Zachtjes zijn ze heengegaan, op reis naar d'eeuwigheid, als druppels in de oceaan, een oceaan van tijd... Onvermoeibaar doorgegaan, dragers van vreugd en pijn, telkens weer uiteengespat, telkens weer deel van 't Zijn...
En ik ?
Ik loop de regenbogen langs, aders van levensvreugd, en steel voor jou voor elke dag die komen mag, een kleur...
