Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
09-12-2006
Vrouwen eigen lijst!
Vrouwen met een eigen lijst!
Gesproken met mien uit het toch laconieke arnemuiden ze houdt het voor gezien want wij vrouwelijke kleine luyden worden toch altijd exgediscrimmunnizeerd
Ze heeft de hele dag gereisd bezeten aldoor bonbons verteerd nergens zag ze de lange lijst van moe depri zeurderig slapeloos onbestuurd humeurig vaak ook boos naar ze me veelzeggend zei zelfs de opvliegertjes ontbraken waar blijft de overgangspartij
zo raapte ik in de finalepartij het balletje op achter in de zaal liep terug naar de tafel tot bij het net liet het stuiteren vervolgens heel stil stuitend traag rollen naar mijn tegenpeler
en ja het werkte het publiek joelde hij lachte korzelig zei oh ja krijgen we dat serveerde pardoes veel te hard over de rand van mijn kant
zo won ik de vijfde beslissende set met veertien twaalf sprak dat was het its all in the game waarop hij zijn bat op de grond smeet
oh nee toch sprak zij het is toch niet waar en zij schreide bitt're tranen
nou ja zei hij zoals alles wat echt gebeurt is het een beetje waar het waren mijn oom en tante niet zij stootte hem niet echt af na zestig jaar huwelijkse trouw voor haar eeuwige liefde de vlam van hare jeugd en het was niet gisteren hij had alle twee zijn benen nog hij viel niet om hij kon er nog op staan zij hielp hem overeind
tegelijkertijd dacht hij ze zou eens moeten weten hoe het echt was
De dichter rijmelt thuis op 'n vreemde rijmmasjien met af en toe een interruptie voor een bakkie koffie buiten schijnt de zon ja graag melk en zoetje geef mij maar speculaas even geen marsepein pepernoot ja naai op taai taai prachtig dat sinterklaasgedoe alleen die stomme rijmdwang hoe raakt gemaakt ik word niet geraakt exploitatie breekt inspiratie ik moet er nog elf maken schaamrood op de kaken
buiten schijnt nog steeds de zon de dichter denkt ik zit abuis ik ga zeggen tegen honnepon naar twee vrije vrouwen die zitten in het Glazen Huis
mijn oude tante in Hobroken tachtig met vier kruisjes deed nog vier huisjes rechtop buigend ongebroken altijd onverflauwd in touw
anders dan haar man die sufte zweeg gelaten met nog maar één been waarbij hij telkens vroeg waar zij dat andere had gelaten ging hij in opstandigheid languit op het tapijt zij sprak kijk ziet welaan gij kunt op één been niet staan
neen met hem was het droef daarbij ook niet welgesteld bovendien moeilijk te bereiken hardhorend misschien zelfs doof
zij sprak daarom met toeters Jan dat was zijn naam - wij zijn nu zestig jaar saam we hebben veel lief en leed gedeeld ik heb echter nog meer leed dat ik immer alleen droeg gij had gelukkig geen weet van mijn ware lief in wachtstand het is uit met jou als remplacant
bejaard kwam haar besef van eeuwigheid het was ajuus aan zijn tijdelijkheid beter ook voor hem omdat hij nu zeker weet dat zij nooit meer zijn been vergeet
de aandacht voor het verschijnsel man neemt soms onrustbarend vorm aan
zo zijn er dames die roepen er gewoon één binnen zetten hem rechtop boeien hem buiten zinnen om nooit meer te laten gaan
een vrouw zag er geenéén zette zich toen teneergeslagen neder in de groene canapé om klagend te verkeren voor de teevee
nu zit zij voor de kijkerskast aldoor ramen gordijnen wijd open voorbij gaande mannen te bekoren roepende laat je kans niet lopen mijn kontje is niet meer te keren neemt u dus met hart en lust van voren achter groeide ik al vast aan mijn eigen canapé
wil je me tillen oh yes okee je tilt dan wel ons alle twee
De schrijver van t Dichtertje zat er al aan het raamkozijn 's winters met gloeiende konen turend over de watergang naar de opwaai van jurken in blazingen langs het IJ op de Nieuwendammerdijk droomde daar wis en zeker zich warmend aan de wijn van onder grijspaarse kurken in met goud omrande regels:
'O God, als er nu eens een wonder gebeurde, als nu eens ineens van al die vrouwen al de kleeren afvielen?'
niet dat-i dat per se wilde gewoon een schoone gedachte
Nescio zocht en vond hier vaak zijn rust een praatje met versnapering zijn rekeningen zijn reeds betaald staan voldaan in het grote boek van Café 't Sluisje
het bier is onverschraald vers van de tap zo ook de dichters vanmiddag om een uur of drie ik hoop dat ik u zie in deze arcadische omgeving voor den hoogeren sfeer beleving
Zie http://www.hetsluisje.nl/oldbox.html of www.hetsluisje.nl zeven dichters treden op in 'Het Sluisje", spontane optredens uiteraard welkom Nieuwendammerdijk 297, 1025 LM Amsterdam
De geciteerde, van aanhalingstekebns voorziene regels komen uit Nescio's 't Dichterje
Op een zomerse avond kom ik aan geslenterd in de lome warmte bungelt er een visje zo maar aan een hengel midden op de straat
Ik denk help ik word gek de wereld vergaat
Beide stellingen leken gegeven mijn persoon en de stand van zaken vrij hard te maken maar nee hoor een echtpaar uit equador gaf hoog van het balkon in de ondergaande zon een reigerte eten uit een kistje van IJmuiden
Wat zie ik hier zittend op de Hoekse pier voor vlezig stompje lekker klein teentje hangt hap snap over uw badslipper roze paars blauw van de waterkou
kijk ik als steenloper van de snipachtigen zoek in basaltglooiingen kreeftjes kokkelrestjes andere losse visjes vleesjes begrijpt u wel en ik zat te twijfelen wat zal ik me nou aan zon blauw grijs blok gaan vertillen als er zon lekker vlezig benig lelletje langs komt lopen
Toelichting: Ik kende hem van vroeger van de golfbrekers op Teheijde. Wist niet hoe hij heette. Tot gistermorgen de Vroege Vogels met een foto kwamen en het bericht dat hij op de Pier van HvH gezien was. Echt, hij tilt stenen op, als 't nodg is, om aan voedsel te komen!
Daar kwam den bourgondiër aangetjokt vief en kwiek over de Merodelei Hij sprak wat ook van het grôten zij 't is het klein genot dat lokt Ik wil geen gezaonnik zonder ènd Mensen löstert naor mn lied Van de piezeman gaoi ik vur ööj zinge midden op de lei daar zong die rare vent
Zeg manne löstert naor mne raod wanneer ge stao te piesse ge wit toch allemaol ève goed hoe slèècht dè ge hm kant misse want ès g is onvurzichtig zijt hap zi dn hond èn ge bent m kwijt hupsasa hupsasa hap zi dn hond èn ge bent m kwijt dadegedoem dadegedoem dadegedoem dadegedoem dadegedoem dadegedoem dadegedoem dadegedoem*
Klaar met zingen keek hij in het rond Mensen klapten met hun open mond Hij sprak waar is hier toch de stammenee 't ritselt en 't kwinkt in mijn portemonnee
Men wees hem de weg hij verordonneerde chateaubriand in de wijnkoopmansboter met friet en majonèse d'r bovenup gesméte als vooraf breekbrood geelse zwarte pensen twee tikkeneikes een teljoor droge hespen breng de glazen een fles rijnse wijn tegen het spleen en de chirurgijn hij zat uit de kunst en verteerde
* vijfde couplet van De Piezeman, een middeleeuws kempisch lied uit Liedarchief Weebosch-Bergeijk, bewerking Hannie Franken
Bush werkt vanuit grondige kennis Van de moderne geschiedenis dacht voor de opbouw van Afghanistan niet zo zeer meteen aan Van Heutz en Colijn meer hoe slim was dat land land om groot te zijn
onderzoek en spionage door onze Snouck Hurgronje leidden tot het inzicht van ene Jihad in Atjeh tegen het wettelijk gezag door oeléëbalangs en oelamas moslimleiders die in ons ongelovige kaphees zagen("christenhonden")
een omgekeerde wereld wij wisten nu in Den Haag moslims schier onbekeerbare heidenen onbeheersbaar nu te bestrijden met eigen wapens de contraguerilla het Korps Marechaussees te voet opgericht uitgerust met klewang rentjong korte karabijn effectiever dan plat bombarderen van hele dorpen de fase waarin we nu in Uruzgan nog zitten
een Nederlander opperbevelhebber voor heel Afghanistan kan de inzichten van Snouck Hurgronje actualiseren er zijn de onbuigzame taliban om te vernietigen ter stichting van de vrede en de start van de opbouw
oh ja om niet te vergeten wij pacificeerden met honderdduizend doden het was twintig jaar vrede in 1942 zeiden de Atjehers we hebben stil doorgestreden
Bush kent zijn weetjes
Bush werkt vanuit grondige kennis Van de moderne geschiedenis dacht voor de opbouw van Afghanistan niet zo zeer meteen aan Van Heutz en Colijn meer hoe slim was dat land land om groot te zijn
onderzoek en spionage door onze Snouck Hurgronje leidden tot het inzicht van ene Jihad in Atjeh tegen het wettelijk gezag door oeléëbalangs en oelamas moslimleiders die in ons ongelovige kaphees zagen("christenhonden")
een omgekeerde wereld wij wisten nu in Den Haag moslims schier onbekeerbare heidenen onbeheersbaar nu te bestrijden met eigen wapens de contraguerilla het Korps Marechaussees te voet opgericht uitgerust met klewang rentjong korte karabijn effectiever dan plat bombarderen van hele dorpen de fase waarin we nu in Uruzgan nog zitten
een Nederlander opperbevelhebber voor heel Afghanistan kan de inzichten van Snouck Hurgronje actualiseren er zijn de onbuigzame taliban om te vernietigen ter stichting van de vrede en de start van de opbouw
oh ja om niet te vergeten wij pacificeerden met honderdduizend doden het was twintig jaar vrede in 1942 zeiden de Atjehers we hebben stil doorgestreden
Bush kent zijn weetjes
Bush werkt vanuit grondige kennis Van de moderne geschiedenis dacht voor de opbouw van Afghanistan niet zo zeer meteen aan Van Heutz en Colijn meer hoe slim was dat land land om groot te zijn
onderzoek en spionage door onze Snouck Hurgronje leidden tot het inzicht van ene Jihad in Atjeh tegen het wettelijk gezag door oeléëbalangs en oelamas moslimleiders die in ons ongelovige kaphees zagen("christenhonden")
een omgekeerde wereld wij wisten nu in Den Haag moslims schier onbekeerbare heidenen onbeheersbaar nu te bestrijden met eigen wapens de contraguerilla het Korps Marechaussees te voet opgericht uitgerust met klewang rentjong korte karabijn effectiever dan plat bombarderen van hele dorpen de fase waarin we nu in Uruzgan nog zitten
een Nederlander opperbevelhebber voor heel Afghanistan kan de inzichten van Snouck Hurgronje actualiseren er zijn de onbuigzame taliban om te vernietigen ter stichting van de vrede en de start van de opbouw
oh ja om niet te vergeten wij pacificeerden met honderdduizend doden het was twintig jaar vrede in 1942 zeiden de Atjehers we hebben stil doorgestreden
myn heit droege in hoed net omdat hy kaal wie jo fersinne jo dat wie ik
myn mem sei it is sa mankelyk mar aanstons as hy grut is en yn n grutte auto sit nimt hy gewoan in tûpet
dat sei se yn e gong troch de telefoan wylst ik krekt mei Brigitte Bardot boppe yn myn bêd lei te pin-uppen
my earste tins wie dat noait doch ienkear krige ik n hiele moaie san âlde joadske fan Jopie moarnsstjer yn e nachtkroech in waterloopleiner
gerjochtichheid barre by de orkaan ik hold foaral mysels fêst no, net drekt myn holle sa waard ik fan myn hoed berove
ach ik hie as teener jokte op myn kop se hawwe bestriele oant ik sei, no stop sûnt die tiid sjoch ik wat it libben bringt hieltyd wurd ik per dei ien dei ferlinge
mijn vader droeg een hoed niet omdat hij kaal was u vergist zich dat was ik
mijn moeder zei het is zo triest maar straks als hij groot is niemand die het ziet gaat-ie gewoon aan de toupet
dat zei ze in de gang door de telefoon terwijl ik net met brigitte bardot boven in mijn bed lag te pin-uppen
mijn eerste gedachte was dat nooit toch éénmaal kreeg ik een heel mooie zo'n ouwe joodse hoed in het nachtcafé van Jopie de morgenster van het Plein
gerechtigheid geschiedde bij de orkaan ik hield vooral mijzelf vast niet zozeer mijn hoofd zo werd ik van mijn hoed beroofd
ach ik had als tiener jeuk op mijn kop ze bestraalden tot ik zei nu stop sindsdien kijk ik wat het leven brengt steeds word ik per dag een dag verlengd
Jos Zuijderwijk
Toelichting: Sinneskyn, Hiltsje, heeft mijn gedicht in het fries vertaald. Dank je Hil, vanuit het diepste der diepten.
in de tachtiger jaren stond de blauwe reiger in mokum-noord rechtop in de jus op het kerstmenu al wel beschermde soort gekruid in de pan nog toen nota bene in zijn baltsseizoen
hoe snel kan het verkeren hij eist thans in mokum-zuid drumsticks dag in dag uit vier stuks om te verteren hij kijkt u dwingend aan geef hem er vier lekker dier plezier hij laat u vrij uit gaan
blijft de snackbar gesloten wordt het ranke beest onthand terug verwezen naar de sloten doet boos grrèngk grrèngk in de lucht als vroeger machtig op de vlucht
het mag in de krant hij eet even niet uit onze hand
nog niet van de pedalen afgestapt in het kamp of daar kwam in het wild springend al toe gesneld wapperend blond en veel jubel in losse delen verschrikt denk je oh nee niet mee spelen die ist von kopf bis fuss auf liebe eingestellt archetype delila salome isthra van soumerië Cleopatra of Keats La Belle Dame sans Merci Marlene Marilyn Sharon Adèle of Sophia Loren maybe too much maar ik laat me niet storen for sure - the lady in black she was a vamp
welk een vragen kwamen direct bij mij boven waren balkenende en zijn broer al in haar ban los van elkaar verleid in hetzelfde laken een span waar in het gras waren roosters op waterputjes bij wind voor verkenners intiem als trekkershutjes om voor eeuwig en het nageslacht waar te nemen hoe wat onder rokken tierig weelt vrij zal waaien met genoeg sous-terrain om wat drupt te zemen hoe zou het zijn haar pikant te horen kraaien zonder claim verheven onder gaar te stoven
Het Presidium van de Hoeksche Taalkamer houdt kantoor op het hoogste niveau de lift zwiept aldoor naar de elfde verdieping je stapt meteen op de galerij transparante railing zesenzestig centimeter hoog
stormt er altijd gelukkig buig je met flat en luchtaanvallen soepel mee
zonder of misschien ook met zeebenen moet men er zich dan kruipend voortbewegen op houten vlonders met steen in de broek er is een plasgoot voor het uitzicht naar benêe opstaan ging niet meer
de president deed zelf open schreeuwde in olijk vlaardings vastgeklemd aan een klapdeur met een bulderlach en een bakkie thee
dirk van koot&bie was geënt op arie de zoon van onze ketelstoker uit Terheijden met een slok op groenten ventend in den haag
ook zei hij naar ik verstond niet alle dirken heten arie
Jos Zuijderwijk 20 juli 2006
Toelichting: Ter gelegenheid van het dichtersfestival Bonnenpolder bij Hoek van Holland was ik benieuwd waar het presidium huisde
uit inner circles verstoten accepteert ondergetekende beleefd hoe stuitend ook wat de dwaze om hem geeft hij raakt niet van de kook vraagt niet waarom zelfs verwijten als vleien inbreng van onrust met aambeien zullen hem niet vermeien
terwijl hij ze eerlijk en oprecht gewassen op aan- voor hoofdgerecht met toefjes slagroom wilde likken belebberen als veenbessen zuigen en tongen het dieprood dat in duin van ameland uitschoot geschoond van brandend zand moet hij door smart overmand vernederd als candidaat-copulant pre-coitaal slikken en snikken
ooit moet het uit wezen met dat gezeur en gekwezel van roomtaarten uit polders in extase op maliënkolders matahari's van boter en gatenkaas klitjes butsend op lorica hamata's met dûbele feiliche penetraasje foarbynpysten foar it tagelyk anaal faginaal stimulearjen altijd droog op hun zolders
deze schepselen noemt men net zo artefactueel als potjes kaneel van keramiek met een steel
