Het herdenkingsmonument van de cholera epidemies te Leuven
Leuven heeft in de negentiende eeuw enkele zwarte jaren gekend tengevolge van een viertal cholera epidemiën. Deze braken uit in de jaren 1832-33, 1849 en 1866 dit ten gevolge van de ellendige toestand van de arbeidersklasse. Deze woonde in de negentiende eeuw in talloze achterbuurten, gangen genoemd te Leuven. Deze leefomstadigheden zijn heden ten dage nog moeilijk te begrijpen. In deze periode was het verschil tussen rijk en arm duidelijk te merken, de gegoede burgerij woonde in prachtige herenhuizen waar de rest van de bevolking in kroten leefde of zelfs in verblijfshuizen waar men voor enkele centen al zittende overliggend op een zeel moest slapen dat van de ene muur naar de andere was gespannen. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De sanitaire voorzieningen waren ofwel onbestaande of minimaal. Een paar toiletten voor een ganse straat waar het natuurlijk file was en waterleiding was in deze tijden nog niet aangelegd.
Hier kwamen dan nog verschillende misoogsten bovenop waardoor de prijzen enorm stegen en de rijken nog rijker werden door de woekerwinsten.


|