Maria Simma vertelde over begrafenissen en graven

* De Arme Zielen blijven liever een tijdje thuis en worden niet meteen naar het koele mortuarium gebracht. Die plaatsen brengen geen gebeden voor hen teweeg. Ze hebben de gebeden nodig die worden uitgesproken wanneer ze nog thuis zijn en meestal worden zij en deze noodzakelijke gebeden verwaarloosd wanneer ze te snel worden weggehaald.

* Ze kijken naar hun eigen begrafenissen. Ze kunnen zien wie er voor hen bidt en wie er alleen voor de schijn is.

Ze horen wat wij over hen horen zeggen. Tranen doen niets voor hen. Tranen zijn er voor ons noodzakelijke genezingsproces, maar niet voor hen.

* Voor hen moeten hun begrafenissen eenvoudig blijven en met veel oprechte liefde worden gedaan.

* Ze horen niet graag leugens over hen, zelfs als de waarheid niet altijd aantrekkelijk was. Aantrekkelijke lofredes moeten eerlijk zijn als het onze wens is om hen te helpen op hun tocht.

* De familie zou de zonden van die ziel moeten meenemen in gebed tot Jezus.

* Ze houden niet van crematie en ze houden er niet van dat de resten worden gegeven of verkocht aan de wetenschap of aan ziekenhuizen.

* As uit vliegtuigen strooien of in de oceaan gooien is belachelijk en doet niemand goed. Het kwetst de zielen juist, omdat de levenden daardoor veel eerder geneigd zijn hen te vergeten dan hen regelmatig te helpen met gebeden en liefdevolle kleine gebaren.

* De Kerk stond alleen crematie toe, zodat er minder heiligschennis zou plaatsvinden. Het was meer een politieke beslissing en niet zozeer een nuttige of heilige beslissing. Hen voor Jezus gedenken is juist hen weer bij elkaar brengen, hen weer bijstaan ​​en goedmaken voor God wat ze hebben gedaan.

* Herstel is altijd noodzakelijk en als we het niet vrijwillig doen, zal God ervoor zorgen.

Hebben de zielen nog andere praktijken van westerse uitvaartcentra genoemd die zij verkeerd vinden?

* Het veiligste wat je kunt doen bij het kiezen van uitvaartcentra is er een te kiezen waar de mensen zelf actief en biddend in een solide christelijke kerk zitten. Dit garandeert dat er niets onheiligs zal gebeuren met de stoffelijke resten van onze nabestaanden.

En over het onderhoud van het graf na de begrafenis?

* het moet nederig en liefdevol onderhouden zijn; het moet regelmatig met wijwater besprenkeld worden; er moet altijd een gewijde kaars branden; deze beide hebben de arme zielen nodig. Ze hebben en houden heel veel van bezoeken aan het graf. En deze bezoeken helpen hen en ons veel meer dan we ooit zouden denken. Tegenwoordig zijn er sommige begraafplaatsen waar uit praktische overwegingen de gedenkplaat of -steen in de grond wordt gelegd, zodat de grasmaaiers er er gemakkelijk overheen kunnen rijden. Dit is luiheid en een liefdeloze houding van de kant van de familie en die ziel zal daarom langer moeten lijden dan wanneer de familie zelf voor de rustplaats zorgt.

* Elk klein gebaar helpt hen en helpt op zijn beurt ons, omdat ze dan eerder geneigd zijn om voor ons in te springen wanneer we bescherming of hulp nodig hebben.

Hoe lang moeten we de graven hier nog openhouden? Ik denk dat daaruit volgt dat we dat minstens drie generaties lang moeten doen. Ik zeg dit omdat de Bijbel zegt dat de zonden van de vaderen drie of vier generaties lang op ons neerkomen en dat onze gebeden dus door de generaties heen moeten gaan, en niet alleen voor degenen die we persoonlijk kenden. Het is heel goed dat kinderen ertoe worden aangezet om interesse te tonen in hun grootouders en overgrootouders. Dingen van deze aard brengen iedereen zoveel goeds, het laat hen een pad en eenheid zien. Ik vind het erg desoriënterend in de moderne maatschappij als gezinnen verhuizen, zo vaak alleen op zoek naar meer geld of een groter huis.