23/9 5 waarheden uit Padre Pio’s visioenen van het Vagevuur - Uniquely Mary Padre Pio had zo'n ongelooflijke gave voor de zielen in het Vagevuur dat hij na hun dood de toestand van de ziel kende en hij wist precies hoeveel zuivering er nodig was en hoe lang een ziel in het Vagevuur zou blijven. Daarom wil ik vijf prachtige pareltjes van wijsheid met jullie delen, afkomstig uit enkele van zijn minder bekende visioenen van het vageVuur.
Hij bevestigde de Kerkelijke leer dat de mis de krachtigste manier is om de zielen in het Vagevuur te helpen. Sterker nog, hij zei dat er meer zielen uit het Vagevuur naar de mis kwamen dan van de aarde. En dit was de belangrijkste plaats waar hij hen hielp. En we kunnen weten dat er bij elke mis die we bijwonen, duizenden zielen in het Vagevuur zijn waarvoor we kunnen bidden en die weldaden van de mis ontvangen.
1 Het eerste wat we kunnen leren en bevestigd hebben, is de ongelooflijke voorspraak die de zielen in het Vagevuur voor ons hebben. Hij zei dat de zielen in het Vagevuur voor ons bidden en dat hun gebeden zelfs effectiever zijn dan die van ons, omdat ze gepaard gaan met hun lijden. Laten we daarom voor hen bidden en laten we bidden dat zij voor ons bidden. Dit is het belangrijkste verschil in voorspraak van de zielen in het Vagevuur, in tegenstelling tot de Heiligen en ons.
Hoewel de Heiligen technisch gezien heiliger zijn, omdat ze in de Hemel zijn en in genade zijn gevestigd en al hun verdiensten hebben, maakt God, vanwege Zijn medelijden en barmhartigheid en het zien van het ongelooflijke lijden van de zielen in het Vagevuur, ondanks het feit dat ze nog steeds verschillende aspecten van onvolmaaktheid hebben, hun lijden, toegevoegd aan hun gebeden, hen ongelooflijk krachtige voorsprekers voor ons. Padre Pio wist dit en raadde ons aan dit te weten.
2 Ten tweede moeten we nooit veronderstellen dat iemand de Hemel binnengaat en daarom moeten we altijd voor hen bidden alsof ze in het Vagevuur zijn. De meeste geredden gaan door het Vagevuur voordat ze de volheid van de zaligheid bereiken. En op een ander moment adviseerde hij iemand om te bidden voor zijn ouders, zelfs als ze in de Hemel waren, omdat die gebeden door andere zielen in het Vagevuur konden worden ontvangen.
Laten we eerlijk zijn, het spirituele leven en gebed zijn moeilijk. En daarom willen we vaak redenen vinden om niet te bidden. Het is moeilijk. Het is werk. We kunnen gebed echt een soort werk noemen. Maar zelfs als we het gevoel hebben dat iemand in de Hemel is, zullen onze gebeden voor hen en onze liefde voor hen aan anderen worden gegeven.
Stel je de zielen in het Vagevuur voor die dit gebed zullen missen omdat je jezelf een schouderklopje geeft en zegt: "Mijn vader of mijn moeder, ze zijn nu in de Hemel. Ik hoef me geen zorgen te maken." We zouden ons zorgen moeten maken om anderen alsof onze ouders of kinderen of wie dan ook nog in het Vagevuur zitten.
3 Ten derde is een van de grootste wreedheden die we kunnen begaan, het niet bidden is voor de zielen in het Vagevuur. Padre Pio vertelde aan Padre Anastasio de Royo: "Op een avond was ik alleen in het koor en zag ik een monnik die laat in de nacht het altaar schoonmaakte. Ik vroeg hem naar bed te gaan, omdat het al laat was." Hij zei: "Ik ben een broeder, net als jij. Ik heb mijn noviciaat gevolgd en toen ik werd aangesteld om voor het altaar te zorgen en ik vele malen voor het tabernakel liep zonder de juiste eerbied te tonen voor deze zonde, bevind ik me nu in het Vagevuur en de Heer heeft me naar jou gestuurd.
Jij beslist hoe lang ik nog in die vlammen moet lijden." Padre Pio zei dat ik het hem vertelde tot de mis vanmorgen. Hij zei “wreed“ en verdween. Ik heb nog steeds een wonde in mijn hart. Ik had hem onmiddellijk naar het paradijs kunnen sturen. In plaats daarvan moest hij nog een nacht in de vlammen van het vagevuur blijven. We kunnen veel leren van dat verhaal.
Ten eerste, het ongelooflijke belang van eerbied voor de Eucharistie, in de kerk, tijdens de mis, en op verschillende andere plaatsen. Ik heb gelezen dat een van de zonden die het meest bestraft worden in het Vagevuur zonden zijn tegen de Eucharistie. Vooral voor ons die weten en geloven dat Jezus er is, zouden we het voorbeeld voor anderen moeten zijn om na te volgen.
* We kunnen op elk moment van ons leven bidden. En geen tijd verspillen. Elke seconde, elke minuut, elke dag dat we niet voor hen bidden, dat we ons niet van hen bewust zijn, hen in die kwelling achterlaten. Hier kunnen we ons de woorden van onze Heer herinneren: De maat waarmee wij meten, zal aan ons worden toegemeten. Zodat datzelfde gedrag van ons, die hun komst uitstelden, ons als oordeel kan worden gegeven wanneer we sterven en voor de rechterstoel van God staan.
* Vaak bidden we voor egoïstische dingen, onze eigen behoeften, in plaats van te bidden voor degenen die echt in nood zijn. In dit geval de zielen in het Vagevuur.
4 De vierde is de realiteit van de zonde en hoezeer die de ziel zo verminkt, dat het ons angstaanjagend maakt om te zien. In 1922 vroeg bisschop Alberto Costa aan Padre Pio of hij ooit een ziel in het Vagevuur had gezien. En hij zei: "Ik heb er zoveel gezien, dat ze me niet meer bang maken." Daarachter schuilt een realiteit die hem in het begin enorm beangstigde. Stel je eens voor wat Padre Pio allemaal zag. Hij zag engelen. Hij zag demonen. Hij zag talloze visioenen van onze Heer en de Heilige Moeder. Om hem bang te maken, moet het ongelooflijk angstaanjagend zijn geweest.
Waarom? Omdat het een geest was? Nee, niet alleen dat, maar vanwege hun uiterlijk. Andere zieners hebben opgemerkt dat een ziel zich in de diepste delen van het vagevuur bevindt vanwege de mate van misvorming als gevolg van de zonde. Ze zijn ongelooflijk angstaanjagend en ze veranderen van uiterlijk naarmate ze gezuiverd worden. Daarom zijn de zielen in het Vagevuur die op het punt staan bevrijd te worden, logischerwijs de mooiste. Dit betekent dat elke keer dat we zondigen, we onze ziel steeds lelijker maken, zelfs tot het punt dat ze afschuwelijk wordt.
5 De vijfde parel van wijsheid is dat zonde fysiek is. We moeten vaak boeten op de plaats waar we de zonde hebben begaan, zowel fysiek als in ons lichaam. Padre Francesco Napoleano vertelde dat de vader van Padre Pio in 1926 een paar dagen bij zijn zoon Padre Pio ging logeren. Hij probeerde de cel van Padre Pio binnen te gaan, maar er stonden twee broeders voor de deur en lieten hem niet binnen. Hij legde tevergeefs uit wie hij was. Toen hij een stap zette om zichzelf naar binnen te dwingen, verdwenen ze.
Hij was doodsbang en ging naar Padre Pio. Padre Pio zei: "Papa, maak je niet druk. Dat zijn twee arme broeders in het Vagevuur. Ze moesten hun Vagevuur uitzitten op de plaats waar ze de regel van Franciscus overtreden hebben." Dit is iets wat ik persoonlijk heb gedaan: ik ben naar plaatsen gegaan waar ik me bewust was van een zonde of gebrek dat ik had begaan en ik ben daarheen gegaan om daar boete te doen, daar te huilen, om boete te doen voor de Heer, omdat ik die plaats wilde heiligen.
Op dezelfde manier moeten wij allemaal dit overwegen. Als het onze taak is om deze aarde en onze zielen en de hele schepping te heiligen, worden plaatsen waar we heilige dingen doen, heilig. En de heiligheid en de deugd die we daar beoefenen, blijven daar op een mysterieuze manier achter. Zo laten we ook het kwaad achter op plaatsen waar we zondigen. De zalige Anna Katerina Emmerich wist dit maar al te goed. Dat wanneer zij naar plaatsen ging waar veel zonde was begaan, ze het kwaad kon zien. Ze kon er met een mes doorheen snijden. Deze les is dus tweeledig.
We kunnen boete doen voor de zonden van anderen op plaatsen waar zij hebben gezondigd. En als we ooit op een plaats zijn waar veel zonde is geweest of waar deze aanwezigheid van kwaad voelbaar is, weet dan dat er waarschijnlijk zielen in het Vagevuur zijn die daar verzoening zoeken. Je zou daar op die plaats kunnen bidden. En de les geldt ook voor jou op plaatsen in je huis waar je hebt gewoond, enz. Je zou naar die plaatsen kunnen gaan en het Bloed van Jezus daar op die plaats laten neerdalen om het te heiligen, te zuiveren, zodat je je Vagevuur daar niet hoeft te doen. Je zult bevrijd zijn, zelfs voordat je geoordeeld wordt.
|