Hallo lieve mensen , sorry dat ik wat langer weg ben gebleven dan gewoonlijk , maar we hadden een triestige gebeurtenis in de famillie , een overlijden ,daarom heb ik een gedichtje geschreven voor de mensen die ook zulke dingen hebben meegemaakt , ik hoop dat het voor hun misschien een kleine troost zal zijn.
WAAR BEN JE NU ?
Waar ben je nu ? Je ging plotseling van ons heen, Niemand kon afscheid van je nemen, Plots liet je ons alleen, naar ergens waar je niemand mee kon nemen.
Waar ben je nu ? we missen je zachtheid en je liefde, je glimlach en je warme stem, vergeef ons als we je ooit griefden, of je ooit pijn deden , ik vraag het je met klem.
Waar ben je nu ? Jer was de beste moeder die je kinderen konden wensen, altijd daar , niets was te veel, niets was er dat je liefde begrensde, rust in vrede , ik vraag God , geef haar haar deel.
Waar ben je nu ? Achter de maan ? Ver voorbij de sterren ? ik vraag je nu , waak over ons allen, blijf naar ons kijken , al is het van verre, we voelen je naast ons , laat ons nooit vallen, Waar ben je nu ?
Hallo bloggers, vandaag wil ik voor jullie nog maar eens een liefdesgedichtje brengen , want zeg nu eerlijk de liefde is toch onuitputtelijk , daarom kan ik er altijd over schrijven , want er bestaat niks mooier.
IK ZIE JE...
Overal zie ik je gezicht, in de spiegel , op het werk , op de straat, in de wolken , zelf bij tegenlicht, steeds je mooie , lieve gelaat.
Overal zie ik je weer gaan, op de tram , in de bus of lift, aan elke halte zie ik je weer staan, alsof je in mijn netvlies bent gegrift.
Overal , altijd zit je in mijn gedachten, eender wat ik doe , of waar ik ben, altijd bezig met naar jou te trachten, dat is al lang , vanaf dat ik je ken,
Steeds zal ik je zien en aan je denken, waarschijnlijk zal dit nooit meer overgaan, mijn liefde zal ik je altijd blijven schenken, ook als het bij jou al lang is overgegaan.
beste vrienden, ik kom nu iets vroeger dan gewend, maar er is iets dat ik jullie wil laten lezen , ik heb het geschreven tijdens de verdwijningen en moorden van M Dutroux, maar nu er weer twee meisjes vermoord zijn , is het nog steeds spijtig genoeg actueel , ik schreef het omdat ik ook vader ben , en dit zaken zijn die voor iedere ouder zeer pijnlijk zijn, daarom wil ik het hier neer schrijven, het moet wel gezien worden in de tijdsgeest van toen , maar er schijnt in de wereld op dat gebied niet veel te veranderen , hopelijk wordt de dader of daders zeer zwaar gestraft en hopen we dat zoiets nooit of nooit meer mag gebeuren.
KINDERLEED
Wie wil de wereld toch bedotten ? met die schandalen overal, is de maatschapij dan toch aan 't rotten ? en de beschaving in verval ? Niemand is er nog betrouwbaar, of ben ik toch zo bang van aard ? dat kindren , oh , zo onvervangbaar, niet eens meer worden gespaard.
Als z' 'n kind knuflen niet meer mag, of 't incest verwijt ligt op de loer, een kleuter op je schoot men zag, men schelt u voor pedofiele hoer, zelfs de liefde van een ouder, wordt nu verkeerdlijk uitgelegd, uw lievling op uw sterke schouder, maakt u 'n viespeuk , naar men zegt.
Dat alles , door die enklen, verstoken van gebod en wet, die zich in satanse riten wentlen, en 't zuiver , mooie voor schut gezet, zij namen jonge levens, en spekten er hun beurzen mee, verwoesten er ook tevens, vele familielevens mee.
Ik hoop dat God hen kan vergeven, want ik , nee , kan dat niet, zal ik het ooit nog mee beleven, dat men 'n kind onschendbaar ziet, even beschermt als een minister, aan wie men ook niet raken mag, maar ja , de wereld wordt steeds triester, onbetrouwbaar is zelfs het gezag.
Laten we onze kroost beschermen, met wetten en met straffen zwaar, ons over ieder kind ontfermen, 't leven is heilig , zonder gemaar, pas dan heeft hier op aarde, liefde en leven echt weer zin, niet geld bepaald dan alle waarden, maar onbezoedelde liefde in een gezin.
hallo lieve mensen, toen van de week de temperatuur wat redelijk werd om buiten te zitten ,waren we op bezoek bij vrienden en op hun terras hebben we een gezellige avond doorgemaakt , ze vroegen mij of ik daar eens een gedichtje wou over schrijven, dit schrijfseltje is daa het gevolg van , veel leesgenot.
AVOND.
Op een mooie zomeravond, met vrienden ondereen, gezellig wat getafeld, elk hondje kreeg een been.
Toen kwamen de flessen boven, wat bier , of wijn en meer, de verhalen , niet te geloven, lachsalvo's keer op keer.
De avond werd al donker, bonte lampjes gingen aan, alle kleuren , wat 'n geflonker, zelfs in 't zwembad dreven ze aan.
De flessen , als maar leger, gezelligheid , op en top, het gebabbel volume steeg er, met zo menig glaasje op.
als afsluiter kwam op de proppen, een mutsje voor de slaap, elk ging weer zijn eigen boontjes doppen, met morgen een flinke kater voor z''n raap.
Ik hou van zulken avond, het maakt vriendschap echt en hecht, ook al maak je 't soms wat bont, 't geeft een band , waar je als 't moet voor vecht.
hallo bloggers, het is een tijdje geleden maar nu ben ik er weer , door familiale omstandigheden heb ik even geen tijd gehad. vandaag wil ik het eens hebben over iets eenvoudigs , toen ik van de week over de autostrade reed zag ik een vosje liggen dat overreden was , dit bracht mij op het volgende gedichtje , veel leesgenot
nb: het is maar kort , maar ik hoop dat ge het met evenveel plezier zult lezen.
VOSJE.
Een vosje zat ver weggedoken, in zijn hol , diep in het bos, Nu had hij weer wat uitgestoken, en waren voor hem alle duivels los. Hij was brutaal daar ingebroken, in 't kiekenkot, van boer jos, Had vier hoender , de nek gebroken, en ook de haan , die was de klos. Het boerke , in woede toen ontstoken, liet alle tien zijn honden los, Die hadden nu zijn spoor geroken, en kwamen af , 't was net een cros. Ze waren van alle humor, gans verstoken, en wilden 't bloed van onze vos. Daarom zat 't vosje ver weggestoken, in zijn hol , diep in donkere bos.
Hoi vrienden van seniorenet, vandaag wil ik het even over een natuurlijke boeg gooien , nu het regelmatig regernt heb ik eens een regendruppel gevolgt van begin tot einde , ziehier het resultaat veel leesgenot.
WATERDRUPPEL.
'n Waterdruppel , viel met de regen, uit de hemel naar beneen, in 'n wei , daar was niks op tegen, tussen het gras , vloeide hij heen.
In 'n greppel aangekomen, slijkerig , langs een koeienvla, kabbelde hij , vol van dromen, in een gracht , andere druppels achterna.
Eendenkroos , dat vond hij prachtig, hij zag het , als hij om zich keek, ook algen en lis , die waren machtig, blij van zin , kwam hij in een beek.
Helder , liet hij zich medevoeren, langs de beemden , ver van hier, lachend , om stekelbaarse toeren, kwam hij terecht , in de rivier.
Proefde hier het eerst vervuiling, van fabrieken , zonder schroom, niets was hier al naar zijn gading, spoedde zich naar de brede stroom.
Breed en machtig , lui en loom, nam deze hem met zich mee, traag en eeuwig , bijna vroom, werd hij gedragen , naar de zee.
Zout , diep , branding die het land bekampte, van geluk werd onze druppel warm en licht, de hete zon , zorgde dat hij verdampte, daar steeg hij naar de hemel , wat 'n gezicht.
Hij zweefde nu boven de aarde, wat was zijn leven mooi en vol, zag nu alles , in zijn echte waarde, 's mensen werk , was maar klein en dol.
afgekoeld werd hij weer wat dichter, waar hij terecht kwam , hij had geen keus, misschien als regen , op een logge lichter, of als 'n sneeuwvlok , op jou lieve , kleine neus.
Hallo bloggers , nu de zon soms al eens wat langer komt kijken ,voelen we dat de lente niet zo ver meer af is , daarom dit lentegedicht.
POLDERLENTE.
Het bruine is er aan 't vervagen, hij kleedt zich weer in 't prille groen, of hij ook ons wenst te behagen, de polder in zijn beste doen.
Het vee komt stilaan weer naar buiten, de zon giet 't al in warm en goud, rondom de vogels , die weer fluiten, de polder , neen , die wordt nooit oud.
Een regenbui , wast alle planten, de geur erna , vol levenslust, men leest er niets van in de kranten, de polder leeft , zeer en bewust.
De boer moet heel de dag nu wroeten, zijn werk , dat groeit hem boven 't hoofd, hij werkt om 't land te kunnen voeden, de polder geeft , wat hij beloofd.
Laat ons het restje polder sparen, dat God 't behoed voor elke ramp, als de vernielzucht niet wil bedaren, dan rest ons slechts de hongerkramp.
En nergens meer zult gij het vinden, langs 't Scheldeboord , dit polderland, niet geld of goed kan alles binden, ook landschapsliefde , schept een band.
Dag lieve bezoekers ,we naderen weer met rasse schreden valentijn , daarom heb ik voor deze keer nog maar eens een liefdesrijmpje uit mijn mouw geschud, misschien kun je er een geliefde mee verassen , of gewoon voor je plezier lezen , veel plezier er mee.
WENS.
Lieve schat , mag ik eens even , een paar minuutjes van je tijd, Ik wil hier graag wat uitleg geven, over wat ik droom en wens somtijd, Nu 't mooie weer komt aangedreven, zit heel mijn lijf vol lentigheid.
Ik wenste , dat ik je kon omarmen, en met je wandlen in de zomernacht, Met romantiek , je hart verwarmen, terwijl een zwoele avond wacht, Dat je naar me lacht , met al je charme, en mij deed smelten , lief en zacht.
Ik wenste , teder door je haar te strelen, en zacht te fluistren , in je oor, Zoete woordjes , die nooit vervelen, en jou te kussen , tussendoor, Gevoelige snaren zou 'k bespelen, tot je je hartje aan mij verloor.
Ik wenste onder 'n hemel , met sterren vol, jou te vertellen , wat ik voel, Je onder de zomermaan , zo bol, steeds weer zeggen , jij bent mijn levensdoel, Mijn hart slaat voor jou , van liefde dol, wnt jou te beminnen , is het fijnste gevoel.
aan allen een goede dag gewenst, vandaaag ben ik door omstandigheden een dagje vroeger, en heb ik een gedichtje over vriendschap voor u , geniet er van .
VRIENDSCHAP.
Vriendschap telt voor d' eeuwigheid, een echte vriend raak je nooit kwijt, hij blijft aan hart en ziele kleven, echte vriendschap is voor 't leven.
Vriendschap is nooit zo maar vluchtig, maar steeds heel vast en soms roemruchtig, 't gaat zoals 'n griep niet zomaar over, men gaat door 't vuur en bergen over.
Vriendschap is als goede wijn, moet elk jaar steeds beter zijn, en als er dan wordt van geschonken, dan heeft 't als goud in 't glas geblomken.
hoi iedereen ,hier nog een klein wekelijks berichtje , men vraagt wel eens waarom mijn blog niet bij de poezie staat , wel ik wil dat niet omdat er daar al wel genoeg zullen zijn , ik wil alleen maar de mensen een klein ogenblikje plezier geven ,mensen die misschien niet zo tussen de poezie rondhuppelen ,maar toevallig op een gedichtje stoten en dat dan tussendoor met plezier lezen.met al deze regendagen heb ik er weer eentje ineengeflanst over het weer, veel plezier ermee.
REGEN.
Wie zei er ooit; de regen, is voor mens en dier een zegen? doch , 't begint nu zwaar te wegen, echt , ik kan er niet meer tegen.
De wereld hier wordt almaar weker, de mensen worden alsmaar bleker, geen bidden helpt , van non of preker, wij worden kikkers , ik weet het zeker.
De dagen , die steeds grijs maar blijven, de wolken , die jagend overdrijven, grachten , die om ter volste blijven, kan 't niet meer zien zonder te kijven.
Maar eens zal er een eind aan komen, al kunnen we er nu alleen van dromen, de zon zal dan al het natte weg stomen, wij zullen weer blij naar buiten komen.
Dan is de lente hier in 't land, het warme straalt ten allenkant, en mensen zijn weer licht op d' hand, de natte miserie ver van kant.
hallo ,wie dit leest, tijd voor het wekelijks rijmwerk , deze is voor al de mensen die een beetje in de put zitten , die nie goe tegen slecht weer kunnen ,of die het leven een beetje zwart inzien , denk hier maar eens over na.
GRATIS.
Hoe erg het leven je ook trakteert, steeds zal de tijd wel wonden helen, ooit wordt 't weer draaglijk , wat men ook beweerdt, en kun je weer met iemand delen, 't mooiste op de wereld , dat is niet verkeerd, is nog steeds gratis , hoef je niet te stelen.
De zon , die schijnt voor ieder evenveel, daar hoef je niet voor te betalen, de wind in je haren , elk krijgt zijn deel, moet je geen kaartje voor gaan halen, de regen die neergutst op het groen struweel, geen bedrag moet je hiervoor bepalen.
Bomen , planten ,staan in de ochtenddauw, zij kosten niks , je hoeft alleen maar te kijken, bloemen bloeien elke zomer trouw, gelijk voor armen en voor rijken, een simpel woord , zoals , ik hou van jou, niemand die er een cent voor op zal strijken.
Dus zit je in de put , heb je het leven tegen, kijk om je heen , je ruikt , je hoort , je voelt, vogels gaan weer zingen , waar ze daarnet nog zwegen, alles gaat terug leven , alleen voor jou bedoeld, de wereld lacht je toe , er komen nieuwe wegen, 't pept je op , je zult zien dat je je weer beter voelt.
