BEVRIJD DE SLAVEN

Adam Hochschild
Meulenhoff
isbn 90 290 7593 3

vertaling Ankie Klootwijk, Ernst de Boer

Ik had het boek al een tijd zien liggen i n de handel, maar nog nooit gekocht.  Toegegeven, het is zéér vlot geschreven en na enkele dagen zat ik al halfweg.  Eeerst geeft het boek het relaas van ee n scheepskapitein die zelf slaven boten heeft gecommandeerd en naar de gewoonte van half de jaren 1700 zeer gewelddadig was. Later is de man anglikaans dominee geworden en nog veel later aanhanger van de bestrijders van het slavenvervoer.  Het boek geeft ook aan dat de toenmalige behoefte aan manschappen voor de Navy en de koopvaardijvloot, zeker in tijden van oorlog (de 7 jarige oorlog, de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog, de Napoleontische oorlogen) zeer hard waren voor de blanke bemanning, tot zeer ver in het Engelse binnenland voerde men strooptochten uit om aan de nodige mannen te raken.
Zeer langzaam groeit het idee met enorm veel werk, oa van de Quakers, maar ook gewone Engelsen, om het slavenvervoer te verbieden.  Een verblijf in het Frankrijk van de Revolutie geeft geen hulp, niettegenstaande de ideeen van de Rechten van de Mens.
Ook een onafhankelijke kolonie in Sierra Leone, Freetown, van vrije Zwarten, oa uit het onafhankelijke Amerika, (van vrijgemaakte negers, van eigenaars die trouw bleven aan de Kroon) geeft zeer veel moeilijkheden, ook al omdat de kolonie naast een inschepingshaven van de slavenhandel lag.
Het boek tracht ook een antwoord waarom juist in Engeland, dat toch maar één van de slavenhandelaars was, een beweging op gang is gekomen voor de vrijmaking.  Ook Frankrijk, Portugal, Nederland en anderen deden mee aan de lukratieve driehoekshandel.,
Die handel bestond erin dat men goederen uit het moederland naar de slavenhandelaars in Afrika bracht, daar slaven aan boord bracht, die ketende in het ruim, en hen in zware omstandigheden naar vooral de Cariben bracht om in de suikernijverhied te werken.  Later ook naar de andere landen in de streek, met Amerika als gekendste, maar zeker niet de enige, denk maar aan Brazilie.
Genoeg voor vandaag, en ik moet nog verder lezen hoe de geschiedenis afloopt.
Gegroet lezers.
Eindelijk is het boek uit. De strijd op Haiti, een toenmalige Franse kolonie met veel slaven, gebeurde eerst tegen de Fransen, onder de Revolutie en later toen hij gewonnen was tegen de Engelsen die de  kolonie overnamen.  Maar ook de Engelsen beten hier hun tanden op stuk en lieten Napoleon de streek heroveren.  Beter zijn schoonbroer, echtgenoot van zijn levenslustige zus Pauline, probeerde het.  Uiteindelijk was Haiti onafhankelijk, maar bleef een van de armste gebieden ter wereld met een blijvende strijd tussen zwarten en mulatten.
Ondertussen gingen slavenopstanden in de Engelse West indies voort, en uitiendelijk in 1807, in het kader van de oorlogen tegen Napoleon werd het slavenvervoer verboden.  De Engelse Marine (Navy) controleerde het verbod, ook van andere landen.
Nog eens een goeie 30 jaar later werden de slaven in het Britse Rijk vrijgemaakt. 
Het slavendom werd echter vervangen door contract arbeid, van veelal goedkope Indische krachten, die overal in het Rijk werden tewerkgesteld, in West Indie, maar ook Zuid Afrika en de streken rond de Indische oceaan.
Zo dit jaar is het 200 jaar geleden dat het slaververvoer werd afgeschaft en de mensonterende methodes op zee.
Groetjes

07-01-2007 om 00:00 geschreven door Chris