Dichterlijke schrijfselkes voor contactonderhoud met de tijd en mezelf
17-03-2008
geen blokkade is te veel
hallo gladiool rij de koets maar voor achter haar van de prikkelmuziek aan diep van binnen zingt mijn engelenkoor holladiejee hoe tijdelijk is ons bestaan
we gaan voor rijpe vruchten uit de tropen in manden kijk haar druppen van de sappen het is inspannen voor ver gelegen biotopen met vrije aanleg bij stukken om te happen
schroom niet op weg naar het hemels gerecht achter hete paardenadem lonken de abrikozen gloeiend in te pikken uit versierde dozen
maak niet uit woens slie uut of waaldrecht bij klippen kom ik aan boord met extra zeil niets weerhoudt al is de dame nog zo steil
ze komen weer tevoorschijn zijn ze ooit wel weg geweest de schrijvers van de ingezonden stukken in rubrieken met namen als Maar Meneer de krant nog U in het sociaal verkeer
ze beginnen welsprekend kleur te bekennen namens anderen groepen zal nooit wennen zielig zijn ze zichzelf hoogst individueel eenzaam dreef klimplicht ze in vulpennen nu trillen hun toetsen gekrenkt van jennen
het gaat zoals veel kerels zich afrukken na twee zinnen wordt wijgevoel z'al teveel door wrijving gaat beheersing aan de haal algemeen belang vraagt bloed aan de paal wat eruit spuit mag er hoogstaand wezen
moe maar voldaan wordt nog eenmaal herlezen puntje extra een komma wordt uitroepteken max nog die was jarig van harte geen feest schrijver dezes loost thans zijn indignatie ter betengeling ener gerezen panificatie
werd eerst zeker vreemd piepen waargenomen bij buren die bij verhuizing stil meereizen om voor bij en na te delen in onze spijzen nu blijkt dat die zachte tonen fout doorkomen
na gekietel blijkt uit versterkt geluid het betreft geen smart maar schatergedrag ze stikken via decoders gewoon van de lach ultra hoog in toon flessen ze de kluit
toch is het unfair om van opzet te spreken bij minder beheersing van stotend ademhalen gaan ongewild vette klinken iel verschralen ze uiten zich modaal met ons vergeleken
trouwens gezien lachen aanstekelijk is wordt ons chagrijn niet beter te hanteren door ze te kietelen en daarna te imiteren daar hun vrindschap sociaal zo lonend is
zacht en teder met vingertoppen zoek je hun naden en plooien waar je je maatje je kinderen ook lachprikkelt om te verstrooien
tap even geen moppen die zijn nog niet aan ze besteed daarin lijken ze op chimpansees met slapstick kun je ze wel pakken
samen laurel&hardy te bekijken hou je adem daarbij wel in onze haha's doen die ratjes verschrikken piep subtiel mee om te blijven klikken
laatst op de middenweg trappend op de fiets midden in de meer groeide mijn besef hoe stil al weer de nieuwe ooster begraaf plaats aan de kruislaan waar men van harte ook de mens cremeert voorbij was gegaan
met pietje diep in gedachten afgedwaald op ieders lip bij de nu vergane middenstip
stond in mijn email van de wedstrijdsecretaris ik dacht weet die gast veel schoenmaker blijf bij je leest eigen branche gaat altijd voor al bundy viert zeker feest pas later drong tot mij door die vogel is voor t leven archivaris
vannacht in mijn droom was ma er even weer met favoriete gezegdes de appel valt niet ver van de boom waar een wil is is een weg dus
ze zei ook weet je niet meer als het een te groot paar is krijg je nu tot vermaan er naast te gaan lopen mischien kun je ze morgen aan dan hoef je geen nieuwe te kopen
weet u nu wat waar is het loopt zo raar door elkaar
gebogen over functies complexiteit en bruikbaarheid van leestekens ter voorbereiding ener academische verhandeling temidden der erudieten raakte de slammer in a speaker's block bij het uitroepteken
zijn veelheid aan uitstorting had hij tot op heden immer aangeleverd met !'s bij elke ademhaling op regels waar zich nu nuttwijfels voordeden vanwege surplus bij duidelijk dubbelop
hij besloot tot kanteling liggend als existentieel vraagteken op tafel bij presentatie van verhelderende lichtbeelden
hoeveel tolerantie kunnen wij verdragen kwam van het leidseplein als pestvraag de rede omkeren doen ze maar wat graag wachtend welke leipo's zich er aan wagen
bijna belandde een vis in de maresingel te leiden bij de uitlaat van de gasfabriek waar het water altijd stroomt het aangenaam warm toeven is in de maag van een reiger
onze steltloper streed op leven en dood met de vinnige opponent niet tussen de kaken voelde zelfs scherpe tanden zijn hals kraken kantje boord wie hier levend over schoot
dhr van der zwan aan de kant die zijn fiets tegen de boom keerde zag in één oogopslag - frappant later volgens de krant - in de vis een piranha die hij met bril determineerde als Pirapitinga hier gedumpt uit de Amazonerivier via aquaria toch gevaarlijk roofdier
blijkt uit studie het is niet waar de Pirapitinga is 100% tolerant houdt van alle zwemmers afstand hij zal die lui alleen attakeren zo ze zijn afzijdigheid niet tolereren
had zwan niet tijdig geintervenieerd vanwege ons natuurbehoud en monumenten de reiger was om zeep gebracht al dente daar de pirapitinga niet werd genegeerd
Zie jij twee actieve gelieven bloot zich onder elkaar gerieven liggend geheel niet staand kaarsrecht op en neer gaand zuchtend onder volle maan als conclusie kan volstaan in bedrijven wordt voldaan aan kantiaanse imperatieven
Op zich geredeneerd helemaal niet verkeerd zolang we met Kant mee claimen dat verstandelijke beperking vooraf leidt tot waanbewerking van dingen die we waarnemen
Feiten frapperen nu verschillend relevant je ziet ze boven in publiek domein neuken geestelijk beperkt zeg je armoei viespeuken terwijl het met condoom ging en op stand
geldt niet voor elk levend schepsel internationaal als zingevende vraag is mijn zielsverwantschap met den haag voldoende voor het plaatselijke stempel
de commissie die de mens rechercheert vraagt je uit bakjes hun bluf te eten ze komt dan uiteraard meteen te weten of je die met lange vingers consumeert
daarna dient men zich in dialect te verstaan met arbeiders voortschrijdend over de sportlaan
rode wijn steeg me zeker al vroeg naar het hoofd al vier anderen in de nominering dirk noemt de verkeerden krijg me nou de vinkentering ben ik nu echt al maf jaap lacht geamuseerd inderdaad nu je het zegt zijn brief helegaar niet gelezen
en dan moet mijn broer zo nodig vraagt waarom moet jij altijd tot op de laatste punt komma gelijk hebben heb je geen respect voor waarheid je verzint steeds iets nieuws erbij jij bedrieglijke fantast
onzin de mens moet kunnen fantaseren om ruimte voor feiten te creëren mijn broer wordt nu even stil trouwens juist grote fantasie dwingt de mens al vroeg zeg ik harde feiten te onderscheiden
gelukkig is mijn zus er ook nog afgedropen bij het stoplicht toevallig bij de molen komt zij mij achterop gefietst laat je niet kisten vroeger had je ook altijd al gelijk daardoor schrijf je gedichten toch zij lacht hard en ongegeneerd
Zwellen zeezuchten en blazingen aan tot de sterkte van hevigen orkaan ome dirk gaat pas met alarm schellen als hij klaar is met stemmen tellen
bij hem gaat de wedstrijd altijd door daar komen de dichters immers voor de organisatie zal nimmer nooit bezwijken al breken in den hoek de pier en de dijken
zijn vrouw gaat met schellevispekel rond ieder groeit cloeck en moedig uit tot held tot dirk de scores heeft en allen uitgeteld in de torpedoloods plat gaan op de grond
u moet weten het is al jaren zijn brood sedert hij ooit voer op de haringvloot
gister in de metro een echte drent ontmoet batavus in de hand goede zin baard in roodbruine gloed leren zadel sproetige kop hij riep waar zit die knop toen liet ik hem er in
vroeger was het van den droeve hij hoopte dat het niet zou wederkeren die tijd van allemaal hoge hoedenheren voor wie ze het veen afgroeven
zijn expertise was het zadel hij toonde trots zijn buidel quick lock met GSM d'r in ik zei dat-ie er puik bij hing
blaren maar wat eenmaal zit went van het vulcanisch type magma genoemd naar lang gestolde lava titanium rails met carbon accent
hij bepleitte pads die de druk spreiden het concept dat drukt naar je instelt vooral in het kruis raak je ontkneld al blijf je op een alpenritzit lijden
wat is nu ideaal vroeg een marokkaan de drenth dacht achter harder dan voren onwetend of het de vrouw wel zou bekoren nadat hij diep in zichzelf was gegaan
hij zwoer zelf bij brooks flyer special verstelbare vering gepoetst glad leer geen klinknagels maar koperen rivetten helemaal van coevord'n en nog geen zeer
schuw tussen Hagenezen en naren op haags toneel een dame zei je bent hier opgeslagen als stripfiguur in 'n partje van m'n hartje en we kraaien alle dagen
ik heb tijden in exil moeten lijden maar nu heb ik een eigen bladzijde in het tweede geile passageboek dik en geel suf en zoek
de zus van mijn opa ik heb haar niet gekend ze ligt op eik en duin mijn voorvaderen roerden indertijd met hun merovinger in zelf gemaakte haagse bluf
op de groothertoginnelaan zag ze me weer niet staan te wachten op die ene kus triest en eenzaam tot aan de laatste bus
niets verandert sinds het door grient diep in mij van haar toen op de mient
een vrouw van zesentachtig jaren uit Amsterdams Indische buurt was aldaar levenslang verzuurd zag na Muiderpoort slechts gevaren
zelfs nes en rokin bleven op afstand wantrouwen maakte de hele wereld vreemd Het Parool noemde haar triest ontheemd als kersverse iglo-eksima in ons land
geloof me gister op het Leidseplein bij Eijlders was er weer zo één vrouw krulletjes deksel op het hoofd één keer maar in Rotterdam en Den Haag waar ze onvrij van wil was aangekomen daar schielijk van haar eer beroofd
zo vies trok haar gezicht erbij dat ik zei het lijkt Napels wel begon ze plotseling te stralen bleek dat het mekka van haar dromen
met ontbijt was ze er vaak buitenshuis gelogeerd via haar zus die had met een napolitaan verkeerd
ik zei maar niks van ratten maffia die vuilnishoop ook zij heeft recht op thuisgevoel in eigen biotoop
Benedictus XVI en het 2e Vaticaans concilie dat vloekt op het altaar dus terugdraaien maar dat al te menselijke gezicht van de kerk
waar het de prelaat na den preek om gaat is dat men het geloof van zijn achterzijde ten diepste vol overtuiging mag belijden waar hij zich met aanbidding nakijken laat
ze kunnen mijn rug op zei de bisschop hardop met een slok op
na veel gepsychologiseer kon zelfs hij niet onderuit na grondige inventarisatie ik doe teveel aan ontremming waardoor zelfs intiem met instemming acuut leidt tot polarisatie
sindsdien doet hij het niet meer hij zegt gestuurd door de neurose kom ik nog we heel clos maar wijk voor onomkeerbaar zeer
