gisteren bij tonny en laurens wezen shoppen in thoeckhuys watergraafsfeertje grotesk geleek gargantua en pantagruel je kent je rabelais nog wel bij tonnie kon je grabbelen daar was wonderfee kerima konden eindelijk babbelen ze bestaat nu zonder twijfel ik voor haar als op het scherm dracula marcel en branka op hun tandem zeiden simultaan tandeloos om het te verzachten tantalus
twee rondes van verversing iedereen ging stil zitten voor vier rijmelheren met kreuk van spreuk één powete van de blues met flonker van juwelen montuur aan onwijs gaaf touwtje ze zei ik zweer dit is mijn eerste keer
flamboyante jako kwam ingevlogen op heus interlakens tapijt hij zei voor één keer per dag heen en weer draai ik mijn hand niet om klinkt krom maar is niet dom laurens deed stout gauwe gabber de coca cola stond cool waar was mijn koppie thee hou je haaks in de estaminee je weet wat ik bedoel
Toelichting: gisteravond 't Hoeckhuys bezocht in Amsterdam-Waterfraafsmeer - optredens van Jako Fennek Blue, Marcel de Kleijn, Laurens Windig, Bert Vos; gitaar Remco Karreman. Het leek wel een echte surprise-avond voor mij..
ieder die in Den Haag op zoek gaat naar letteren in de Oude Molstraat laat zich door p. karhof ophalen van de Plaats bij de wegwijspalen
zo enterde ik bij Opstaan in café Momfer de Mol fotos van Melker en Max Lerou op Dichttalent bewogen daar breed innemend midden in de tent onder kletsmeijers rook zoop ik me lekkâh vol Algemein Geschaaf Haags hoor je ze eg nie lullûh Bij leegstand wel je mot nie so lullûh maah vullûh
over het algemeen was er een peil met hoge zeden waarbij ik voor het nu en het hiernamaals aanteken dat vroeger naar men zei er later werd afgegleden
Nationale gedichtendag staat dit jaar in het teken van stilte en eenvoud
aan Amsterdam ging het voorbij want zei de plaatselijke radio dit jaar is het dichtadagio stilte en één foud
de commentator zei hallo dag dit klinkt echt zwaar gestoord wil men dat stil voor fout rijm gaan de lol in de kunst gaat er nu echt aan
Toelichting: voor buitenlanders en Rotterdammers: Amsterdammers kunnen de 'v' overerfd niet anders uitspreken dan als 'f'. Dat maakt de radioman redelijk excusabel.
