|
Thema 7 Tips voor een goede coachxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
In de les hebben we de informatie die iedereen gevonden had besproken, hieruit kwamen de vier coachingsstijlen:
- de opdrachtstijl: 1 richting op, coach -> student
- de overtuigstijl: 2 richtingen op, veel luisteren en motiveren
- de participatiestijl: begeleidende rol
- de delegatiestijl: geeft doel aan, studenten zelfstandig behalen
Aan de hand hiervan hebben we een test gedaan van 22 vragen, deze vragen moest je onderverdelen in of het goed, deels of niet bij je paste. Bij mij kwam er uit dat de participerende rol het beste bij mij past. Ik denk dat dit ook wel klopt. Ook als ik naar mijn coachingstrajecten kijk, ik vind het niet prettig om echt duidelijk boven iemand te staan en opdrachten te geven. Ik vind het wél leuk om iemand te begeleiden/ coachen op gelijk niveau en niet alleen om die persoon iets te leren, maar ook om zelf iets te leren van die persoon. Hierna hebben Jacco en Karin een coachinggesprek gehouden, waarin Jacco de coach was en Karin de gecoachte. Dit gesprek werd ook gefilmd zodat we daarna terug konden kijken en steeds de video op stop konden zetten om dan feedback te geven op het coachen.
Tijdens mijn stage heb ik vaak begeleidingsgesprekken gevoerd met patiënten. In deze gesprekken coachte ik hen bij de behandeling die zij volgden. In deze gesprekken merkte ik hoe goed het iemand vaak deed om gewoon maar zijn verhaal kwijt te kunnen, zelfs zonder dat ik mijn mening geef of met oplossingen kom, maar door gewoon te hummen en te knikken voelde de patiënt zich gehoord. Ik heb deze ervaring altijd in mijn gedachte gehouden, het maakt dat ik weet dat iemand heel goed zelf tot nieuwe inzichten kan komen, wanneer hij maar het verhaal verteld en daardoor alles voor zichzelf op een rijtje zet. Hierdoor heeft hij weer overzicht en ziet ook gelijk de punten waar hij direct iets aan moet veranderen en de dingen die al goed gaan. In mijn coachingsgesprekken probeer ik daarom in eerste instantie iemand zelf aan het woord te laten, het is niet belangrijk om te zeggen wat ik er van vind. Het is belangrijk dat de persoon in kwestie zelf een goed inzicht heeft in de situatie en van daaruit verder gaat kijken naar welke aandachtspunten er nog zijn. Wel vind ik het belangrijk om mensen mee te geven dat er vanuit verschillende oogpunten gekeken kan worden. Zodra mensen eens door de bril van een ander kijken, hebben ze vaak de reactie 'ooh, zo had ik het nog niet bekeken', nee dat klopt, maar die ander wel. Andere invalshoeken geven vaak nieuwe ideeen, en door op deze manier naar conflicten, problemen, knelpunten e.d. te kijken komt iemand vaak tot nieuwe inzichten.
|
