Zij sliep onrustig... Hij stootte haar wakker.
"Schat, je wriemelt zo... En je voelt helemaal warm aan.. Wat scheelt er ?"
"Ik droomde," zei ze.
"Het leek eerder een nachtmerrie," antwoordde hij. "Vertel, het zal je opluchten."
"Jij was ridder, en ik je jonkvrouw."
"Romantisch, schat... ik wil alles horen."
"Ja," zei ze ;( "bijna alles,"dacht ze. )
"Het ging zo, schat..."
"Gij zijt naakt, vrouwe, zo midden op de dag, verklaar mij gauw waarom dat wezen mag !"
"Wees niet vergramd, o heer, mijn hoop was fel, voor je vertrok, op enig minnespel."
"Geen tijd, vrouwe, de vijand wacht, waar is mijn zwaard dat ik vergeten placht ?"
"Hier is het, heer, saâm met mijn eer, ik sterf tot aan uw wederkeer."
"Zo mooi, schat," zei hij. "Slaap nu maar rustig door..."
Ze glimlachte even, sloot haar ogen en deed het slot van haar droom nog even over...
"Hij vertrok, maakte de deuren vast. Zij liet gezwind, 2 naakte ridders uit de kast...
"Schat, je wordt wéér zo onrustig... Zal ik wat melk voor je halen ? Dromen zijn bedrog, dat weet je toch ?"
"Ja," kreunde ze. "Jammer genoeg, wel."
|
