Mijn woorden wachten... Alsof dit vers een eind genomen heeft. Raak mijn gedachten Jaaglijn die trouw jouw schoonheid sleept Al die nachten Naar vele havens waar nooit wordt aangemeerd.
Jozefien, Jozefien, 'k heb je achter 't raam gezien, in een fijn japonnetje, bloot tot je balkonnetje, onder 't blauwe neonlicht, waar jij gelaten deed jouw plicht, Jozefien, Jozefien, 'k heb je achter 't raam gezien...
Jozefien, Jozefien, 'k heb je kamertje gezien, vol met bloemetjesbehang en meubeltjes van vierde rang, je ogen keken nog eens gauw naar de madonna op de schouw, Jozefien, Jozefien, 'k heb je kamertje gezien...
Jozefien, Jozefien, 'k heb je mooie lijf gezien, ik moest wachten met de vreugd, eerst de centen dan de deugd, de madonna sloot haar ogen, je was voor mij vol mededogen, Jozefien, Jozefien, 'k heb je mooie lijf gezien...
Jozefien, Jozefien, 'k heb je nooit meer weer gezien, in je fijn japonnetje, bloot tot je balkonnetje, nu zit onder 't neonlicht, één of ander vreemde wicht, Jozefien, Jozefien, 'k heb je nooit meer weer gezien...
