Degoes zijn afkomstig uit het Andesgebergte in Chili (Zuid-Amerika). Daar leven deze vriendelijke en nieuwsgierige diertjes in rotsachtige gebieden. Ze klimmen en klauteren in struiken en bomen. Dit gedrag zie je nog steeds terug bij de degoes die we als huisdieren houden. Midden de 18e eeuw brachtten de Europeanen ze mee. Ze werden als eerste aanzien als eekhoornachtige. Maar deze leuke diertjes behoren tot de cavia-achtige.
Als huisdier worden ze nog niet zo lang gehouden, en dat is misschien maar goed ook omdat het geen huisdieren zijn voor iedereen. Ze hebben flink de ruimte nodig en het zijn geen huisdieren voor jonge kinderen. Het zijn namelijk niet echte knuffeldiertjes, daar zijn ze te beweeglijk voor.
Bij een goede verzorging worden degoes gemiddeld tussen de 5 en de 8/9 jaar. Dit is best oud voor een knager.
06-01-2008
Nieuwsgierig
Degoes zijn heel nieuwsgierige diertjes. Hier zie je hoe Speedy mijn vinger komt onderzoeken.
Hallo! Ik ben het nieuwe vriendje van Babbel. Mijn baasjes zijn mij gisteren in de dierenwinkel gaan afhalen en hebben mij Speedy gedoopd. We wensen jullie allen een fijn eindejaar.
Deze nacht is onze Knabbel overleden. Hij was amper 2 jaar oud. We zullen hem missen, zowel zijn baasjes als zijn vriendje Babbel. Rust zacht lieve Knabbel, we vergeten je nooit.
Nounouch, de poes van Gaby en Charles, is gedurende 4 dagen komen logeren. Nog een geluk dat zij niet in onze kooi kon, want ik weet niet wat we dan zouden gedaan hebben.
Een muntje van 20 cent sterft en gaat naar de hemel. Daar aangekomen verbaast ze zich over de feestelijke ontvangst die haar te beurt valt. Alle engelen en Sint-pieter himself begroeten haar met een hartelijke handdruk en drie dikke kussen en ze krijgt de beste plaats op de mooiste VIP-wolk. Ze krijgt persoonlijke butlers die haar bedienen als een koningin. Weinig later sterft een biljet van 500 euro en komt ook aan in de hemel. Maar het onthaal is duidelijk minder warm. Eén van de engelen kijkt op van zijn schrijfwerk en wijst de biljet van 500 een plaats op een klein oncomfortabel grijs wolkje. Iedereen laat hem links liggen en niemand spreekt tegen hem. Terwijl iedereen zich de benen van onder het lijf loopt voor het muntje van 20 cent. Na een tijdje stelt hij toch de vraag aan St.-Pieter: 'Sint-Pieter, hoe komt het dat het stuk van 20 cent een vorstelijke behandeling krijgt en ik, het biljet van 500 euro, zo stiefmoederlijk behandeld word?' En Sint-Pieter antwoordt:'Gij, bakkes toe... we hebben u niet vaak gezien tijdens de mis.'
.
. 
.