Erfgoeddag in de Universitaire ziekenhuizen Leuven. Meer bepaald in het Elisabeth instituut, het voormalige verpleegsters opleidinginstituut en de St-Rafael kliniek of het kankerinstituut.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Beide bedreigt door de sloophamer. Hier heb ik enkele gewezen verpleegsters ontmoet nu in de rol van bewaarsters van het verleden van de Universitaire Ziekenhuizen. Door hun niet aflatende zoektocht bij professoren en in stoffige kelders hebben ze een ganse geschiedenis bij elkaar gebracht van medische apparaten en didactisch materiaal. Dit alles staat nu te wachten op een passend museum de Universitaire Ziekenhuizen waardig. Waarom niet één van beide gebouwen redden van de sloop om dit museum in onder te brengen?

In het midden van vorige eeuw was Vesalius niet ver weg en moest het men het stellen met bovenstaand materiaal. Alleen werd het niet meer stiekem van het kerkhof weggehaald.

Een anekdote verteld door één van de gewezen verpleegsters. Deze spuiten werden vroeger alsmaar herbruikt en niet na éénmalig gebruik weggesmeten zoals nu. Na sterlisatie werden deze dan gekeurd op weerhaakjes wat zeer pijnlijk zou zijn bij de patient bij het terugtrekken van de spuit uit het vlees. Daarom werden deze spuiten indien er een weerhaakje aan was over een slijpsteenje gewreven totdat het weerkhaakje weggeslepen was.
Daarom nog steeds die vrees voor de beruchte prik bij vele mensen?

Zonder woorden