Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen, Lingewaard (Nederland) en mijn beroep is Kunstenares van Quast en leven!.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-schilderen-fotografie-schrijven-dichten-groei-ontwikkeling en bewustwording!.
Kin 250, kleine valk.
Sinds ruim 5 jaar ben ik weer single, nooit eenzaam, maar All 1
‘Een terrorist is geen Moslim. Een terrorist heeft zijn geloof verloren’. – Paus Franciscus in Kamp Moria
‘Gaat Griekenland een groot detentiecentrum worden Yasmin’, vraagt een van onze lieve Griekse vrienden met pijn in zijn ogen.
‘Ik zou willen dat JIJ met alle inzichten die je verzameld hebt de EU een brief gaat schrijven!’
Ik kijk hem aan: ‘Ik ben geen activist, maar een vredesstichter.
Maar ik kan niet langer doen alsof het niet bestaat…’
Er zijn plaatsen zoals Kara Tepe waar alles keurig geregeld is. Er zitten meer hulpverleners dan vluchtelingen. Ik zou 90 procent naar huis sturen en ik zou de vluchteling zelf aan het werk zetten. Krijgen ze weer het gevoel dat ze mens zijn…
Als tegenpool zijn er overal plaatsen zoals Moria-Camp. Moria staat symbool voor de schaamte van Europa.
Ook al is het ons niet gelukt om via de voordeur binnen te komen omdat we niet tot een organisatie wensen te behoren, we hebben veel gezien via een achterdeur. We hebben mensen ontmoet uit meer dan twintig landen. Apathische mensen – verdrietige mensen – vrolijke mensen en vooral moedige mensen. Vraag mij niet om medelijden. Dat is mensonwaardig en dat heb ik niet (meer). Ik vertel hen ronduit dat de situatie in Europa alles behalve rooskleurig is en als zij hier niet in vrede met elkaar kunnen leven, ze beter terug kunnen gaan naar de oorlog in hun eigen land. Ze zijn verbaasd en blij met mijn directheid.
Natuurlijk begrijp ik best dat er geen pasklare oplossing is in deze. Maar mensen achter huizenhoog prikkeldraad plaatsen – kortom in een vreselijke gevangenis – waar zelfs de hulpverleners zich massaal terugtrekken, is een aanfluiting voor ons MENS-zijn en voedt onnodig de frustratie.
We kunnen onze angst niet blijven afkopen met bakken geld, waarvan slechts een klein gedeelte bij de vluchteling terecht komt. As always!
Er is honger – regelmatig geen water – mensen slapen in deze bloedhitte in tenten op de grond en het sanitair is een aanfluiting. En er wordt gevochten om eten – dagelijks. Een tijd geleden hebben de Afghanen de tent van de Pakistanen in brand gestoken. 70 gewonden…
De vluchtweg was voor sommigen een hel, voor anderen een groot avontuur. De droom van een leven zonder oorlog, van het recht om te spreken, hield hen levendig. Die droom ligt in duigen. Behalve de Syriërs en de mensen van Eritrea krijgen weinigen de mogelijkheid om zelfs de eilanden te verlaten. Je moet een plaats als Moria ZIEN om het te kunnen geloven!
Door mensen daadwerkelijk te ONT-moeten zijn ZIJ voor mij geen beelden meer maar levende zielen. Ik heb een ieder die ik in de ogen keek in mijn hart gesloten. We hebben onze Pakistaanse held Sham zelfs geadopteerd. Hij zegende mij en vroeg mij om hem zegenen toen we Lesbos verlieten. ‘Waarom Yasmin moest ik zo lang wachten om JOU te ontmoeten? Ik heb zoveel liefdevolle mensen ontmoet, maar dit gevoel van opgetild worden en het leven weer onder ogen te durven zien, dat ervaar ik sinds ik jullie ontmoette. Zo anders…’
Te ZIJN met de mensen hier heeft mijn leven enorm verrijkt. Was mijn hart reeds open, het is alleen maar verder open gegaan. Ik ben er niet voor hen. Ik ben hier op de eerste plaats voor mezelf. En als God het wil – Inshallah – dan ga ik terug. Door de voordeur – Moria Kamp in. Mensen leren met elkaar in Vrede te leven.
Onbekend maakt onbemind. Sham vertelt: Ik ben opgevoed met haat naar Israëliërs. Hier ontdek ik dat Israëliërs ook mensen zijn.
Een terrorist heeft zichZelf verloren – heeft nooit zijn innerlijke Bron gevonden die ik Liefde noem…
toen ik gister ineens over facebook mijn ouderlijk huis voorbij zag komen en wat op zich een bijzonder eerbetoon bleek en een met liefde opgezet plan om deze nog te redden van slopen.
raakte het mij toch enorm
dit had dus jaren geleden hebben mogen gebeuren
toen er nog kansen waren en men vocht voor het behoud.
Bouwplannen voor de ruime kavels in de achtertuin werden jaren gedwarsboomd door de buurt, tot het dus werkelijk te laat was.
Die drie mooie huizen zouden zorgen dat de kop boven water kon blijven en het hotel verder kon bestaan.
geen houden meer aan en van sluiting en later meer geknok om de juiste kopers te vinden die er verder in door konden gaan.
Dit voorjaar met Micha en mijn net geopereerde lijf
dagelijks erheen gegaan
trap op en af
kamers in en uit, door de lange gangen..
geholpen om nog wat herinneringen te kunnen bewaren
en nu wilde men opstaan
Mosterd na de maaltijd natuurlijk,
desondanks dus goed bedoeld omdat niet iedereen wist hoe en wat.
Het zien van de foto s heeft mij weer zo geraakt
verwerken van verlies heeft blijkbaar toch meer tijd nodig.
Spontane demonstratie tegen sloopplan
hotel Dreijeroord in Oosterbeek
OOSTERBEEK - In Oosterbeek is zaterdagmiddag een spontane demonstratie gehouden tegen het plan om hotel Dreijeroord te slopen. Jeeps en andere legervoertuigen uit de Tweede Wereldoorlog verzamelden zich bij het hotel aan de Graaf van Rechterenweg en er werden flyers uitgedeeld om buurtbewoners te informeren over de plannen om het pand te slopen.
Sinds Wiljo Pas, de initiatiefnemer van de Facebookpagina Oosterbeek Toen en Nu, bekend heeft gemaakt dat het historische pand gesloopt wordt is er onrust in Oosterbeek. 'Van mijn contacten bij de gemeente hoor ik dat het pand wordt gesloopt. Er is nog geen sloopvergunning afgegeven, maar er komt nieuwbouw.'
Dreijeroord in de oorlog
Volgens Pas reageren buurtbewoners verontwaardigd over het plan om het hotel te slopen. Het hotel een rol speelde een rol tijdens de Slag om Arnhem. De geallieerde troepen die in september 1944 met parachutes landen op de Ginkelse heide, ontmoeten felle tegenstand nabij Dreijeroord in Oosterbeek. De Duitse Wehrmacht-soldaten en de SS hadden hun intrek genomen in hotel Dreijeroord. Het hotel raakt ernstig beschadigd door de gevechten.
Opvang voor dementerenden
Na de oorlog werd het pand opgeknapt en werden er volgens Heemkunde Renkum mensen opgevangen die 'door de oorlogsverschrikkingen' zorg behoefden. Het pand stamt uit 1847.
Het hotel sloot op 1 oktober 2014 de deuren en is nu overgenomen door zorgorganisatie Het Gastenhuis, dat hier dementerenden wil huisvesten.
Verontwaardiging in Oosterbeek, Australië, Canada en Engeland
Niet alleen Oosterbekers, maar ook familieleden van veteranen uit Engeland, Canada en Australië reageren volgens Pas verontwaardigd op het plan om hotel Dreijeroord te slopen. Hij vermoedt dat er vanuit deze landen ook bezwaren binnenkomen op het voornemen om een sloopvergunning af te geven. 'De gemeente wil het battlefield toerisme stimuleren, omdat het goed is voor de middenstand. En nu wordt juist zo'n prominent pand, waar die toeristen op afkomen, afgebroken.'
Op 16 juni is er een informatiebijeenkomst voor de buurt over de plannen met hotel Dreijeroord.
In het jaar 1305 is er al iets te lezen over het gebied 'De Dreden' en 'De Drijen'. In de loop der eeuwen is landgoed Dreyeroord in verschillende handen geweest.
Evert Rothuizen bemachtigde in 1884 huize Dreyeroord: een jaar nadat hij met zijn vrouw van Leiden naar Oosterbeek was verhuisd. Toen hij het goed in bezit kreeg, exploiteerde hij het als hotel. Bijna zestig jaar later zou het gebouw een markante positie in de plaatselijke geschiedenis krijgen.
Duitse weerstand
Tijdens de Slag om Arnhem was Dreyeroord het hoofdkwartier van het bataljon de King's Own Scottish Borderers (KOSB), dat onder het bevel stond van luitenant-kolonel Payton Reid. De KOSB was een luchtlandingseenheid, onderdeel van de Eerste Britse Airborne Divisie. Op 17 september 1944 landde het bataljon tijdens Operatie Market Garden in zweefvliegtuigen bij Wolfheze. De opmars naar de brug in Arnhem stuitte op een taaie Duitse weerstand. De geallieerden werden teruggedrongen naar Oosterbeek, waar ze een verdedigingslinie inrichtten rondom het hoofdkwartier van generaal-majoor Roy Urquhart: Hotel Hartenstein. Ze hoopten zo een bruggenhoofd over de rivier de Rijn te handhaven, die gebruikt kon worden als 'springplank' voor verdere acties richting Duitsland.
Van hotel naar hoofdkwartier
Op 19 september nam Payton Reid zijn intrek in Dreyeroord en richtte het in als hoofdkwartier. De dagen daarop werd rondom het hotel, bij de Britten bekend als 'The White House', zwaar gevochten. Dit gevecht werd dan ook 'The Battle of the White House' genoemd. Door een tekort aan voorraden, munitie en voedsel, en door de dagenlange ontberingen, werd besloten de Britse divisie in de nacht van 25-26 september terug te trekken. De soldaten lieten een zwaar beschadigd Dreyeroord achter.
125-jarig jubileum
In augustus 1947 verhuisde Gerrit Willem van der Straaten met zijn vrouw en twee kinderen van Voorburg naar Dreyeroord in Oosterbeek. In 1962 kocht hij Dreyeroord van de toenmalige eigenaar Van der Sluijs, omdat zijn oudste zoon Arjen interesse in het hotelwezen had. In 2008 werd het 125-jarig jubileum van het gebouw als hotel gevierd.
Auteur: Berry de Reus, conservator Airborne Museum 'Hartenstein'
De start periode van mijn ouders
Mijn zus, haar eerste en ikzelf
wij trouwden stuk voor stuk vanuit dit wonderlijk mooie huis
vanaf links
mijn broer Gert-Wim, mijn moeder, vader en diens zus Mies
en hij schreef vanwege het behoud van het pand: Hotel Dreyeroord:
***
Al meerdere dagen gonst het van de geruchten in het dorp maar ook ver daarbuiten. De inwoners van Oosterbeek worden op het verkeerde been gezet door wazige berichtgeving omtrent de 'herbestemming' van dit prachtige pand uit 1847.
( gelukkig kwam men er op tijd achter zich sterk te hebben vergist)
Er is geen herbestemmingsplan voor het gebouw Dreijeroord ondanks de berichten die hebben gestaan in Hoog en Laag, De Gelderlander et cetera. Dreijeroord wordt binnenkort gesloopt als wij niet heel snel in actie komen!
Oosterbeek heeft al genoeg van haar prachtige gebouwen verloren tijdens de septemberdagen van 1944 en daarna. Eén van de weinige overgebleven gebouwen die een belangrijke rol hebben gespeeld tijdens de verdediging van de noordelijke rand van de perimeter in Oosterbeek. Ook precies de locatie waar de, in verhouding de meeste verliezen zijn geleden tijdens de slag.
(Dreyeroord met een Y dus)
Dreijeroord is monument waardig, de veteranen dachten daar net zo over. Tot aan de sluiting van het hotel in 2014, was Hotel Dreijeroord altijd helemaal volgeboekt door veteranen en hun familieleden. Er is zelfs een speciale 'luisterkei' geplaatst en is het gebouw opgenomen in diverse Battlefield routes.
Het plan is om Dreijeroord op korte termijn af te breken en er een kleinschalig zorgcomplex voor in de plaats te zetten. Een 13 in één dozijn gebouw komt ervoor terug. Dat heeft het gebouw niet verdiend, de Oosterbekers niet en toch zeker de veteranen niet?
Ik sta op tegen deze sloop. Wie doet er mee? Like deze pagina, uit je onvrede en verzet je tegen deze sloop. Hoe meer medestanders, hoe groter de vuist die wij met z'n allen kunnen maken!
***
Help! Dreijeroord wordt gesloopt heeft vanaf nu een eigen Facebook pagina, Behoud Dreijeroord Oosterbeek.
Vanmiddag, zaterdag 4 juni 2016 om 14.00 uur gaan wij Dreijeroord 'verkennen' en bij geen reactie uit de locale politiek wellicht symbolisch 'terug veroveren' op de projectontwikkelaar. Daarbij zullen vanmiddag pantserwagens, jeeps en overige voertuigen uit de tweede wereldoorlog ingezet worden!
Dus ben je in het bezit van een legervoertuig uit de periode 1939-1945 of wil je op een andere 'vreedzame' manier je steun betuigen kom dan vanmiddag om 14.00 naar Graaf van Rechterenweg 12 te Oosterbeek waar een 'static' show opgezet zal worden.
Wij zijn al onderweg!
***
Zo mooi dat een bericht als dit (vanmorgen om 5.30 uur heb ik deze pagina opgezet) via Facebook zo viral kan gaan. Om 1100 uur hadden we al ruim 3600 views. De kranten hebben allemaal gebeld om te vragen hoe het nu werkelijk zit en vanavond is er een reportage op omroep Gelderland. Bedankt voor jullie massale steun, ook vanuit Australie, UK, Canada en natuurlijk Nederland. Zelfs om 15.00 uur werd ik nog gebeld dat er voertuigen onderweg waren vanuit Dodewaard. We hebben afgepilst bij Schoonoord, kortom een topdag! Iedereen bedankt voor alle leuke en aardige berichtjes.
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
