest helpende gedachten
en je zult merken dat dat je heden zal veranderen.
Misschien niet meteen, alhoewel het in deze tijd best snel kan gaan. Word je bewust van wat je nog steeds uit het verleden met je meedraagt, dat wat je een rot gevoel geeft is dat wat je opnieuw mag bekijken. En neem dan het besluit dat je het niet meer als een zware herinnering met je mee wilt dragen, dat je dat lang genoeg hebt gedaan en dat je taak wat dat betreft is volbracht.
Jij bent de schepper van je werkelijkheid en mag ieder moment bepalen door welke bril je naar het leven kijkt. Dat geldt voor je verleden, heden en toekomst.
Lichtflits
van vrijdag op zaterdag veel hulp gekregen van MP de boodschappen, de tuin t wandelen met de diertjes en t kozen en zelfs met hen dansen echt weer genoten, wat mag ik mijzelf rijk prijzen he Micha trakteerde chinees en ander heerlijks, maar moest gister werken leuk, die komt vast zo weer ff en zo bracht ook Sylvia.. zalige bami wat kan je t dan met elkaar goed hebben wens jullie ook n hele fijne dag toe en kijk eens hoe fijn het om je heen is
Gelukkig is hij die niet overdreven gehecht is aan dingen of mensen, maar er innerlijk vrij van is, die wat hij heeft kan delen met anderen, en met open handen kan ontvangen wat anderen hem geven.
Gelukkig is hij die kan genieten van wat hem te beurt valt en die beseft dat heel wat van wat ons rijk maakt ons onverdiend gegeven is.
Gelukkig is hij die ziet dat het leven geluk én verdriet voor elk in petto heeft, en die het verdriet kan toelaten en er goed mee leert om te gaan. Zo kan verdriet een krachtbron worden in het leven.
Gelukkig is hij die zachtmoedig met zichzelf kan omgaan, die zichzelf niet veroordeelt maar met een liefdevolle blik naar zichzelf kan kijken. Hij kan zo zachtmoediger worden voor anderen.
Gelukkig is hij die zichzelf en anderen tot hun recht laat komen, die ernaar verlangt om op een goede en rechtvaardige manier te leven en die daartoe telkens weer het goede probeert te doen.
Gelukkig is hij die barmhartig is voor zichzelf en met mededogen naar zichzelf kan kijken. Hij zal hierdoor ook barmhartig voor anderen kunnen zijn, en hij zal zelf barmhartigheid van anderen ondervinden.
Gelukkig is hij wiens woorden en daden geen bijbedoelingen hebben, maar helder en zuiver zijn. Hij wordt ervaren als authentiek en oprecht, als eenvoudig en als een mens uit één stuk. Anderen worden gelukkig van gesprek en contact met zo’n mens.
Gelukkig is hij die vrede wil vinden met zichzelf of die deze vrede al gevonden heeft. Hij voelt zich daardoor minder aangevallen, en is daardoor beter in staat om niet in conflict te gaan met anderen. Hij kan daarentegen vrede stichten.
Gelukkig is hij die de waarheid en de goede zaak hoog acht, zo zeer dat hij zelfs bereid zou zijn om ervoor te lijden of er zijn leven voor te geven
Ook deze :
Met elke blik, elke toon stroomt het geestelijke bij ons binnen. Rudolf Steiner vertelt hoe de ontmoeting met de werkende opbouwende wezens in de natuur (de wereldgedachten of wereldziel) niet meer middels de ademhaling plaatsvindt maar via de zintuigen. In de Indische cultuur nam yoga een belangrijke plaats in. Yoga probeert door lichaamshouding en ademhaling de geest, het gevoel en het lichaam te beheersen om daarmee vereniging met God te bereiken. Dat bij yoga de ademhaling centraal staat, is omdat - in deze voorchristelijke periode - de lucht nog bezield was. Met iedere ademhaling voegen de objectieve wereldgedachten, de wereldziel zich bij het menselijk innerlijk. Deze bezieling van de lucht is er niet meer. De ademhaling is niet meer het instrument om innerlijk tot een ontmoeting met de wereldgedachten te komen, met de objectief opbouwende krachten van de wereld. Hoe kunnen we de wereldziel, de opbouwende krachten dan wel ontmoeten. De wereldziel kunnen we nu ontmoeten middels de opgenomen zintuigindrukken. Dat, zegt Steiner, mag men een werkelijke Michaëls cultuur noemen: als men zich bewust is dat in elke blik, met elke toon die wij horen het geestelijke bij ons binnenstroomt en tegelijkertijd wij zielsmatig in de wereld uitstromen. Dan hebben wij het bewustzijn veroverd dat de mensheid in de toekomst nodig heeft. Dit moet het doel worden: zich bewust worden dat in de zintuigindrukken de wereldziel als een objectief gegeven bij ons binnenstroomt en daar onze mensen wil ontmoet. Praktisch vertaald betekent dit: als ik naar een rode kleur kijk dan stroomt de wereldgedachte die in deze rode kleur verborgen zit bij mij naar binnen. Ik sluit mijn ogen en ervaar het nabeeld. Dit nabeeld en het vasthouden van dit nabeeld is een bewuste activiteit van de mensen wil (het subjectieve dat zo het objectieve ontmoet).- Objectieve wereldgedachte en subjectieve mensen wil kruisen elkaar in de bovenstaande ervaring. Wat vraagt Michael? Michael vraagt ons om zo in de wereld rond te lopen dat we voortdurend beseffen dat achter de fysieke verschijnselen een geestelijke wereld schuil gaat aan welke geestelijke wereld wij verantwoording schuldig zijn.
Je kunt je blind staren op het donker van dit leven: het geweld, de hardheid, de botheid en het vele onbegrip. Je kunt heel somber worden, als je kijkt met ogen die alleen het donker zien. Angst en onverschilligheid brengen je daartoe.
Je kunt heel somber worden, als je om je heen kijkt en de problemen ziet waar zo velen in onze tijd zich doorheen moeten worstelen. Je ziet velen die zich in de steek gelaten voelen, die geen erkenning krijgen, noch de warmte zonder welke een mens niet leven kan: we zijn een kille, harde samenleving geworden.
Je kunt heel somber worden. Maar het kan gelukkig ook heel anders. Er zijn nog mensen onder ons met sterren in hun ogen. Er zijn nog altijd kinderen die ons het geschenk van hun zuiverheid en onbevangenheid geven. Er zijn ouderen die wijs en mild zijn en alleen nog voor anderen leven. Er zijn zo vele mensen met een hart.
Je kunt ook blij en vrolijk worden als je om je heen kijkt in onze tijd.
k Ben nog niet veel waard, maar voor alles is een tijd
t Viel niet mee, maar de artsen vlogen elkaar in de armen toen ze de versteende doorgang wisten te herstellen
heel bijzonder dus en ik dankbaar
toch door het zetten van een stent van 8 cm werd een andere ader geblokkeerd en zal deze gaan afsterven, wat weken of maanden nog zal duren en veel pijn oplevert
Op hoop van zegen
Wat ik wel erg vind dat de 5 e keer ook alweer nodig is.
over vier tot zes weken dus alweer, brrr
De aderen zijn zo fragiel geworden, de pijn was niet te harden
Geen zorg voor diegene die normaal gedottert worden hoor, dat is anders.
er is nog een lange ader die net zo moet geholpen, t dansen mag dus even wachten en nu weken niets doen en extra thuiszorg regelen en veel mantelzorg, kids staan mij bij, schatten van mijn hart.
zelfs de komende maanden niet eens in mijn malle snormobieltje rijden t'werd verboden, maar wel fijn revalideren over twee weken en t roken afleren, ook al deed ik dit al aanmerkelijk minder.
t zal wel lukken, kgun mijzelf wel wat meer dan die brandende schoorsteen, shame on me en dat in deze tijd...dus!
iedereen n heel fijn weekend, deze dame gaat plat..liefs
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
